Skylers 15 maanden ABC

Afgelopen week passeerde Skyler alweer de vijftien maanden. Kunnen jullie het geloven? Nee, ik ook niet. Van pasgeboren baby naar een dreumes van 15 maanden door drie keer met mijn ogen te knipperen. Maar wat is het allemaal leuk en uitdagend. Het is pittig en vermoeiend zoals ik in een blog vorige week vertelde, maar het is ook enorm leuk, uitdagend en gezellig. Juist dat! De negatieve en zware kanten mogen van mij belicht worden; daar ben ik eerlijk in. Ik wil een eerlijke blogger zijn die niet alleen maar mooi weer speelt. Maar het moet natuurlijk niet de overhand krijgen want een kindje om je heen is echt het mooiste wat er is. Hoe zwaar het soms ook mag zijn.

Skyler is dus alweer 15 maanden en in plaats van een normale update te schrijven hoe het met hem gaat, vind ik het wel weer tijd voor een ABC’tje. Gewoon wat leuke random dingen over onze kleine grote man.

Amandelen en buisjes
Skylers neusamandel is er alweer twee weken uit en ook de buisjes zitten sindsdien in zijn oren. De eerste dagen was hij er flink ziek van en kreeg hij koorts. Ook begon zijn rechteroor wat te lopen en dat hield toch wel een tijdje aan waardoor we oordruppels moesten halen. Het leek even rustig maar afgelopen week begon ook zijn linkeroor te lopen. Toch nog veel viezigheid wat eruit moest, dus. 12 maart moeten we terug naar de KNO-arts om alles te bespreken en te laten checken dus ik ben heel benieuwd. Het is afwachten wat deze ingreep gaat opleveren. Hij ging verkouden de operatie in en dat is nu eindelijk een beetje weg, dus nu opletten of het minder gaat worden en dat hij minder last van zijn oren krijgt. Vooralsnog grijpt hij nog vaak naar zijn hoofd. Bedankt voor alle lieve berichten die ik ontving!

Buiten spelen
Afgelopen week had ik een gesprekje op het kinderdagverblijf over Skylers voortgang en iets wat ik direct hoorde, was dat hij ontzettend graag buiten speelt. Vooral de zandbak is favoriet, maar ook lekker lopen of met auto’s op de grond spelen vindt hij leuk. Als hij thuis is ben ik ook wel vaak met hem op pad maar nu ik dit weet, ga ik ook even kijken of hij de speeltuinen hier in de buurt leuk vindt. Voor sommige dingen is hij nog een beetje klein, maar rondlopen en alles ontdekken is natuurlijk altijd goed. Ik ben benieuwd hoe hij reageert aangezien hij op het kinderdagverblijf toch wel andere dingen leuk vindt dan hier thuis. Voor boekjes lezen of kleuren neemt hij daar echt tijd; hier wil hij alleen 1 minuut naar een boekje kijken en vindt hij kleuren leuk voor 20 seconden.

Clown
We noemen Skyler ook wel vaak ons clowntje in huis. Hij trekt gekke bekken, doet er alles aan om je aandacht te trekken en wilt zich maar al te graag uitsloven. Het is ontzettend grappig om te zien wat voor streken hij uithaalt en wat hij allemaal uitspookt als hij eenmaal los komt.

Dreumes
Tsjah, spreekt voor zich. Skyler is alweer 15 maanden en het babyzijnde is er nu toch echt vanaf. Niks baby meer aan! Het wordt een stoere knul en soms moet ik echt even stilstaan om hem goed te bekijken. Wat is ‘ie groot!

Eten
Een tijdje geleden vertelde ik jullie dat het eten wat moeizaam verliep. Nou, daar kan ik helemaal op terugkomen. Skyler eet sinds kort echt heel erg goed. Zowel ’s ochtends, ’s middags als ’s avonds vindt hij het heerlijk om aan tafel te zitten en zodra ik met zijn slab aan kom gaat hij in zijn handen klappen. ’s Ochtends eet Skyler vooral graag zijn pap, ’s middags boterhammen met worst, smeerkaas of zoet beleg en ’s avonds is vooral rijst, vis, kip, sperziebonen en spinazie favoriet. En pannenkoeken! Ook voor fruit draait Skyler zijn handen niet om. Als hij wat te snoepen krijgt zijn dat vooral likkoekjes, een biscuitje, crackertje of rozijntjes. Om zijn vingers bij af te likken.

