10 x dit heb ik als fangirl allemaal gedaan

Al jaren ben ik fan van Anouk en dat is eigenlijk geen geheim meer. Ik ben diehard fan en ga al járen naar vrijwel alle concerten. Of het nu een uur is op een festival of drie keer in ZiggoDome; ik laat vrijwel geen optreden schieten. Ik zeg vrijwel, want op Pinkpop ben ik bijvoorbeeld nog nooit geweest.

Ik vind Anouk waanzinnig en waardeer zowel (vooral) haar muziek als Anouk zelf als persoon. Daar heb ik al eerder over geschreven, waarom ik zo’n fan ben. Vandaag wil ik eens tien situaties delen uit mijn Anouk-fan carrière, haha. Inmiddels ben ik íets rustiger geworden, maar velen zullen beamen dat ik nog steeds gestoord ben als het om Anouk gaat. Tsjah, fangirl dus.

1. Uren voor de deur staan om vervolgens vooraan van het concert te kunnen genieten. Ik ben ergens regelmatig om 12.00 uur geweest terwijl de deuren pas om 19.00 uur open gingen en Anouk pas om 21.00 uur begon. Inmiddels koop ik zitplaatsen of geniet ik van iets meer afstand.

2. Uren backstage wachten om een glimp van haar op te kunnen vangen. Dit was vooral in de begintijd, toen ik dolgraag een foto met Anouk wilde. Uiteindelijk is dat gelukt, al een aantal keer.

3. Mezelf ergens binnen gepraat terwijl ik daar geen recht op had. Tijdens een fanclubdag kon je loten kopen om een meet en greet te winnen. Ik had loten, maar helaas niet gewonnen. Ik heb toen echter wel een poging gedaan om backstage te komen en dat is uiteindelijk gelukt. Heel veel mensen liepen naar achteren en omdat het zo druk was, mochten uiteindelijk de eerste tien naar binnen. Daar zat ik bij, ondanks dat ik dus niet gewonnen had. Ben daar niet heel trots op maar op dat moment voelde dat als juist. Die foto is wel het startsein geweest van mijn afvalavontuur trouwens, en ik kijk daar met veel gevoel op terug.

4. Mensen in Duitsland zullen nu weten wie Anouk is, aangezien ik daar iedere avond na het douchen mijn Anouk-sweater droeg, haha. Een trui bedrukken stond nog op mijn lijstje en inmiddels heb ik er eentje met het hoofd van Anouk erop. Een shirt bedrukken staat ook nog op mijn lijstje. Je bent fan of je bent het niet!

5. Honderden euro’s uitgegeven aan tickets, albums en krantenknipsels. Een kaartje is me eigenlijk nooit te duur. Ik heb eens 100 euro voor een intiem optreden neergelegd, maar ook tijdens onze vakantie continu zitten refreshen toen er drie concerten aangekondigd werden. Daar ben ik dan alle drie de keren bij. Via Marktplaats heb ik tot jaren geleden regelmatig pakketten met knipsels en singles gekocht.

6. Ik ben druk bezig geweest om te kijken of ik een vakantie kon omboeken vanwege een klein optreden. Ik kon met iemand mee naar een besloten iets, maar ik was nog twee dagen in Turkije op dat moment. Ik wilde graag twee dagen eerder naar huis om daarbij aanwezig te zijn maar dat werd een héél duur grapje, lol.

7. Ik heb overwogen om een tatoeage te nemen, het logo of de handtekening van Anouk op mijn pols. Ik ben echter allergisch voor donkere kleurstoffen en op advies van de dermatoloog heb ik dat toen niet gedaan. Ik ben wel al lange tijd aan het rondkijken of het op een andere manier kan, maar in wit of iets dergelijks vind ik het niet mooi. Het idee is niet afgeschreven, maar ik weet niet of het er ooit gaat (kan) komen.

Ik mocht weer!

8. Ik ben zo iemand die onwijs geniet van foto’s en filmpjes. Veel mensen zullen zeggen ‘geniet er nou van als je daar bent!’, maar foto’s en filmpjes maken is voor mij ook een manier om ervan te genieten, en ook om daarna nog te kunnen genieten van het optreden. Ik kijk dan ook regelmatig mijn eigen stories terug om in de vibe te blijven. In de beginperiode heb ik vaak honderden foto’s gemaakt, om ze vervolgens allemaal af te drukken in fotoalbums. Doe ik nu niet meer, maar is leuk om nog eens terug te zien. Zelfs lelijke en wazige foto’s zitten erin, haha. Ik maak nu een stuk minder foto’s en filmpjes, maar nog steeds genoeg om ze lekker terug te kunnen kijken.

9. Ik heb een aantal kledingstukken in de kast omdat Anouk ze heeft. Guilty! Zo heb ik jaren geleden de speciale Valentijnseditie van de Nike Air Max gekocht omdat Anouk ze heeft en heb ik ook een Daily Paper-broek omdat ik hem haar zo tof vind staan. Ik heb regelmatig contact met haar stylist gehad op Instagram om te vragen waar bepaalde items van waren.

10. Alle weersomstandigheden heb ik getrotseerd. Van sneeuw tot aan extreme regen en onweersbuien waardoor Anouk de boel moest afkappen en van urenlang wachten in de bloedhitte tot Raymond mee krijgen in poncho om Anouk niet te missen. Ik heb zelfs twee jaar geleden keihard moeten huilen omdat Anouk op het strand optrad, er gigantische regen en wind voorspeld was en ik met een longontsteking zat. Ik had een kaart, maar ben onder dwang thuis gebleven. Als het aan mij had gelegen, was ik lekker in een hoekje aan het genieten geweest.

Voor veel mensen zal fan zijn iets geks zijn, helemaal als het zo extreem is. Inmiddels ben ik er wel iets rustiger onder maar zodra er een concert of optreden wordt aangekondigd, word ik onrustig. Ik moet dan kaarten hebben en als dat om een of andere reden niet gelukt is, kan ik daar echt wel even van slag door zijn. De optredens zijn voor mij echte oplaadmomenten, momenten die voor mij van grote waarde zijn en waardoor ik echt weer even helemaal kan ontspannen en ultiem kan genieten. Er is voor mij ook niets anders op zo’n moment. Ik ben heel ingetogen tijdens zo’n optreden en geniet in mijn eigen bubbel, om er volgens compleet hyper uit te komen. Ik hoef niet meer zo nodig vooraan te staan; zolang ik er bij ben is dat voor mij genoeg. Ik hoef mezelf niet meer ergens naar binnen te bluffen, maar vind het wel tof als ik Anouk na een optreden kan treffen voor een foto. Zoals bij Tuschinski, dat ze na een half uurtje naar buiten kwam. Uren wachten doe ik niet meer, maar op zulke momenten begint mijn crazyness weer op te treden. Er gaat ook geen dag voorbij zonder haar muziek en het is de enige persoon waar ik kaarten voor moét kopen of waarvan ik niks mis op televisie of op de radio. Het is ontzettend belangrijk voor me, misschien wel omdat het iets is voor mij alleen. Gelukkig gaat Raymond er lekker in mee, krijg ik hem vaak mee, laat hij me hyper zijn, wordt er regelmatig een cd in de auto op gezet en kent hij inmiddels ook wel flink wat nummers uit zijn hoofd. Dat ‘ie regelmatig wakker wordt naast iemand in een Anouk-shirt, heeft ‘ie volledig geaccepteerd, lol.