Sinds ik mijn artikel ‘Slapeloze nachten’ heb geschreven zijn we een beetje beland in een rollercoaster. Dankzij jullie stapte ik naar de huisarts omdat het toch iets minder ‘normaal’ was dan ik dacht en we kunnen wel zeggen dat we nu in het medische circuit terecht zijn gekomen. Iets wat ik nooit voor mogelijk had gehouden. Bij het consultatiebureau ben ik immers naar huis gestuurd met de boodschap dat ‘slapeloze nachten erbij horen’ en ‘dat kleine baby’s nu eenmaal af en toe spugen’. ‘Niks om je zorgen over te maken, mevrouw’, hoorde ik haar zeggen. Volgende week mag ik weer heen en mag ze wel even de tijd voor me nemen. Ik heb een hoop te vertellen.
Ik heb zoveel te vertellen, dat mijn eigen hoofd ook een beetje overstroomt. Het is pas twee weken geleden dat ik de drempel overstapte bij de huisarts en sindsdien heb ik al menig dokter gezien. Tijdens die eerste afspraak vermoedde de huisarts reflux en schreef hij Zantac voor. De dagen daarna had Skyler koorts, diarree en spuugde hij complete flessen uit. Sommige bezoeksters dachten dat hij heel vaak diarree had en veel spuugde, maar dat is echt pas sinds vorige week. Niet dus sinds dag vier, het moment dat alles begon. Misschien is dat een beetje onduidelijk geweest. Hij spuugt wel, maar het is vaak dat hij iets zuurs opboert en teruggeeft. Geen hele hoeveelheden.
Of het door de Zantac kwam, of dat Skyler de pech had een virus onder de leden te hebben is niet bekend. Ook weten we niet 100% zeker of het misschien veroorzaakt werd door doorkomende tandjes. Feit blijft dat ik na 1.5 week absoluut geen resultaat zag, Skyler enorm ziek was en ik toch weer een nieuwe afspraak bij de huisarts maakte. De boodschap: stoppen met Zantac en een doorverwijzing naar de kinderarts. Ook dat hebben jullie kunnen lezen. Of het toeval is of niet; Skyler drinkt weer normaal, poept weer normaal en is weer helemaal beter sinds het stoppen van de medicijnen.
Wat de kinderarts meldde weten jullie inmiddels ook al. Ik herhaal het allemaal gewoon even om ook alles voor mezelf duidelijk te hebben en alle feiten op een rij te kunnen zien staan. De kinderarts luisterde naar mijn verhaal, onderzocht Skyler helemaal en moest concluderen dat ze het niet wist. Ik vertelde haar over eventuele allergieën en dat werd van tafel geschoven. Glutenallergie of lactose-intolerantie kan gewoon nog echt niet; de nachtelijke hysterie is al sinds een paar dagen na zijn geboorte aan de gang en dat kan hij dus niet hebben opgebouwd. Koemelkallergie, waar ik aan twijfelde? Ook dat vond ze niet belangrijk genoeg om te onderzoeken. Hij groeit goed, spuugt in principe niet, heeft geen uitslag en is écht alleen ’s nachts vaak aan het huilen. Over dit twijfel ik nog een beetje. Waarom onderzoeken ze het niet? We kunnen het maar beter zeker weten uitsluiten, toch? Ik hou dit echt in mijn achterhoofd en als het over twee weken, als ik terug moet, nog niet beter is; wil ik dit getest hebben. Hoe dan ook. Anders ga ik zelf aan de slag met andere voeding. Ik krijg ook vaak de vraag waarom ik dat nu niet al probeer. Nou, daar kan ik kort over zijn; Skyler krijgt nu medicijnen en ik ben naar een osteopaat gegaan. Eerst even kijken wat dat voor effect heeft. Anders weet ik straks helemaal niet meer wat geholpen heeft. Dus voor nu nog even geen andere voeding; over twee weken misschien wel.
