Tijd voor jezelf met een peuter?

Tijdens onze vakantie naar Bali gooide ik regelmatig een foto op Instagram. Niet alleen om jullie hartstikke jaloers te maken (grapje…), maar ook omdat ik dat gewoon heel erg leuk vind voor het complete overzicht. Ik hou van Instagram en vind het heerlijk om door mijn eigen timeline te scrollen om weer even terug te blikken op de afgelopen tijd. Of nog leuker: om de hashtag #skyleroverload te checken en mijn eigen kind te zien groeien. Ik scroll regelmatig helemaal naar beneden om daar een baby Skyler aan te treffen. Te leuk! Maar daar wil ik het niet over hebben vandaag. Het gaat mij om de vragen die ik kreeg op sommige foto’s. Vooral de foto’s waarop ik met een boek te vinden was op een zitzak of op het strandbed. Hoe kwam ik in godsnaam aan die tijd om acht boeken te lezen in drie weken vakantie? We waren toch met een peuter op vakantie? Wat was mijn geheim?

Er zijn moeders die niet werken als hun kind thuis is. Zij hebben de volledige aandacht, doen de hele dag dingen met hun kind(eren) en zijn van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat met de kids bezig. Niks mis mee. Ik vind dat juist een prachtig iets en ik kan me voorstellen dat als je bijvoorbeeld drie of vier dagen werkt, je op je vrije dag maar al te graag de hele dag spendeert met je kind. Ook ken ik genoeg thuiswerkmama’s die alleen ’s avonds werken of wanneer hun kind in bed ligt zodat ze de volledige aandacht hebben als hun kindje wakker is. Ik heb het geprobeerd en dat ging en gaat ook echt vaak wel goed. Echter heb ik gemerkt dat ik niet altijd zo ben en helemaal nu Skyler overdag niet meer slaapt, heb ik wat momenten nodig. Ik vind het heerlijk om even achter de computer te kruipen, blogs te lezen, wat mails te beantwoorden en een artikeltje te schrijven. Ja, ook als Skyler niet op het kinderdagverblijf zit en gewoon thuis is. Klaarwakker en aanwezig in de woonkamer.

Na Skylers eerste verjaardag merkte ik heel erg dat de balans een beetje zoek was. Ik deed het moederschap voor de helft, maar ook mijn werk voor de helft. Kort gezegd: ik maakte er een rommeltje van. Dat moest anders en dat gebeurde ook toen ik een goede planning voor mezelf maakte. Die planning is nog steeds mijn houvast. Op maandag en dinsdag schrijf ik –mits de inspiratie meewerkt- een flink aantal artikelen, op woensdag en donderdag doe ik het wat rustiger aan en heb ik dan lekker veel tijd voor Skyler. Op vrijdag is mijn moeder er waardoor ik weer wat meer kan werken en in het weekend probeer ik alleen het hoognodige te doen. Anders gezegd: dingen waar ik doordeweeks geen tijd voor heb gehad. Dit werkt voor mij uitstekend. Een goede balans tussen het moederschap en werken. Toch merk ik dat ik op woensdag en donderdag ook de behoefte heb om aan de slag te gaan. Meer dan de twee artikelen die in mijn planning geschreven staan. En dat doe ik dan ook gewoon. Ik ben namelijk van mening dat een kindje zichzelf moet kunnen vermaken zodat mama tijd voor zichzelf heeft. Om te werken, het huishouden te doen of iets anders waar je op dat moment behoefte aan hebt. In mijn geval een artikel te schrijven of wat mailtjes te beantwoorden. Zeker niet de hele dag want dát was dan weer niet de bedoeling, maar zo af en toen een uurtje. Of twee.