Flesje
Behalve al dat eten krijgt Skyler ook nog steeds een flesje. De nachtfles is gelukkig al een tijdje afgeschaft en dat zorgt voor iets meer rust, maar ’s avonds voor het slapengaan krijgt Skyler nog lekker een flesje melk. Op dagen dat hij niet zo lekker is of ziek is maken we ’s middags af en toe nog een fles. Zodra hij dat ding ziet wordt hij helemaal wild.

Gezelligheid
Ja, het moederschap is soms best zwaar en helemaal als je van die vreselijke nachten hebt. Maar o, wat is het gezellig! Het wordt steeds leuker en gezelliger nu Skyler kan babbelen en echt een persoon is waar je contact mee kunt maken. Aan tafel is het leuk, maar ook als hij lekker op schoot zit, met je wil spelen, met een boekje aan komt of als we samen lekker een stuk wandelen. Hele gesprekken. Zo fijn.

Haar
Skylers haar groeit als kool! Was hij eerst nog helemaal donker toen hij geboren was; momenteel gaat het meer richting blond. Alhoewel zijn uiteindes ook een beetje rossig zijn. Ik vind het lange haar ontzettend leuk en stoer. Soms met gel en soms lekker warrig. Als oma er is maakt ze altijd krulletjes door veel met gel te kneden. Toch is het eerdaags weer tijd voor de tweede kappersbeurt, al is het alleen maar om het matje uit zijn nek te halen.

Interessant
Skyler vindt alles interessant en dat zal ook zeker met de leeftijd te maken hebben. Hij wil alles zien, alles nadoen en vooral niks missen. Thuis gaat hij op ontdekkingstocht en zoekt hij vooral de grenzen op. Míjn grenzen. Wat mag hij wel en wat mag hij niet? Gelukkig valt zijn eigen speelgoed erg in de smaak en is hij nu vooral van de auto’s en blokjes. Interessant genoeg om daar een half uur mee te spelen.

Jongetje
Brandweerauto’s, vrachtwagens, gewone auto’s, sirenes, bouwvakkers, klimmen, bouwen. We kunnen er niet omheen; Skyler is overduidelijk een jongetje met duidelijke voorkeuren. Toch ook wel leuk om te zien dat hij op het kinderdagverblijf veel met de poppenwagen loopt. Moet natuurlijk ook gewoon kunnen.

Kat uit de boom
Als ik één eigenschap van Skyler moet noemen wat hem het beste omschrijft, is dat het feit dat hij altijd even de kat uit de boom moet kijken. Een kwartier tot een half uur heeft Skyler nodig om te acclimatiseren, waar hij ook is. Het kinderdagverblijf, Ballorig, de geitenboerderij, bij een event, bij opa en oma. Maar na die tijd? Dan gaat hij los en voelt hij zich overal thuis. Skyler is heel makkelijk en kan overal wel mee naartoe, mits je hem de eerste minuutjes even goed bij je houdt zodat het vertrouwd voelt.

Laten huilen
Ik krijg momenteel vaak de vraag hoe de nachten nu gaan. Daar kan ik kort over zijn; met ups en downs. Nu Skyler aan zijn oortjes is geholpen en we zeker weten dat het niks medisch meer kan zijn, zijn we begonnen met Skyler laten huilen ’s nachts. Hij gaat altijd zonder protesteren naar bed en dat gaat een paar uur goed, maar midden in de nacht is hij toch nog wel vaak wakker en huilerig. Natuurlijk niet zo gek, als je je beseft dat hij al 15 maanden getroost en gepakt wordt en niet gewend is om volledig door te slapen. De ene nacht slaapt hij alle uren in zijn eigen bed en is hij slechts één keer wakker; de andere nacht is hij ieder uur aan het huilen en blijven we heen en weer lopen. Als we sterk in onze schoenen staan houden we dit lang vol. Zo niet, dan belandt hij nog weleens bij ons in bed. Maar goed, midden in de nacht is het gewoon lastig. Toch zijn we goed op weg en doet ook Skyler goed zijn best. Geen hele doorslaapnachten maar toch meer verbetering dan in het begin. Ieder stapje hier is goed.