Terug naar de kinderarts. Ze wist het dus niet zo goed en twijfelde over twee dingen; reflux en een slaapstoornis. Om reflux te checken kunnen we maar één ding doen; nieuwe medicijnen proberen. Ze twijfelt hieraan omdat hij geen pijn lijkt te hebben tijdens het boeren en uitspugen. Zodra het zuur omhoog komt trekt hij een zuur gezicht en dat is dan ook alles. Maar er bestaat natuurlijk verborgen reflux en daarom denken mijn vriend, mijn ouders en ik dat dit het nog best weleens kan zijn. We hopen een beetje dat dit het kan zijn, want dan heeft het een naam en een concrete oplossing. Het bed staat al omhoog en hij krijgt al verdikte voeding. De medicijnen zijn dus een volgende stap. Ik ging met een recept naar huis en moet twee weken Omeprazol proberen. Na twee weken kunnen we het dan beoordelen. Heeft het geholpen? Dan zijn we er redelijk snel uit. Doet het niks en is hij nog steeds zo onrustig ’s nachts? Dan strepen we reflux af. In dat stadium zijn we nu. Medicijnen proberen en kijken hoe hij daar op reageert.
Toen de dokter begon over een eventuele slaapstoornis wist ik even niet waar ik aan moest denken. Maar ik hoefde er nog geen rekening mee te houden. Als de medicijnen niet gaan helpen praten we erover verder. Wat is het? Wat houdt het in? Wat kunnen we doen? Dat soort vragen. Voor nu nog niet aan de orde, alhoewel het wel door mijn hoofd spookt. Toevallig kreeg ik van een bezoekster (waar jullie allemaal wel niet goed voor zijn! Mijn dank is groot) te lezen over Pavor Nocturnus, oftewel slaapangst. Dit houdt in dat de persoon die in een diepe slaap zit plotseling wakker schrikt en erg angstig is. Vaak gaat dit gepaard met schreeuwen, huilen, zweten en een snelle ademhaling. Vaak komt dit voor bij kinderen, maar dan wel in een later stadium. Skyler is met zijn bijna 6 maanden nog erg jong om in ‘dat hokje’ te passen. Toch ben ik gefascineerd gaan lezen en herken ik enorm veel van hem in de symptomen. Kunnen we er iets aan doen? Nee. Maar het idee dat Skyler er zelf niet veel meer van weet ’s ochtends en het feit dat hij geen pijn heeft stelt me een beetje gerust. Of dit het is? Geen idee. Maar dit gaat absoluut besproken worden over twee weken, in de kamer van de kinderarts.
Dan komen we nu bij de afspraak van gisteren; de osteopaat. Het wordt een beetje een lang stuk maar zoals ik al zei: ik wil alles nog even helder op een rij hebben voor zowel mezelf als voor jullie. Ik ontvang dagelijks mails, tweets en andere berichten van meiden en vrouwen die meedenken en zelfs familieleden voor me bellen omdat ze denken dat ik een soortgelijke situatie als hen meemaak. Het is dan fijn om alles nogmaals onder elkaar te hebben staan.
De osteopaat, dus. Iets waar ik in eerste instantie nooit naartoe zou gaan. Ik ben niet van de alternatieve geneeswijzen en vind het vaak maar zweverig. Maar na ál jullie comments over positieve resultaten en ervaringen moest ik het wel een kans geven. Onder het mom van ‘baat het niet, dan schaadt het niet’ vertrok ik dus gisteren naar de Westerstraat waar ik een afspraak had met Sander Kales, een osteopaat die gespecialiseerd is in baby’s. Ik zat in de wachtkamer en eenmaal in de behandelkamer stelde meneer Kales me direct een vraag; wie heeft er astma, de papa of de mama? En ja, dat ben ik.
Hij vond Skyler piepen (herinneren jullie je mijn doktersbezoek voor de Ventolin nog?) en vooral oppervlakkig door zijn mond ademen. Hij wilde Skyler op de behandelbank maar wist me al vrij snel te melden wat hij dacht. Door alle medische termen was het voor mij een zweverig, iets onduidelijk verhaal maar na het mailcontact gistermiddag met deze meneer, is het voor mij een stuk duidelijker. Fijn deze extra en snelle service. Eens kijken of ik het ook hier kan uitleggen. Zijn jullie klaar voor een lesje anatomie?
