(~215 B)




Zwangerschapspaniek

Gisteren toen ik in bed lag brak het zweet me uit. Zwanger zijn is één ding; maar de bijbehorende dingen vallen me momenteel een beetje koud op mijn dak. Allereerst maak ik me toch meer druk om mijn gewicht dan ik dacht. Zoals velen van jullie weten ben ik 25 kilo afgevallen en om nu weer het cijfertje op de weegschaal te zien stijgen, is natuurlijk niet iets wat ik graag zie gebeuren. Ik heb het behoorlijk netjes gedaan de afgelopen weken en spreek nu ook maar over een kilootje, maar het feit dat ik snel weer over de 70 kilo ga wegen is toch een beetje naar. Toch weet ik dat het voor een goed doel is en dat een groot deel daarvan weer verdwijnt na de bevalling en door het geven van borstvoeding. En die overige kilo’s? Ik ben al eerder afgevallen en weet nu vast ook wel weer hoe het moet. Het had erger geweest als ik nog die 25 kilo zwaarder was en dán nog eens de zwangerschapskilo’s er bovenop kreeg. En trouwens: vriendin Eliza traint vrouwen na hun bevalling om weer snel in vorm te komen. Mijn formulier is al ingevuld en ze heeft me moeten beloven om me te helpen. Als ik haar verhalen mag geloven ben ik in 2014 weer back in shape.

Bij mijn laatste afspraak bij de verloskundige, wat tevens de eerste keer was dat ik op controle moest, vroeg de vrouw mij of de kraamhulp al geregeld was. Huh, nu al? Ja, het is hier, vooral in Amsterdam, gebruikelijk om dat te regelen als je rond de 12 weken bent. O, help! Ik ben momenteel al ruim 14 weken zwanger en heb me er nog helemaal niet in verdiept. Toen vriendlief gisteravond op zijn telefoon informatie zocht, noemde hij dingen als kraamlijst, eisenpakket, de hoeveelheid kraamhulpbedrijven hier in de buurt en kennismakingsgesprekken. Ik ben net een beetje gewend aan het idee dat er een baby in mijn buik zit en nu krijg ik deze ellende al. Dingen waar ik over na moet denken terwijl ik er nog helemaal geen besef bij heb. Wat wil ik? Hoe wil ik het? Weet ik veel!

Vervolgens kom je bij de erkenning. Ik dacht altijd: vader doet aangifte zodra de baby geboren is. Dan erkent hij zijn kind en is het in orde. Nou, niet dus. Omdat we niet getrouwd zijn moeten we zowel naar het gemeentehuis als de rechtbank. Erkennen en hem toestemming geven voor ouderlijk gezag. Kan meneer niet gewoon op zijn knieën en een ring om mijn vinger schuiven? Probleem opgelost. Maar nee, hij ziet het nut niet van trouwen (halló?) en vindt dat we dit allemaal prima zo kunnen regelen. Snel maar even doen dan, voordat ik de intentie heb om het vliegtuig in te stappen om te verdwijnen en meneer geen gezag heeft over zijn kind. Dat zou wat zijn…

Het enige waar ik me momenteel mee bezig hou is het geslacht van de baby. Ik word steeds nieuwsgieriger naar wat er in mijn buik zit en naar welke afdeling van Zara ik eerdaags moet lopen. Maar na een geslachtsbepaling komt het volgende: wat voor naam geef je je kindje voor de rest van zijn of haar leven. Lees je dat goed? VOOR. DE. REST. VAN. ZIJN. OF. HAAR. LEVEN. Ik krijg het al benauwd bij de gedachte dat ik de naam over een jaar toch niet zo leuk vind. Typisch iets voor wispelturige Shir. O boy.

Maar voor de rest? Voor de rest voel ik me goed! Ik vertel iedereen trots dat ik zwanger ben, ben al flink aan het rondkijken voor kamertjes en kinderwagens en draag mijn positiebroeken maar al te graag. En ja, die bovenste puntjes? Ach, die horen er nu eenmaal bij. Snel maar even regelen, zodat we de komende maanden kunnen genieten. Want ook dat moet ik niet vergeten. Genieten dat ik zwanger ben en over een half jaar nieuw leven op de wereld ga zetten. Ben ik daar eigenlijk wel klaar voor? O shit.

Delen:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

30 Reacties

  1. 5 juni 2013 / 06:40

    Haha, leuk stuk heb je geschreven! Ik ben heel benieuwd hoe ik er over een paar jaar over denk…

  2. 5 juni 2013 / 06:52

    Wat een heerlijk artikel. Leuk geschreven. De stress is iets minder.. Komt goed!

  3. Malou
    5 juni 2013 / 06:55

    Ahhh wat ben je ook een drol. Komt allemaal wel goed schatje! Leuk geschreven!

