Het is ontzettend vervelend om in ieder weekverslag te moeten vertellen dat het niet zo goed gaat. Voor mij niet leuk om te ervaren en te schrijven, maar voor jullie ook niet om te lezen. Ik kan het alleen niet mooier maken dan dat het is. Naast het feit dat ik griep heb gehad, nog steeds aan het kokhalzen ben, weinig eetlust heb en niet zo heel erg energiek ben, heb ik er deze week ook een urineweginfectie bij gekregen. Het zit dus al een paar weken niet zo mee met de gezondheid, eigenlijk sinds de zwangerschapsaankondiging al niet. Ik zit nu aan de antibiotica en hoop dat ik hierna, nu we richting de 20 weken gaan, toch écht even van al die kwaaltjes verlost ben en optimaal kan gaan genieten.
Ritje huisarts
Afgelopen zondag wilde ik naar bed gaan en had ik opeens bloedverlies bij het plassen. Omdat het bij één keer bleef besteedde ik er niet al teveel aandacht aan. Maandag stond ik op met bruine afscheiding en dat hield toch wel wat lang aan. Bovendien had ik al een paar dagen last van mijn buik, iets wat ik op dat moment nog weet aan de drukte van de week ervoor. Vooral Raymond was er niet gerust op en vertelde me dat ik de verloskundige moest bellen. Zij stuurde me uiteindelijk door naar de huisarts om urine in te leveren. Ik dacht: ‘dat doe ik wel even om half 5, dan kan ik daarna Skyler halen.’ Dat mijn urine direct gecheckt werd door de assistente, wist ik niet. Ik werd naar een kamer geroepen en de uitslagen werden gedeeld; ik had bloed in mijn urine, maar ook waren mijn suikerwaardes te hoog en werden er ontstekingen geconstateerd. Shit! Ik mocht direct doorlopen naar de huisarts voor een extra check.
Het suikergehalte leek uiteindelijk vals alarm aangezien de prik in mijn vinger slechts 4.5 uit wees. Iets wat eigenlijk ontzettend laag is als ik de hele dag heb gegeten. Dat was dus uiteindelijk goed! Ook mijn bloeddruk was helemaal perfect. Na een belletje met een gynaecoloog stuurde de huisarts me een uur later weg met een antibioticakuur. Hopelijk gaat daarmee de urineweginfectie weg en heb ik ook geen last van mijn buik meer. We zijn nu een paar dagen verder, het bloeden en de afscheiding zijn gestopt maar de gevoelige buik houdt nog wel aan. Ik moet het dus even in de gaten houden en anders iets eerder op controle bij de verloskundige. En sowieso moest ik het even rustig aan gaan doen. Ik heb dus hier en daar wat afspraken gecanceld en ben lekker rustig thuis aan het werk. Prima zo!
Namen en babypakjes
Vertelde ik jullie eerst nog dat ik de 20 weken echo wilde afwachten voordat ik dingen zou gaan aanschaffen; heb ik nu de eerste babypakjes in bestelling staan. Ik mocht bij een webshop wat leuke dingen uitzoeken en kreeg opeens zo de babykriebels dat ik ook een pakje van Petit Bateau in de sale heb gescoord. Ik wilde zó graag even de leuke dingen van het zwanger zijn ervaren en dus klikte ik een aantal leuke items naar huis. En ja, veelal toch wel echt voor jongetjes. Nu maar hopen dat er over twee weken écht een piemeltje aan zit, haha. Komt vast helemaal goed, aangezien meerdere mensen de echo hebben bekeken en toch ook echt moesten bekennen dat er iets te zien was. Het moet wel heel gek lopen als we over 1.5 week te horen krijgen dat het toch een dochter wordt. Ik zou zeker niet de eerste zijn, maar ik hoop dat dát ons wel bespaard blijft, lol.
Daarnaast ben ik afgelopen weekend de eerste zoektocht gestart naar een babynaam. En dat is knap lastig! Voor Skyler hadden we slechts een kleine selectie en één daarvan kan zeker nog gebruikt worden, maar omdat je die naam nu wel iets meer hoort twijfel ik daar heel erg aan. Daarnaast zijn er zóveel lijstjes qua namen, dat ik door de bomen het bos niet meer zie. Het moet uiteraard mooi bij onze namen passen, goed matchen bij Skyler, niet al te vreemd zijn, maar ook niet iets oerhollands als Daan of Tom. Dat past ook weer niet bij ons. Ik ben in ieder geval blij dat ik nu al begonnen ben met zoeken. Raymond is daarin wel wat makkelijker: ‘heb je al een lijstje schat, laat eens kijken?’ Haha. Net als met Skyler maak ik gewoon een lijst en gaan we uiteindelijk schrappen. En toen opeens kwam Skyler voorbij en werd het hele lijstje in de prullenbak gegooid, lol. Wie weet gebeurt dat nu wel weer. In ieder geval staat mijn telefoon vol met potentiële namen. Ik ben heel benieuwd wat het uiteindelijk in april gaat worden… Vanzelfsprekend houden we het tot die tijd voor onszelf!