Skyler is bijna een maand te vroeg geboren en dat betekent dat zijn longen nog niet voldoende gerijpt waren. De borstkas zit te vast waardoor optimaal ademhalen niet mogelijk is. De borstkas is ook stijver omdat het longvlies aan de binnenkant van de ribben zit. Hoe strakker de longen, hoe meer de ribben naar binnen getrokken worden en niet tot volledige ontplooiing komen. De ribben kunnen de longen niet goed uit elkaar trekken vanwege de spanning van de longen zelf. Hierdoor kan het longvolume niet groter worden en ventileren, plus dat ademhalen niet eenvoudiger wordt. Skyler blijft dus oppervlakkig ademen. Bij het ademen ’s nachts is er een te ondiepe ademhaling (mede omdat een goede neusademhaling niet mogelijk is) waardoor Skylers stress-systeem te actief blijft, hij niet in de optimale rustpositie komt en ook niet tot zijn diepe slaap kan komen.
Snappen jullie hem? Het advies van de osteopaat is dan ook om de borstkas weer los te masseren om te zorgen dat het allemaal flexibeler wordt en de longen daardoor meer ruimte krijgen. Gisteren heeft hij dat geprobeerd en ik kreeg een knoop in mijn maag toen ik Skyler zo hoorde huilen terwijl hij bezig was. Is dit het wel? Doe ik hier goed aan? Waarom zijn het allemaal zoveel verschillende adviezen? Mijn hoofd ging van ‘wel, niet, wel, niet’ en eenmaal buiten had ik dan ook verschrikkelijke hoofdpijn. Meneer Kales schreef wat dingen op een briefje en wilde dat ik dit ging overleggen met de kinderarts. Dinsdag heb ik een belafspraak en ga ik dus uitleggen wat de osteopaat me vertelde. Eens kijken wat zij erover te zeggen heeft. Ik blijf het namelijk zelf een raar verhaal vinden. Het is een voorbode van astma en dat kan ik goed begrijpen aangezien dat in de familie zit, maar dat hij daar zó hysterisch van wordt en daar overdag geen last van heeft, zit me niet helemaal lekker. Bovendien heeft de kinderarts Skyler onderzocht én geluisterd op zijn borst. Dat moet ze horen. Toch? Hij heeft in ieder geval genoeg longinhoud om het op een krijsen te zetten.
Ik heb dus verschillende diagnoses gehoord. Reflux, ademhalingsproblemen, slaapstoornissen, eventuele allergieën. Mijn hoofd tolt van al die doktoren en alle verhalen die ik heb gehoord. Iedereen zegt en denkt wat anders en als moeder zijnde weet ik het nu helemaal niet meer. Ik ga alles dus proberen te laten bezinken. Het even van me afzetten en ook nog even genieten van mijn kleintje. Want ‘s nachts mag ‘ie dan hysterisch zijn; overdag heb ik een vrolijke man die continu lacht en mijn aandacht wil. Ik lijk wel gek als ik me al die momenten laat ontnemen omdat ik continu op internet zit te speuren naar alle dingen die voorbij komen. Wat me nog wel een raadsel blijft is dat hij nu ook overdag steeds wat onrustiger gaat worden. Vermoeidheid? Toch de reflux die nu gaat irriteren? Een allergie? Door alle diagnoses ga ik nu overal wat achter zoeken…
Voor mij is dit artikel dus even om alles op een rij te zetten en om jullie even goed te vertellen wat er nu allemaal speelt, hoe het balletje aan het rollen is en in wat voor onwetendheid we momenteel zitten. Dat het niet iets héél ergs is, is gelukkig uitgesloten. Daarvoor doet en groeit hij te goed. Zoals de osteopaat ook vertelde: links heb je ziek, rechts heb je gezond en Skyler zit er precies tussenin. Laten we ons daar maar aan vasthouden. We beginnen een goed ritme te creëren thuis, Skyler groeit en eet en drinkt heel erg goed en is overdag een tevreden mannetje. Ik ben trots op hem en wat er ook uit gaat komen; ik heb mijn best gedaan en ga er alles aan proberen om deze nachtelijke taferelen te stoppen.
