Vlak voor de geboorte van Skyler twijfelden we even of we geen wiegje nodig hadden, maar uiteindelijk kozen we ervoor om de kinderwagen ’s nachts te gebruiken als bedje. In mijn omgeving waren veel mensen die dat deden en ook de verloskundige en naderhand de kraamhulp vertelden me dat ze dat vaak zagen gebeuren. Het matrasje was goed genoeg en het zou toch maar voor een paar weken zijn, totdat Skyler naar zijn eigen kamer in zijn eigen ledikant zou verhuizen. Hoe de nachten zijn verlopen weten we inmiddels. Skyler sliep amper in de wagen en belandde steeds vaker bij ons in bed. Maar hoe slecht de nachten ook gingen; overdag was Skyler niet uit de kinderwagen te krijgen. Hij sliep er heerlijk in en ook als ik onderweg was, sloot Skyler vaker wel dan niet zijn ogen. De kinderwagen werd een vertrouwd plekje. Zo vertrouwd, dat het nu, bijna twee jaar later, nog steeds zijn heilige slaapplek is.
Skyler is dol op de kinderwagen. We hebben de wagenbak natuurlijk vervangen voor de zit, maar nog steeds wil Skyler het liefst in de wagen slapen. Het is voor mij dan ook nooit een probleem om op pad te gaan als ik weet dat Skylers slaapje eraan komt. Hij sluit heerlijk zijn ogen en wordt vervolgens anderhalf a twee uur later weer wakker. Of ik nu een stuk ga wandelen, bij een afspraak of event ben, of in de stad loop. Het is zelfs zo erg, dat Skyler momenteel de wagen verkiest boven zijn bed. Overdag dan.
Dat we de kinderwagen heilig mogen verklaren is een ding dat zeker is. Vooral tijdens hectische periodes zoals de verhuizing naar opa en oma, een vakantie of ons tripje naar Zeeland. Terwijl Skyler in zijn bed een middagdutje doet van een half uur tot een uur en ook nog eens moeilijk in slaap komt, ligt hij in de kinderwagen moeiteloos twee uur. Het wordt al een stuk korter, maar altijd langer dan in zijn bed. Misschien komt het omdat hij heel compact ligt en ook vast zit met de riempjes. Hij vindt zijn rust, kan geen kant op en ligt heel rustig te slapen. In bed hoor ik hem maar draaien en bewegen. Maar het kan ook komen omdat het voor hem zijn eigen plek is. Heel vertrouwd, al vanaf de eerste dag van zijn leven.
In ons oude huis hadden we hem eindelijk zover dat hij ook ’s middags lekker in zijn eigen bed in zijn kamer lag. Niet heel lang, maar zeker lang genoeg om hem iedere dag naar zijn kamer te brengen als het tijd was om te slapen. Zonder protesteren; gewoon lekker liggen en slapen. Het had wat voeten in de aarde maar wat was het fijn dat het eindelijk gelukt was. Totdat er dus weer rommelige weken aankwamen. Hier bij opa en oma slaapt hij overdag weer vaak in de kinderwagen en ook in Zeeland heeft hij ’s middags niet in zijn bed gelegen. ’s Avonds gaat het prima (rommelig, maar zonder protest naar bed) en overdag blijft hij waarde hechten aan dat compacte gevoel. Voor nu vinden we het prima. Als dat zijn rustmoment is hoor je ons niet klagen. Na de verhuizing bouwen we het weer af totdat Skyler helemaal weer in zijn eigen kamer slaapt en de wagen verleden tijd is. Zo is het uiteindelijk ook op het kinderdagverblijf helemaal goed gekomen. De eerste maanden wilde hij maar niet in een bedje slapen en lag hij continu in de kinderwagen. Momenteel slaapt hij heerlijk anderhalf uur op de crèche. In een bed.
Dat het zijn vertrouwde, eigen plek is bewees ons weekendje weg naar Groningen wel. Mijn moeder en ik kregen Skyler maar niet in slaap. Hij was hyperactief, stuiterde door de kamer, rolde over het bed en kon de rust maar niet vinden om in slaap te vallen. Hartstikke moe, maar in hevige protest om zijn ogen te sluiten. Moedeloos werden we ervan. Totdat ik hem in de kinderwagen legde. Met zijn speen en doekje sliep hij binnen een paar minuten. Natuurlijk heb ik hem daarna in bed gelegd omdat de wagen voor een hele nacht niet heel goed voor de rug is, maar met inslapen is het absoluut een uitkomst. Maar zoals ik al zei; ’s avonds gebeurt het zelden nog dat Skyler niet wil of kan slapen en dit was dus een uitzondering. Ook in Zeeland ging hij zonder huilen naar bed. Overdag daarentegen is nog een dingetje. Bij een eventueel volgend kindje gaan we het zeker anders proberen. Zo snel mogelijk aan een eigen bedje wennen, zowel overdag als ’s nachts. Ook in de beginperiode. Maar voor nu is de wagen een lifesaver. De heilige kinderwagen. Nu maar hopen dat hij niet té snel groeit; het wordt allemaal een beetje krap…
Ik las op twitter dat je bang bent voor kritiek op dit artikel. Ik moet zeggen Shirley; wie zijn wij (wie ben ik?) om hier negatief over te zijn? Het lijkt mij ontzettend lastig hoe het is verlopen met Skyler en slapen de afgelopen twee jaar en je hebt gedaan wat het beste was voor jou en voor hem. Mijn hemel, het lijkt mij logisch dat je vaak heb gekozen voor een moment waarop hij wél zijn rust pakt maar dan in de kinderwagen ipv geen rust en een overstuur kind in bed. Tja, who can blame you? Ik zou dus ook niet weten hoe je het anders of beter had kunnen doen, van mij geen constructieve feedback ;). Misschien wil je die ook wel helemaal niet en wil je gewoon even je verhaal kwijt. Nu ik zwanger ben lees ik dit soort artikelen van je hand altijd wel ‘serieuzer’ ofzo, wellicht omdat een kindje met slapeloze nachten (waar je eerder wel eens over schreef) er ook voor mij in kan zitten. En ik ben iemand die absoluut niet tegen geen slaap kan, haha! En dat is het eerste wat gaat veranderen ben ik bang..
