Een draagconsult om te leren knopen

Afgelopen week was Monika van Draaghulp bij mij thuis om me een draagdoek te leren knopen. Ik draag Maddox heel graag in de draagzakken van Tula en dacht dat dat voor mij dé beste optie was. Draagdoeken? Die zijn echt niks voor mij. En dat knopen? Daar heb ik al helemaal geen geduld voor! Echter werd mijn nieuwsgierigheid gewekt toen Monika me uitdaagde om ook eens een doek te proberen en toen ze voorstelde om eens langs te komen, kon ik niets anders dan ja zeggen op haar voorstel. Is dat knopen nu echt zo moeilijk? Wat is het verschil tussen een geweven en een rekbare doek? Hoe bevalt het me? Wat zijn voor mij de grootste verschillen? En waar gaat uiteindelijk mijn keuze naar uit? Ik ga het jullie vertellen.

Nieuweling

Laat ik allereerst beginnen met zeggen dat ik absoluut nieuw ben in de ‘draagwereld’. Skyler moest er niks van weten en heeft niet meer dan vijf keer in een draagzak gezeten en je hoeft me al helemaal niks te vragen over verschillende merken doeken en zakken. Waarom ik voor de Tula ben gegaan? Omdat anderen dat ook doen. Tsjah, zo simpel ligt dat. Ik las goede ervaringen, vond de prints leuk en ben uiteindelijk fan geworden van het Free-To-Grow systeem. Maar andere merken? Géén idee. Hetzelfde geldt voor de draagdoeken. Dat was eigenlijk helemaal een ver-van-mijn-bed-show en totaal geen optie voor me toen ik besloot dat ik Maddox wel wilde dragen. Want ja, er hangt toch een ietwat suf imago om dragen heen. Tijd om dat te doorbreken. Want jeetje, wat is het fijn om Maddox te dragen. Niet alleen omdat het geborgenheid geeft en Maddox dat soms enorm nodig heeft; ook omdat ik dan mijn handen vrij heb. Hoe onrustig Maddox ook is of hoeveel aandacht hij ook vraagt; in de draagzak wordt hij rustig en heb ik twee handen vrij om het huishouden te doen, te bloggen of om me bezig te houden met Skyler. Bovendien scheelt het aanzienlijk veel ruimte in de auto als ik de kinderwagen thuis laat en de draagzak meeneem. Ook als ik bijvoorbeeld Skyler even naar het kinderdagverblijf breng. Ik klik de draagzak om en neem Maddox gemakkelijk mee. Ook geen gesjouw meer met zo’n veel te zware autostoel. Ik had niet verwacht dat het zo onmisbaar voor ons zou worden.

Over mijn ervaringen met de Tula hebben jullie al eerder kunnen lezen. Vandaag wil ik over het draagconsult met de twee doeken, de rekbare en de geweven variant vertellen. Van Lodger kreeg ik een rekbare doek opgestuurd en Monika had zelf een geweven doek meegenomen. Tijd om te leren knopen en de verschillen te ontdekken.

Ergonomisch dragen

Er zijn veel draagzakken en -doeken te koop maar er zijn er ook een hoop niet zo best. Let erop dat je je kindje ergonomisch draagt. Je kindje mag je bijvoorbeeld nooit van je af dragen, maar moet altijd met zijn of haar hoofd naar jou toe. Mocht hij of zij groter en nieuwsgieriger worden, dan kun je altijd nog switchen naar je rug. Voor de rest moet je letten op de juiste houding van je kindje. Dat wil zeggen: heupen in de M-houding/kikker-houding met de knietjes iets hoger en de benen goed recht gespreid. Bovendien moet de rug een natuurlijk bolling hebben en mag jouw kind dus nóóit hangen in de zak of doek. Naast dit alles moet je kindje áltijd zitten. Het mag niet horizontaal in de doek liggen. Op onderstaande foto zie je de best mogelijke houding voor jouw kind in de draagdoek of -zak.

Rekbare doek

De doek die ik van Lodger ontving is een rekbare variant van een zachte, hydrofiele stof. Ik zal hem later nog behandelen in een combinatie-review met producten die ik nog meer van dit merk ontving. Omdat ik niet alleen de geweven doek wilde leren knopen maar ook deze rekbare van Lodger, besloot Monika het me allebei te leren.

Het voordeel van een rekbare doek is dat je deze eerst helemaal kunt knopen alvorens je je kindje erin stopt. Je kunt je kind erin en eruit doen en zelf de doek om laten. Dit kan handig zijn als je bijvoorbeeld met de auto even ergens naartoe moet en een paar keer in en uit moet stappen met je kindje. Het nadeel van de rekbare doek is dat je alleen op je buik kunt dragen en met een bepaalde knoop heb je drie lagen over je kindje heen waardoor het warm is. Op de andere knoopmanieren, de FWCC en FCC, is dit niet het geval. Het draagcomfort daalt wel naarmate je kindje groter wordt, daarom is hij vooral geschikt voor de eerste tijd.