Bedankt voor alle mails, comments en berichten op social media. Jullie denken met me mee en dat doet me heel, heel erg goed. Er zijn zelfs huisartsen en verpleegkundigen die me volgen in de hoop dat ze er wat aan kunnen hebben bij andere patiënten. Wees dus vooral niet bang dat je betweterig overkomt als je wilt reageren. Ik kan hooguit zeggen dat ik iets al geprobeerd heb of dat iets niet aan de orde is. Wie weet hebben anderen hier wel wat aan. Dankjulliewel en voor nu: keep you posted!
Ik wil je gewoon veel sterkte wensen….slapeloze nachten is heftig.. Xx
Hey Shirley, wat lastig zeg, al die verschillende richtingen! Een slaapstoornis kan trouwens ook te maken hebben met ademhaling (zoek maar eens op slaap apneu). Een tante van mij heeft dat en heeft hier jaren onder geleden (vaak wakker ’s nachts, niet goed kunnen slapen, vaak moe in de ochtend).
Veel sterkte gewenst de komende tijd! Hopelijk komt er snel een oplossing.
Auteur
De osteopaat zei ook dat ik het daar mee kon vergelijken. Daarom wordt het ook zeker een punt voor het gesprek volgende week bij de kinderarts 🙂
Jeetje… Ik kan me voorstellen dat je het even moet laten bezinken. Heel goed ook dat je je focust nu legt op die lieve, vrolijke Skyler, want dat is hij gelukkig nog steeds!
Ik hoop dat de nieuwe medicijnen snel iets voor jullie kleine man doen! Moet/ga je nog terug naar de osteopaat?
Auteur
Er staat een nieuwe afspraak gepland voor 7 mei maar ik wil eerst dinsdag de 6e nog even overleggen tijdens de belafspraak met de dokter wat zij van deze ‘diagnose’ vindt. Anders zeg ik de boel af…
Hmm, ik kan me toch wel goed voorstellen wat de osteopaat hier tegen jou heeft gezegd. Het klinkt in ieder geval best logisch en aannemelijk, vooral aangezien astma bij jou ook opspeelt (dus evt. erfelijk is) en als hij niet goed kan ademhalen als hij in zijn diepe slaap komt. Zo heel gek is het in ieder geval niet dat hij er dan vooral ’s nachts last van heeft.
Ook heel veel sterkte gewenst van mij en ik hoop dat de klachten in ieder geval gauw verminderen of zelfs helemaal overgaan, ook voor arme Skyler.
Auteur
Het klinkt ook allemaal heel logisch en daarom vind ik het raar dat de kinderarts dat niet opmerkt. Ze heeft op zijn borst geluisterd en gevoeld. Alles was zoals het moest zijn en alles klonk perfect volgens haar. Vandaar mijn twijfel. Maar de arts belt me volgende week dus dit is het eerste wat ik voor ga leggen 🙂
Ik ben benieuwd hoe de kinderarts reageert op dit verhaal, want ik als huisarts lees dit toch wel met hele grote scepsis.
Als eerste: de kinderarts die luistert is natuurlijk een momentopname, op dat moment piepte Skyler niet, maar dat kan een half uur later al anders zijn.
Ik ga even proberen te reageren op wat puntjes:
– Skyler is bijna een maand te vroeg geboren en dat betekent dat zijn longen nog niet voldoende gerijpt waren. -> Klopt, longrijping kan voor de 38e week niet voltooid zijn, maar aangezien jouw mannetje direct naar huis moest (en dus goede zuurstofwaardes had), zegt eigenlijk al dat dat bij Skyler niet het geval was.
– De borstkas zit te vast waardoor optimaal ademhalen niet mogelijk is. –> Hier snap ik niets van, baby’s zijn juist heel flexibel, veel kraakbeen, de borstkas is veel soepeler dan bij ons.
– De borstkas is ook stijver omdat het longvlies aan de binnenkant van de ribben zit. –> Er zijn twee longvliezen (wiki: pleura) en alleen de buitenste zit vast aan de borstholte.
