Het lukt me weer om iets vaker mijn e-reader te pakken en daar ben ik heel blij mee. Scheelt ook dat ik zag dat Gillian King een nieuw boek had; daar máák ik gewoon tijd voor. Volgende week komt er een nieuwe van Freida McFadden, dus daar ga ik ook zeker even voor zitten. Voor de rest las ik nog wat andere boeken, waaronder een ‘zelfhulp’boek. Dat was alweer even geleden.
De fontein – Els van Steijn
Aan de hand van de fontein als metafoor van je familiesysteem krijg je praktische handvatten om hardnekkige patronen in je gedrag te doorbreken. Je krijgt meer rust en grip op je leven. Door de fontein leer je wat jouw eigen, unieke plek is. Op die plek ontvang je de stroming die essentieel is voor hoe je leven verloopt. Veel mensen staan onbewust niet op de juiste plek, waardoor ze op allerlei vlakken problemen kunnen ervaren. Dit boek geeft je praktische tips waardoor je stevig op jouw plek kunt staan.
Ehm. Ja. Dit boek stond al jaren op mijn e-reader, maar steeds scrollde ik er voorbij toen ik een boek wilde uitkiezen. Tot afgelopen maand. Ik heb me er echt doorheen moeten worstelen, want ik vond het soms echt te zweverig, te veel herhaling en te moeilijk om te registreren omdat ik momenteel zo moe ben. Aan de andere kant markeerde ik interessante stukken en sluimert het boek nog wel even door. Het is een interessant fenomeen en ik moet het allemaal nog even verwerken, denk ik.
Je vindt het boek hier.
⭐⭐⭐
Het huis met de palm – Esther Verhoef
De 34-jarige Ellis is op weg naar Nederland als ze instort en op de spoedeisende hulp van een Frans ziekenhuis terechtkomt. Het is er chaotisch en overvol, en Ellis is helemaal alleen. Gelukkig ontfermt kamergenote Sophie zich liefdevol over haar. Als Ellis uit het ziekenhuis ontslagen wordt, biedt Sophie zelfs aan haar bij haar thuis te verplegen. Maar Sophies beweegredenen zijn niet zuiver. Ellis komt terecht in een nachtmerrieachtige rollercoaster waaruit ontsnappen onmogelijk lijkt.
Ik heb Esther Verhoef en haar boeken altijd hoog zitten, maar dit boek vond ik iets minder. Of anders gezegd: het eerste gedeelte van het boek vond ik waanzinnig en dat gaat ook over wat hierboven is beschreven. Maar daarna krijg je een tweede deel en dat moest ik eigenlijk tijdens het lezen van de rest verwerken, haha. Ik kwam er niet meer zo lekker in als het eerste gedeelte, wat ik echt heel erg spannend vond. Toch heb ik me er wel even mee vermaakt, maar niet zoals gehoopt.
Je vindt het boek hier.
⭐⭐⭐
Toeval bestaat niet – Gillian King
Keet komt bij het reclamebureau waar ze werkt steeds meer in de schaduw te staan van haar irritante (maar aantrekkelijke) collega Seger. Hij lijkt iedereen om zijn vinger te winden – behalve haar, natuurlijk.
Niet alleen haar werkleven, maar ook haar verleden zit haar in de weg. Een brief van haar moeder, die ze nooit gekend heeft, brengt Keets hele wereld aan het wankelen. Ze moet en zal antwoorden krijgen op al haar vragen, en uitgerekend Seger is degene die haar het best lijkt te kunnen helpen…
Ik denk dat Gillian King mijn favoriete schrijfster is, als het om feelgood gaat. Of zoals bol zo mooi zegt: realgood. Wat ik zo leuk vind, is dat er vaak meer diepgang in haar boeken zit dan andere feelgood boeken. Niet alleen maar romantiek en een happy end, maar een beetje drama, en in dit geval familiegeheimen en karakters. Ik zit er eigenlijk altijd vanaf de eerste bladzijde in en dat is nu niet anders geweest.
Je vindt het boek hier.
⭐⭐⭐⭐⭐
Stervenskoud – Noortje Brink
Wanneer Milous vriendin begint over trouwen, krijgt zij het Spaans benauwd! Ze vlucht naar het meest noordelijke puntje van Noorwegen om daar een tijdje als invaller te werken in een hotel. Tijd voor bezinning. Haar nieuwe leven krijgt snel vorm en de prachtige ijzige omgeving verovert direct haar hart. Samen met haar knappe collega Kjell ontmoet ze een hele rits excentrieke en boeiende gasten die de perfecte afleiding bieden van haar bindingsangst. Maar als in het hotel een moord wordt gepleegd, verandert de sfeer. Iedereen is verdacht en niemand is veilig. Ook Milou is in gevaar en ze vlucht de stervenskoude natuur in. Maar waar ligt het gevaar nu echt? Zal de moordenaar haar vinden, of zal de vrieskou hem voor zijn?
Dit boek had ik binnen no time uit en het enige dat ik dacht, was: laat me alsjeblieft nog even verrast worden met een goede plottwist. Maar die blijf uit. Het kabbelde wat voort en werd voorspelbaar. Heel jammer. Toch heb ik het boek wel steeds gepakt, maar dus ook in de hoop dat er nog iets spannends kwam, haha. Dat verwacht je namelijk wel steeds tijdens het lezen. Maar wat Freida McFadden zo goed kan – het boek opeens een andere kant op krijgen door slechts een paar zinnen en waar ik zo dol op ben – dat ontbrak in dit boek.
Je vindt het boek hier.
⭐⭐⭐
