Diary: wanneer wordt iedereen weer gezond?

Goedemorgen! Afgelopen week was op zijn zachtst gezegd een beetje kut. De eerste halve week had Maddox nog steeds last van zijn oren waardoor ik urenlang ’s nachts met hem bezig was; donderdag werd Skyler ziek en nu, zondagavond, begint hij eindelijk een klein beetje op te knappen. Ik voelde me nogal opgesloten in mijn mom-cave, haha. Ik snak naar meer rust in de tent en ik hoop dat de komende weken dat ons gaat brengen. Kijk je mee naar mijn week?

Maandag

Hoera! De vakantie is voorbij dus we gaan weer back to normal. Heerlijk vind ik dat.

De maxi-cosi is vervangen voor een grote autostoel. Veel beter! Hier moest ik hem nog een beetje verstellen trouwens.

Na Skyler breng ik ook Maddox naar de crèche.

Mooi plaatje dit. Even tussendoor, haha.

Mijn outfit. Ik draag mijn Ugg-boots, die ik bestelde via Omoda. Moet nog een beetje wennen aan de hoge schacht weer, maar ze zitten lekker stevig en warm.

Ik heb veel verkocht en breng veel pakketten weg.

Ik fotografeer thuis Maddox’ nieuwe items.

Tijd om aan de slag te gaan met de artikelen.

Als Skyler thuis is wil hij lekker buiten in de tuin spelen. Kan ik nog even fijn aan het werk voordat we Maddox op gaan halen.

Dinsdag

Tijd voor school en crèche!

Ik ben bezig met een advertorial en een ander artikel.

Volgende lading pakketten!

Als ik Skyler ophaal voor zijn lunchpauze krijg ik een goed idee; we rijden door voor een ‘date’ samen. En het glunderende gezichtje vertelde me genoeg.

Kijk nou!

Oh, hoi!

Ik breng Skyler weer naar school en ga nog twee uurtjes aan het werk. Daarna haal ik Skyler, speel ik met hem en halen we daarna Maddox op.

Woensdag

Ik werk een klein beetje en daarna ga ik naar vriendin Eliza om bij te kletsen, thee te drinken en even nieuwe zalf voor mijn gezicht te halen. Ze begeleidt me altijd enorm goed en omdat ik zoveel open plekken heb, vooral boven mijn mond, proberen we iets nieuws.

Maddox speelt en ik ga even aan het werk.

Als Skyler thuis is en Maddox ligt in bed, gaan we samen bouwen.

Als Skyler een filmpje kijkt schrijf ik snel een review over dit boek. Love it. Het artikel staat al online.

Raymond en ik beginnen aan deze serie na veel goede verhalen. Nou, de eerste aflevering was dan wel goed; ik vond het ook zo zielig met de baby. My goodness, iemand had me moeten waarschuwen, haha.

Donderdag

Ik begin de dag met werken.

En daarna begin ik aan het huishouden. Twee wassen draaien, was opruimen, schoonmaken, je kent het allemaal wel. Vaste prik op donderdag om het mega-onderhoud te doen, lol.

Was, was, was.

Knuffelen.

Ik ben lekker met Maddox in de weer en ben tussendoor een beetje aan het werk.

Als ik Skyler ophaal van school gaat hij op de bank liggen en wordt hij ineens ziek. Zo zielig. Hij heeft wat hoofdpijn dus ik dacht dat ‘ie alleen moe was, maar daarna krijgt ‘ie hoge koorts en veel buikpijn. Arm ding.

En zo ligt hij de rest van de dag.

Vrijdag

Skyler is nog steeds ziek maar zou Pompom, de knuffel van de klas, meekrijgen om leuke dingen mee te doen en de ervaringen in een boek te schrijven. Omdat Skyler zo verdrietig was heb ik dat ding, toen mijn moeder er was om op Skyler te passen, maar opgehaald. Deze foto was voor Skyler. Mensen zullen me voor gek hebben verklaard die me hebben gezien, haha. Ik moest daarna een boodschap halen en dacht er nog aan om hem in de winkelkar te zetten voor een foto, maar dat ging me een beetje te ver, zo zonder kind.

