Door Raymond
Als je mijn vrouw kent, weet je dat ze een diehard Anouk-fan is. En als je mij kent, weet je dat ik geen diehard fan ben. Maar goed, liefde betekent soms meegaan naar concerten door het hele land, toch? Dus daar staan we dan, zij vol enthousiasme en ik met een houding die ergens balanceert tussen ‘Dit wordt vast leuk’ en ‘Ik had ook op de bank kunnen zitten’. Ja, nu moet ik gaan rennen. Nee, ik kan er ook best van genieten. 6 uur wachten voor 1 uur optreden. Je snapt het wel…
Samen naar een concert: de ervaring
Hoewel ik geen Anouk-fan ben, moet ik toegeven: de meeste nummers kan ik prima waarderen. De muziek is catchy, haar stem fenomenaal, en het is moeilijk om niet mee te gaan in de energie van zo’n optreden. Maar wat het écht bijzonder maakt, is hoe mijn vrouw geniet. Als Anouk begint te zingen, is mijn vrouw even in een andere wereld. Alles om haar heen verdwijnt; het is alleen nog zij, de muziek en de energie van het moment.
En dan gebeurt er iets bijzonders. Dat enthousiasme werkt aanstekelijk. Je ziet het in haar blik, hoe haar ogen oplichten bij elke intro. Pure vreugde. Het maakt mij ook blij, gewoon door haar geluk te zien.
Genieten van het moment… of toch niet?
Maar er is één ding waar we altijd een beetje over botsen: mijn vrouw houdt ervan om alles vast te leggen. Foto’s en filmpjes, het hele optreden staat achteraf op haar telefoon. Terwijl ik het liefst zeg: ‘Schat, geniet nou gewoon van het moment!’ Maar nee hoor, zodra we thuis zijn, zit ze nog uren door die foto’s en filmpjes te scrollen. En eerlijk? Ze heeft vaak gelijk. Want als ik een week later door die beelden scroll, beleef ik het hele concert opnieuw.
Stiekem toch een beetje fan?
Ik betrap mezelf er ook op dat ik Anouk soms op Spotify opzet. Niet dat ik haar volledige discografie afspeel, maar sommige nummers hebben echt iets. Ik ben meer een tekstenmens. Ik wil dat een nummer me raakt of ergens over gaat. Maar na 21 jaar snap ik nog steeds niet dat mijn vrouw daar helemaal niet mee bezig is. Voor haar draait het om de vibe, de stem, en de emotie die Anouk overbrengt. Shirley kan compleet losgaan op een nummer zonder ooit de tekst echt te horen. Hoe ze dat doet? Geen idee. Maar het werkt voor haar.
Liefde is ook meebewegen
Na al die jaren heb ik geleerd dat het niet uitmaakt of je elkaars passies deelt. Het gaat erom dat je er samen in meegaat. Of dat nu betekent dat ik met haar naar een Anouk-concert ga, of dat zij een keer naar mijn favoriete artiest luistert – het zijn die momenten samen die het bijzonder maken.
En wie weet… misschien komt er ooit een dag waarop ik mezelf écht een Anouk-fan noem. Maar voorlopig laat ik dat nog lekker aan Shirley over.
