Toen ik Skyler woensdagavond naar bed deed vond ik hem opeens wat warm aanvoelen. De thermometer liet ons weten dat Skyler koorts had. Niet zo gek na een dag kinderdagverblijf. Ik hoor daar altijd wat nare verhalen over, over kindjes die elkaar aansteken en weerstand op moeten bouwen. Die nacht was vreselijk. Skyler was ieder uur wel wakker, heel huilerig, veel dorst en wilde maar niet liggen om te slapen. Donderdag waren we allebei compleet uit de running. Skyler was ziek, wilde alleen maar bij mij hangen, zijn koorts bleef schommelen, de vieze luiers vlogen me om de oren en eten zat er ook niet meer in. Ik zette alles op hold om voor mijn zieke mannetje te zorgen.
Vrijdagochtend werden we wakker na een goede nacht. Skyler was even wakker rond half 1 en 2, maar voor de rest heeft hij de hele nacht doorgeslapen, wat toch wel een uitzondering is. Oma stond voor de deur en ik had grotendeels van de dag mijn vrolijke mannetje terug. Tot opeens ’s avonds de koorts weer steeg en de ellende van voor af aan begon. De nacht was weer drama, Skyler huilde enorm veel en op een gegeven moment wist ik echt even niet meer wat ik met hem aan moest. Wel merkte ik dat hij opeens overal op wilde kauwen en continu naar zijn mondje greep. Tandjes! Dat was het! Ik smeerde fanatiek Dentinox op zijn tandvlees en gaf hem toch maar even een zetpil. Uiteindelijk is Skyler in slaap gevallen en ging de nacht nog best oké. Zaterdag werd ‘ie wakker en oogde hij toch wel weer vrolijk. Fijn! We hadden voor die dag kaartjes voor Ouwehands Dierenpark en besloten, samen met opa, oma en nichtje Beau, toch maar heen te gaan.
In de auto was Skyler huilerig en slaperig, maar eenmaal in het dierenpark aangekomen leek hij weer een beetje de oude te worden. Met de nadruk op leek. Na een kwartiertje stortte hij volledig in, had ‘ie weer een volle luier en liepen we maar met een zielig mannetje te slepen. We deden een versneld en verkort rondje dierenpark en eenmaal in de auto ging het alleen maar bergafwaarts. Skyler was versuft, kreeg opeens heel hoge koorts en keek glazig uit zijn ogen. Ik werd er echt enorm bang van omdat hij niet meer helder bleek te zijn. Op de terugweg in de auto hebben we dan ook maar direct de huisartsenpost gebeld en gelukkig konden we gelijk terecht. Ik ben blij dat de artsen altijd voorzichtig zijn met kindjes en het zekere voor het onzekere nemen door je direct door te sturen.
Na een onderzoekje in het Sint Lucas Andreas ziekenhuis bleek Skyler niet zomaar een griepje te hebben en ook zijn tanden waren niet de hoofdoorzaak. Skyler had oorontsteking! We mochten naar de apotheek om antibiotica en neusdruppels op te halen en na deze lange dag konden we naar huis. Gelukkig volgde er een supergoede nacht waarin hij slechts 1 keer wakker was, en werden we zondagochtend wakker met een koortsvrij, hyperactief en hongerig kindje.
’s Avonds kwam de koorts weer opzetten maar omdat dat meestal ’s avonds en ’s nachts wel het geval is met zieke kindjes, hoopte ik dat het slechts heel even was. Helaas werden we vanmorgen weer wakker met een huilerig kind en heb ik de kinderopvang maar afgebeld. Na zijn medicijnen (hij smult van de antibiotica!) is hij weer in slaap gevallen en momenteel ben ik aan het wachten tot hij weer wakker wordt. En ik kijk steeds of hij nog ademt, want na gisteren in de auto ben ik toch wel heel erg geschrokken.
Het is zo kut dat zo’n kleintje niet aan kan geven wat er mis is. Ik vind het dan ook een heel naar gevoel dat ik pas zaterdag naar de huisartsenpost ben gegaan en gewoon naar de dierentuin ben geweest. Maar ja, hoe kan je ruiken dat een kind oorontsteking heeft en niet gewoon last heeft van zijn tanden? Er staat overal online dat je pas na drie dagen koorts aan de bel moet trekken. Gelukkig heb ik dat gedaan en krijgt Skyler nu goede medicijnen om hem hopelijk snel van die ellendige oorontsteking af te helpen.
En laten we hopen dat het héél snel aanslaat; er staat namelijk een mini-vakantie gepland van woensdag tot zondag. Daarover vertel ik jullie uiteraard later meer. Voor nu zorgen voor dat arme hummeltje… En volgende keer ben ik er een stuk sneller bij. Better safe than sorry.
