Sporten, het is nooit mijn hobby geweest. Ik had al sinds kleins af aan een gruwelijke hekel aan gym, heb me regelmatig in allerlei bochten gewrongen om niet mee te hoeven doen, heb als kind alleen op dansen gezeten en moest niks van andere sporten weten en in mijn tienerjaren (en alle jaren daarna…) heb ik ook nooit iets gevonden wat me aansprak. Tot zo’n 10 jaar geleden heb ik nooit -op jazzballet na- een sport beoefend of een sportschool van binnen gezien. Maar toen ik begon met afvallen voelde het als een moetje. Ik schreef me, met lood in mijn schoenen, in bij de sportschool om de hoek en begon met tegenzin met sporten. Cardio vooral want ja, naar mijn weten verbrandde ik daar de meeste calorieen mee. Hét doel dat voor mij op nummer 1 stond.
Het hoort in mijn week
Hoe anders is dat nu. Ik heb de afgelopen jaren een ongelofelijke groei doorgemaakt op het gebied van sport. Nog steeds hoef je me niet in teamverband over een veld te laten rennen en ben ik echt een kluns als het om balsporten gaat, maar opeens is de sportschool een soort second home geworden. Ik heb er een gewoonte van gemaakt om drie keer in de week te sporten en ga iedere keer weer. Het is zeker niet zo dat ik élke dag met veel plezier naast mijn bed sta omdat ik weer een sportsessie in de agenda heb staan, maar het voelt ook zeker niet als heel zwaar. Meer als in: het hoort er nu eenmaal bij. Boodschappen doen vind ik ook zeker niet altijd leuk maar het is nu eenmaal iets dat in mijn week hoort. Zo is dat met sporten ook. Maar zoals je hierboven kunt lezen, is dat zeker niet van de een op de andere dag gebeurd.
Traject van jaren
Sinds we in Aalsmeer wonen -dat is inmiddels zes jaar- ben ik ingeschreven bij Fitness Aalsmeer. Al die jaren ben ik, tot zo’n anderhalf jaar geleden- heel wisselend geweest qua sporten. Ik heb periodes gekend dat ik structureel twee keer per week ging, maar er zijn ook zeker weken (en zelfs maanden) geweest dat ik de drempel niet over ben geweest. Sporten stond voor mij gelijk aan mijn doel om af te vallen en de mensen die mij al langer volgen, weten dat dat ook een traject van jaren is geweest. Als ik weer de kolder in mijn kop kreeg om te gaan dieten, zagen ze me op de sportschool ook weer vaker. Totdat ik het spuugzat was, het dieten in de wilgen hing en dus ook de sportschool niet meer in hoefde. Want dat hoefde immers niet meer.
Verlangen naar de sportschool
Vlak voordat Corona om de hoek kwam kijken had ik er een lekker tempo in en voelde ik me goed door twee keer in de week te sporten. Heel langzaam wist ik mijn gewicht en obsessie voor dieten los te laten en begon ik mezelf te dwingen om het sporten twee keer in te plannen. Dit ging redelijk goed, op wat weken na dat ik toch weer trainingssessies ging skippen. Maar opeens gingen de sportscholen op slot en stortte mijn sportritme in. Ze zeggen weleens dat je pas weet wat je mist, als het er niet meer is. In mijn geval was dit absoluut waar. Ik begon het sporten enorm te missen en verlangde naar een goede training. Ik begon het te compenseren met wandelen en toen de sportschool weer open mocht en met buitenlessen kwam, schreef ik me keer op keer in. Dat inschrijven werd een stok achter de deur. Ik plande mijn trainingen, sportte gezellig twee keer in de week in de buitenlucht en merkte hoeveel energie dat me gaf. Inmiddels zijn we bijna anderhalf jaar verder en kan ik zeggen dat het sporten nu echt een gewoonte is geworden. Iedere week plan ik mijn trainingen in en sta ik drie keer in de ochtend in de sportschool. Twee keer is eigenlijk geen optie meer want dan begin ik het echt te missen. Tenzij ik natuurlijk écht niet kan, maar dat probeer ik zoveel mogelijk te voorkomen. Volgende week op Bakkum kan ik dan niet, maar de zaterdag als we thuis zijn is er alweer een training ingepland.
