8 x dingen die ik deze tweede zwangerschap leerde

Er komt bijna een einde aan deze tweede zwangerschap. Ik heb een tijd in de ontkenningsfase gezeten maar ik word me meer en meer bewust van het feit dat we in maart zitten en dat het écht niet zo lang meer duurt voordat ik een tweede kindje op de wereld ga zetten.

Dat deze tweede zwangerschap anders is verlopen dan toentertijd met Skyler moge duidelijk zijn. Daar vertel ik vaak over in de zwangerschapsupdates. Het zat ook vol met leermomenten. Acht stuks voor mij, om precies te zijn;

Geen één zwangerschap is hetzelfde
Je hoort het overal om je heen, maar toch moet je het altijd zelf even ontdekken. Geen één zwangerschap is hetzelfde. Zat ik tijdens de zwangerschap van Skyler sinds dag 1 op de roze wolk; had ik daar nu wel echt even meer tijd voor nodig. Bovendien is de beleving gewoon heel anders. De ‘eerste keren’ zijn weg en daar komt de herkenning voor in de plaats. Is niet erg, maar wel eventjes wennen. Tel daarbij op dat ik bij Skyler niet ziek was en nu wel, dat ik bij Skyler geen eczeem had en nu wel, dat ik bij Skyler 12 kilo aankwam en nu nog steeds niks en de verschillen zijn echt heel groot te noemen.

De bakerpraatjes zijn écht niet waar
‘Je voelt je nu zo anders, dat moet wel een meisje worden!’ Haal ik nu toch mooi even die bakerpraatjes uit de wereld! ‘Als je ziek bent wordt het vast en zeker een meisje!’ Ook zo’n mooie. Er zijn een heel hoop fabeltjes die me erop wezen dat we een meisje zouden verwachten maar tijdens de geslachtsbepaling bleek er toch echt een piemeltje aan te zitten. Twee jongens en dus twee verschillende zwangerschappen. Doei, praatjes!

Echo’s blijven bijzonder
Alle eerste keren zijn speciaal en daarom voelt een tweede zwangerschap toch iets anders. Niet minder speciaal, maar wel minder nieuw. Ik heb het daar lange tijd best moeilijk mee gehad en vond het ontzettend jammer dat de beleving zoveel minder was. Maar wat voor mij bijzonder bleef, waren de echo’s. Vooral de 3D-echo vond ik deze tweede keer weer zo bijzonder! Zo onwerkelijk, maar zo mooi. Het blijft bizar dat je middels een apparaat een kijkje kunt krijgen in je buik. Ik wil niet weten hoe ver de techniek is als bijvoorbeeld Skyler vader gaat worden…

Je bent echt veel relaxter
Eén van de fijnste dingen van zo’n tweede zwangerschap, vind ik dat ik zoveel relaxter ben. Ik ben rustiger, maak me totaal niet druk om bepaalde pijntjes of dingen die ik nog niet in huis heb en voel me gewoon echt even een stukje zelfverzekerder. De onrust van de eerste zwangerschap is weg, ik hoef geen boeken meer open te slaan om dingen op te zoeken en vertrouw op mijn eigen gevoel.

Niks aankomen kan dus óók
Terwijl de één 10 kilo aankomt tijdens een zwangerschap, staat de teller bij anderen op 30. Ik kon het maar niét geloven dat er zelfs mensen waren die helemaal niks aankwamen. Ja, als je superveel en vaak moet overgeven snap ik dat de kilo’s er niet aanvliegen, maar er moet toch na een tijd een hoger getal te zien zijn op de weegschaal? Nope, dat hoeft dus niet. Ik vond het een beetje naar dat ik na twee vakanties de weegschaal wat hoog zag staan qua begingewicht voor een zwangerschap, maar achteraf is die onzekerheid nergens voor nodig geweest. Ik ben inmiddels ruim 35 weken zwanger en zit nog steeds een kilo onder mijn startgewicht. Ik heb een verminderde eetlust, maar voel ook aan alles dat deze zwangerschap me meer energie kost dan de eerste. De baby neemt een hoop van me en dat betekent dat ik sowieso lichter ga zijn na de bevalling dan voor de bevalling. Toch wel chill hoor, dat zwanger zijn. Scheelt me straks allemaal weer!

Het is minder interessant voor anderen
Ik heb er al eens een artikel aan gewijd, maar moet het toch ook nog even hier melden; een volgende zwangerschap is voor omstanders toch een stuk minder interessant dan het allereerste kindje. Tsjah, je merkt het zelf al dat de beleving anders is, dus voor de omgeving is dat natuurlijk ook wel een beetje. Het wordt wat vanzelfsprekender want ‘na baby 1 volgt vast baby 2’ en ‘ja, we hadden het toch wel verwacht’. Ergens ontzettend jammer, maar ik heb het uiteindelijk goed los kunnen laten. Ik ben heel benieuwd hoe het allemaal na de bevalling gaat zijn. Natuurlijk gaat het om je eigen gevoel en je eigen gezin, maar een beetje meer interesse zou ik absoluut kunnen waarderen. Gelukkig heb ik me omringd met mensen die nog meer excited zijn dan ik en werkelijk niet kunnen wachten tot baby twee zich aandient.

Het is práchtig met al een kindje erbij
Het verlengde van hierboven; Skyler wacht vol spanning op zijn broertje en het kan hem niet snel genoeg gaan. Ik vind het zó mooi om te zien. Dat is absoluut een voordeel van zo’n volgende keer, dat je al een kindje(s) hebt met wie je de zwangerschap samen kunt beleven. Hem of haar meenemen in dit proces en zijn of haar enthousiasme voelen. Een zwangerschap met al een kindje om je heen is absoluut wat pittiger vanwege de zorg die natuurlijk gewoon doorgaat, maar de liefde die je ervoor terugkrijgt is prachtig. Skyler die zijn speentje afstaat, die de buik maar kusjes wil blijven geven en die continu dingen vraagt of zegt omtrent de baby.

De tijd gaat véél sneller
Gaat de tijd tijdens een eerste zwangerschap al snel, zet je dan maar schrap voor een volgende keer. Twee keer knipperen en je bent al 35 weken zwanger. Niet normaal hoe snel de afgelopen maanden zijn gegaan. Het zorgt er voor dat je vrij snel moet schakelen en dat je jezelf écht even vaak moet toespreken dat er een kindje op komst is en dat dat sneller komt dan je denkt. Voor mijn gevoel ben ik pas twintig weken en heb ik alle tijd. Dat is dus niet waar! Ben ik even blij dat de vluchttas klaar staat… Ja, ook dat leerde ik de tweede keer!