Skyler ligt lekker te slapen, ik zit achter de computer te werken en het lijkt een doodnormale dag. Maar dat was het niet toen de wekker vanmorgen om half 7 ging. Het was namelijk D-day voor Skyler, de dag dat zijn neusamandel eruit zou gaan. De afspraak stond eerst gepland voor vorige week, maar dat moesten we helaas cancelen vanwege de inentingen die hij vlak daarvoor had gekregen. Omdat kindjes daar best ziek van kunnen worden en ook de narcose en ingreep moeten verwerken met hun lichaam, zou dat echt teveel worden. En dus werd alles verschoven. Naar vandaag. Ik kleedde me vanmorgen met pijn in mijn buik aan, maakte Skyler wakker, gaf hem de zetpil die ik van de artsen had meegekregen en om klokslag 7 uur zaten we in de auto richting het ziekenhuis. Eenmaal daar aangekomen was het wachten, wachten en nog eens wachten. Wachten tot iedereen er was, wachten tot er in groepjes van drie uitleg werd gegeven en wachten tot Skyler aan de beurt was. Gelukkig mocht hij als derde en werden we om kwart over 9 naar binnen geroepen.
De narcose was naar, heel naar. Het is heel vreemd om je kindje zo slaperig te zien worden en als je dan eenmaal wegloopt en zo’n klein hummeltje op de tafel ziet liggen, doet dat toch een beetje pijn. Maar gelukkig was het redelijk snel klaar en na tien minuten werd Skyler de uitslaapkamer in gereden en was hij al flink woedend met zijn benen aan het trappen. Om dit vervolgens een uur lang vol te houden. Hij was hysterisch en niet meer kalm te krijgen. Het dopje van het infuus vloog er nog even af waardoor we flink veel rode vlekken om ons heen zagen verschijnen, maar toen Skyler het Raket-ijsje in zicht kreeg was gelukkig alles beter.
De dokter kwam ons nog even vertellen hoe het was gegaan en vertelde ons dat niet alleen de neusamandel eruit was, maar dat hij toch ook had besloten om buisjes te plaatsen. Dit hadden we tijdens een eerder gesprek al afgesproken; zijn oren werden beter bekeken als Skyler onder narcose lag en mocht hij op dat moment beslissen om de buisjes te plaatsen, had hij onze toestemming hiervoor. Hij wist ons te melden dat er achter beide trommelvliezen ontzettend veel vocht zat en dat buisjes voor nu de beste oplossing was. En daar ging mijn hart wel wat sneller van kloppen.
Want vocht achter zijn trommelvliezen zou echt een heel hoop verklaren. De neusamandel ging eruit vanwege de verkoudheden, de oorontstekingen die daaruit voortkwamen en de druk op zijn oren, maar het vocht zou nog weleens een grotere doorbraak kunnen zijn in de slapeloze nachten. Een paar weken geleden had Skyler dat loopoor en toen sliep hij enorm goed, maar de laatste twee weken was ‘ie weer ontzettend verkouden, greep hij weer naar zijn oren en sliep Skyler vaak weer bij ons omdat ‘ie ontroostbaar was. Tsjah, dat snap ik nu wel.
Ik hoop nu van harte dat dit het laatste artikel gaat zijn over de slapeloze nachten en Skylers medische toestand en dat de buisjes en het verwijderen van zijn amandel voor meer rust in huis gaat zorgen. Dat het niet ‘slechts een slechte slaper is’ maar dat het al die tijd toch wel degelijk een oorzaak had. Volgens deze KNO-arts wel en hij was behoorlijk zeker van zijn zaak, helemaal na het zien van de oren. Het is in ieder geval waar wat ze zeggen: vertrouw altijd op je moedergevoel want negen van de tien keer zit dat altijd wel goed. Wat iedereen ook tegen je zegt. Bedankt voor alle lieve berichten de afgelopen tijd. En nu duimen op flink wat goede nachten. Voor ons, maar vooral voor dat kleine mannetje!
Heel veel sterkte de komende tijd. Ik vond het ook moeilijk om m’n kleine mannetje onder narcose te zien gaan. Gelukkig heeft Skyler nog niet de leeftijd dat hij het door heeft. Mike begon net voor z’n eerste jaar aan ziekenhuis bezoeken, ging prima toen maar in de loop van de jaren vind hij ziekenhuizen en dokters echt niet meer leuk en begint al te huilen als we alleen maar op gesprek gaan! Heel veel knuffels, kusjes en lekkere koude dingen voor Skyler! En voor jou een dikke knuffel voor de toekomst hopelijk krijgen jullie nu goede nachrust <3
Pfoeh, dat klinkt toch best heftig, arm mannetje. Hopelijk is Skyler weer een beetje gekalmeerd 🙂
Lijkt me bizar om al die tijd gedacht te hebben dat er ‘iets’ was, maar dat dat ontkend werd. En dat het dan toch zo blijkt te zijn… Hopelijk is dit de oplossing! 🙂
Goed dat het achter de rug is! Hopelijk herstelt Skyler snel en kunnen jullie met z’n drietjes ongeveer een jaar slaap inhalen. 🙂
Nou wat fijn dat hij eraan is geholpen! Sterkte en beterschap met Skyler 🙂
Ik ben blij voor je Shirley, ik hoop van harte dat dit nu echt de oplossing is, zowel voor Skyler als voor jullie hele gezin. Goede les, en fijne bevestiging toch ook dat je moedergevoel eigenlijk perfect werkt.