Tijdens de babyperiode en het jaar daarna was dat knap lastig. Skyler vroeg de nodige aandacht en zodra hij de eerste stappen zette, was niks in het huis nog veilig. Dat was ook het moment dat de planning in het leven werd geroepen en wat echt voor een stukje meer rust in huis heeft gezorgd. Maar nu Skyler ouder wordt, goed weet wat wel en niet mag en we toch wel duidelijke regels gesteld hebben, gaat het allemaal perfect. As we speak ben ik net volgeplakt met stickers door Skyler en schrijf ik nu met een kop vol plakkers dit artikel terwijl Skyler een racebaan aan het bouwen is voor zijn ToetToet auto’s. Een activiteit waar ik me straks ook mee ga bezighouden. Als dit artikel is afgerond. Eventjes tijd voor mama, om vervolgens weer vol overgave een autobaan te bouwen alsof mijn leven er vanaf hangt. Ik denk dat dat het moederschap zo fijn voor me maakt. Hoeveel bewondering ik ook voor de moeders heb die de hele dag met hun kind kunnen gaan spelen; ik kan het gewoon niet.

Ja, het huis verandert soms in een oorlogsgebied omdat Skyler besluit met alles tegelijk te spelen. En ja, natuurlijk doe ik wat langer over een stuk omdat ik even iemand moet waarschuwen, iemand moet verschonen of toch mijn aandacht moet verplaatsen van mijn werk naar Skyler. Maar ik vind het heel belangrijk en vooral heel erg fijn om Skyler vrij te laten, dat ‘ie zichzelf kan vermaken en dat ik daardoor ook even mijn eigen ding kan gaan doen. En dat was op vakantie niet veel anders.

In de koffer naar Bali zat een hoop speelgoed. Veelal autootjes, waar Skyler graag mee speelt. Tijdens één van onze strandbezoeken kochten we nog een emmer met schepjes en ander leuk speelgoed voor op het strand. En natúúrlijk speelden we met ons kind. We bouwden de grootste torens, zwommen samen, renden achter elkaar aan, aten gebakken taartjes van zand, hielden een heuse picknick en deden maf in het zwembad. Dat blijft toch het allerbelangrijkste van het samenzijn. Ook daadwerkelijk dingen samen ondernemen. Maar soms wil mama ook iets voor zichzelf kunnen doen. En dan is er natuurlijk papa die op dat moment alle activiteiten van hierboven herhaalt met Skyler. Maar de momenten dat zowel papa als mama ‘voor pampus’ op een bedje lagen te zonnen of een boekje lazen? Dan wist Skyler zich heel erg goed zelf te vermaken. Spelen met de auto’s, af en toe even een filmpje kijken op de telefoon of iPad, zelf met zand leuke dingen maken, zogenaamd bellen met opa en oma en vervolgens hele verhalen ophangen en al dat andere waar een peuter zich mee bezig kan houden. En zo lieve mensen, heeft mama opeens acht boeken gelezen in drie weken tijd. Het was namelijk niet veel anders dan thuis. Alleen dan schrijf ik een artikel in plaats van dat ik mijn e-reader erbij pak.

Ik ben niet zo’n ontaarde moeder die haar kind aan zijn lot overlaat om zelf uitgebreid te kunnen relaxen. Ik ben wél een moeder die af en toe wat tijd voor zichzelf nodig heeft en van mening is dat een kind ook een uur wat voor zichzelf zou moeten kunnen doen. Thuis, of op vakantie. Op het kinderdagverblijf lopen ze ook niet iedere minuut achter zijn kont aan en ik weet zeker dat Skyler daar ook goed geleerd heeft om lekker alleen te spelen. Ik vind het heerlijk om een dagje op pad te gaan, vind het fantastisch om Skyler te zien genieten in de speeltuin of bij een boerderij en loop maar al te graag hand in hand met hem over straat. Nu het mooier weer wordt hoop ik ook iedere week weer een leuk uitje te plannen. Hij plakt me helemaal vol met stickers, we maken tekeningen en we maken van Duplo complete treinbanen en huizen. Maar ik schrijf ook heel graag stukken voor mijn blogs. En dat ik dat nu naast elkaar kan doen, maakt me een gelukkig mens. Het is aanpoten, ogen in je achterhoofd op scherp stellen en je focus blijven houden. Maar dat kunnen mama’s. Die kunnen namelijk alles. Dat gezegd hebbende; na deze tijd voor mezelf om dit artikel op papier te krijgen, ga ik nu weer bouwen met mijn kind!