… Per kind, duurt het om te wennen aan het ouderschap, aldus Joyce Knappe. De directeur van Pro Parents is gespecialiseerd in de psychologie van het ouderschap en was afgelopen week bij CompaTalks om te praten over haar visie. De mensen in de zaal waren niet alleen een beetje in shock, maar waren vooral aan het knikken omdat het zo herkenbaar is. Joyce is van mening dat ‘negen maanden op, negen maanden af’ lang niet genoeg tijd biedt om op adem te komen. Lichamelijk misschien, maar geestelijk en qua relatie absoluut niet.
Acht relatie na de komst van een baby
Joyce legde dit als volgt uit. Met zijn tweeën krijg je een kind en vaak zeggen we 2 + 1 = 3. Hoera! Echter hebben we met veel meer relaties te maken, maar liefst acht. Allereerst ben je man en vrouw (het kan natuurlijk ook vrouw en vrouw of man en man zijn, maar ik hou voor nu even de traditionele vorm aan voor de makkelijkheid). Dit betreft een relatie. Vervolgens worden jullie ouders. Jij bent behalve vrouw opeens moeder en jouw partner is behalve man opeens ook een vader. Je moet wennen aan je partner als vader; je partner moet wennen aan jou als moeder. Dat zijn dan ook weer twee relaties die elkaar opnieuw moeten vinden. Echter moeten de vader en moeder ook aan de relatie werken, door elkaar te vinden in de opvoeding. Hoppa, weer een relatie. De teller staat nu op vier relaties die ontdekt moeten worden. Natuurlijk onderga je zelf ook een transformatie als je opeens ouder wordt, dat heb ik zelf ook absoluut ervaren en dat geldt voor Raymond hetzelfde. Daar zijn weer twee nieuwe relaties in een nieuw jasje waar aan gewerkt moet worden. Of die ontdekt moeten worden. Nummer vijf en zes. En dan opeens, hoera, er is een baby! Zowel de vader als de moeder werken aan een relatie met het kind. De teller staat op acht.
Ruis op de lijn
Als ik naar mijn eigen situatie kijk zit daar absoluut een kern van waarheid in en opeens begrijp ik waarom het ouderschap zo’n zoektocht is. Alles en iedereen verandert qua rol en dat is niet niks. Je werkt niet alleen aan je relatie of aan jezelf; er is zoveel meer om rekening mee te houden. Ik ben zelf heel erg veranderd toen ik moeder werkt, Raymond was opeens een vader waar ik aan moest wennen, onze relatie veranderde enorm en we moesten zoeken naar balans. Maar ja, als je zo druk bent met je kind en jouw eigen transformatie, kan het gebeuren dat er op een van die acht relatie-lijnen een storing komt. En hoe meer ruis, des te langer kan het duren voordat de rust in huis weer teruggekeerd is. Tussen de 18 maanden en 6 jaar kun je nodig hebben om -een soort van- balans te vinden op al deze lijnen.
De meeste scheidingen na 2.5 jaar ouderschap
Joyce vertelde ons dat de meeste scheidingen tussen ouders plaatsvinden als het kind 2,5 jaar is. De tropenjaren, als je het mij vraagt. Als ik naar onze eigen situatie kijk snap ik enorm dat mensen de druk niet aan kunnen, niet kunnen wennen aan de relaties onderling of gewoon elkaar op de lijn niet meer kunnen vinden. De transformaties in al deze acht relaties zijn enorm en dat vergt nogal wat van een mens. Wat ik ook wel shocking vond, is dat dit dus per kind geldt. Met Skyler zitten we bijna op de zes jaar; met Maddox staat de teller pas op twee jaar. Eigenlijk niet zo goed want met de komst van Maddox zijn er weer relaties aangepast en heb ik voor mijn gevoel, doordat Skyler er ook bij zit, nog meer relaties te onderhouden. Ik ben weer veranderd, Raymond is weer veranderd, de relatie is veranderd en met Skyler is het ook weer anders. Je hebt weer een nieuw kind waar je aan moet wennen, die je moet leren kennen.