Tadaaa. Helaas wordt Skyler steeds zieker en ligt de pop ergens in een hoek de rest van de dagen. Hij verheugde zich enorm op dit weekend dus het is jammer dat dat dan zo in het water valt.

Oma is er en ik ben nog nooit zó blij geweest met de vrijdag, lol.

Ik ben aan het werk.

’s Middags ga ik naar de longarts voor mezelf want zoals ik eerder vertelde is dat ook niet helemaal in orde.

En dit is het resultaat. Ik moest direct bloed prikken, moet een ct-scan van mijn bijholtes laten maken, heb nog een afspraak bij de longverpleegkundige omdat ik diverse nieuwe medicijnen krijg, heb nog een longfunctietest en weer een nieuwe afspraak bij de arts. We zijn er nog niet, jongens. Bah. Maar goed, dan zijn jullie in ieder geval op de hoogte, als ik het loodje leg, haha. Ik voel me oké, ben alleen benauwd. En dat kost me heel veel energie en daardoor kan ik nu niet voor de volle 100% functioneren. Iets wat ik wel weer heel graag wil.

Ik heb in ieder geval genoeg om in te nemen. En dan ligt mijn eczeemzalf er nog niet eens bij.

Opa!

En Anouk. Dat is natuurlijk het beste medicijn. God, ik hou van dat mens.

Zaterdag

Skyler is heel ziek, schreeuwt het uit van de buikpijn, spuugt veel, eet niet meer sinds donderdag en heeft in totaal nog geen hele beker drinken op sinds donderdag. We doen een ritje naar de huisartsenpost. Gelukkig is het geen blindedarmontsteking maar uit zijn urine bleek wel dat hij uitgedroogd was. Thuis moeten we het aankijken en als het de volgende dag niet beter gaat, of als hij meer spuugt en niet meer gaat drinken, moeten we terug.

Er vindt een volksverhuizing thuis plaats; Raymond heeft een nieuw aquarium gekocht. Ik wist dat deze dag er aan zat te komen en had allerlei leuke plannen met de kids, maar die vallen dus in duigen doordat Skyler ziek is.

We verkassen dus maar naar boven. Ik hou Skyler in de gaten en Maddox slaapt heerlijk drie uur. Alsof ‘ie het allemaal aanvoelt.

Ik heb die nacht daarvoor ook maar twee keer 2 uur geslapen dus ik kruip naast Skyler en slaap ook nog een uur. Stomme dag, helemaal omdat Skyler maar niet opknapt en ’s avonds weer spuugt. Ik vrees dus het ergste.

Zondag

Toch goed nieuws! Skyler heeft alleen de vorige avond nog even gespuugd, heeft flink gedronken en zelfs crackers gegeten. Ik snak naar een uitje en heb met vriendin Debbie afgesproken. Tijd voor mama!

We lunchen gezellig, kletsen veel en kijken wat winkels, maar kopen niks.

We hadden elkaar al ruim een half jaar niet gezien dus we hebben direct een nieuwe date gepland om dat niet weer te laten gebeuren. Zo gezellig!

Eenmaal thuis ligt Skyler te slapen en als hij wakker wordt, heeft hij praatjes. Hij drinkt, eet flink wat droge crackers en huilt niet meer van de buikpijn. Hij gaat de goede kant op. Ik hou hem nog in de gaten, hij blijft lekker nog thuis van school en hopelijk is hij snel weer de oude. Skyler is altijd maar één dagje ziek (en vaak na spugen gaat het direct weer goed) en dit baarde me erg zorgen. Hij heeft nog nooit zo hard geschreeuwd van de pijn, niet eens toen hij zo’n last van obstipatie had. Laten we hopen dat vannacht ook goed gaat en dat hij morgen weer opgeknapt is.

Of beter gezegd: laten we hopen dat iedereen vanaf nu is opgeknapt en dat we op de gezonde tour gaan. Geen ziektekiemen meer, alsjeblieft. Ik ben het nu wel een beetje zat…

Op een goede week, lieve mensen! X