Muziek
Als je Skyler ergens blij mee kunt maken is dat met muziek. In speelgoed zoals een muziekboekje, auto’s of de babylaptop met liedjes, maar ook zeker gewoon muziek die ik aan zet. Hij danst, klapt in zijn handen en wordt er erg blij van. De Woezel en Pip cd staat bij mijn favorieten in Spotify. Soms gewoon voor overdag, maar heel soms ook voor ’s nachts. Als Skyler echt ontroostbaar is en we met onze handen in het haar zitten, is dat het enige redmiddel. Heel zachtjes aan en langzaamaan valt ‘ie in slaap.

Nee
Nee Skyler, niet doen. Nee Skyler, dat mag niet. NEE! Het woord nee wordt momenteel erg vaak gebruikt. En als je dat dan zegt, schudt ‘ie heel hard zijn hoofd.

Opa en oma
Need I say more? Skyler is dol op mijn ouders en ik ben dol op hen als opa en oma. Het is fijn om ze iedere week om me heen te hebben en bij Skyler zit het al goed in het ritme dat ze iedere vrijdag komen. Als wij weg gaan of als Skyler gewoon ergens gaat logeren is dat altijd bij hen. Mijn moeder en ik denken en doen hetzelfde dus ik weet dat hij daar altijd in goede handen is.

Praten
De afgelopen twee weken zit Skyler op de praatstoel en brabbelt hij wat los. Hele verhalen kan hij in zijn eentje hebben terwijl hij in zijn speelhuisje zit. Maar ook praten tegen boekjes, tegen Muis of gewoon tegen ons. Het zijn nog geen echte woorden, maar ‘mama’, ‘papa’, ‘ja’ en ‘oh oh’ zijn duidelijk.

Ritme
Momenteel zijn we bezig met het zoeken naar een nieuw ritme en kijken waar Skyler het het beste op doet. Zo vertelde ik jullie laatst al dat hij op het kinderdagverblijf vaak nog maar 1x sliep terwijl dat hier thuis nog 2x is. Het was een beetje door de war allemaal. We hebben het overlegd met de leidsters daar en ik vertelde dat ik liever had dat hij nog 2x naar bed ging, maar Skyler denkt daar toch anders over. Als ze hem ’s ochtends op bed leggen slaapt hij gewoon niet (meer) en op alleen een middagslaapje doet hij het veel beter, ondanks het feit dat deze niet zo lang is. Hier thuis gaan we daar toch ook wel naartoe merk ik. Als hij echt een rot nacht heeft gehad merk je wel dat hij behoefte heeft aan een extra slaapje, maar op andere dagen volstaat alleen het middagdutje prima. Momenteel ben ik zelfs verbanden aan het checken: Skyler heeft namelijk echt wel goede nachten en dat gebeurt vaker op dagen dat hij 1x slaapt dan op 2x. Misschien toeval maar zeker iets om in de gaten te houden.

School en stofzuigen
Twee dingetjes omdat ik niet kon kiezen. Allereerst ‘school’ omdat we zo het kinderdagverblijf noemen. Momenteel gaat hij nog steeds twee dagen in de week en het gaat enorm goed. Hij eet goed, slaapt prima, speelt heel lief, weet zich goed te vermaken en ontwikkelt zich als een malle. Het doet hem goed om even in een andere omgeving te zijn, waar je met andere dingen kan spelen in een iets meer kindvriendelijke ruimte waar je bijna overal aan kunt zitten. Om met andere kindjes te zijn en je uit te leven. We hanteren nu ook het ritme van daar hier thuis en sindsdien eet hij ook een stuk beter. Ik leer veel van de leidsters en vind het fijn dat ze naar me luisteren, me advies geven en het zo goed doen met Skyler. Het is altijd maar afwachten of je een goede plek vindt maar vanaf de eerste minuut voelde dit al fijn.

