Gisteren opende ik mijn aftel-app Dreamdays en zag ik het opeens staan: nog 100 dagen tot de uitgerekende datum. Honderd! Als in: dat schiet al behoorlijk op. We hebben inmiddels 188 zwangere dagen achter de rug en stormen in sneltreinvaart op het derde trimester af met vandaag nog maar 99 dagen op de teller. Terwijl Skyler niet kan wachten op zijn broertje en me al een paar dagen vraagt ‘is de baby al genoeg gegroeid? Dan mag hij met mijn auto spelen!’, mag van mij de tijd wel even op pauze.
Het voelt als vorige maand dat ik de positieve test in mijn handen had en vervolgens vol ongeloof maar ontzettend blij aan het zwembad lag in Griekenland. Echter is dat alweer heel wat maandjes geleden en ben ik inmiddels een kleine zes maanden zwanger. En die zes maanden heb ik eigenlijk wel nodig gehad om het écht te beseffen. Dat er een kleintje bij komt. Pas nu we ons bevinden in 2017, het jaar waarin we spruit nummer twee gaan verwelkomen, begint het bij zowel Raymond als mij echt te kriebelen. Zo is de erkenning afgelopen week geregeld en stond Raymond dit weekend met een kwast in zijn handen om de babykamer onder handen te nemen. Aankomend weekend brengen we een bezoekje aan Ikea om een nieuwe kast voor Skyler aan te schaffen zodat de commode naar de babykamer verschoven kan worden. Ik ben al aan het rondkijken voor geboortekaartjes, ik heb de kinderwagen besteld, ik heb al verscheidene keren namen gedropt bij Raymond in de hoop dat ‘ie ‘jaaaa, dat wordt hem!’ roept en nu de Kerstboom weg is, kan de box worden opgezet in de hoek die daar nu zo mooi leeg voor is. Ik hing zelfs eergisteren paniekerig met mijn moeder aan de telefoon; ‘wat moet ik met Skyler doen als ik ga bevallen? Ben jij hier wel op tijd?!’ Met het vuurwerk op 1 januari 2017 00:01 uur hebben direct alle ‘oh, komt wel’-gevoelens plaats gemaakt voor de ‘oh shit, nog maar eventjes!’-gedachten. En de aftel-app wakkert dat nog even aan. Nog maar 99 dagen tot 19 april. Als ik die einddatum haal, met de vroeggeboorte van Skyler in mijn achterhoofd…
Naast alle paniekmomenten zijn er genoeg zwijmelgedachtes die naar boven komen dwarrelen. De keren dat Skyler naar me toe komt om te vragen wanneer de baby nu komt omdat hij samen wil spelen, de keren dat ik baby’s voorbij zie komen online en me besef dat er hier eerdaags ook weer eentje in huis is. Het idee dat de kleertjes die in de kast liggen daadwerkelijk voor onze baby zijn, het idee dat we over 3.5 maand met zijn vieren in huis zijn en ik weer kan knuffelen met zo’n klein hoopje mens. Ik geniet intens van de bewegingen in mijn buik, maar tegelijkertijd ook van de tijd die ik nog met Skyler alleen heb. Van het ‘makkelijke’ van een peuter en het feit dat ik me maar op één kindje hoef te richten. Van het feit dat we nu heerlijk doorslapen en dat Skyler van nachtbraker naar uitslaper is gegaan. Dat we een vast en goed ritme hebben, weten waar we aan toe zijn en nog even op standje ‘automatisme’ kunnen draaien. Nog even genieten van de rust voordat de baby zijn opmars maakt en niet alleen ons leven door de war schopt, maar ook compleet maakt.
Het is nog 99 dagen tot de uitgerekende datum. Het gaat veel te snel, maar tegelijkertijd kan ik niet wachten om ons tweede zoontje te ontmoeten. We gaan nu maar eens vaart maken met de to do-lijst. Is het nog te vroeg voor de vluchttas?
Wat gaat het dan ineens snel he! Ik schreef ook een blog met nog 100 dagen tot de uitgerekende datum, inmiddels nog maar 52 (!). Zal ook maar eens naar die vluchttas gaan kijken, haha.
Hahaha heel herkenbaar. Zodra je onder die 100 duikt is het ineens wel heel dichtbij he. Dat gevoel had ik ook heel sterk op 1 januari. ‘Oh shit, nu kan ik echt gaan aftellen’, alsof dat voor het nieuwe jaar nog niet kon. Zo dom! Ik hoef nog ‘maar’ 70 dagen (WAAH) en ben nu lijstjes aan het maken met laatste dingen om te doen, laatste dingen om te kopen etc. Wordt wel héél echt hoor.
Zo grappig dat wij precies even ver zwanger zijn. Ik had al iets eerder de behoefte om ‘alles klaar te maken’. Kamertje is zo goed als klaar en ook de kleertjes zijn allemaal gekocht. Zo spannend straks een tweede kleine in huis!
je knippert met je ogen en je bent weer bevallen zo snel gaat het!! jeetje gaat het al opschieten mop, en ja het is nooit te vroeg voor dat koffertje toch 😀 kan maar klaar staan en dan kan het je het nog tig x veranderen ondertussen hahah
Spannend ik voel het tot hier !!! 😉
en ik zie je de box al klaar hebt staan super !
Zeker ook voor Skyler dat de overgang de aanpassing niet te groot is voor hem.
Een vriendin van mij heeft dat trouwens fantastisch met haar honden aangepakt iets mee naar huis nemen dat de baby heeft gedragen zodat de honden de geur al konden waarnemen en niet te jaloers zouden reageren eens het kleintje thuis was.
Een baby het is iets van heel het gezin 😉
Jeetje 99 dagen klinkt zo kort nog maar! Vluchttas kan je altijd al klaar zetten ben ik van mening, als je hem over 6 weken nog eens nakijkt 🙂