(~215 B)




Tegen mijn principes in II

Tegen mijn principes in II

Laten huilen is misschien wel een onderwerp wat ik het moeilijkst vind om over te schrijven. Want hoe ga je iets goedpraten en verklaren terwijl je er zoveel moeite mee hebt en er eigenlijk helemaal niet achter staat? Maar soms moet je iets veranderen om een vicieuze cirkel te kunnen doorbreken. En dat is precies wat ik hoop te bereiken. Nog steeds heel moeilijk en tegen mijn principes in, maar na twee weken is er toch wel enigszins verbetering te merken. En dat is natuurlijk wat we wilden bereiken.

De eerste vijf dagen was het huilen, huilen en nog eens huilen. Na de laatste fles legden we Skyler in bed en hield hij het vol om ruim drie kwartier de boel op stelten te zetten. Iedere vijf minuten ging ik naar hem toe om hem weer plat te leggen, zijn speen in zijn mond te doen en zijn tutje bij zijn hoofd te leggen. Na een half uur werd dat om de 10 minuten. En jawel, na drie kwartier tot een uur viel Skyler in slaap. En ik weet niet of het toeval is of dat het ermee in verband staan, maar ook de nachten verliepen rustiger. In plaats van vijf, zes of zelfs zeven keer eruit, werd Skyler slechts één of twee keer wakker. Dat was natuurlijk heel erg fijn! De eerste keer krijg ik hem meestal wel rustig in zijn eigen bed; de tweede keer wordt hij wakker voor een flesje die hij in onze kamer krijgt. En oeps, dan vallen we toch wel vaak samen in slaap. Maar ach, het grootste deel van de avond en nacht slaapt hij in zijn eigen bed in zijn eigen kamer en dat vinden wij het belangrijkste. Onze prioriteit ligt bij de avonden; de nachten zijn we nu wel gewend. Dat is nu eenmaal zo en dat hij dan bij mij ons ligt vind ik eigenlijk niet meer zo erg.

Na de vijfde nacht heeft Skyler slechts tien minuutjes gehuild voor het slapengaan en de volgende dag gebeurde er iets moois; hij ging zonder protesteren slapen. Een heel wonder, want dat hadden we alweer een tijdje niet meegemaakt. Ook de avond daarna verliep het bedritueel vlekkeloos. De avond dáárna vreesde ik het ergste; zo af en toe is Skyler na zijn laatste fles hyperactief en weigert hij te slapen. Meestal eindigt hij dan in de woonkamer waar hij nog een uur gaat spelen, waarna hij vervolgens wél moe genoeg is om te slapen. Ook leg ik hem weleens bij mij in bed om tot bedaren te komen. Maar dit keer ging Skyler netjes na zijn laatste fles naar zijn eigen bed en zouden we wel zien wat er ging gebeuren. Ik geloofde mijn eigen ogen en oren niet; hij ging liggen, lag nog een beetje te kletsen en viel uiteindelijk heel rustig in slaap. Zelfs de nacht die volgde was heel fijn en hij werd maar één keer wakker; alleen voor zijn flesje melk. Is dat geen vooruitgang?

De laatste twee avonden is het echter weer drama maar dat komt omdat Skyler ontzettend verkouden is en continu moet hoesten waardoor hij zijn speen kwijt raakt en rechtop gaat zitten. Ik heb altijd gezegd dat ik hem laat huilen zolang ik weet dat het zijn aandachtshuiltje is, maar dat ik hem pak en knuffel zodra hij overstuur raakt. Dat wil ik namelijk absoluut niet. En dat was gisteren. Skyler was helemaal over zijn toeren, de tranen rolden over zijn wangen en hij was helemaal nat van het zweet omdat ‘ie zich zo druk maakte. Nou, dat is voor mij een teken dat hij toch echt zijn vader of moeder nodig heeft en het niet alleen doet voor de aandacht. Ik herken zijn ‘neppe’ en ‘echte’ huiltje enorm goed en dat komt met deze methode natuurlijk goed van pas. Hij heeft lekker bij mij op de bank gezeten en na een half uur probeerde ik het weer opnieuw. Het was even huilen en continu heen en weer lopen maar na een half uurtje viel hij zelf in slaap en was de rust teruggekeerd. Voor mij was afgelopen avond weer even de bevestiging dat ik mijn kind goed ken en precies weet wanneer iets voor de aandacht is en wanneer hij echt even die troost en knuffel nodig heeft. Alhoewel ik héél even begon te twijfelen, toen hij lachend en wel bij me op de bank zat. Heeft ‘ie ons dan toch te pakken…?

