Het tweede kind-syndroom?

Tijdens het Googlen stuitte ik op de term ‘tweede kind-syndroom’, iets dat ik enorm onaardig vind klinken. Ik was dan ook benieuwd naar de uitleg hierover. Ten eerste zijn er onderzoeken dat het eerste kind in het gezin iets slimmer is dan de kinderen die daarna volgen. Bla bla bla, dat doet me eigenlijk nooit zoveel omdat ik van mening ben dat ieder kind zijn eigen pad bewandelt en vanzelf wel op zijn of haar bestemde plek uit komt. Wat ik veel interessanter vind om te lezen, is dat een tweede kind vaak rebelser is omdat het zich wel eens achtergesteld kan voelen en dus wil opboksen tegen de oudere broer of zus. Nu vind ik rebels misschien een verkeerd woord, maar ze lijken vrijer, onafhankelijker, minder verlegen, een stuk socialer en bijten sneller van zich af. En verrek, dat is me inderdaad al eerder opgevallen.

Rebelser

Als ik kijk naar de verschillen tussen Skyler en Maddox, dan weet ik er een hele hoop op te noemen. Maddox is in dat opzicht inderdaad drukker, rebelser, temperamentvoller en pittiger dan Skyler, die toch wel terughoudender was en is, en die toch even de tijd nodig heeft om de kat uit de boom te kijken. Dit terwijl Maddox overal direct op af stapt en binnen no time vrienden heeft gemaakt. Een karaktertrekje, dacht ik nog. Toch heb ik eens om me heen gevraagd en om me heen gekeken. Ik zie het overal. Is er dan toch zoiets als het ‘tweede kind-syndroom’?

Gisteren was ik op bezoek bij iemand die ik via Instagram heb leren kennen en waarmee het goed klikt. Ze heeft twee jongens en het viel me op dat de oudste qua karakter veel op Skyler leek, terwijl de jongste precies als Maddox door het leven gaat. Vorige week had ik het er met iemand anders over en als ik kijk naar de verschillen tussen mijzelf en mijn broertje, zie ik precies dit verschijnsel.

Als tweede geboren

Er zijn verschillende onderzoeken verricht naar dit onderwerp en volgens de Universiteit van Edinburgh is het vaak het tweede kind dat zich vaker misdraagt dan de oudste in het gezin. Onderzoeker Joseph Doyle keek in dit geval voornamelijk naar jongens en stelde dat jongens die ‘als tweede’ geboren werden vaker in aanraking kwamen met justitie dan hun broers. Maar liefst 25 tot 40% is ondeugender dan de oudere broer. Nu ga ik er vanuit dat mijn beide kinderen uit handen van justitie blijven, maar opmerkelijk is het wel.

Opboksen tegen het voorbeeld


Er zijn wat verklaringen voor te vinden . Zo zou je als tweede kind vaker kijken naar je -in dit geval- broer, die zichzelf ook nog aan het ontwikkelen is. Je broer daarentegen keek naar zijn ouders en zal daarom sneller wat braver zijn. Hij had immers geen ander voorbeeld. Ik zie het hier in huis ook gebeuren. Maddox kijkt enorm op tegen Skylers en wil alles doen wat hij doet. Hij staat regelmatig woedend bij de deur omdat Skyler dan naar buiten mag met een vriendje en Maddox niet mee kan. Hij loopt op Skylers school rond alsof hij nooit anders heeft gedaan, wil zijn jas aan het haakje hangen, geeft de juf een hand en zoekt een plek in de kring. In tegenstelling tot Skyler is hij al bekend met dit ‘onbekende’ terwijl Skyler geen voorbeeld had en alles van ons moest zien en horen.

Een andere verklaring is dat het kind dat als tweede geboren wordt, vaak een beetje vecht voor zijn plek in het gezin. Ook zou het zo zijn dat ouders na het eerste kind denken te leren van hun ‘fouten’ en hun opvoedtechnieken bij het tweede kind veranderen. Qua opvoeding is het bij ons ook wel iets anders dan toentertijd met Skyler. We deden, vooral in het eerste jaar, dingen met betrekking tot slapen en eten heel anders. Qua opvoeding zelf nu zijn de verschillen minimaal. Of Maddox echt het gevoel heeft te moeten vechten voor zijn plek betwijfel ik. Ik durf zelfs te stellen dat Maddox momenteel meer aandacht krijgt dan Skyler, simpelweg omdat hij die zelf goed weet te pakken.

Interessant

Ik vind dit een heel interessant geweten. In eerste instantie dacht ik dat het puur te maken had met de karakters van de kinderen. Als ik erover nadenk, zie ik dit verschijnsel toch wel erg vaak om me heen gebeuren. Ik ben dan ook wel heel benieuwd naar jullie verhalen! Ervaren jullie dit ook zo?