De eerste paar maanden na mijn geboorte hebben mijn ouders eindeloos rondjes gelopen met de wagen om mij in slaap te krijgen, ik heb vaak genoeg in de gang in de wagen geslapen haha. Ik heb er niks aan over gehouden, behalve dan dat ik in elk bewegend voertuig binnen no time in slaap val haha
Lijkt mij soms best wel fijn als mijn dochter in de kinderwagen zou willen slapen! Als ik de stad in ga is het meestal rond 12.00 uur een hel want ze gaat echt niet in de wagen slapen! Ze huilt heel hard en niks is goed dus plan ik het liefst alles rond haar slaapjes heen.
Oh Shirley, ik denk heel vaak aan jou. In fases heeft Nilo ook dat hij overdag niét wil slapen in bed. En dood en doodmoe, helemaal over de rooie in bed. Ik leg m in de wagen, rijd 3 rondjes door de woonkamer en meneer is vertrokken… En als die fase (vooral tijdens sprongetjes) weer voorbij is dan wil hij weer gewoon in bed. Wat jij zegt: geborgenheid in die wagen! In bed rolt, staan, wiebelt hij alle kanten op en in die wagen is het RUST! Lekker boeiend, hij slaapt, moeder heeft rust. Prima deal!
Sam sliep ook heel goed en vaak in de kinderwagen. Ik parkeerde hem vaak in de gang en daar tukte hij uren. Jim is een ander verhaal. Die slaapt nergens. Als ze maar hun rust vinden.
Als het werkt dan werkt het toch? 🙂
Toevallig vroeg ik gisteren op Twitter nog om slaaptips voor onze mini. Melle slaapt overdag niet in z’n bed. Hoe moe hij ook is, hij blijft huilen in bed en helaas ook in de wagen… Meneer ligt ook nu op mijn borst te slapen. Toch probeer ik me niet gek te laten maken omdat hij s nachts wel heel goed in z’n wiegje slaapt. Maar man wat lastig….
Ik wou dat mijn kind destijds( nu bijna 6) zo makkelijk in de kinderwagen sliep. Hij sliep noooooit in de wandelwagen, hij sloeg eerder zijn slaap over dan dat hij in de kinderwagen ging slapen. Kinderen zijn zo verschillend. Heerlijk dat hij op deze manier zijn rust toch kan pakken, dat is het allerbelangrijkste!
Slapen en rusten is voor een kindje het allerbelangrijkst, als Skyler dit fijn vind in de moeilijke perioden zou ik het zeker lekker zo laten, beter een uitgerust kindje die slaapt in de kinderwagen dan een oververmoeid hyperactief kindje die uitgeput is, en niet wil slapen. Lekker doen wat jullie past en laat iedereen maar l*llen die het beter weet 😉
Ik beb zo blij dat je dit artikel geschreven hebt, mijn jongste zoon Floris heeft totdat hij bijna 2 was in de kinderwagen geslapen en ik voelde ne daar zo schuldig over, alsof ik hem niet goed opgevoed had ofzo, immers, andere kinderen sliepen toch gewoon in hun bed?
Super tof dat je dit zo deelt. Ik lees alleen maar verhalen over het feit dat mensen ervan af willen komen. Alsof het iets slechts is dat hun kind lekker in slaap valt in de kinderwagen. Er zouden meer van dit soort verhalen moeten zijn zoals de jouwe. Ik ben nu (om 02.47 uur) met mn zoontje van 3 maanden naar beneden gegaan om hem even in zn kinderwagen te leggen. Hij valt boven maar niet in slaap… en terwijl ik je artikel las zijn ze ogen dicht gevallen en hij ligt nu in diepe slaap in de kinderwagen. Dus ik kan m weer optillen en lekker in zn bedje leggen.
Scheelt mij een uur van mn tijd en scheelt hem tranen en stress..
Bedankt voor het delen. Doet me veel.