Zoals je merkt gaat het dus nog een beetje met ups en downs maar omdat ik er zoveel vragen over kreeg, wilde ik toch even de ‘tussenstand’ met jullie delen. Nog steeds vind ik het verschrikkelijk om Skyler zo te horen huilen en heb ik zin om keihard met hem mee te doen, maar de rustige avonden en nachten van afgelopen week doen ons allemaal gewoon heel erg goed. Oók Skyler, want hij lijkt overdag ook wel opeens betere slaapjes te doen… We moeten dus nog even doorzetten, maar hopelijk behalen we binnenkort dat resultaat waar we allemaal baat bij hebben. En wie weet… Wie weet worden de nachten ook wel steeds een beetje beter. We houden hoop!

2014-10-18-11.42.09-1-738x553

Delen:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

23 Reacties

  1. Wendy
    20 oktober 2014 / 14:17

    Oh wat goed! Kan me ook voorstellen dat, naast dat het tegen je principes ingaat, je je misschien ook wel “druk” maakt over de buren of niet? Kan me voorstellen dat je daar in een appartement keer extra over nadenkt. Hoewel buren daar over het algemeen wel begrip voor hebben. Onze buren kondigden laatst ook aan dat ze het op deze manier gingen proberen zoals jullie nu doen en wij merkten inderdaad snel verbetering!

    • Shirley
      Auteur
      20 oktober 2014 / 16:26

      Vooral ’s nachts inderdaad! Dat is ook een van de de redenen waarom ik dit ’s nachts niet kan doen. Omdat we zelf gewoon moe zijn en nachtrust willen, maar inderdaad ook omdat we aan de buren moeten denken 🙂

  2. 20 oktober 2014 / 14:40

    Ik begrijp je gevoel hierin helemaal, het is moeilijk om iets tegen je principes in te doen want als moeder geeft je moedergevoel bepaalde signalen af en adviezen van buiten af kunnen daar helemaal tegenin gaan. Toch vind ik het onwijs knap dat je dit hebt uitgeprobeerd, dat betuigd echt van veel doorzettingsvermogen en moed. Mommy knows best en je laat zien dat je het beste voor Skyler voor hebt. Fijn dat dit zo goed werkt voor jullie 🙂 dat is waar het om gaat

  3. anouk
    20 oktober 2014 / 15:13

    wat fijn dat de methode die zo naar voelt effect lijkt te hebben. hoop dat deze lijn zich doorzet. succes!

  4. Daisy
    20 oktober 2014 / 15:15

    Knap hoor! Iedereen zegt ook heel makkelijk, ach je kunt je kind toch wel even laten huilen. Maar dat is allesbehalve makkelijk. Het is zo zielig en het liefste wil je de hele tijd knuffelen! Super knap dat jullie dit volgehouden hebben en hopelijk komt er snel een nacht (of eigenlijk gewoon voortaan alle nachten) dat jullie gewoon in één stuk door kunnen slapen!

  5. Eva
    20 oktober 2014 / 15:16

    Goed zeg. Dat lijkt mij duidelijk een verbetering!
    (Nog een goedbedoelde tip waar je misschien helemaal niet op zit te wachten maar misschien ook wel… 😉 —> Toen mijn zoontje verkouden was hebben we het hoofdeind van z’n bedje wat opgehoogd met wat tijdschriften (telefoonboek-dik) zodat hij wat schuiner ligt. Niet zo schuin dat hij naar beneden kan zakken natuurlijk, maar vaak slapen ze lekkerder als ze met het hoofdje iets hoger liggen.)

    • 20 oktober 2014 / 20:32

      Hier een gesneden ui naast zijn bedje. Tip uit grootmoeders tijd. Samen met baby neusspray leek het te werken.

  6. 20 oktober 2014 / 15:19

    Wat fijn om te horen dat er een stijgende lijn in zit! Ik weet vanuit eigen ervaring dat het heel lastig is en dat het echt even de knop omzetten is. Hopelijk blijft Skyler dit vast houden. Heb je het gevoel dat je nu ook zelf ook meer uitgerust bent?

    • Shirley
      Auteur
      20 oktober 2014 / 16:27

      Ik moet zeggen dat ik sowieso wel gewend ben aan de gebroken nachten maar een keertje minder eruit ’s nachts is natuurlijk wel heel erg fijn 😉

  7. 20 oktober 2014 / 17:08

    Applaus! Echt heel knap hoor! Ik heb het al eens gezegd, wij hebben ook zo’n periode gehad waarin inslapen een drama was. En ik jankte gewoon mee beneden op de bank, vond het zo sneu om haar te laten huilen… Maar ik ben ook enorm blij dat we toen even hebben doorgepakt, hoe moeilijk ook 🙁

    Zet ‘m op Skyler!

