Montessori vs het reguliere onderwijs

Zelf heb ik op een montessorischool gezeten. De kern van het montessorionderwijs wordt meestal samengevat in de uitspraak: ‘leer mij het zelf te doen’ en dat beviel me uitstekend. Ik mocht veel alleen werken en besliste zelf aan het begin van de dag met welk materiaal en dus welk vak ik aan de slag ging. Zoals ik op een andere website al las; je mag ergens zo lang aan werken als je zelf wil (tempovrijheid), werken naar eigen vermogen (niveauvrijheid) en zelf de materialen kiezen, pakken en terugzetten (bewegingsvrijheid). Nu was dat niet helemaal vrij want uiteindelijk moest iedereen natuurlijk hetzelfde materiaal doorlopen hebben, maar er was zeker sprake van grote verschillen binnen de groepen. Bij mezelf merkte ik toen al sterke voorkeuren en dat is altijd zo gebleven. Zo waren alle taallessen vrij snel af en liep ik hopeloos achter met de geschiedenisboeken. Op de middelbare school was ik een kei in Nederlands en haalde ik voor geschiedenis alleen maar onvoldoendes. Daarin had ik misschien iets meer begeleiding kunnen krijgen op de lagere school maar aan de andere kant; je kunt nu eenmaal niet overal goed in zijn en hoe fijn dat mijn interesse in taal behoorlijk gehoord en gezien werd. Er wordt echt gekeken naar de behoefte van het kind en daar ben ik een behoorlijke voorstander van.

Natuurlijke drang tot zelfontwikkeling

Het uitgangspunt is dat een kind een natuurlijke, noodzakelijke drang tot zelfontwikkeling heeft. Opvoeding en onderwijs moeten onderkennen wat de behoeften van een kind op een gegeven moment zijn en daarop inspelen door de juiste omgeving en materialen te bieden. Dit werd absoluut gedaan en ik voelde me heel erg vrij en gehoord. Wat ik zelf ook ontzettend leuk vond en waar ik veel aan had, was het feit dat ik met groep 1 en 2 in een klas zat, dat vervolgens 3, 4 en 5 bij elkaar kwamen en dat de bovenbouw bestond uit groep 6, 7 en 8. Volgens Maria Montessori is dit essentieel voor een harmonische ontwikkeling want ook in een gezin is een kind omringd met oudere en jongere kinderen. Het geeft kinderen bovendien de kans zich te spiegelen aan anderen. Ieder kind is dus een periode de jongste, (op veel scholen) de middelste en de oudste. Ik heb in ieder geval heel warme herinneringen aan deze tijd en mijn interesses in die periode hebben uiteindelijk wel geleid naar wat ik het liefste doe; schrijven.

Klassikale lessen

Skyler zit op het regulier onderwijs, simpelweg vanwege het feit dat dit in de buurt was. Volgens mij zit de dichtstbijzijnde montessorischool in Amstelveen, voor ons aan de hele verkeerde kant bijna tien kilometer verderop. Ik moest ook best even wennen aan een voor mij ander onderwijs. Skyler weet natuurlijk niet beter, maar voor mij is dit helemaal nieuw. Dat was het al een beetje op de middelbare school voor mezelf; opeens waren er klassikale lessen, was je omringd met leeftijdsgenoten en moest je aan de slag met het afgesproken lesmateriaal. Ik weet niet hoe ik het zou hebben gedaan op regulier basisonderwijs, maar ik weet wel dat de montessorischool mij uitstekend paste. Ik merk nu ook wel dat Skyler op het regulier onderwijs op zijn plek zit. Hij zit met leeftijdsgenoten in de klas, werkt klassikaal aan lessen, moet aan het eind van de week dingen hebben afgerond en zo doen alle kinderen hetzelfde. Ik zie wel dat hij al bepaalde voorkeuren ontwikkeld en dat hij taal interessanter vindt dan rekenen, maar uiteindelijk wordt het wel allemaal gewoon gezamenlijk gedaan. Ik vind het dan vooral interessant om te zien of dat nog gaat veranderen en hoe zich dat gaat ontwikkelen.

Niet al te vrij

Maddox zit bij CompaNanny en dat heeft veel weg van het montessorionderwijs. Ik vind het dan ook best jammer dat er geen basisschool in de buurt zit die deze methode hanteert. Ik weet niet echt of ik ‘montessori-kinderen’ heb, maar ik had het misschien wel een kans willen geven. Gewoon omdat ik daar zelf ook fijne herinneringen aan heb. Aan de andere kant; ik vind het een prettig idee dat ze niet al te vrij worden gelaten, en dat er geen heel grote verschillen ontstaan. Het zelfstandige werken zal zeker niet voor iedereen zijn weggelegd. Met mijn kennis in geschiedenis is het niet meer goed gekomen en ik had de mazzel dat ik met veel verschillende leeftijden in een groep zat zodat ik de ruimte kreeg om vooruit te werken (taal) en wat achterstand aan te kunnen (geschiedenis deed ik echt een niveau lager). Het heeft allebei zijn voors en tegens, denk ik. Ik denk ook dat montessori-onderwijs nu iets anders is dan 25 jaar geleden (kuch…). Het is misschien jammer dat mijn kinderen dit niet gaan ervaren, maar ik vind het ook wel weer goed dat ze het regulier onderwijs volgen. De interesses in bepaalde vakken zullen toch altijd wel blijven.

Ik ben wel benieuwd: zijn jullie bekend met het montessori-onderwijs of andere methoden?