  4. 5 juni 2013 / 07:24

    Wat heb je dat heerlijk geschreven! Komt allemaal goed!

  5. 5 juni 2013 / 08:18

    Heel leuk geschreven! Ik begrijp je zwangerschapspaniek wel. Denk dat ik net hetzelfde zou hebben. Er komt immers heel wat op je af. Het komt allemaal goed hoor! x

  6. Esther
    5 juni 2013 / 08:33

    Hahaha heerlijk! En dit is inderdaad de enige reden dat mijn ouders getrouwd zijn, anders id at zo’n gedoe.

  7. Szn
    5 juni 2013 / 08:41

    Shirley, İk reageer nooit maar nu moet het even haha! echt suuuper leuk dat je deze blog begonnen bent! ik volg je nu al zo’n half jaar via Styleguide en heel toevallig ben ik ook 3,5 maand zwanger nu! İk zal ook met veel plezier deze blog volgen! 🙂

  8. Karin
    5 juni 2013 / 09:13

    wat onzettend leuk geschreven, ik herken er ook veel in, toen in zwanger was maar dat zal je mams ook zeggen 😉 en toch lieverd komt het goed… er komt een leuk nieuw wereldburgertje, die echt de leukste ouders gaat krijgen, die overlaat word met liefde, vleugje fashion ..komt helemaal goed x

  9. Yeliz
    5 juni 2013 / 09:23

    Hahahah echt heel erg herkenbaar allemaal! Ik ben nu 31 weken zwanger en had precies dezelfde soort gedachtes/gevoelens toen ik net ontdekte dat ik zwanger was. Komt uiteindelijk allemaal goed 🙂

  10. Nelly
    5 juni 2013 / 09:35

    Herkenbaar…maarre….je bent 9 maanden zwanger en die tijd heb je nodig om alles geestelijk op zijn plek te krijgen. Rustig aan. Meld je gewoon aan voor kraamzorg en veranderen kan altijd nog (mocht het nodig zijn)
    Namen…..geef je gewoon 2 namen. Kan het kind later altijd nog kiezen. Wij hebben 5 kids en allemaal 2 namen en tot nu toe heeft er nog geen een het gewijzigd ;-))))))
    Bij onze 4e hebben we tijdens de weeën de beslissing over de 2e naam genomen….. Echt het komt allemaal goed.
    Vergeet vooral niet te genieten van deze laatste tijd met z’n tweeën……

    Adem in, adem uit……..Belangrijkste is dat je kind groeit en gezond is, daar kan geen designer tas of kinderwagen tegenop…………..:-)))))))

    Nelly.

  11. 5 juni 2013 / 10:52

    Haha leuk geschreven. Kraamhulp moet idd vroeg, kwam ik aan met mijn 25 weken haha! Erkenning en rechtbank stelt haast niks voor maar moet even gebeuren. Het komt allemaal goed haha!

  12. Eva
    5 juni 2013 / 11:30

    Haha, ik ben ook zo! Druk maken om van alles en het einde niet meer zien. Shit na 12 weken al moeten regelen en ik zit al op 14? Paaaaaaaniek. Haha, heel herkenbaar. Geniet er lekker van! Je straalt 🙂

  13. Marlin
    5 juni 2013 / 11:56

    hihi ik ben nu al negen jaar moeder en nog steeds denk ik af en toe ben ik hier wel klaar voor of geschikt voor! Het gaat allemaal zo natuurlijk joh, komt echt wel goed! Alleen dat geregel erbij is inderdaad zoveel gedoe. Misschien moet je ook eens een blog doen met een andere moeder aan het woord? Waar jij bijvoorbeeld vragen aan stelt en zij jou dan advies geeft? Of een bekende nederlandse moeder?

    Maar een tip, GENIET!!!!!!!!!! het is zo een bijzondere tijd, moet je echt heel erg van genieten!!!

  14. 5 juni 2013 / 12:01

    Kraamzorg gaat toch gewoon via je zorgverzekering? Daar aangeven dat je zwanger bent, en binnen no time krijg je een brief van de kraamzorg instelling. Zo krijg je ook je kraampakket (als je daar recht op hebt).

    Back in shape na de bevalling is geen probleem. Ik ben 3 maand geleden bevallen en zit nog maar 1,5 kg van m’n streefgewicht. Ik heb maatje 34, en dat pas ik ook weer gewoon. Nog ff die laatste loodjes en ik ben helemaal tevreden. Maar back in shape hoeft geen probleem te zijn, als je je best doet. Ik geef trouwens geen borstvoeding.

    Wil je trouwens borstvoeding geven?

