Je kind voorbereiden op voor ons vanzelfsprekende momenten

Eergisteren haalde ik Maddox op van het kinderdagverblijf en daar spreek ik dan met de nanny altijd even de dag door. Hoe Maddox heeft gegeten, of ‘ie heeft geslapen en wat ze zoal hebben gedaan. Er komt een kleine overdracht in de app en zo’n persoonlijk praatje vind ik altijd fijn om helemaal op de hoogte te zijn. De nanny die daar op dat moment was vertelde me dat ze filmpjes van vuurwerk hebben gekeken. In de kring hebben ze verteld over vuurwerk en met afbeeldingen en filmpjes hebben ze het verhaal ondersteund. ‘Ja, ze moeten toch een beetje weten wat ze kunnen verwachten, toch?’ En dat vond ik een heel mooi iets.

Voorbereiden

Vorige maand zag ik het ook al toen ik het dagverslag met foto’s in de app binnen zag komen. Twee weken voordat het Sint Maarten was knutselden de peuters een lampion en toen ze allemaal klaar waren, begonnen ze met oefenen. Samen liedjes leren, vertellen in de kring wat er zoal gaat gebeuren en een week daarna de situatie oefenen. Ze kregen een tasje, de nanny ging in de slaapkamer staan en de kinderen konden dan ‘aanbellen’. De nanny deed open en de kinderen gingen zingen. In ruil daarvoor kregen ze dan wat lekkers. Toen al vond ik het echt heel erg tof en nu met het vuurwerk dacht ik weer: ‘jeetje, wat fijn dat ze dit doen!’ En eigenlijk best stom dat ik daar zelf helemaal niet aan denk. Het is allemaal zo vanzelfsprekend voor ons geworden, terwijl voor peuters het leven nog vol zit met spannende, eerste keren.

Vuurwerk

Vorig jaar was Maddox heel erg onder de indruk van al het vuurwerk. Ik heb foto’s dat hij vol trots met een sterretje in zijn handen staat naast Skyler. Niks aan de hand en alleen maar veel plezier. Dit jaar merkten we dat Maddox vuurwerk eng vond. De knallen vond hij vreselijk, hij huilde al een paar dagen in zijn bed omdat hij steeds schrok en bleef maar roepen ‘Mama, dat nou? Nennoks emm!’ Hij vond het eng en wilde er niks van weten. Voor hem was het natuurlijk iets nieuws. Hij heeft geen idee wat vuurwerk is en vorig jaar is hij allang vergeten. Nadat we op zijn school hoorden dat ze geoefend hadden met filmpjes met knalvuurwerk en filmpjes van het Disney kasteel met siervuurwerk, hebben we dit zelf ook opgepakt en zijn we alvast met sterretjes in de weer geweest voordat het Oudjaarsavond was. Of het hielp? Mwah, hij was nog steeds heel erg bang en kroop helemaal tegen me aan. Maar door de informatie op school, het confetti poppen wat ze deden om te zien dat dat ook knalt en de filmpjes die ze hebben gekeken wist hij uiteindelijk wel wat vuurwerk was en kon hij het benoemen. Nog steeds eng, maar niet meer iets onbekends. Hij wist wat ‘ie kon verwachten. En net als toen met de voorbereidingen rondom Sint Maarten was ‘ie ook nu goed voorbereid op een voor ons vanzelfsprekend moment.

Leermoment

Ik heb al best veel geleerd van de methodes die Maddox’ school hanteert. Dit ook weer. Ik hoorde het en dacht: ‘ja, het is zo logisch maar wij hebben er niet bij stilgestaan.’ Ik neem dit in ieder geval mee het nieuwe jaar in en probeer bij komende vanzelfsprekende momenten even de situatie door de ogen van een peuter te bekijken.