‘Marieke, ik heb een idee voor een tweede boek!’
Ik stuurde deze mail naar mijn redacteur bij Kosmos Uitgevers, slechts een paar uur nadat ik zelf de ingeving kreeg. Nogal een impulsieve actie, zelfs voor mij. Ik had sterk het gevoel dat dit eruit moest, dat ik hiermee weer een fantastisch onderwerp te pakken had. Het voelde goed. Al vrij snel kreeg ik reactie terug: ‘Dank voor je mail, en wat een leuk idee! Zullen we hier anders even over bellen?’ Dit alles was op 22 juni. We bespraken het idee, ze vroeg me om het onderwerp uit te werken zodat ze het kon pitchen bij het team en ik zou later van haar horen. Ik dook erin, werkte het idee verder uit en een dag later had Marieke twee A4’tjes in haar mailbox. Op 9 juni had ik weer een mail: ‘Goed nieuws: mijn collega’s zijn ook enthousiast! Ik praat graag verder met je over de publicatie.’ Mijn eerste boek lag net twee maanden in de winkels en ik had zojuist akkoord gekregen voor een tweede boek. Toen ik mijn eerste boek inleverde, heb ik gezegd dat ik niet weet of ik dit nog eens wil doen. Ik vond het zo intensief. Maar zie hier. Ik ga het weer doen. Mijn tweede boek verschijnt in september. Weer bij Kosmos, weer met hetzelfde team. En ik vind het weer doodeng.
Impulsieve actie
De introverte moeder is een boek dat dicht bij me ligt qua onderwerp. Het boek leefde al weken, misschien wel maanden, enorm in mijn hoofd. De inhoudsopgave was snel geschreven en ook het voorwoord en het eerste hoofdstuk lieten niet lang op zich wachten. Dit tweede boek is anders. Misschien wel omdat het zo’n impulsieve ingeving was. Na de zomervakantie had ik contact en riepen we dat het boek in mei zou verschijnen. Daar ben ik al snel van teruggekomen. Ik moest wel reëel blijven en zat ook midden in een zoektocht qua werk. De inleverdatum is uiteindelijk verschoven naar juni, zodat we in september het boek kunnen uitgeven. Zo zou ik alle tijd hebben voor mijn tijdelijke opdracht bij Briljant Baby en me in 2022 volledig focussen op het boek. Inmiddels zitten we in 2022 en zijn de plannen iets gewijzigd. Qua uitgeefdatum niet: mijn tweede boek komt in september! Daar ben ik echt heel erg trots op, dat de uitgeverij zo tevreden is dat we het proces weer samen aangaan. Dat er zo snel is toegezegd en dat het complete team om me heen weer is verzameld. Wel wordt het even aanpoten in verband met mijn werk. De tijdelijke klus bij Briljant Baby is namelijk verlengd en geen tijdelijke opdracht meer. Ik mag daar de komende tijd blijven en dus moet ik gaan werken met een strakke planning. Komt zeker goed, maar het is wel even zoeken.
Sleutelen aan de inhoud
Omdat het boek nog niet echt leeft, ga ik me de komende weken onderdompelen in dit onderwerp. Ik heb mensen gemaild voor een interview, ik heb al een gesprek staan en ik heb veel bronnen gevonden. Het is een zwaarder onderwerp, maar wel iets heel moois waar ik over wil gaan schrijven. De uitgeverij is al druk bezig met de omslag en de titel/ondertitel. Het boek komt in de brochure van maart en dus is er geen ontkennen meer aan. Zij zijn al een stuk verder dan ik, want ik ben nog steeds aan het sleutelen aan de inhoudsopgave. Ik herken dit patroon heel erg van de eerste keer. Want ook al leefde dat boek in mijn hoofd; ik bleef enorm lang hangen bij stukken waar ik over twijfelde en verstijfde dan heel erg. Ik moet de komende weken maar gewoon wat losse stukken gaan schrijven, dan wordt het vanzelf ergens een geheel. De eerste meeting met de acquirerend redacteur en mijn begeleider/redacteur zit erop en we hebben besproken dat ik de komende weken lekker aan de slag ga en in februari dingen kan laten zien. Vanaf dan gaan we dus fanatieker samenwerken, leest de redacteur mee en gaat ze me begeleiden.
Dankbaar
Ik ben heel blij en dankbaar dat ik zo’n mooie en grote uitgeverij achter me heb staan. Dat ze het volste vertrouwen hebben in mijn kunnen het eerste boek dusdanig goed vonden, dat ze het een tweede keer aandurven. Ik heb slechts een impulsieve mail gestuurd en kan nog geen jaar later alweer aan de slag. Ik heb het de afgelopen maanden laten bezinken, maar het is nu tijd om aan de bak te gaan. Op dit moment denk ik wel: ‘wat heb ik me nu weer op de hals gehaald?’ Ik krijg alweer vlekken in mijn nek om het feit dat ik de komende weken weer zo enorm moet gaan presteren. Ik had ook even kunnen genieten van de rust, haha. Aan de andere kant: het is bewezen dat ik het kan. Mijn eerste boek ligt al een tijd in de winkels, loopt goed en het hele schrijfproces ging ook fantastisch. Het zorgt echter niet voor een geruststellend gevoel. Laten we het erop houden dat dat het aard van het beestje is. Ik voel enorm de pressure, twijfel veel over mijn kunnen en vraag me nu alweer af hoe ik dit tot een goed geheel krijg dat verkocht kan gaan worden. Maar we kunnen er niet meer omheen. Het team is gevormd, alles is in gang gezet, het boek wordt eerdaags aangekondigd en ik moet gaan schrijven. Op naar een mooi resultaat. Op naar boek nummer 2.
