Het eerste half jaar van 2021 zit erop. Terwijl de maanden januari en februari voorbijkropen, zijn de maanden daarna echt binnen no time omgevlogen. Voor mijn gevoel heb ik ze in een roes beleefd en dat zal natuurlijk alles te maken hebben gehad met de gekke tijd waarin we geleefd hebben. Het is in ieder geval fijn dat ik dit in de verleden tijd kan schrijven en dat we inmiddels weer langzaam terugkeren naar het oude normaal. Geen mondkapjes meer, weer lekker kunnen genieten van de horeca, van een vakantie en weer naar de sportschool kunnen. Het feit dat er weer concerten in mijn agenda staan maakt me in ieder geval heel erg blij! Om niet zomaar verder te gaan met de komende maanden en toch even stil te staan bij alles wat er gebeurd is, wil ik vandaag terugblikken op de eerste zes maanden van 2021. En als ik dit allemaal zo op een rijtje zet is het niet gek dat het eerste woord ‘rommelig’ is, als ik denk aan januari tot en met juni.
Werk
Qua werk is er eigenlijk heel veel gebeurd. Terwijl Mommyhood nog steeds lekker door gaat, zijn daar andere dingen bij gekomen. Ik schrijf nu bijna een jaar de nieuwsbrief voor My Lovely Notebook en ben sinds vorige maand bezig met de Instagram pagina van Heavy Dreamer, een van mijn favoriete winkels in Aalsmeer. Leuke klussen waar ik heel erg blij van word. Daarnaast is mijn boek uitgekomen! Een langgekoesterde wens en het voelt heel gek dat dat nu ‘klaar’ is. In februari leverde ik het manuscript in, daarna gingen we wekenlang door correctierondes heen en eind april lag ‘ie in de winkels. Het voelt nog steeds heel onwerkelijk en het voelt nog steeds niet helemaal echt.
Ook heb ik een aantal keer gesolliciteerd en ben ik zelfs een paar keer op gesprek geweest. Bij een bedrijf was ik door naar de laatste ronde en het voelde eigenlijk wel als de baan die in the pocket was. Helaas bleek dat niet zo te zijn, maar achteraf is dat wel goed geweest. Ik ben vooral heel erg door een rollercoaster qua emoties gegaan en het heeft weer andere deuren geopend. Ik was namelijk al bezig met opvang regelen voor de kinderen, kijken hoe ik mijn weken zou gaan invullen als ik 32 uur aan de bak zou gaan, etc. Het leven besliste anders; ik werd afgewezen en werk nog steeds thuis voor mezelf. Maar waar de ene deur dichtgaat, gaat er een andere open. Vanaf augustus, na de zomervakantie, neem ik iemands zwangerschapsverlof over. Tot januari heb ik dan een leuke opdracht, voor zo’n 8 a 10 uur in de week, vanuit huis. En dat heeft me ook wel weer doen beseffen dat ik voor mezelf nog lang niet helder heb wat ik nu eigenlijk wil en dat ik het eigenlijk heerlijk vind dat ik nog thuis kan blijven werken. Dat ik er na schooltijd voor de jongens kan zijn, dat ik nog genoeg tijd en ruimte voor mezelf heb. Bovendien heb ik een idee voor een tweede boek gepitcht en als dat doorgaat, ga ik na de vakantie beginnen met schrijven en kan ik ook alle tijd wel gebruiken. Nou ja, er gaat een hoop in mijn hoofd om de afgelopen maanden en het feit dat dit op mijn pad is gekomen op deze manier, maakt ook wel weer veel in me los.
Gezin
Ons gezin zelf is heel stabiel zonder gekke dingen of problemen, maar het zijn wel rommelige weken geweest qua veranderingen. Maddox’ zindelijkheid ging niet van een leien dakje en kostte ons allemaal een hoop energie. Maddox begon op school en dat zorgde voor een hoop veranderingen. Raymond startte na maandenlang thuis te hebben gezeten met een nieuwe baan waardoor ik er grotendeels weer alleen voor kwam te staan en dit heeft allemaal zijn tijd nodig. Het is weer zoeken naar de juiste balans. Ondanks dat ik liep te zeuren dat er veel te veel mensen in huis aanwezig waren afgelopen maanden en dat ik mijn eigen ruimte miste, zie ik achteraf wel dat het eigenlijk heel erg prettig was om alles samen te kunnen doen. Het heeft ons ook wel doen beseffen dat ik wat meer om hulp moet en mag vragen, en dat Raymond hier en daar veel meer kan bijspringen. Zo heb ik op zondagochtend de laatste weken vaak voor mezelf omdat de mannen samen weg zijn, maak ik het mezelf qua huishouden en koken een stuk makkelijker als het echt even te druk is en weten de jongens ook veel meer waar ze aan toe zijn. Nu Raymond aan het werk is en de jongens allebei op school zitten, is die tijd die ik zo miste dubbel en dwars teruggekomen. We zijn allemaal aan het wennen aan deze nieuwe situatie en ik denk dat het na de zomervakantie pas echt meer normaal gaat voelen. Het moet qua verhoudingen en ritme allemaal nog een beetje groeien.