Beterschap met Skyler! Ik hoop echt dat dit het was, en jullie & Skyler eindelijk betere nachten gaan hebben.
Wat fijn dat dit achter de rug is! Ik hoop van harte dat het de oplossing is geweest waar jullie naar zochten!
Beterschap met Skyler! Klinkt alsof dit de oplossing is voor goede nachten! Ik hoop het zo 🙂
Jeetje, zulke dagen zijn heftig voor jou als moeder en ook voor Skyler zelf, hoewel hij er later niets meer van zal weten. Toen ik net las dat er buisjes geplaatst waren, dacht ik meteen: dus toch! Je noemde het al eerder op, dat Skyler zo’n last had van zijn oren, dus die buisjes zouden best nog wel eens de oplossing kunnen zijn. Wauw Shirley! Heel erg dapper van jullie, goed dat je doorgezet hebt en nu hopen op het beste resultaat!
Beterschap voor Skyler!! xx
Beterschap voor Skyler! Ik hoop dat jullie nu alle ellende achter jullie kunnen laten en dat Skyler zijn nachten ook veel beter worden!
Liefs!
Herkenbaar! Ook mijn zoontje was vorige week zo ontzettend hysterisch na de operatie en verdoving… Gelukkig zijn ze snel terug beter!
Ik duim voor jullie, dat Skyler ziek-vrij kan zijn voor een tijdje! Veel beterschap!
Het lijkt me heel heftig om je kleine mannetje zo te zien, maar wat fijn dat er waarschijnlijk een oplossing is voor zijn slaapprobleem. Het kan best zijn dat hij er heel erg last van had (ik heb zelf tijd oorpijn gehad en als ik ging liggen kon ik het wel uitgillen van de pijn door de druk die er op kwam).
Ik hoop voor jullie en voor jullie kleine man dat jullie nachts weer heerlijk kunnen genieten van heel wat uurtjes slaap. En dat de kleine natuurlijk geen pijn meer heeft!
Duimen!
Dat trappelen met de benen na een narcose herken ik zelf heel erg. Ik heb dit ook gehad na mijn narcose, ik kon ze niet stil krijgen. Maar dat is op zich best goed. Lekker bewegen na een operatie.
Heel veel beterschap gewenst, dat zal een heel vervelend gezicht zijn geweest 🙁 ik hoop zo dat dit de oplossing is en dat dit jullie zoveel fijnere nachten mag geven 🙂
Wat fijn dat alles goed is gegaan! Super rot he, dat moment van de narcose…. 🙁 Lekker veel kroelen de komende dagen en beterschap!!
Het lijkt me verschrikkelijk om je kindje zo te zien wegglijden in de narcose, ook al weet je dat het zo hoort te gaan. Maar goed, deze dag is achter de rug en met al die nachtrust in het vooruitzicht worden het erg productieve dagen vanaf nu. Geniet ervan en wees maar trots dat jullie gezinnetje deze dag goed heeft doorstaan. Erg stoer.
Ik hoop echt voor jullie dat dit de oplossing is geweest!
ik duim met jullie mee dat Skyler nu lekker gaat slapen. Ik vind 1 slapeloze nacht al killing respect dat jullie er al zo’n tijd (goed) mee dealen.
Beterschap voor het ventje en succes voor jou gewenst Shir!
Arme Skyler! Hoop dat hij snel is opgeknapt en dat dit DE oplossing is voor alle nachtelijke ellende!
Oh, ik hoop toch zo dat dit de oplossing is geweest!
Veel beterschap voor Skyler! Ik hoop dat het ondertussen al een stuk beter met hem gaat ?
mijn vriend zijn zoontje had er ook enorme last van en door de buisjes was hij veel minder ziek! Hopelijk is het voor jullie ook positief!
Hopelijk was dit de oplossing! Niks aan als je kleintje steeds pijn heeft
Al zoveel jaar geleden voor jullie, maar dit is echt precies ons verhaal. Al 15 maanden slapeloze nachten, telkens gillend wakker en beland meestal overstuur in ons bed. Nu eindelijk de verlossende woorden van de KNO-arts: over 2 weken wordt mijn zoontje geopereerd. Ik lees nog even mee hier in de oude blogs, hopelijk heeft het voor jullie lange tijd goed geholpen!