Zo sneu… Het moeilijkste lijkt me ook dat je kind gewoon niet kan vertellen waar hij last van heeft of wat hij wil. Gelukkig heb je nu medicijnen en knapt hij hopelijk heel snel op! Beterschap ^^
Vreselijk altijd een oorontsteking! Heb het nu met Sem 2 keer meegemaakt. Ik gebruik dat altijd nurofen voor kinderen (mag vanaf 3 maanden) en neusspray met xylometazoline (dit haalt de druk van de oren af). Werkt perfect!
Heel veel beterschap met de kleine man en hopelijk is hij snel weer de oude!
Liefs Sanne
Auteur
Die neusdruppels heb ik inderdaad van de dokter gekregen, samen met antibiotica. Mag je neurofen daarbij gebruiken? Heb nu gewoon paracetamol zetpillen maar heb niet echt het idee dat dat wat doet…
Zo zielig voor Skyler! Hier duurde het ook even voordat we het door hadden alleen hier een niet mee werkende huisartsenpost!
Wij moesten ook Nurofen gebruiken in combinatie met antibiotica en neusdruppels!
Beterschap
Gossie! zielig he voor zo’n klein ventje 🙁 het is net wat je zegt, hij kan het zelf niet vertellen dus moet je maar raden wat er is. Beterschap met jullie kleine man.
Hopelijk voelt hij zicht snel weer beter!
Zo zielig voor Skyler. Ik ken het helaas maar al te goed. Levi had op den duur elke maand een oorontsteking. Elke keer weer die koorts, futloos, hangerig. Elke herfst/winter was het weer zover. In de zomer was alles oke. Uiteindelijk heeft hij buisjes gekregen, aangezien de vele oorontstekingen ervoor hadden gezorgd dat hij slecht hoorde en zijn spraakontwikkeling niet van de grond kwam. Sinds de buisjes nooit meer last gehad van oorontstekingen. Mijn advies volg je gevoel en trek optijd aan de bel. Ik wil hiermee niet zeggen dat dit bij skyler ook zo zal zijn, een oorontsteking kan altijd voorkomen, maar hou het wel goed in de gaten.
Auteur
Bedankt voor de tip! Ga ik zeker doen 🙂
Je hebt gewoon goed gehandeld en inderdaad de volgende keer trek je eerder aan de bel. Maar je weet het gewoon vaak niet.. Ze kunnen je niks vertellen!!
Herkenbaar verhaal! Beterschap voor Skyler en hopelijk hebben jullie een fijne trip 🙂
Kleintjes hebben heel vaak oorontstekingen, omdat de buis van Eustachius nog niet volledig ontwikkeld is. Niks om je zorgen over te maken in die zin, maar wel heel rot vooral omdat het onwijs pijn doet en ze het zelf niet kunnen aangeven. Hier merken we het als ie niet wil liggen maar de hele tijd gaat zitten in bed bijv. Door het liggen wordt de druk op de oortjes verhoogd, vandaar.
Het bedje aan de kant waar zijn hoofd ligt iets ophogen kan werken. En verder goed gehandeld! En niet schrikken als ie zometeen toch ook een tandje heeft: het staat allemaal in verbinding met elkaar 🙂 Sterkte, hopelijk is ie er snel van genezen.
Arme kleine Skyler. Hopelijk knapt hij snel weer wat op.
En niet schuldig voelen hoor. Je hebt top gehandeld, voor hetzelfde geld waren het wel zijn tandjes geweest en nu was je er ook nog optijd bij.
Ik kan zelfs mijn eigen oorontstekingen als kind nog herinneren- je moet niet vragen hoe pijnlijk dit is. Leuk artikel over een vreselijk onderwerp
Aaaaaah zo sneu zeg! Arm kereltje. Ik heb zelf vaak oorontsteking (al vanaf kind) en ik weet hoe het voelt… Het lijkt me zoooo lastig om te ontdekken wat er aan de hand is. Het enige wat ik van oorontsteking bij baby’s weet is dat ze het vaak niet lekker vinden om plat te liggen, omdat er dan druk op komt. Zodra ik merk dat mijn dochter wat meer aan haar oren zit, check ik dat altijd. So far geen oorontstekingen gehad gelukkig!
Het gaat vast beter voordat jullie op vakantie gaan, weet ik zeker 🙂
antibiotica slaat vaak ook binnen 3dagen aan dus wie weet voelt hij zich morgen beter. Anders misschien toch nog even langs de ha gaan, zeker omdat jullie woensdag ook gaan vliegen. Veel beterschap en sterkte!
Wat sneu. Hopelijk gaat het alweer wat beter. Sterkte!
Och, arme Skyler. Ik hoop dat hij snel de oorontsteking te boven is. Het is zo lastig dat je als ouder alleen maar kunt gissen soms, gelukkig zijn jullie er toch redelijk op tijd bij! Veel beterschap voor die kleine knapperd!
Aah tis sonde! Vorige week met mijn zoontje van 7weken een nachtje in het ziekenhuis kunnen doorbrengen, alleen kwam het hier door hoge koorts na zijn eerste inentingen… Ik voelde mij ook schuldig dat ik niet eerder had gebeld maar op het bureautje hadden ze gezegt dat ik pas moest bellen met 40graden