  8. Petra
    20 oktober 2014 / 17:39

    Wow, goed gedaan hoor. Onze jongste dochter slaapt ’s nachts wel goed, maar wil ’s avonds niet alleen inslapen. Dat kost soms zoveel tijd! Geeft niet, maar als ik dit zo lees denk ik: zal ik het nog eens proberen? Wat mij nog wel een beetje tegenhoudt is het feit dat ze dan ook haar zus weer uit haar slaap gaat houden. Want dat huilen maakt enorme herrie! Nou ja, mssn een ideetje voor de kerstvakantie… Fijn voor jullie iig dat dit zo goed gaat/gegaan is.

  9. Simone
    20 oktober 2014 / 18:28

    Hier ook een meisje die wel goede nachten heeft maar erg moeilijk inslaapt. Aangezien ze ook nog flinke reflux heeft zijn de avonden af en toe…tja wat zal ik zeggen…flink intensief. Gelukkig gaat het nu iets beter met medicatie van de kinderarts. Maar wat goed zeg! Echt heel knap en fijn dat jullie met Skyler zo ver al gekomen zijn. Sommige mensen zeggen inderdaad wel: gewoon laten huilen, maar zo gemakkelijk is dat beslist niet! Dat heb ik zelf ook wel gemerkt. Daarom respect! Jullie gaan er wel komen zo. Uiteindelijk komt alles wel een keer goed, gewoon volhouden 🙂

  10. 20 oktober 2014 / 19:31

    Hoe moeilijk het ook is, je ziet vooruitgang. Wat beter voor jullie is, en zeker ook beter voor Skyler! Natuurlijk, als hij verkouden is, zal het ietwat anders zijn. Maar je doet het hartstikke goed

  11. 20 oktober 2014 / 20:30

    Wat goed dat het beter gaat en eigenlijk best snel al! En het is vast zwaar om hem te laten huilen, maar ik geloof er in dat het vast alleen nog moeilijker wordt naarmate je er langer mee wacht dus heel goed en knap van je dat je nu doorzet. En voor het kleine mannetje natuurlijk ook erg fijn om minder wakker te worden s nachts. You go girl.

  12. 20 oktober 2014 / 20:34

    Nou ik vind het erg belovend klinken hoor! Ondanks dat het verschrikkelijk is dat hij soms wat lang huilt, het lijkt goed uit te pakken bij Skyler. Jammer dat hij nu verkouden is, beterschap voor hem! X, Judith

  13. Maria
    20 oktober 2014 / 22:09

    You go girl!! Dat klinkt erg goed. Knap van je dat je volhoudt.

  14. Roos
    20 oktober 2014 / 22:27

    Alleen maar heel erg veel respect voor jou 🙂 zet hem op!

  15. 20 oktober 2014 / 22:42

    Wat goed zeg. Wij hebben dit met Keano op een gegeven moment ook ingesteld. Omdat we gewoon merkten dat hij ‘misbruik’ begon te maken met het feit dat wij hem niet wilden laten huilen. Ik snap je dus heel goed.

  16. 21 oktober 2014 / 01:24

    Zo fijn dat het de goede kant op gaat. Ik heb trouwens ook gemerkt dat wanneer hij in de nacht goed slaapt het overdag ook beter gaat.

  17. Mendy
    21 oktober 2014 / 08:49

    Wat een goed en eerlijk artikel zeg! En wat zijn jullie een volhouders! Goed gedaan, Shirley

  18. 21 oktober 2014 / 10:39

    Zo herkenbaar! Misschien als je in gedachten houdt, dat het uiteindelijk ook beter voor Skyler is, als hij lekker doorslaapt, dat het wat ‘makkelijker’ is. Mijn man en ik wisselden de diensten af, de ene nacht ging hij eruit, en ik de volgende. In de nachten dat ik ‘vrijaf’ had, sliep ik op een matras in een andere kamer beneden. Ook al was de nacht soms zo zwaar, ik kon mij dan in ieder geval verheugen op een volgende nacht beneden, met oordopjes in hihi.
    Het is ook zwaar. Maar als jullie er beiden achter staan, en goed doorzetten, moet er echt voortdurende verbetering optreden. Althans, dat hoop ik zo voor jullie!!
    Wij hadden ook de buren ingelicht, gewoon om ze even te vertellen dat we niet ons kind gingen verwaarlozen, maar juist probeerden om een beter slaapritme voor hem te ontwikkelen.
    Veel succes verder hoor, je doet het prima, en met kleine stapjes tegelijk kom je uiteindelijk ook precies waar je zijn wilt!

Secured By miniOrange