De eetvoorkeuren van mijn kinderen

Tijdens de zwangerschap van Maddox nam ik me voor om bepaalde zaken anders aan te pakken. Niet alleen hadden we ons voorgenomen dat we het heel anders zouden doen qua slapen (inmiddels slaapt Maddox evengoed tussen ons in…), maar ook op het gebied van eten zouden we het helemaal anders doen. Dit hebben we ook wel gedaan, niet alleen omdat we een andere instelling hadden maar ook omdat Maddox kampte met een koemelkallergie. Terwijl we bij Skyler volop potjes aan het aanbieden waren (waar ik nog steeds niks op tegen heb), maakten we voor Maddox alles zelf. Of dat er aan heeft bijgedragen dat Maddox nu beter eet dan Skyler weet ik niet, maar feit is dat Maddox echt wel een stukje makkelijker is.

Op school

Wat ook helpt is het eetpatroon bij Maddox op school. Waar Skyler op het kinderdagverblijf gewoon fruit, brood en een tussendoortje at, is er bij Maddox veel aandacht voor voeding. Er wordt geen brood gegeten, maar ze krijgen een warme maaltijd tussen de middag. Alles is biologisch, afwisselend en suikervrij. Nu hanteren we dat thuis niet, maar door deze afwisseling is Maddox wel een hoop qua eten gewend. Hij is dol op de prakjes die hij krijgt en ’s middags heeft hij het in de auto over zijn beker yoghurt en crackers met verschillende smeersels. Humus, zuivelspread, geitenkaas, kipfilet. Ik geef ook altijd dit voorbeeld als ik het over het eetpatroon van de kinderen heb; geef ze een maaltijd met rijst, kipfilet en groenten en terwijl Skyler alle kip eruit vist, wil Maddox juist alle groenten hebben.

Pannenkoeken

Skyler maak je het meest blij met pannenkoeken en dan in de meest simpele vorm; met poedersuiker. Ik ben wel eens creatief geweest met fruit maar daar hoeft hij niks van te weten. Ook banaan-ei pannenkoekjes vallen niet in de smaak. Ik probeer af en toe wel een beetje te experimenteren zoals op de website van Jumbo staat, maar steeds weer vallen we terug op de simpele pannenkoek met suiker. Daarnaast eet hij dolgraag de nasi van oma en hebben we de laatste maanden ontdekt dat hij qua groenten wel te porren is voor sperziebonen en broccoli. Nog steeds is het iedere avond een strijd, maar over het algemeen eet ‘ie alles wel mee. Ik hou rekening met zijn voorkeuren door iedere week wel nasi en sperziebonen op tafel te zetten, maar daarnaast zal ‘ie toch echt moeten eten wat wij ook eten. Met wat gemopper, gemis (‘ieghl, er zit groen in!’) komt het altijd wel goed.

Kieskeurig

Sowieso is Skyler wel heel kieskeurig in wat hij eet. Zo neemt hij voor op school voor zijn eerste pauze een appel of mandarijn mee omdat ‘ie dat echt het lekkerst vindt. Tijdens de overblijf is het een enorme zoektocht. Skyler is niet zo’n broodeter en keer op keer krijg ik een volle broodtrommel mee terug naar huis. De ene keer doen we een bolletje in zijn trommel; de andere keer rijstwafels met bijvoorbeeld ontbijtkoek. Met gewone sneetjes brood maak je hem echt niet blij. Het liefst eet hij cracotte crackers maar ja, dat is nu ook niet zo voedzaam over de hele dag.

Geduld

We hebben ons er maar bij neergelegd dat ‘ie een ietwat moeilijke eter is. We begonnen met alleen maar drama ’s avonds en inmiddels wordt het rustiger onder het eten. Hij eet meer, proeft meer en neemt al meer dan de tien happen zoals we dat eerder hadden afgesproken. We komen er wel. Met heel veel geduld. Qua snoep is hij (gelukkig) ook heel kieskeurig. Hij hecht niet zoveel waarde aan snoep en vindt alleen een lolly of bijvoorbeeld Oreo-koekjes nog wel lekker. En chips, daar is hij wel echt dol op. Wat ik heel erg verfrissend vond, is het Instagram-account Elementnutrition.kids. Deze diëtiste voor kinderen laat in leuke afbeeldingen zien dat eten zoveel meer is, dat kinderen van smaak kunnen wisselen, dat we het soms wel anders aan kunnen pakken en dat het allemaal wel goed komt. Echt een must-follow als je het mij vraagt.

Veel eten op school

Maddox eet niet zo heel veel, maar wel heel gezond en voedzaam. Zo is hij dol op veel soorten fruit en kun je hem wakker maken voor snoeptomaten. Toch is het wel een gevecht om hem gedurende de dag te laten eten. ’s Ochtends gaat er met moeite een maiswafel met pindakaas in en tussen de middag is een sneetje brood met jam een heel gevecht. Grappig wel, dat ‘ie op school eet als een bouwvakker, gemiddeld anderhalf portie warm eten naar binnen werkt en in de namiddag nog drie crackers wil. Op de dagen dat ‘ie naar school is geweest hoeft hij ’s avonds in ieder geval niks meer. Snap ik ergens ook wel. Voor de rest is Maddox best een zoetekauw, in tegenstelling tot een paar maanden geleden toen ‘ie niks van koek en snoep moest weten. Inmiddels is hij over zijn koemelkallergie heen en eet hij heel erg graag chocola. Of een stroopwafel, haha. Een pannenkoek met suiker eet ‘ie dan weer niet…

Meest lastig

Bij beide kinderen hebben we het aan het begin anders gedaan maar eigenlijk met dezelfde uitkomst; in het begin, toen ze nog klein waren, aten ze ontzettend veel en lustten ze alles. Inmiddels beginnen die voorkeuren te komen, maar ook het uitproberen en het eten weigeren. Er gaan dagen voorbij dat Skyler ’s avonds niet wil eten en er gaan dagen voorbij dat Maddox overdag weigert. Naast slapen vind ik het eten toch wel het meest lastig. Om het hierin goed te doen. Ik denk altijd maar zo: over een paar jaar vinden ze vast meer lekker dan pannenkoeken, sperziebonen en nasi. Zolang er fruit wordt gegeten en er af en toe een hap groente naar binnen gaat, ben ik allang blij.