Gezondheid
Gezondheid is enorm belangrijk gebleken het afgelopen jaar. Niet alleen Raymond moest een stap terugdoen; ook voor mij was het belangrijk om te werken aan een gezondere levensstijl. Ik ging meer wandelen, meer sporten, beter op mijn voeding letten en dat ben ik de afgelopen maanden blijven doen. Ik merk nu dat mijn gezondheid nog niet optimaal is en dan voornamelijk mijn hormoonhuishouding niet. Ondanks dat ik aan de pil ben, ben ik twee keer in de maand ongesteld. Ik ben hormonaal, voel me niet mezelf, zit niet lekker in mijn vel, heb weinig energie, voel me méga onrustig, kamp nog steeds met slapeloze nachten (ook al slaapt Maddox nu wel steeds beter). Het is een opeenstapeling van dingen die me nu een beetje de kop kosten. Ik ga volgende week even langs de huisarts om te kijken of ik na 22 jaar (!) misschien maar eens met de pil moet stoppen en moet kijken wat mijn lichaam uit zichzelf doet en hoe ik me eronder voel. We hebben geen kinderwens meer dus ik wil wel graag een goede anticonceptie hebben, dus dat zal ook nog een zoektocht gaan worden. Voor nu ben ik gewoon heel erg moe en hoop ik dat de vakantie me goed doet. Het is allemaal best veel geweest de laatste maanden en het is niet erg om dat toe te geven en eraan te gaan werken. Ik sta op sommige dagen gewoon een beetje draaierig op mijn benen en dat is natuurlijk niet zoals het hoort. Het belletje naar de huisarts was een goede eerste stap. Ik wil laten weten dat het bij mij ook niet allemaal vanzelf gaat, ook al lijkt het soms wel zo met alles wat ik doe en heb gedaan.
Persoonlijk
De afgelopen maanden stonden in het teken van persoonlijke ontwikkeling. Door het NL Leert programma van de overheid kon ik een aantal studies volgen en dat heb ik met beide handen aangegrepen. Ik heb een paar mooie cursussen mogen volgen en heb er veel van geleerd. Mijn cv is weer mooi uitgebreid. Het heeft veel tijd en energie gekost maar ik ben onwijs trots op mezelf dat ik alles succesvol heb afgerond. Nu alleen nog een marketingplan schrijven na de zomervakantie en dan mag ik ook het diploma online marketing in ontvangst nemen.
Nu beide jongens op school zitten probeer ik wat meer tijd voor mezelf te pakken. Ik had al van alles in gedachten qua themadagen nu ik iedere dag ongestoord kon werken, maar in de praktijk pakte dat anders uit. Ik ben lekker aan het sporten, spreek weer wat vaker met Debbie in Amsterdam af, zie Anke regelmatig voor koffies, ik wandel en ik ben een beetje aan het lanterfanten. Dat bevalt me voor nu even prima, om deze tijd te kunnen en mogen pakken van mezelf. Normaal wil ik ieder uur zonder kinderen achter de laptop doorbrengen en probeer ik de doordeweekse dagen niet vol te plannen met afspraken die ook in het weekend kunnen, maar ik voel dat ik ervan opknap en ik probeer mezelf dat nu vooral heel erg te gunnen. Ik hoop het tweede half jaar alles te kunnen finetunen. Mezelf weer scherper krijgen, steviger met beide voeten op de grond staan en wat meer stilstaan in het nu in plaats van wat ik allemaal nog wil en moet doen van mezelf.
Het was een bizar half jaar. Mijn boek, de studies, Raymond een nieuwe baan, Maddox naar school. Het is niet niks en dat is nu best een beetje voelbaar. Op naar een rustige zomer en dan toch weer een spannende tweede helft met een nieuwe opdracht. Waar ik jullie later nog meer over ga vertellen!