Rust in huis
Tussen de 18 maanden en de 6 jaar om weer een beetje rust te ervaren in huis. Ik had het er van de week over met de kinderarts en het fijne van deze vrouw vind ik dat we altijd de meest fijne gesprekken hebben over kinderen. Het idee dat ook zij het als moeilijk ervaart en me vertelde dat ze nu pas tijdens de laatste vakantie het gevoel had van ‘ja, nu begint het echt heel erg relaxt en leuk te worden’ gaf me vertrouwen. Zij is voorbij deze zes jaar en ik snap het volkomen. Met Skyler voelde het na drie jaar vertrouwd en relaxt, maar inmiddels heeft hij een leeftijd waarbij er weer wat ademruimte voor mij komt. Voor de relatie, om weer iets meer vrouw te worden in plaats van alleen maar moeder. Als ik kijk naar Maddox is dat een ander verhaal. Het wordt wat relaxter, hij wordt wat zelfstandiger, maar het vraagt ook allemaal nog onwijs veel energie. Energie die ik nu tekort kom, de nachten waarin we nog steeds niet bij kunnen tanken en de relatie als vader en moeder die nog niet helemaal stabiel is. We kennen wat storingen op de lijn, ik als moeder ken wat storingen op de lijn en dat heeft allemaal tijd nodig.
Dankjewel Joyce, voor deze heldere uitleg. Voor jouw visie op deze psychologie en voor het fijne gevoel dat je in de hele zaal achterliet. Zoals een aanwezige bij CompaTalks al zei: ‘dankjewel, want ik voel me opeens helemaal rustig worden. Het komt allemaal goed en we hebben alleen tijd nodig. Wat een geruststelling dat ik niet de enige ben.’
Hoe ervaar jij dit?
Oh ja zeer herkenbaar! Mijn kindjes zijn 2 en 4 en ik heb het gevoel dat het nu wel al iets makkelijker wordt, maar ik denk dat ik pas helemaal ontspannen kan zijn als die jongste ook een jaar of 4 is 🙂
herkenbaar ondanks dat de meiden hier al wat ouder zijn maar toen ze 3 en 4 waren kwam langzaam aan de rust terug. Roon en ik hebben gelukkig altijd op een lijn gezeten
Heel herkenbaar en wat goed idd om erbij stil te staan dat het normaal is om die tijd ervoor nodig te hebben. Hier is de oudste 5,5 en de jongste bijna 4 en ik merk dat mijn man en ik steeds vaker tegen elkaar zeggen dat het eindelijk makkelijker wordt. We benoemen dat dan ook expres als genietmomentjes (jeeeuj, we kunnen op een terrasje zitten terwijl zij zelfstandig in de speeltuin spelen; jeeeeuj, de oudste kan al helemaal zelf in de auto gaan zitten en de gordel omdoen; jeeeeuj, wij liggen nog in bed en ze zijn zelf naar beneden gegaan om te spelen), haha, want het heeft zo lang gevoeld alsof dit moment nooit zou komen! Natuurlijk hebben we de afgelopen 5,5 jaar ook vaak zat genoten, maar het kan nu duidelijk veel vaker en dat is toch wel heerlijk.
Herkenbaar. Het komt goed maar heeft tijd nodig.
Wij hebben 1 kindje dat bijna twee is en alles begint toch wel op zn plek te vallen. We hebben het fijn samen. Al dit maakt ons wat huiverig om voor een tweede kindje te gaan. We zien er allebei tegenop dat alles dan ‘weer opnieuw begint’, de slapeloze nachten en dat alles zn plekje moet vinden terwijl het net rustiger is geworden..
Wat een fijn artikel en wat een mooie kijk op ouderschap. Een hele geruststelling ook wel inderdaad want ik dacht dat het na het eerste jaar met de tweede nu wel eens beter zou moeten gaan allemaal maar blijkbaar wil ik te snel /verwacht ik teveel.
Heel herkenbaar, mijn dochtertje is nu 2,5 en het wordt wel al een stuk makkelijker en rustiger. Maar de begin tijd vond ik best pittig af en toe. Denk dat het nog makkelijker wordt als ze een jaar of 4/5 is.
Maar genieten doen we nu ook al 🙂
Ik krijg het vooral heel erg benauwd van die 6 jaar o_O ik zit pas op 4 maanden haha.