Energie vreten
Ik merk dat mijn lichaam energie vreet momenteel. Ik val ’s avonds als een blok in slaap en word evengoed moe wakker. In het weekend zit ik te knikkebollen op de bank en mijn huid is dramátisch. Niet alleen is mijn lichaam nu natuurlijk aan het werk om die infectie uit mijn lijf te krijgen; ook is de baby volgens mij aan een groeispurt begonnen. Mijn buik is weer een stukje gegroeid en gelukkig komt mijn eetlust weer een beetje terug. Ik eet in ieder geval weer meer dan de afgelopen weken en daar ben ik toch ook wel blij mee. Ondanks dat het heerlijk is om nu nog steeds lichter te zijn dan voor de zwangerschap (-3 kilo weer), is het natuurlijk niet de bedoeling dat ik af blijf vallen. De baby komt dan wel aan zijn voedingsstoffen; ik kan ze zelf ook hard gebruiken. Bij Skyler was ik nu al 5 kilo zwaarder. Bizar! Uiteindelijk kwam ik zo’n 12 kilo aan tijdens de eerste zwangerschap en ik ben benieuwd wat de stand van zaken is als ik april 2017 nader.
Genieten
Ondanks alle kwaaltjes probeer ik optimaal te genieten van deze tweede, en tevens onze laatste zwangerschap. Dat ik de baby steeds iets vaker voel is natuurlijk fantastisch, maar ook vind ik het heel mooi hoe Skyler steeds meer in deze zwangerschap groeit. Hij pakt ’s avonds steeds vaker een boekje over zwangerschap om voor te lezen en komt af en toe naar me toe om te zeggen dat ik een baby in mijn buik heb. Van de week stonden we samen onder de douche en zei hij nog: ‘oppassen mama, zo wordt de baby nat!’
Onbewust trek ik me weer heel erg terug in mijn eigen coconnetje. Dat deed ik met Skyler wat later, maar nu heb ik daar veel eerder behoefte aan. Ik vind het heerlijk om met Skyler thuis te knuffelen en te spelen en ben me heel erg bewust van het nieuwe dat ons staat te wachten. Het is zo relaxt met Skyler nu omdat hij zo makkelijk is en eindelijk goed slaapt, dat ik daar optimaal van wil genieten. Het zal er natuurlijk ook mee te maken hebben dat ik me niet zo oké voel. Wie weet verandert het nog de komende weken en anders lekker niet. Het is voor nu helemaal prima. Thuis werken aan artikelen, veel met Skyler zijn, vroeg naar bed. Heel chill even allemaal en natuurlijk iets waar ik stiekem al maanden behoefte aan heb…
Het gaat ondanks alle kwaaltjes vooralsnog zijn gangetje. Ik hou me koest, de baby groeit lekker door en zo zijn we de 18 weken alweer gepasseerd. De baby groeit lekker door en we moeten er wat voor over hebben om weer zo’n heerlijk kind op de wereld te zetten die alles een beetje mooier maakt!
Tot volgende week! X
Niet leuk dat jij je zo rot voelt. Ik heb de vervelende kwaaltjes tot 19 weken gehouden en daarna voelde ik mij kiplekker! Dus ik hoop van harte dat jij hetzelfde hebt straks. Voor nu, blijf lekker in je conconnetje, neem je rust en geniet van jullie knappe man, Skyler!
Het is inderdaad vooral voor jou vervelend dat je je zo rot voelt, jij moet het zelf ervaren! Ik hoop echt zó dat je je snel beter gaat voelen. En wat een heerlijke opmerking van Skyler, fantastisch die beleving vanuit een 3-jarige!
Bij mij werd het 2x bij 20 weken iets beter, ik hoop voor jou ook.
Nog 2 weken 😉
Het is niet vervelend om te lezen dat je weer moet melden dat je je niet zo lekker voelt. Het is toch gewoon zoals het is. Het is voor jou alleen maar vervelend. Ik hoop dat het toch allemaal beter gaat de aankomende weken. Leuk dat je toch bent wezen shoppen voor jullie kindje. Dat maakt het inderdaad allemaal wat echter, zeg maar.
ik ga heel hard duimen voor je dat je dalijk wel ff lekker kan genieten mop
Hopelijk voel je je snel wat beter en kan het echte genieten gaan beginnen! En ik ben benieuwd naar je shoplog! Ik heb me nog aardig in kunnen houden maar weet niet voor hoe lang…
Wat vervelend dat je je zo belabberd voelt, hier was het ook met 20 weken een stuk beter… En wat betreft die naam: daar moet natuurlijk wel weer een Y in voorkomen he! Misschien ben ik daar wat autistisch in, maar jullie hebben alledrie een Y in je naam, dus jullie spruit kan niet achterblijven ;-). Zomaar twee suggesties: Dylan of Yorick 😀