3 x hartstikke trots op Skyler

Skyler is alweer 5.5 en ik kan er niet over uit hoe snel het allemaal gaat. Als de dag van gisteren kreeg ik hem op mijn buik gelegd na een snelle bevalling. Inmiddels is er van een klein jongetje absoluut geen sprake meer en heb ik een kind in huis waar ik mee communiceer, mee onderhandel, mee in discussie kan gaan en waar ik de meeste lol mee heb. We kunnen ruzie maken als de beste, maar gelukkig vooral veel lachen samen. Hij maakt gigantische stappen en is veranderd van een ietwat verlegen, teruggetrokken kind naar een praatgrage, open en sociale jongen die dit jaar zes jaar wordt. Ik ben enorm trots op Skyler en vandaag wil ik wat leuke dingen over hem met jullie delen.

Zwemles

Sinds een paar weken is Skyler gestart met zwemles en het gaat boven verwachting goed. Omdat hij bij zwembaden met een ruime bocht om de sproeiers heen loopt en het nog steeds lastig vindt om zijn haren te wassen, verwachtte ik dat de eerste paar keer drama zou gaan worden. Niets is minder waar. Hij heeft een goede zwemjuf die hem uitdaagt om nét dat stapje verder te gaan dan hij in eerste instantie wil. Zo durft hij inmiddels beter met zijn hoofd onder water, durft hij op zijn rug te drijven zonder bang te zijn voor het water in zijn oren en sprong hij afgelopen week het water in, ging hij volledig onder water en sprong hij zelf vanaf de bodem weer omhoog met behulp van de juf. De sprongen die die kinderen maken zijn ongelofelijk en iedere les ben ik weer heel erg trots. Het is leuk dat ik vanaf de kantine mee kan kijken om te zien hoe snel dit allemaal gaat. Natuurlijk zal hij nog lang geen diploma hebben maar deze vorderingen zijn al veelbelovend.

Over naar groep 3

Skyler is jarig in november en dat maakt hem een grensgeval op de basisschool. De kinderen voor 1 oktober gaan automatisch over naar groep 3, de kinderen die na december jarig zijn kleuteren automatisch een jaar langer en alle kinderen tussen oktober en december zijn dan een grensgeval. Dit betekent dat ze niet automatisch doorgaan of extra blijven kleuteren, maar dat dit per kind bekeken wordt. Er wordt gekeken naar hoe ze cognitief zijn, of ze het sociaal-emotioneel aan kunnen, naar wat ze al kunnen, het werktempo, eigenlijk alles wat van belang is om goed te kunnen functioneren. Gisteren hadden we het gesprek op school met zijn twee juffen en daar hoorden we dat Skyler officieel over mag naar groep 3 omdat het meeste hartstikke in orde is. Er is een puntje waar hij aan kan werken, maar over het algemeen denken ze dat hij het prima gaat redden.

Ik ben zo trots op Skyler! Toen hij net begon op school durfde hij echt niet zoveel, vond hij gym doodeng, durfde hij niks te zeggen in de kring, praatte hij sowieso amper en was ‘ie vooral sociaal-emotioneel heel erg klein. Hij heeft zulke sprongen gemaakt binnen deze anderhalf jaar. Zijn spraak is natuurlijk verbeterd door het logopedietraject en daarmee lijkt er ook meer zelfvertrouwen te zijn gekomen. Hij babbelt er op los, houdt ontzettend van aandacht, vindt gym de bom, is heel oplettend en een echte allemansvriend. Ik had niet verwacht dat school zoveel voor hem zou doen en dat er zo’n grote groei mogelijk was. Volgend jaar dus naar groep 3, waar het echte werk qua lezen, rekenen en schrijven gaat beginnen. Zo spannend en zo leuk! Ik ben nu al benieuwd naar de veranderingen over een paar maanden.

Voor de mensen die me erop wijzen: ik was ook trots geweest als hij nog een jaar moest kleuteren. De stappen die hij heeft gemaakt het afgelopen jaar zijn heel erg groot. Echter vind ik dit gewoon iets waar ik zo trots op mag zijn, dat ik dit wilde noemen. Had het namelijk niet verwacht toen hij vorig jaar op school startte en niks durfde te zeggen in de kring. Niet om iemand voor het hoofd te stoten dus, maar wil dit wel graag kunnen vertellen en uiten. Een jaar extra kleuteren als jouw kind een herfstkind is, is net zo normaal als overgaan naar groep 3. Vond dit alleen een heel mooie stap om te melden.

Lieve, grote broer

Skyler is soms een beetje brutaal en kan echt wel eens heel erg boos worden, maar over het algemeen is ‘ie ontzettend lief. Hij is een fantastische grote broer en ondanks dat ‘ie het echt niet altijd even makkelijk heeft als oudste, is hij heel behulpzaam. Hij laat veel toe, helpt Maddox met alles en ook voor andere kinderen kan hij echt door het vuur gaan. Zoals de juf ook al zei: hij heeft soms een zwak voor andere -veelal jongere- kinderen en wil het liefst voor iedereen een grote vriend of grote broer zijn. Ik vind dit een heel mooie eigenschap en ben onwijs trots op onze kleine grote vent.

Het gaat heel erg goed met Skyler. Hij zit goed in zijn vel, doet het goed op school, heeft vrienden, zwemmen gaat goed, hij kan fietsen, slaapt lekker door en roept iedere avond van boven nog even dat ‘ie me zo lief vindt. Als ik naar hem kijk, ben ik trots en vind ik dat ik mijn rol als moeder heel goed vervul. Natuurlijk zijn er hier ook zaken aan de orde zoals een beetje te brutaal zijn af en toe, net te lang achter de iPad hangen, stampij maken op het schoolplein als er eens niet gespeeld kan worden of lopen klooien met het avondeten, dat nog steeds vaak een strijd is. Maar als ik zie naar waar we vandaan komen, de transformaties die hij iedere maand weer doormaakt en naar zijn groei de afgelopen jaren, kan ik niets anders zijn dan een hele trotse moeder! Een moeder met klapperende oren, want dat bekkie staat in ieder geval nooit stil. Hij kan random iemand aanspreken op straat om zijn verhaal te doen of om te vertellen wat voor Lego hij in elkaar heeft gezet. Dat was in ieder geval tot twee jaar terug ondenkbaar. Heerlijk die onbevangenheid!