7 jaar fulltime bloggen & ondernemen

De datum 1 april is voor mij alles behalve een grap. Het staat voor mij gelijk aan je hart volgen. Je dromen nastreven, doen waar je je zelf goed bij voelt en vooral geloven in jezelf. Het was in 2011 namelijk de dag dat ik achter mijn splinternieuwe Macbook kroop en voor mezelf begon. Styleguide bestond al veel langer (sinds 2005 onder de naam Styleguide en daarvoor al bijna twee jaar onder andere namen en .tk!) en van Mommyhood was nog helemaal geen sprake, maar op 1 april 2011 ging ik fulltime aan de slag met het kindje dat ik in 2005 opzette en ging het contract bij mijn mediabureau in. Dat is vandaag precies zeven jaar geleden en dat vind ik toch even een momentje om bij stil te staan. Geen grapjes, maar serious business over een serious business. Want wat is er veel gebeurd en wat is er veel veranderd.

Opstarten Mommytobe.nl

Styleguide groeide in die tijd enorm hard. Ik schreef dagelijks over mode, beauty en lifestyle, had ineens zeeën van tijd om langs pr-bureaus te gaan en evenementen te bezoeken en dankzij mijn afvalstrijd werd het ook nog eens heel erg leuk om outfits te showen. Drie artikelen per dag kwamen er toen online, ik had de smaak te pakken. Toen ik in 2013 zwanger raakte van Skyler twijfelde ik even; ga ik mijn verhalen delen op Styleguide? Zit mijn publiek daar wel op te wachten? Ik wilde wel heel graag over deze heel nieuwe stap schrijven. Niet veel later was daar Mommytobe.nl, een blog dat me heel erg goed paste op dat moment. Het was even zoeken hoe en wat aangezien het een heel nieuwe wereld voor me was, maar ik merkte ook al gauw dat ik gewoon moest doen zoals ik op Styleguide deed; mezelf blijven, persoonlijk schrijven en dingen delen die ík leuk en interessant vind. Na het eerste jaar had Mommytobe.nl 10.000 unieke bezoekers waar ik onwijs trots op was, maar mijn focus bleef nog steeds Styleguide. Want ja, dat was mijn eerste kindje en daar verdiende ik mijn geld mee. Maar het leven veranderde, ik veranderde, mijn interesses veranderde. En toen begonnen de twijfels toe te slaan.

Interesses veranderden

Al heel lang voelde ik dat mijn liefde voor Styleguide steeds meer verdween. Ik wilde niet meer schrijven over de nieuwe Zara-collectie voor mezelf maar over die voor de baby. Ik werd enthousiaster van een kinderwagen dan van een nieuwe tas (oké, dat is niet helemaal waar) en begon mijn draai te vinden in de wereld die moederbloggers heet. De dagboeken werden opeens gevuld met kiekjes van mijn kind, presentaties bezoeken deed ik nog maar sporadisch en ondanks dat ik absoluut niet mocht klagen over mijn bezoekersaantallen van zo’n 50.000 per maand, bleef ik toch heel erg hangen en zat ik voor mijn gevoel vast. Diep in mijn hart wist ik wel wat ik wilde; Mommytobe.nl groter maken en daar mijn inkomsten vandaan zien te krijgen.

Styleguide gestopt & Mommyhood

De jaren daarna heb ik hier keihard voor gewerkt en dat is niet onopvallend gebleven. De samenwerkingen voor Styleguide namen iets af, de bezoekersaantallen namen iets af en mijn artikelen waren gewoon niet meer wat het geweest was. Daarentegen ging Mommytobe.nl heel erg lekker en wisten steeds vaker bedrijven mij te vinden. Styleguide voelde steeds meer als een blok aan mijn been en Mommytobe.nl werd mijn nieuwe project. Na heel lang twijfelen, na heel veel gesprekken en na heel veel discussies met mezelf in mijn hoofd, kwam dan vorig jaar eindelijk het verlossende woord; Styleguide moet stoppen. Dat was geen verrassing want terwijl er op Styleguide amper nog wat online kwam, stond Mommytobe.nl vol met verhalen. Ik ben gewoon heel erg slecht in keuzes maken en knopen doorhakken. Eigenlijk is dat zonde geweest want ik had twee jaar eerder al volledig op Mommytobe.nl kunnen gaan zitten. De knoop werd uiteindelijk officieel doorgehakt door de zwangerschap van Maddox. This is it. Ik ben straks moeder van twee kindjes, Styleguide voelt niet meer goed en ik heb straks al mijn tijd nodig om goed te kunnen focussen en niet twee halve projecten te moeten doen. Sindsdien is Styleguide niet meer, heb ik Mommytobe.nl omgedoopt tot Mommyhood en vind ik het bloggen weer leuker dan ooit.