    Alles regelen valt best mee. Geniet er vooral van, want een zwangerschap duurt zo kort!
    (Achteraf tenminste) 😉

    • Shirley
      Auteur
      5 juni 2013 / 12:10

      Ik moet het inderdaad doorgeven, maar moet ook een eigen kraamhulp zien te vinden hier in Amsterdam waar ik me prima bij voel 🙂

      En ja, ik ga borstvoeding geven! Vanwege mijn allergieën en eczeem wordt dat aangeraden!

  15. Miranda
    5 juni 2013 / 12:22

    Oh nee, i ben niet zwanger…
    Maar het feit dat mijn kilo’s die ik er met bloed, zweet en tranen af heb moeten krijgen, weer als sneeuw voor de zon verdwijnen + nog bonuskilo’s erbij bezorgt mij knikkende knietjes! Dat is op dit moment eigenlijk het grootste schrik waar ik tegenaan kijk als mijn vriend en ik het over een kindje hebben..

    Ik snap dus echt heel heel goed wat je bedoelt!

  16. Annette
    5 juni 2013 / 14:28

    Hi Shirley maak je maar niet druk over die rare lijsten die je volgens kraamzorg moet aanschaffen hoor, zoveel van dit, zoveel van dat. Onzin (maar wist ik ook niet toen ik van mijn 1e zwanger was) dus neem die lijsten vooral met een korreltje zout 😉

  17. Maaike
    5 juni 2013 / 15:55

    Haha, ja en ga ook maar heel snel je opvang regelen. Ook als is er een grote leegloop, misschien is dat ene kinderdagverblijf (KDV voor kennrs) van je keuze nou net de enige met wachtlijst! Of misschien geen KDV maar een gastouder, oppas aan hus of oma’s. Succes, het stressen houdt nooit meer op 🙂

    Voornamelijk.nl en rockingnames.blogspot.nl zijn trouwens leuke sites om nameninspiratie op te doen!

  18. Whitney
    5 juni 2013 / 17:15

    Lees hier iets nieuws! Niet getrouwd, wel al erkenning geregeld maar rechtbank.. oeps toch ff info opzoeken! Er komt idd zoveel bij kijken, doe het wel met plezier 🙂

  19. Nynke
    5 juni 2013 / 20:33

    Dat van die erkenning wist ik helemaal niet!
    Leerzame blog dit 🙂

  20. 5 juni 2013 / 21:05

    hi Shirley, ik heb geen kinderen, wil geen kinderen (mijn vriend wel) maar ik vind je zo leuk schrijven en ik vind het zo superleuk voor je, dat ik deze site ook gewoon volg via bloglovin.

  21. Renée
    5 juni 2013 / 22:11

    Styleguide, shirleyschijft en mommytobe staan alle 3 in mijn favoriete/dagelijkse rondje lijstje. Heerlijk om dit zo te volgen! Mijn vriend en ik wachten nu tot we de sleutel krijgen en dromen vaak samen over de toekomst. Extra leuk om jouw zwangerschaps perikelen zo te volgen!

  22. 6 juni 2013 / 18:40

    Geweldig stuk! Ik denk dat je niet de enige bent die opeens in paniek schiet! En ik gok dat mij dat ook zal overkomen 😉

  23. 6 juni 2013 / 19:03

    Leuk geschreven, maar kan me er zeker wel in vinden dat er zoveel ineens op je af gaat komen. Lijkt me ook allemaal best wel eng, maar ook wel heel mooi om mee te maken denk ik. Ga er maar lekker van genieten en laat alles maar op je afkomen, komt allemaal wel goed.

  24. Kim
    9 juni 2013 / 09:30

    Ik kan me er iets bij voorstellen! Wel goed dat je nog ruim de tijd hebt om alles te regelen, en met die naam? Dat komt helemaal goed! =)

  25. Eline
    9 juni 2013 / 09:35

    Heel herkenbaar! Ik ben 35 weken zwanger en mijn lief heeft al vroeg erkent. Mijn lief heeft ook niks met trouwen en ik wel dus hebben we een compromi gesloten. Afgelopen donderdag zijn wij geregistreerd als partners, hiermee is de rechtelijke macht gelijk regelx voor onze dochter, en we hebben nu dezelfde achternaam:-) een klein bescheide feestje met familie en het was een superdag!

  26. woeiii
    12 juni 2013 / 17:16

    De helft van mijn vriendegroep is zwanger momenteel (tja, zal de leeftijd zijn haha..) maar die hebben allemaal dezelfde stress als jij hebt hoor! Stress hoort erbij maar geniet vooral lekker!

  27. Marleen
    5 september 2013 / 19:29

    Leuk stukje!!

    En ach meid…ik kwam 40 kilo (!) aan tijdens mijn zwangerschap! Ben van 60 kilo naar de, hele hoop gegaan. Ben maar gestopt met wegen hahaha
    Ben ze allemaal weer kwijt!! Dus er is hoop 😉

    Geniet ervan!!

Secured By miniOrange