Experimenteren
Zo’n lange inleiding was eigenlijk niet de bedoeling, maar ik wilde je graag mijn traject laten zien. Dat het een kwestie van járen is geweest, voordat het een gewoonte is geworden en ik er écht plezier in kreeg. Gun jezelf die tijd ook en bouw rustig op. Zoek ook iets waar je blij van wordtl. Inmiddels is dat bij mij krachttraining (en soms een yogalesje), maar ik heb heel wat groepslessen gevolgd om te ontdekken wat ik leuk vond. Van HIIT tot een bio-circuit en van groepslessen in het park tot bodypump en pilates. Ik ben ook heel laagdrempelig begonnen met eerst één keer in de week en daarna twee keer. Tot dat zo vertrouwd voelde, dat ik naar drie keer ben gegaan. Inmiddels ga ik nu al twee weken vier keer, maar dat vind ik vrij heftig en ga ik niet structureel doorvoeren. Alleen wanneer ik voel dat dat oké is. Drie keer is ingepland; een vierde keer is optioneel. Dat gezegd hebbende: de volgende dingen hebben mij geholpen met sporten tot een gewoonte maken. Wie weet heb je er iets aan.
Dit hielp en helpt mij:
Inplannen
Iedere week pak ik op zondag mijn planner en plan ik het sporten in. Het helpt mij ook enorm dat ik me kan inschrijven via de app van de sportschool. Pre-corona hoefde dat niet, maar dat is voor mij echt een goede stok achter de deur. Ik blijf me daarom iedere keer inschrijven omdat dat voor mij nog meer voelt als een commitment. Ik maak er ook echt een ritueel van: jongens naar school brengen met de auto, doorrijden naar de sportschool, muziek op, sporten, kop koffie daarna en om 10.00 uur aan het werk. Heerlijk! Ik ga altijd goed op routine en rituelen.
Nooit 2x overslaan
Dit leerde ik van een cursus van Structuurjunkie en dit is gewoon echt waar. Eén keer skippen kan natuurlijk altijd gebeuren, aangezien er altijd dingen zijn die tussendoor komen. Ik laat het zo min mogelijk gebeuren maar hé, verplichtingen heb je altijd. Maar twee keer achter elkaar overslaan? Dat gaat niet gebeuren. De kans dat ik dan weer terug in het ritme kom is klein. Bovendien: als ik een tweede keer kan overslaan, kan ik dat een derde keer ook. Heel kinderachtig, maar zo werkt mijn brein af en toe. Dus nee, er wordt geen training overgeslagen. Alleen onder héél hoge uitzondering of als er écht geen mogelijkheid is om naar de sportschool te gaan.
Focus verleggen van gewicht naar gezondheid
Dit heeft mij heel erg geholpen om sporten leuker te vinden. Het voelde eerst heel erg als een straf, omdat ik maar moest afvallen en omdat het zou helpen bij de verbranding van calorieen. Inmiddels denk ik niet meer zo en vind ik het vooral tof dat ik sterker word. Ik heb andere doelen die mij helpen om het leuk te vinden. Ook werd ik laatst met de neus op de feiten gedrukt door twee foto’s van mezelf te zien. Twee keer hetzelfde gewicht, maar echt een heel ander figuur door het sporten de laatste maanden. Mijn doel is dan ook niet meer om 5 kilo af te vallen, maar om 70 kilo te kunnen squaten. Veel leuker trainen zo!
Genoeg variatie en uitdaging
Wekenlang hetzelfde schema afwerken is niet motiverend en iedere keer aan dezelfde gewichten trekken van hetzelfde apparaat gaat jou echt niet helpen om sporten leuk te vinden. Ik hou van voorspelbaarheid, maar in de sportschool mag het allemaal wel spannender. Ik heb een tijdje getraind met schema’s van een personal trainer in de sportschool, maar inmiddels volg ik het trainingsprogramma van Personal Body Plan. Het voedingspatroon volg ik niet zo nauwkeurig, maar het is een fijne houvast om meer te leren over verhoudingen. De trainingen daarentegen volg ik heel graag en ik probeer dan ook vrijwel iedere oefening te doen. Ik loop de sportschool binnen, open de app en volg mijn oefeningen. Leuk!
