O ja, de dreumesfase…

Het moment kan ik me nog goed herinneren; ik lette even niet op toen Skyler een dreumes was en opeens zag ik hem rollend over de zwarte keukenvloer, waar hij een paar tellen daarvoor een pakje Maizena over had uitgestrooid. Op dat moment kon ik wel janken maar toen eenmaal de vloer én het kind was gewassen, kon ik er stiekem wel om lachen. Het zorgde in ieder geval voor een verandering in huis, want werken met een kind thuis was absoluut geen optie meer. Momenteel zitten we een beetje in dezelfde fase. Hoe makkelijk Maddox ook is; ik moet echt ogen in mijn achterhoofd hebben. De dreumesstreken! We hebben er weer lekker veel te maken hier in huis en stiekem is Maddox nog iets uitdagender dan zijn grote broer.

Kastjes opentrekken

Ik weet niet precies wát het is met die dreumesen, maar kastjes zijn heel erg interessant. Het is vooral de bom om keukenkastjes open te trekken en alle bakjes eruit te halen. Of borden. Iedere dag gebeurt het wel een paar keer en het blijft zo zijn aantrekkingskracht houden. Wij hebben keukenkastjes zonder handgrepen, maar met gleuven waardoor hij het gemakkelijk zelf kan openen. We blijven corrigeren en afleiden aangezien ik het zonder ‘sloten’ wil oplossen. Heeft even tijd nodig!

Klimmen

Ben ik heel even in de keuken bezig, kan ik meneer van de tafel af halen. Skyler deed dit soort dingen niet echt maar Maddox is een echte klimmer. Hij klom al heel vroeg op de bank en zit nu regelmatig op tafel. We hebben twee salontafels waarvan er eentje iets lager is en aan de hogere aansluit, dus perfect natuurlijk voor Maddox om zo een stukje hoger te komen. Gelukkig klimt hij niet in bed, maar de trappen in huis, alle stoelen en dus de tafels zijn wel erg aantrekkelijk.

Eenkennigheid en verlatingsangst

Opeens huilt Maddox als ik naar het toilet ga en de deur even dicht doe, als oma even komt en ik weg ga of als hij mij opeens niet meer ziet. Gelukkig heeft Maddox hier veel minder last van dan Skyler, maar de eenkennigheid en de verlatingsangst steken hier af en toe echt wel even de kop op.

Al het eten op de grond gooien

Maddox was en is eigenlijk wel een goede eter. We hadden wat opstartproblemen met zijn darmen maar nu lust hij bijna alles wel. Echter is het de laatste tijd vreselijk met eten en kan ik het meeste van de grond af rapen. Maddox vindt het namelijk leuk om alles op de grond te gooien en als ik dan ‘nee’ of ‘niet doen’ zeg, kijkt hij me ondeugend aan om het vervolgens alsnog te doen. De boef.

Begrijpelijke taal

Maddox praat nog niet echt veel maar ik vind het leuk dat er af en toe iets verstaanbaars uit zijn mond komt of dat hij woef zegt als er een hond langsloopt. Bovendien vind ik het héél erg prettig dat ik iets kan vertellen en dat hij dat heel duidelijk snapt. Dingen die we moeten doen, waar we naartoe gaan, wat er staat te gebeuren, etc. Een dreumes zegt nog niet veel terug maar het feit dat alles begrepen wordt geeft al iets meer rust in huis.

Misbruik maken van de jongste zijn

Maddox weet dondersgoed wat wel en niet mag, maar hij weet ook dat hij een oudere broer heeft en daar misbruik van kan maken. Zo pakt hij regelmatig speelgoed af, kan ‘ie achter onze rug opeens een klap verkopen of expres gaan huilen om zijn zin te krijgen. Daar moeten we echt voor waken want als je opeens een kleintje hoort huilen heb je snel de neiging om daar de oudste de schuld van te geven.

Boevenstreken en uitproberen

Kussens op de grond gooien en dan heel hard lachen, speelgoed op de grond gooien, huilen om zijn zin te krijgen, de boel op stelten zetten, wegrennen als ik met zijn jas aan kom lopen en allemaal van dat soort streken, Maddox is een heel grote boef en ik denk zomaar dat we er nog heel wat mee te stellen krijgen. Nu proberen om vaak mijn lach in te houden want dat hoofd spreekt vaak boekdelen. Dat ondeugende snoetje is af en toe gewoon niet te weerstaan…

Ik vind dit een onwijs leuke fase, maar weet ook dat het net even leuker is als je iets verder bent. Dat ze dan écht begrijpen dat het de bedoeling is dat ze luisteren, dat ze niet moeten klimmen en dat ze de tafel en de kastjes met rust moeten laten. Aan de andere kant; het zijn allemaal normale ontwikkelingen die nodig zijn voor het verder groeien naar peuter. Er komt echt een eigen willetje om de hoek kijken en dat is zowel frustrerend als hilarisch tegelijk!