– Hoe strakker de longen, hoe meer de ribben naar binnen getrokken worden en niet tot volledige ontplooiing komen. –> ???
– De ribben kunnen de longen niet goed uit elkaar trekken vanwege de spanning van de longen zelf. Hierdoor kan het longvolume niet groter worden en ventileren, plus dat ademhalen niet eenvoudiger wordt. –> Dit is fysiologisch gezien echt, echt onjuist.. De uitzetting van longen heeft te maken met de druk van zuurstof in de longen en druk van buitenlucht.. Als je longen/ribben dit niet aan kunnen, dan heb je continu positieve luchtdruk nodig via een zuurstofslang.. Dit is niet iets wat overdag prima functioneert en ’s nachts ineens niet.
– Bij het ademen ‘s nachts is er een te ondiepe ademhaling (mede omdat een goede neusademhaling niet mogelijk is) waardoor Skylers stress-systeem te actief blijft, hij niet in de optimale rustpositie komt en ook niet tot zijn diepe slaap kan komen. –> Veel kindjes ademen slecht door hun neus door snotterigheid.
Nouja.. Ik kan er biologisch, fysiologisch en anatomisch geen kloppend verhaal van maken.
Omdat jij zo atopisch bent (eczeem, astma, ook hooikoorts?) is het niet gek dat Skyler ook hyperreactieve luchtwegen heeft met piepen als gevolg bij verkoudheidjes. Dat ie in zo’n fase onrustig slaapt is heel begrijpelijk, maar lijkt me geen verklaring voor jouw hele verhaal.
Ik vind het fijn als osteopaten mensen kunnen helpen, zal mensen/patiënten ook nooit verbieden er heen te gaan, maar met zo’n verhaal wordt mijn vooroordeel weer bevestigd dat het echt abracadabra is voor mij.
Ik volg in ieder geval hoe dit verder gaat. 🙂 Succes!
Auteur
Kijk, hier kan ik dan ook weer wat mee. Thanks!
Deze reactie bevestigd mijn gevoel dat ik zelf nooit naar een osteopaat zal gaan. Uiteraard snap ik dat als je ten einde raad bent het wel gaat overwegen.. duidelijke uitleg Janine
Dit is een verhaal waar ik, net mommy zijnde, ook op zat te wachten. Het klonk me al raar maar onderbouwen kon ik het niet. Geen osteopaat dus voor mijn kleintje met darmkrampen. Ik volg je verhaal al een tijdje en voor mij klinkt dit echt als reflux. Succes!
Wat een rotsituatie voor jullie! Misschien heb ik ergens over heen gelezen, maar heeft Skyler alleen ’s nachts last van slaapstoornissen of ook overdag en hebben jullie al eens geprobeerd hem voor een nachtje in een andere kamer te laten slapen? Klinkt misschien vreemd, maar het kindje van een kennisje sliep ook niet ’s nachts en dat had met haar kamer te maken. In ieder geval heel veel sterkte gewenst!
Auteur
Alleen ’s nachts want overdag slaapt hij prima. De locatie maakt niet uit; zowel in zijn eigen kamer, bij mij, in de woonkamer of bij mijn ouders wordt hij hysterisch wakker.
Mijn dochter krijgt ranitidine voor haar ‘verborgen reflux’. Misschien dat dat nog een optie is?
Auteur
De andere naam daarvoor is Zantac en dat heeft hij al gehad 😉
Het verhaal van de osteopaat klinkt mij wel goed in de oren maar…..dat ben ik.
