Hoera, Skyler is vijf jaar!

Al maanden kijkt Skyler er naar uit; het moment dat hij vijf jaar wordt. Regelmatig vroeg hij hoeveel  nachtjes hij nog moest slapen en kwam hij thuis met de uitspraak ‘maar hij is wél al vijf’. Als we op een verjaardag waren geweest van een kind dat vijf jaar was geworden, was de teleurstelling behoorlijk toen we in de auto terug naar huis reden. ‘Ik wil ook zó graag vijf zijn’, hoorde ik dan zuchtend achterin. Nou, vandaag is de dag dan eindelijk aangebroken. De dag waar hij al maanden naartoe leeft; Skyler is vijf!

De basisschool

Het afgelopen jaar was er één met ontzettend veel mijlpalen. Allereerst begon Skyler natuurlijk op de basisschool. Ik weet het nog goed; zijn eerste dag op school was tevens zijn verjaardag maar Skyler was veel te verlegen om het te vieren. Hij wilde geen verjaardagsstoel, hij wilde geen muts, hij wilde niet op de stoel staan en hij wilde al helemaal niet trakteren. Kortom: in overleg met de juf hebben we besloten om zijn vierde verjaardag niet in de klas te vieren. Op de crèche deelde hij uit, maar op de basisschool deden we alsof er niks gebeurd was. Dat bleek een heel goede keuze. Zijn twee juffen voelden hem goed aan en lieten hem in zijn eigen tempo wennen. Skyler voelde zich steeds meer op zijn gemak en langzaamaan zagen we de Skyler die we thuis ook zien. In de kring heeft hij nu de grootste verhalen, hij doet goed mee met gym, durft de juf een hand te geven en haar ook echt aan te kijken, gaat met vriendjes mee naar huis om te spelen en neemt regelmatig zelf een klasgenoot mee naar huis.

Groep 1/2

Skyler is helemaal los gekomen en ik ben ontzettend blij dat hij die ruimte heeft gekregen om zichzelf op zijn eigen tempo te ontwikkelen. Hij was sociaal-emotioneel nog heel erg klein maar het is mooi om te zien hoe dat groeit naarmate het schooljaar vorderde. Momenteel zit hij in groep 1/2 omdat Skyler een herfstkind is. Dat betekent dat hij al dingen doet uit groep 2, maar ook af en toe nog lekker mag spelen. Halverwege het schooljaar gaan we dan evalueren en aan het eind van het schooljaar kijken we of hij een extra jaar gaat kleuteren of in alle opzichten toe is aan groep 3. Voor nu is hij in ieder geval heel erg geïnteresseerd in cijfers en letters dus dat is een mooie ontwikkeling. We zien het wel aan het eind van dit schooljaar; beide keuzes zijn helemaal prima.

Logopedie

Ook gingen we afgelopen jaar met Skyler afgelopen jaar naar logopedie. Hij kon de K en G niet echt zeggen en daardoor werd hij voor buitenstaanders behoorlijk onverstaanbaar. Ik wist dat de K een T werd en de G een S, maar de mensen op school, in winkels en op straat natuurlijk niet. Ik schreef hem in bij een praktijk en binnen een paar weken konden we al terecht. En dit ging zo ontzettend goed! Het zou een traject van ongeveer een half jaar tot negen maanden worden en binnen vier maanden kon Skyler zijn logopedie-diploma in ontvangst nemen. Hij had het onwijs snel door en was binnen een mum van tijd opeens wel goed verstaanbaar. Hij vond de lessen leuk, thuis oefenen deden we vooral spelenderwijs en omdat ‘ie de tijd en ruimte kreeg, voelde hij waarschijnlijk ook geen druk. Hij slist nu alleen nog een beetje en kampt nog steeds met heesheid. Dat zijn nog wel wat punten voor logopedie, maar we gaan eerst even kijken hoe zich dat gaat ontwikkelen. Over een jaar (of twee) gaan we dan eens bekijken of we nog een paar keer naar logopedie gaan om dat te verhelpen. Voor nu zijn we al heel erg blij met het resultaat.

Mijlpalen

Er waren nog drie heel mooie ontwikkelingen afgelopen jaar. De speen ging definitief de deur uit en daar schreef ik al een stuk over. Tijdens de start van de basisschool mocht hij hem nog even ’s nachts, maar daarna is ‘ie in goed overleg in de prullenbak beland. Gelukkig heeft dat totaal geen problemen opgeleverd en was het rubberen geval na één avondje even tien minuten zeuren voorgoed verleden tijd. Hij heeft er eigenlijk ook nooit meer naar gevraagd. Ook kregen we Skyler rond de start van de basisschool na veel vallen en opstaan zindelijk. Overdag dan, ’s nachts wil het maar niet lukken. Het gaat bij Skyler altijd om het vertrouwen en als hij een luier om heeft blijft ‘ie negen van de tien keer droog. Hij heeft dan genoeg vertrouwen ontwikkeld om het eens zonder luier te proberen. Is de luier af, dan wordt ‘ie ’s nachts wakker in een nat bed en schaamt hij zich. Dan is dat vertrouwen ver te zoeken en lukt het ook niet meer. Maar ik geloof erg in een eigen tempo en juiste momenten en weet zeker dat dat snel gaat komen.

Als laatste leerde Skyler los fietsen. Ook weer een heel mijlpaal bij ons in huis; hij durfde namelijk maar niet van zijn loopfiets over te stappen naar de fiets met zijwielen. Trappen en sturen vond hij maar lastig en dus bleef de fiets staan. Maar op een gegeven moment wilde hij fietsen, stapte hij op en ging het van een leien dakje. Een paar weken geleden haalden we de zijwielen van de fiets af en toen was het na een middag oefenen al direct raak; hij fietste zonder zijwielen door de straat. Het is nog een beetje finetunen omdat ‘ie wat slingert en nog niet kan weg fietsen zonder hulp, maar hij heeft genoeg vertrouwen gekregen om het te doen. Dat komt de komende weken dus ook wel goed.

Al met al gaat het dus heel erg goed met Skyler. Het is een echte vijf-jarige, met veel interesses, een leven naast thuis en toch ook wel een grote mond omdat ‘ie wil testen en proberen. Maar daarnaast wil hij regelmatig knuffelen, kusjes geven en weer ‘vriendjes zijn’ na een ruzietje. Het hoort er allemaal bij!

Lieve schat, het moment is daar. Je bent eindelijk vijf!