Skyler is alweer 20 maanden…

Hoe ouder Skyler wordt, des te minder ik over hem kan vertellen. Het is namelijk gewoon een dreumes zoals alle andere kindjes. Hij eet, slaapt, speelt, gaat naar het kinderdagverblijf, doet leuke dingen met papa en mama en groeit op tot iemand met een eigen persoonlijkheid. Het is daarom nu best lastig om een maandelijks stukje over hem te schijven, zoals ik dat het eerste jaar zo trouw deed. Het is vandaag de zesde en dat betekent dat we weer een maand verder zijn. Skyler is momenteel precies 20 maanden en van dat getal krijg ik zweethandjes. Zijn tweede verjaardag komt zo namelijk wel akelig dichtbij…

Twintig maanden alweer. Ik kan er gewoon niet over uit hoe snel dat voorbij is gevlogen. Enerzijds voelt het als een eeuwigheid dat hij al bij ons is; anderzijds voelt het als de dag van gisteren. Alhoewel ik de babytijd erg bijzonder vond, moet ik zeggen dat dit helemaal een fantastische leeftijd is en dat het écht steeds leuker wordt. Ik vind het mooi om de ontwikkelingen van dichtbij mee te maken en vind het toch wel fijn dat we kunnen communiceren met Skyler. Geen hulpeloze baby meer in de box, maar een dreumesje dat goed weet aan te geven wat ‘ie wel en niet wil. En dat laat hij dan ook altijd goed merken. Er zit absoluut een karaktertje in en we zijn nu toch wel op zo’n punt beland dat we hem goed in de gaten moeten houden en goede regels moeten opstellen. Consequent blijven, zowel papa als mama. Nog best lastig, kan ik je vertellen. Ik sta nog steeds achter de opvoeding die ik in gedachte had maar moet zeker ook opletten dat alles niet té makkelijk en los is hier in huis. Je merkt dat Skyler behoefte heeft aan duidelijkheid en daar zijn we dus vooral heel erg mee bezig.

Er zijn twee grote veranderingen geweest de afgelopen paar maanden en beiden hebben ze gezorgd voor meer rust in huis bij zowel Skyler als bij ons; de slapeloze nachten die verleden tijd zijn en het thuiswerken van mij wat beter gescheiden is. Laat ik beginnen met het eerste. Het slapen gaat echt heel erg goed (en dat klop ik direct af op een stuk hout). We merken dat als er een verandering plaatsvindt –vakantie, slapen bij opa en oma, ziek geweest- Skyler wat moeite heeft met naar bed gaan, maar over het algemeen gaat meneertje zonder protesteren slapen. Hij slaapt dan de hele nacht op zijn kamer om vervolgens vaak rond zessen wakker te worden. Daarna komt hij nog even bij ons en slaapt hij nog wel een uurtje tussen ons in. Maar het gebeurt ook vaak genoeg dat Skyler lekker tot zeven uur in zijn eigen kamertje slaapt en dan heerlijk uitgerust wakker wordt. En wij dus ook. Ik kan je vertellen; dat doet een mens goed. Ik slaap stukken beter en hoef er soms maar één of twee keer uit voor een speen die hij kwijt is. En soms gewoon helemaal niet. Voor de rest hebben we geen trappend en woelend kind meer tussen ons in liggen en kan ik weer eens rustig omdraaien. Zo ontzettend fijn. De nachtrust heeft zijn uitwerking overdag en ik voel me goed. Slapeloze nachten zijn killing en ik ben blij dat dat voor 95% voorbij is. Die 5% neem ik voor lief.

Over het thuiswerken kan ik kort zijn; ik heb eindelijk mijn draai gevonden. Op maandag en dinsdag ben ik lekker aan het werk en op woensdag en donderdag plan ik iets leuks met Skyler. Ik hou me nog steeds aan de afspraak ‘iedere week iets leuks doen’ en ik merk dat dat zijn vruchten afwerpt. Niet alleen Skyler doet het een stuk beter; ook ikzelf vind het fijn om af en toe de boel de boel te laten en met mijn kleine bezig te zijn. Het gaat allemaal al zo snel en dan is het heerlijk om naar Artis, Ballorig, de speeltuin of gewoon naar buiten op de fiets te gaan. Genieten van hem. Op vrijdag is mijn moeder er altijd en neemt zij veel taken van me over. Ik kan dan weer werken zodat ik in het weekend vrijwel niks meer hoef te doen. En voor de rest kruip ik achter de computer als Skyler slaapt. Dat is momenteel nog maar een uurtje overdag, maar in een uurtje kun je toch wat dingetjes doen. Het is echt niet altijd makkelijk want soms wil ik aan de site werken terwijl Skyler wakker is, of heb ik juist geen inspiratie als Skyler slaapt. Of ik loop gigantisch achter. Maar soms leg ik dat naast me neer. Dan maar even niet, denk ik dan. Moeder op 1, blogger op 2. Het is fijn dat ik die beslissing heb gemaakt en ook in de gelegenheid was om deze beslissing te kúnnen maken. Ook hier weer dus; grotendeels is alles dik in orde en het is rustig. Zowel Skyler als ik weten waar we aan toe zijn en dat maakt alles een stuk gezelliger.

De uitjes; oh, wat genieten we daarvan. Sinds kort hebben we een abonnement op Artis en het is fantastisch om hem te zien genieten. Ook ik vind het superleuk om daar te wandelen en Skyler te zien genieten. Geen werk maar just the two of us. Hand in hand lopen met mijn eigen zoontje. Het voelt nog steeds bizar en onwerkelijk, maar ook zeker heel speciaal. Maar niet alleen Artis doet het goed. Ik maak Skyler ook al blij met een rondje wandelen buiten. Hij op zijn loopfietsje en ik er naast. Of met Muis wandelen, naar de speeltuin, dat soort dingen. Hij vermaakt zich uitstekend en vindt het heerlijk om er uit te zijn. Ik kan niet wachten tot we verhuisd zijn en we heel wat uurtjes in de tuin kunnen spenderen. Daar maken we Skyler het meest blij mee.

Eigenlijk gaat alles dus heel erg goed hier in huis. Skyler eet en slaapt goed, hij vindt het kinderdagverblijf fantastisch, heeft een voorkeur voor auto’s en vliegtuigen, leest graag boekjes en is echt een deugniet. Lekker de boel op stelten zetten en gek doen, dan is Skyler in zijn element. We noemen hem nog steeds onze grote clown in huis. Qua spraak zijn we lekker bezig met woordjes oefenen. Hier thuis zegt hij al een paar woordjes en brabbelt hij de oren van ons hoofd. Op het kinderdagverblijf laat hij echter nog niks horen en vinden ze dat ‘ie wat achterloopt. Acteur hoor, dat kind van mij. Maar dat ontwikkelt allemaal op zijn eigen tempo. Geen idee of hij daarmee achterloopt, alhoewel dat natuurlijk best aan het oorprobleem gekoppeld kan worden. Vooralsnog maken we ons geen moment druk. Skyler weet met handen en voeten alles duidelijk te maken en dat is toch wel het meest fijne van deze periode. Duidelijkheid. Op álle gebieden. Niet alleen qua communicatie, maar ook zeker wat betreft het slaapprobleem, het werken en al het andere wat van invloed is op zo’n kleintje.

Wij zijn dus lekker aan het genieten. Er is rust in huis. En daar worden we allemaal ontzettend blij van!