Het is altijd lastig om de regulier medische wereld en de “alternatieve” te vergelijken en vaak willen ze ook niets van elkaar weten. (enkele goede uitzonderingen daar gelaten)
Verhaal van mijn zoon van nu 18. In groep 7 (was hij 11 of 12) is hij gevallen tijdens gym met het maken van een salto. Vreselijke pijn in nek en begin rug….weken niet naar school geweest. Foto laten maken in het ziekenhuis, nog een extra scan omdat ze dachten dat ze toch “iets” zagen. nee niets dat niet zou overgaan. Fysiotherapie gedaan. Ze kon hem zelfs niet echt aanraken van de pijn. Je zag zijn huid wegtrekken…
Op zich ging het na een paar maanden wel beter. Tot in de 2e klas van de mavo. Hij kreeg steeds meer hoofdpijn, migraine, spugen, niet tegen licht kunnen enz. Naar de huisarts doorverwijzing naar de kinderarts. Datum gepland (vreselijk gesprek want ik had niet het idee dat hij het allemaal zo serieus nam. Te veel achter de xbox enz…grrr) Maar met een mri zou het wel duidelijk worden………Oke, dan dat maar…Hij dacht aan migraine
Via ons moedergroepje kreeg ik verhalen van een orthomanuele sportarts. Direct afspraak gemaakt en hij zag direct dat zijn nekwervels scheef zaten. Te wijten aan die whiplash van die val in groep 7 plus zijn snelle groei van dat jaar ervoor. Hij was altijd wel beroerd na de behandeling maar na 3 keer was het verschil al zooooooooooooooooooooo groot dat hij bijna weer volledig naar school kon. Na 10 behandelingen was het over.
Dus die mri hebben we nooit meer gedaan…………….:-))))
Auteur
Wat ik dus wel fijn vond is dat hij alles heeft opgeschreven met de boodschap ‘Leg dit voor aan de kinderarts en overleg het. Ze kennen me.’ Dat gaf mij een gevoel van vertrouwen, dat deze twee dingen best naast elkaar kunnen en elkaar kunnen versterken. Nu even afwachten wat de kinderarts zegt en denkt over deze diagnose. Zou fijn zijn als ze het met elkaar eens kunnen zijn, dan kunnen we misschien verder aan de slag 🙂
Wow, je hebt inderdaad veel te verwerken. Maar je mag trots zijn op jezelf dat je deze stappen hebt gezet. Hoewel het nu allemaal erg veel en frustrerend is, komt er hopelijk snel een oplossing.
Fijn dat jullie nu in ieder geval aan de slag zijn met het slaapprobleem, er is niets ergers dan je kindje zo hartverscheurend horen huilen en niet in staat zijn te helpen.
Overigens heb ik slechte ervaringen met een osteopaat en bereidt je erop voor dat de kinderarts niet heel happig zal zijn op de bevindingen van de osteopaat, die van ons was er heel duidelijk in: een osteopaat is geen arts in zijn ogen.
Wij zijn vanwege onrust naar een osteopaat geweest die gespecialiseerd was in baby’s maar na 4 behandeling werden de klachten alleen maar erger. Wij zijn er nooit meer naartoe geweest. Natuurlijk is elk kindje anders dus ik hoop uiteraard dat het bij Skyler anders zal zijn, maar ik vind soms dat de osteopaat wel erg verheerlijkt wordt ivm onrust/huilen bij baby’s.
Auteur
Zoals ik al een beetje laat doorschemeren in het artikel was het ook absoluut niet mijn eerste keuze. De kinderarts vertelde me al dat ze begreep dat ik dingen wilde proberen en ook wel naar een osteopaat zou kunnen gaan, maar dat ze dat absoluut niet mocht aanraden. Toch wilde ik na alle reacties op mijn vorige artikel de stap wagen. Als het zoiets ‘kleins’ was als een wervel wat niet goed zat vanwege een snelle bevalling, had ik mezelf wel voor mijn kop kunnen slaan als ik niet eerder was geweest. Maar dat is het dus niet en hij denkt dat er ademhalingsproblemen zijn. Ben daarom heel benieuwd wat de kinderarts hierop te zeggen heeft…