We begonnen met de rekbare doek en ik vond het inderdaad fijn dat ik hem eerst helemaal kon knopen en vervolgens pas Maddox hoefde te pakken om hem erin te stoppen. Dit is erg prettig als je bijvoorbeeld onderweg bent. Omdat Maddox nog erg klein is voelde het niet heel oncomfortabel en ik vond het wel fijn dat de stof goed mee rekte om het ultieme nestje voor Maddox te kunnen maken. Ondanks de dunne, hydrofiele stof van de draagdoek van Lodger is het inderdaad behoorlijk warm. Er gaan drie lagen over het ruggetje van Maddox heen en dat is met de warmte momenteel buiten niet fijn. Ondanks de dunne stof maak je er zo toch weer een dik geheel van. Er zijn dus wel twee andere knopen mogelijk die het allemaal iets luchtiger maken, maar die ken ik zelf niet.

Het knopen valt me heel erg mee. Binnen no time heb ik de draagdoek om en kan ik Maddox erin stoppen. Ik merk dat ik niet zo strak kan knopen nog maar door extra strak te beginnen, komt dat met de rekbare doek wel goed. Want: rekbaar. Voor de allereerste weken, vooral de eerste maand, vind ik deze methode heel erg prettig. Het is knus en zacht.

Uiteindelijk iets te hoog geknoopt maar voor de rest helemaal in orde.

Geweven doek

Monika had zelf een geweven doek mee om mee aan de slag te gaan. Het knopen lijkt op het knopen van de rekbare doek. Echter is het grootste verschil dat je je kind er al vrij snel bij pakt om de draagdoek verder in orde te maken. Je knoopt dus met je kindje al bij je. Als je er handiger in wordt hoeft dit geen probleem te zijn, maar zo de eerste poging vond ik dat best lastig. Toch valt het knopen me weer mee. Het ziet er zo moeilijk uit allemaal maar als je de slag eenmaal te pakken hebt, knoop je vrij snel de doek om.

Het voordeel van de geweven doek is dat er verschillende knoopmogelijkheden zijn. Ook heb je de keuze om je kindje op je buik óf rug te dragen. De geweven doek is vanaf de geboorte te gebruiken tot het moment dat je niet meer wil dragen. Wat mij betreft is de geweven doek de beste optie als je wil gaan knopen met een doek. Je hebt meer mogelijkheden, ik vond het iets prettiger dragen en je hebt er langer plezier van. Het enige puntje voor mij was dus het knopen met je kind al bij je. Dat vergt gewoon even wat oefening. Toch heb ik nu, na een week, het knopen al aardig onder de knie. Jaja, ik ben aan het knopen geslagen!

Het fijne van de rekbare doek vond ik het feit dat je de draagdoek niet echt te los kunt knopen; dat gebeurt me wel met de geweven doek. Ik vind het nog wat lastig om écht goed en strak te knopen. Maddox zit wel stevig en kan geen kant op maar hij zit –als ik zelf knoop zonder hulp- niet zo strak tegen me aan nog. Ach, al doende leert men. Het is echt even een slag die je te pakken moet hebben.

Hier was Maddox nog wakker.

Hier viel Maddox in slaap waardoor hij nog meer de perfecte houding krijgt, met de bolling in zijn rug.

Interesse gewekt

Toen ik de geweven doek met Maddox erin geknoopt had, viel hij als een blok in slaap. Hij lag heerlijk comfortabel tegen me aan, zat goed stevig en het voelde echt alsof ik hem weer bij me droeg. Met een draagzak is alles wat stijver en harder, terwijl een doek meer met je lichaam mee vormt en één voelt. Het klinkt misschien wat vaag en suf maar zo heb ik dat ervaren. Zoals Monika vertelde: met een draagdoek voelt het alsof je jouw kindje nog bij je in je buik draagt terwijl een draagzak wel echt meer als een aanhang voelt.

Omdat een consult niet genoeg is om me echt het dragen te laten ervaren, heb ik Monika om hulp gevraagd en een mooie doek aangeschaft. Ik ben de afgelopen week dus fanatiek aan het knopen geweest. Nog steeds binnenshuis, want ik kan Maddox nog niet snel genoeg omknopen. Niet dat het snel hoeft, maar ik ben graag snel weg, haha. Helemaal als ik ook Skyler bij me heb. Ik merk dus dat ik nu nog heel snel grijp naar het gemak van de draagzak. Kind erin, klikken en gaan. Omdat ik de enige ben die hem gebruikt is alles al goed afgesteld en hoef ik niet steeds opnieuw de draagzak te verstellen.

Ik denk dat ik een draagdoek uiteindelijk, als ik het helemaal onder de knie heb, ontzettend fijn ga vinden. Het zit ‘zachter’ en ik vind het oprecht ook heel erg mooi. Volgens mij is het voor Maddox ook echt onwijs comfortabel. Hij zit dichter en strakker tegen me aan. En als je het knopen onder de knie hebt, hoeft het helemaal niet zoveel tijd te kosten en heb je ook de doek binnen no time om.

Eén van mijn eigen eerste pogingen zonder Monika. Nog niet helemaal perfect en zoals je ziet nog niet zo strak. Maar oefening baart kunst. Het knopen heb ik nu onder de knie; nu nog strak en perfect voor de mooiigheid!

Mijn interesse is absoluut gewekt. Ik ben thuis lekker aan het oefenen met knopen en wie weet zie je me al snel buiten met Maddox in de draagdoek.

Vertel; ben jij bekend met dragen? Waar gaat jouw voorkeur naar uit?

Ondanks mijn interesse in de draagdoek blijft de Tula favoriet. Fijn om ze met elkaar af te wisselen!