De stofzuiger. Skyler is bezeten! Hij kreeg een stofzuigertje voor Kerst maar de grote stofzuiger is veel interessanter. Hij komt hier best vaak uit de kast en op vrijdag doet mijn moeder het ook nog eens. Skyler ziet dat en doet het na. Hij beweegt dat ding heen en weer en gaat zelfs op zijn knietjes om onder de bank goed schoon te maken, haha. Als hij aanstaat en geluid maakt glundert hij en gaat ‘ie los. ’s Ochtends als Skyler wakker wordt wil hij gelijk naar de kast waar de stofzuiger staat en zodra hij ziet dat de deur op een kier staat, heeft hij dat ding ook alweer te pakken. Hij staat ermee op en gaat ermee naar bed. Op Instagram resulteert dat vaak in leuke foto’s en filmpjes.

Tutje
Naast dat Skyler een speentje heeft, heeft hij daarbij ook een doekje. Zijn tutje. Overdag zijn we het flink aan het afbouwen en alleen met slapen heeft hij zijn speen en tut nog. Of als hij even ontroostbaar is of zich gewoon niet zo lekker voelt. Het voelt vertrouwd, veilig en kalmeert hem. Ik heb zelf jarenlang geduimd en mijn bed lag vol met tutjes. Zelfs nu nog liggen er een paar onder mijn kussen. Skyler lijkt in veel opzichten op mij, haha. En hij pakt er vaak eentje onder mijn kussen vandaan om dan heel hard te rennen en hem te verstoppen. Die van zijn mama zijn natuurlijk het fijnst!

Uitslag
Toen Skyler geboren werd vroeg ik de gynaecoloog direct of Skyler eczeem had. Ik ben zelf geboren met eczeem en heb er momenteel nog steeds last van. Het is altijd een beetje een angst geweest dat ik het mijn kind later zou gaan meegeven. Skyler was gelukkig helemaal schoon en er was geen uitslag te bekennen. We merken wel dat hij een gevoelig huidje heeft. Veel luieruitslag en ook wat rode vlekken op zijn buik en in zijn hals. Of het eczeem is durf ik niet te zeggen maar hij heeft wel flink last van jeuk op zijn borst. Het komt ook vooral door het kwijlen wat ‘ie enorm veel doet. Flink smeren met zalf en dan hopelijk blijft Skyler de eczeem-ellende bespaart.

Vroeggeboorte
Skyler is geboren met 36 weken en 4 dagen en valt officieel nog onder vroeggeboorte. Gelukkig heeft hij daar niks aan overgehouden. Na een nachtje in de couveuse mochten we al naar huis en ook zijn lengte en gewicht waren over het algemeen prima te noemen. Momenteel merken we er niks meer van dat ‘ie eigenlijk nog ruim drie weken had moeten blijven zitten. Hij ontwikkelt zich gewoon volgens zijn leeftijd, ervaart de sprongetjes precies op de momenten dat ze moeten komen en zit volgens de groeicurve eigenlijk wel helemaal prima. Happy mom! Je schrikt toch een beetje als je vliezen eerder breken maar gelukkig was het bij bijna 37 weken en niet een paar weken daarvoor…

Woezel en Pip
Bij de W moet natuurlijk Woezel en Pip staan. Zijn vriendjes! Hij luistert graag naar hun liedjes, kijkt af en toe een filmpje en heeft wat boekjes en speelgoed van deze twee leuke beesten.

Yoghurt
Net als zijn moeder is Skyler een echt toetjesmens. Af en toe een Danoontje, maar vooral magere yoghurt, vla, Griekse yoghurt, vanilleyoghurt… Eigenlijk gaan alle toetjes er wel in. Op de site kreeg ik een tip om Skyler lekker na het eten een bakje yoghurt te geven en daar is ‘ie echt verzot op. Op het kinderdagverblijf krijgt hij ook vaak een beetje vla en yoghurt om het vervolgens zelf te mogen eten met een lepeltje. Dolle pret.

Zitten
Zitten, of beter gezegd, niet zitten. Kon Skyler eerst nog rustig bij me zitten, met me knuffelen, in zijn stoel zitten of bij me op de bank hangen; momenteel heeft Skyler geen rust in zijn kont. In de stoel moet hij klimmen en maken we hem tegenwoordig vast en als hij bij me ligt in bed wil hij er zo snel mogelijk vandoor om te spelen. Het is natuurlijk allemaal veel te interessant om hem heen om even vijf minuten plaats te nemen op de billen. Oh, die dreumesfase…