Wow ik kan me voorstellen dat er heel veel op jullie af komt nu, allerlei goedbedoelde adviezen maar wat is het juiste en wat gaat helpen voor jullie lieve mannetje. Ik hoop dat er iets gevonden kan worden wat er op kan wijzen wat het is en hoe het kan worden verholpen. Astma zou toch wel heel vervelend zijn maar hetzelfde geldt voor de andere opties 🙁 ik duim vooral goed voor jullie mee. Hopelijk kun je voldoende rust vinden om alles even op een rijtje te zetten
Ik zou voor je zelf wel proberen het een beetje rustig te houden Shirley! Als je twintig verschillende methodes door elkaar gaat proberen weet je misschien uiteindleijk nog niet wat werkt (al zal jouw moedergevoel daar misschien ook wel wat over zeggen). Leg duidelijk voor aan de kinderarts wat de osteopaat gezegd heeft, maar ik moet zeggen dat ik daar wel hetzelfde gevoel aan over hou als Janine (ik ben natuurlijk geen arts, maar wel student biomedische wetenschappen). Verder kan ik je niet echt helpen, maar ik wil je wel veel sterkte wensen! Er wordt in elk geval nu van meerdere kanten goed naar Skyler gekeken en volgens mij heeft hij een topmoeder en familie, dus het gaat vast goedkomen 🙂
Lijkt me ook super lastig al die diagnoses, mensen die dingen herkennen.. Je hoofd gaat er vol van raken. Ik heb dat ook. Had jou er nog over gemaild omdat ik ook het vermoeden had.. je adviseerde ook om naar de arts te gaan. Maar door alles wat ik lees en heb gelezen ook online raakte ik alleen maar meer in de war. Dus snap helemaal dat jij nu ook helemaal de weg kwijt bent en goed dat je het nu even houd bij die medicijnen want je kunt wel dingen door elkaar gaan doen maar dan weet je niet meer wat nu wel of niet geholpen heeft als het straks voorbij is!
Succes ermee… Goed trouwens dat je het voor jezelf zo op papier hebt gezet, merk dat ik dat zelf ook fijn vind!
Hey Shirley,
Ik volg alles op de voet wat je blogt over Skyler. Ik reageer eigenlijk weinig. Mijn zoontje van 6 heeft ook al van baby af aan astma. Al jaren lopen we bij de kinderarts maar het schiet voor ons niet op. Wij hebben daarom besloten om met hem naar een bioresonantie homeopaat te gaan. We zijn nu 3x geweest en ik kan echt zeggen dat het beter met hem gaat, hij is minder benauwd en minder ziek. Mijn mening is echt dat een alternatieve arts toch net iets verder kijkt dan een gewone kinderarts. Mijn zoontje blijkt ook koemelkallergie te hebben. Maar dit is niet in het ziekenhuis geconstateerd maar bij de homeopaat. Sinds we hier rekening mee houden met zijn voeding gaat het al zoveel beter! Mijn ervaring bij de kinderarts is dat je voornamelijk van het kastje naar de muur gestuurd wordt.
Veel sterkte in ieder geval Shirley ik hoop dat jullie gauw duidelijkheid krijgen
Groetjes
Desiree
Mijn zus (inmiddels 22) is 8 weken te vroeg geboren, en had ook niet volgroeide longen en miste (ik geloof een gedeelte) van haar slik- en boerreflex. Mijn ouders vertelde altijd dat ze haar ook heel lang door een meneer hebben laten masseren omdat ze anders zeer onrustig was ’s nachts. Je verhaal klinkt in mijn oren heel aannemelijk dus. Heel veel succes, ik wens jullie het allerbeste! 🙂
Na even navragen bleek deze meneer een kinderarts van het ziekenhuis te zijn:)
Ik zit met mijn twee duimen in de lucht…veel sterkte en beterschap voor Skyler, je vriend en jouw!
Ik ben ook benieuwd wat de arts zal zeggen over wat de osteopaat zei. Want wat de osteopaat zegt klinkt aannemelijk maar wat de arts hierboven in de reacties schrijft ook! Wat moet jij in dubio zitten zeg. Zo naar! Het enige advies dat ik kan geven is volg je eigen gevoel en doe het op je eigen manier. Ook al kun je het niet goed uitleggen of verklaren, jij voelt wat goed is want jij bent Skylers mom! Sterkte.
