Morgen werk ik twee jaar bij AmstelveenZ. Aan de ene kant is de tijd voorbijgevlogen en lijkt het alsof ik er al jaren werk, aan de andere kant voelt alles nog steeds een beetje als nieuw en ‘wat ben ik in hemelsnaam aan het doen?’ Soms schrijf ik artikelen waar ik zelf helemaal geen goed gevoel over heb, maar die door anderen de hemel in worden geprezen. Soms schrijf ik iets waar ik zelf heel tevreden over ben en waarbij de klant toch wat aanpassingen wil. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik enorm gegroeid ben. In mijn werk, maar ook qua persoon. Voordat ik daar begon met werken, riep ik al: ‘ik denk dat ik dit niet kan en dat ik na een maand proeftijd weer weg ben.’ De praktijk wees uit dat ik uitermate geschikt ben voor deze baan. Ik ben dus ook niet van plan om hier snel weg te gaan.
Afwisseling
Wat ik zo leuk vind aan dit werk, is de afwisseling. Het ene moment interview ik een topsporter; een ander moment sta ik bij de bakker om de hoek. Ik ga van hele informele gesprekken naar super zakelijke content en ben de ene dag bezig met een interview uitwerken en hou een week later contact met de vormgever omdat ik de eindredactie doe. Als klein meisje droomde ik van het maken van eigen tijdschriften en het is bijzonder om nu van A tot Z een lokaal magazine te maken. Dat ik nu ook de kans krijg om een fotografiecursus te doen en mijn skills uit kan brengen, voelt als een cadeautje. Dat ik straks ook nog de foto’s bij mijn verhaal kan maken. Hoe leuk is dat?
Introvert
Waar ik bang voor was, was dat ik het als introvert niet zou trekken. Veel mensen spreken? De hel. Werken in een klein team en een mening verkondigen? Doodeng. Telefoneren? O, shit. Soms drie interviews op een dag? No way. Heel onverwachts ergens naartoe worden gestuurd zonder voorbereiding? Mijn grootste nachtmerrie. Ik dacht dat ik gemaakt was voor alleen werken. Geen mensen om me heen, geen verantwoording hoeven afleggen. Ik heb het jaren gedaan, tot ik er doodongeluk van werd. Wat blijkt? Ik ben eigenlijk wel goed in het contact met anderen. Interviews plan ik zelf in, waardoor ik zelf kan bepalen waar ik wanneer naartoe ga. Mijn mening blijk ik heel erg goed te kunnen verkondigen, omdat ik me veilig en op mijn gemak voel bij mijn twee collega’s. Ik zeg het gerust, als ik het ergens niet mee eens ben. Dat ze vaak nog naar me luisteren, vind ik natuurlijk helemaal fantastisch. Ze staan open voor mijn ideeën en dat voelt goed. Als ze het niet goed vinden, kan ik dat ook prima incasseren. We zijn een klein team en de meeste zaken gaan in overleg. Vorige week waren er struggles vanwege een cover. Vrijdag moesten we naar de drukker, maar onze voorkant was afgekeurd. Dat gaf stress, maar het was mijn vrije dag en ik was niet op kantoor. Toch belt mijn collega me om even te overleggen. Dat waardeer ik enorm. Ik voel me echt onderdeel van het team en mijn mening ís belangrijk daar. Dat is fijn. De interviews zijn altijd 1-op-1 of met twee mensen en daar blijk ik dus heel erg goed in te zijn. En alsnog kan ik in alle rust werken, omdat we maar met zijn drietjes zijn en het twee mannen zijn die niet zo houden van kakelen, haha. Heerlijk. Ik kom zelfs tot rust daar. Een werkplek die uitstekend bij me past.
Vastigheid
Wat ik ook heel erg fijn vind, is de vastigheid. Tijdens mijn zoektocht naar een baan kwam ik van alles tegen. Van eenmalige freelance opdrachten tot een fulltime baan in de marketing. Omdat mijn interesse zo breed is geworden door alle cursussen die ik volgde in Coronatijd (online marketing, sales, redactie, Google ads, Adwords, noem het maar op), was het veel uitzoekwerk. Wat wilde ik nu echt? Bijna had ik een baan in de marketing bij een kinderopvangorganisatie en goh, wat baalde ik dat dat het niet werd. Bijna had ik een baan als online redacteur bij een mama magazine en met pijn in mijn buik kwamen we tot de conclusie dat dat hem ook niet werd. En toen kwam dit. Om de hoek, voor drie dagen in de week, startende met een constructie waardoor ik mezelf kon laten zien. Inmiddels weet ik op welke dagen ik verwacht word, weet ik dat ik er kan zijn voor de jongens, weet ik ook dat het soms hectisch kan zijn en dat ik meer moet werken, maar weet ik ook dat ik op rustige momenten eerder weg kan om bijvoorbeeld te sporten of op een andere manier tijd voor mezelf te pakken. Het geeft me zoveel rust, deze vastigheid. Vaste werkdagen, vaste weekindeling en een vast salaris. Ja, ik zou niet meer terug willen naar thuiswerken als ZZP’er. Het scheelt natuurlijk ook dat ik er nog wat ZZP-werkzaamheden naast doe. Maar dat is mijn keuze, en niet omdat het financieel moet. Dat vind ik ontzettend fijn.
Op mijn plek
Al met al zit ik behoorlijk op mijn plek. Ik ben gegroeid in mijn werk, maar ook als persoon. Ik kan echt mezelf zijn en me helemaal laten zien zoals ik ben. Mijn werk haalt het beste bij me naar boven en ik voel me nuttig en gewaardeerd. Plezier in je werk hebben is goud waard, daar kan geen salaris tegenop. Maar dat ik dat elke maand krijg, is natuurlijk ook mooi meegenomen.