Eigen sales

Er is nog een andere verandering gaande geweest die me heel wat kopzorgen heeft bezorgd; het verbreken van mijn contract bij het mediabureau, dat de advertenties voor me deed, nu alweer bijna twee jaar geleden. God, wat ik heb daar een slapeloze nachten om gehad. Niemand die mijn banners meer zou doen, niemand meer die mooie partijen kon gaan vinden om mee samen te werken en vooral geen salaris meer. Het voelde echt als het einde en ik ben zelfs een tijdje gaan solliciteren omdat ik het zzp-bestaan niet meer zag zitten. Maar opeens gebeurde er iets. Er ging een knop om, ik kreeg vertrouwen in mezelf en ik besloot er helemaal voor te gaan. Ik heb immers een netwerk! Ik mailde iedereen dat ik vanaf nu onafhankelijk was, schreef me in bij bureaus waar ik zonder contract af en toe kleine opdrachten zou kunnen krijgen, schreef me in bij platformen waar ik zelf moest gaan pitchen op opdrachten en schreef voorstellen voor samenwerkingen. Het balletje ging rollen, de eerste opdrachtjes kwamen binnen, ik tekende bij een bureau voor banners om in ieder geval een klein stabiel inkomen te hebben en voor de rest was het hopen op nog veel meer. Voor iemand die totaal niet sales-gericht is ging het direct heel erg goed. Binnen no time waren er bedrijven die me rechtstreeks benaderde en toen ik met Joolz om tafel zat en een heel jaarsamenwerking opzette, voelde ik: dit komt helemaal goed. En kijk waar ik nu sta. Zonder mediabureau en ik doe alle sales nog steeds zelf. Het is soms even spannend, ik heb ook weleens een maand geen samenwerkingen waardoor ik met geknepen billen op de bank zit en ik moet mijn spaarpotje ook nog vaak wel aanbreken om een maand te kunnen overbruggen. Maar vooralsnog gaat het supergoed, heb ik alle vrijheid en ben ik trots als het weer eens helemaal gelukt is. Wie had dat gedacht een paar jaar terug? Vorige week haalde ik een jaar- én een halfjaar samenwerking binnen. Dan ben ik de hele tijd in de wolken. En niet alleen vanwege het geld. Natuurlijk is dat prettig en nodig en haalt het druk van de ketel, maar ik vind het vooral tof dat ik zo erg gegroeid ben, dat ik dát weet te regelen voor Mommyhood.

Het gaat lekker

Ik ben gegroeid, de artikelen zijn gegroeid en Mommyhood is gegroeid. Ik ben een hoop bezoekers verloren door met Styleguide te stoppen, maar gelukkig heb ik er ook een flink aantal bij gekregen. Een heel nieuw publiek. Het is allemaal een mooie, natuurlijke verandering geweest en ik vind het mooi om te zien hoe veel van jullie met me zijn mee gegroeid. Ik was na al die jaren een beetje de kluts kwijt. Dat ik niet wist welke richting op wilde, dat ik iets deed waar mensen het niet mee eens waren, dat ik zelf een beetje in de knoop zat en er ook site-wise niet helemaal meer uit kwam. Of dat het me ontbrak aan inspiratie na duizenden artikelen geschreven te hebben. Maar het is weer helemaal in orde. Mommyhood draait goed, de samenwerkingen gaan goed, ik ben trots op het feit dat iedere maand 35.000 mensen de weg weten te vinden naar mijn plekje op het internet, dat ik iedere keer weer de inspiratie vind om dingen met jullie te kunnen delen en dat ik mijn ei kwijt kan. Ik kan schrijven over alles en er is altijd wel íemand die dag die dat leest. En dat vind ik leuk. En fijn. En heel gezellig. Ik hoop nog steeds dat ik iets meer Styleguide kan gaan doorvoeren hier, maar dat vind ik nog erg lastig. Die knop is weg, ofzo. Ook zou ik iets meer Shirleyschrijft willen doen. Ik schreef daar wat persoonlijke, column-achtige stukken. De komende maanden ga ik dus een beetje onderzoeken of ik in dit alles een goede mix weet te vinden voor hier op Mommyhood.

Dankjewel

Ik mag schrijven. Iedere dag weer. Dat is namelijk wat ik het liefste doe. Schrijven, schrijven, schrijven. En dat ik daarmee mijn geld mag verdienen is ontzettend fijn. Styleguide draaide zo’n 14 jaar en nu is het de beurt aan Mommyhood om die lijn voort te zetten. Nu alweer bijna vijf jaar! Toen ik zeven jaar geleden voor de keuze werd gesteld door mijn toenmalige baas om te kiezen tussen mijn baan en mijn (toen nog kleine) site kreeg ik er buikpijn van. Er hebben heel wat tranen gevloeid en ik heb heel wat nachten wakker gelegen. Want hoe moet je kiezen tussen een vast contract (stabiliteit) en iets voor jezelf wat op dat moment totaal niet rendabel was (compleet onzeker)? Ik kan oprecht zeggen dat ik mijn baas haatte op dat moment. Op een gegeven moment dacht ik niet alleen dat ik moest kiezen voor mezelf (diep van binnen wist ik dat na een minuut al), maar was ik ook van mening dat ik daar niet langer kon en wilde werken door de keuze die me gesteld werd. Maar hoe erg ik het op dat moment ook vond; ik ben haar nu enorm dankbaar. Zonder die keuze had ik het namelijk nooit gedaan. En dankjewel dat jij daar getuigen van mag zijn. Of je er nu al sinds dag 1 bij bent of dat dit vandaag jouw eerste artikel is dat je van me leest.