Gisterochtend bracht ik de jongens naar school, liep ik terug naar huis, maakte ik een cappuccino voor mezelf en drukte ik de computer aan. Tijd om aan het werk te gaan. Tijdens het opstarten kijk ik om me heen en tel ik binnen no time vijf geurkaarsen. Ik heb de laatste tijd weer heerlijke kaarsen gekocht en heb echt een tic voor mooie verpakkingen en lekker ruikende kaarsen. Maar ja, vervolgens zet ik ze neer en steek ik ze niet aan. Want: zonde, het is er de tijd niet voor, etc. Bizar eigenlijk. Ik pakte direct een aansteker en stak de kaars naast me aan. Een mooie kaars met houten lont die zo fijn knispert in de geur linnen. De gedachte ‘dat moet ik vaker doen’ steekt weer de kop op. Ik koop ze, maar vervolgens gebruik ik het niet. Zulke aankopen doe ik vaker…
Geurkaarsen
Geurkaarsen dus. Het huis staat vol, ik geloof dat ik er in ieder geval al zeven in het zicht heb staan. De mooie potten lonken in de winkel en ik heb een zwak voor fijne geuren. Maar ja, dan moet je ze dus wel aansteken. De eerste naast me brandt dus heerlijk en het wordt tijd dat ik de rest ook maar eens aan ga steken. Waarom moet ik ze anders nog kopen?
Tijdschriften
Tijdschriften blijven na al die jaren nog steeds lonken. Toen ik begon aan mijn opleiding riep ik altijd dat ik bij een tijdschrift zou gaan werken en tot de dag van vandaag hebben die dingen een aantrekkingskracht op me. Ik koop ze veel, maar vervolgens leg ik ze neer en doe ik er niks mee. Mijn laatste aankopen zijn de Flow, Linda en de vernieuwde Vogue met een interview met Vivian Hoorn. Ik ben verliefd op de shoot en dat is dan ook de reden dat ik het heb gekocht. Het staat zo mooi in huis, ofzo. Het ligt nu op de eettafel en ik heb er nog geen een keer in gelezen. Ik neem ook altijd wat bladen mee als ik op vakantie ga, maar meestal gaan deze ongelezen weer mee terug of laat ik ze daar achter. Als ik lees, is het toch meestal de e-reader die ik pak.
Carddecks
Nog zoiets waar ik heel gevoelig voor ben: leuke carddecks. Ik ben ook ongelofelijk snel om te praten en als ik een toffe ad op Instagram voorbij zie komen, klik ik dit soort dingen snel mijn virtuele mandje in. Laten we het erop houden dat ik een zwak heb voor stationery en daar valt dit voor mij toch ook wel onder. Ik koop ook altijd tijdschriften waar dit soort dingen bij zitten, haha. Zo heb ik een prachtig deck met Inner Compass Cards en die heb ik slechts één keer gebruikt; op 1 januari om mijn woord van het jaar te bepalen. Waar ik overigens nog steeds veel aan denk, dat dan weer wel. Vervolgens kocht ik het kaartendeck van Manifesteren kun je leren. Ik trek af en toe een kaartje maar ben daar echt veel te nuchter voor. Ik lees het, lach altijd een beetje en that’s it. Als laatste heb ik een inspiratiekaartenset van Blij Dieetvrij. Hier staan wel echt veel bodypositivity quotes en opdrachten in waar ik veel aan zou kunnen hebben, maar alsnog doe ik er niks mee.
Papieren boeken
Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik ben echt een digitale lezer. Gek om dat te zeggen want tot een paar jaar geleden wilde ik niks van een e-reader weten. Inmiddels lees ik dus 9 van de 10 keer vanaf mijn e-reader en blijven papieren boeken liggen. Maar ja, die papieren boeken koop ik wel. Ik lees vaak in bed en dan is een e-reader toch een stuk handiger. Het gaat zelfs zover dat ik een paar van mijn papieren boeken maar gewoon digitaal heb aangeschaft ook, omdat ik ze toch wel graag wilde lezen. Gaat natuurlijk nergens over. Nu probeer ik het af te wisselen; overdag lees ik dan een papieren boek en mijn e-reader gebruik ik dan vooral ’s avonds. Hopelijk kom ik dan ooit eens door die stapel met prachtige papieren boeken heen…
Scheurkalenders
Momenteen ligt er een scheurkalender voor mijn neus en volgens die kalender is het vandaag 18 februari. Haha. Tsjah, ik vergeet het gewoon. Ik blijf ze ieder jaar weer kopen omdat ik het zo leuk vind en omdat ik me steeds weer voorneem om het nu toch echt te gaan gebruiken. Eens in de zoveel tijd scheur ik dus een aantal blaadjes er vanaf en staat de datum weer goed. Maar nogmaals een reminder voor mezelf: koop het maar gewoon niet meer.
Notitieboeken en planners
Dit verhaal kennen we allemaal… Inmiddels werk ik maar gewoon in een notitieboek en schrijf ik daar alles in op. Alles in één boekje en het werkt prima. En toch is er weer een planner onderweg. Ik leer het echt nooit.
Maar ik zie een patroon in bovenstaande producten: misschien ben ik toch meer gedigitaliseerd dan ik ooit hoopte en moet ik het papier maar meer laten voor wat het is. Ook al wil ik dat diep in mijn hart nóóit toegeven…