Pfff heftig joh, om al zo jong in die medische molen te zitten met je kleine mannetje. Ik heb hetzelfde advies als Lor; volg je gevoel! De medische wereld heeft het ook niet altijd bij het juiste eind, jij kent je kindje beter dan wie dan ook! Sterkte!
verschrikkelijk…
Heftig zeg.. Wat hoop ik dat er snel wordt gevonden waardoor Skyler zo onrustig is ’s nachts. En nee ik ben ook geen voorstander van een osteopaat, maar ik denk ook dat je als moeder (en vader!) zijnde alle mogelijkheden aanpakt om te onderzoeken wat er met je kindje aan de hand is. Ik hoop dat er wat uit komt bij de kinderarts en misschien dat het een idee is dat je een nachtopname aanvraagt? Want misschien heeft het wel iets met kortademigheid te maken, maar heeft de kinderarts dit overdag niet kunnen constateren omdat Skyler dan geen problemen heeft met ademen? En ’s nachts kunnen ze hem dan goed hier op controleren, aangezien het zich dan voor doet. Heel veel sterkte!
Meis toch, ik zou het ook niet meer weten met al die mogelijke diagnoses, kan je alleen maar sterkte wensen lieverd! Dikke knuffel in deze nacht x
Superspannend allemaal zeg! En wat een tegenstrijdigheden over je bezoek aan de osteopaat. Pff, ik zou het ook ff niet meer weten dan. Mochten ze niets vinden, hou dan inderdaad vast aan een eventuele allergie. Ik heb mijn dochter met 8 weken laten testen op voedselintollerantie (ik heb zelf een caseïne-eiwit-intollerantie) en dat had zij ook. Ook al was ze nog maar zo klein. Ik loop echter wel bij een alternatieve arts. Ik heb tot mijn 9e bij de ka gelopen en die vonden nooit iets, maar ik was wel altijd ziek. Mocht je meer interesse hebben, dan zal ik je de site van mijn arts geven. Dat laat ik aan jou over, aangezien je al zoveel verschillende dingen hebt gehoord. Ik ben benieuwd naar je update en veel succes en sterkte!
Ons zoontje van nu 16 maanden heeft ook maandenlang elke nacht gekrijst. Hij was helemaal hysterisch en viel na uren gillen pas weer uitgeput in slaap. Wij wisten ons ook geen raad. Na 2 maanden niet slapen ben ik ingestort en nadat we in onze beleving alles geprobeerd hadden zijn we ook naar de osteopaat gegaan. Ik was erg sceptisch maar had alleen maar positieve verhalen gehoord dus toch maar proberen dacht ik. Mijn zoontje heeft in een stuit gelegen en daardoor zaten er wat ‘blokkades’ zoals hij dat noemde in de heup regio. Verklaart ook dat het krijsen begon toen hij ging lopen en na 1 behandeling liep hij veel soepeler! Dit staat ver van jou bed maar wat de osteopaat nog meer zei is dat hij z’n middenrif had gemasseerd zodat hij dieper kan ademhalen en dat bevordert een diepere slaap. Dat zei hij tegen jou ook! En, nu een maand en twee behandelingen verder slaapt ons zoontje heel de nacht door 🙂 (even afkloppen haha) moet wel zeggen dat ons zoontje in zijn korte leventje ook al vaak oorontsteking heeft gehad en dat ik vermoed dat hij daar snachts ook vaak last van had maar afgezien daarvan heb ik t gevoel dat de osteopaat echt heeft geholpen. Hij schreeuwde trouwens ook alles. In elkaar op die behandelbank maar ik kon zien dat het echt geen pijn deed, t was meer dat er een vreemde vent aan m zat 😉 Nou wT een lang verhaal is t geworden, wou alleen nog ff sterkte wensen en blijf positief, t komt goed!!
Mijn neefje heeft ook vanaf de geboorte slecht geslapen. Op een gegeven moment lag hij nachts te schreeuwen in zijn slaap. Mijn schoonzus heeft alles geprobeerd maar niets werkte. Op een gegeven moment is ze naar iemand toegestapt die vanalles met kruiden doet. Ze was ten einde raad en wou alles wel proberen ook al stond ze er eigenlijks niet open voor. Deze persoon raadde haar aan salie in een zakje te doen en bij m’n neefje in de slaapzak te doen. Vanaf toen sliep hij normaal. Soms begint het weer een beetje en dan vervangt ze de salie en word hij weer rustig. Ti’s het proberen waard. Baat het niet dan schaadt het niet toch..