Als Raymond en ik een dag of avond weg willen, vraag ik altijd mijn ouders om op te passen. Dit is eigenlijk sinds het begin al zo. Skyler vindt logeren bij opa en oma fantastisch en zowel Raymond als ik vertrouwen mijn ouders blind als het om ons kindje gaat. Het woordje ‘oppas’ is zeker weleens hier in huis gevallen, maar op één of andere manier voelt het -vooral voor mij- niet heel erg prettig. Misschien heeft dat ook te maken met het feit dat we dit niet al vroegtijdig hebben gedaan of vanwege de slapeloze nachten waarmee we kampten. Het is namelijk niet zo dat je Skyler naar bed brengt, een oppas op de bank niks hoeft te doen en we daarna weer thuiskomen en van de oppas horen dat ze Skyler niet meer gehoord heeft. Skyler is en blijft onrustig, slaapt moeilijk in en dan vind ik het, voor mezelf maar vooral voor hem, een ontzettend naar idee dat er een oppas zit als Skyler naar bed moet of wakker wordt in plaats van wij als ouders. Of dus opa en oma. Misschien iets wat we in het begin al hadden moeten doen, zodat we op dit moment een goede band met de oppas hadden gehad, Skyler goed met de oppas kon opschieten en we dus op iets regelmatigere basis eens met zijn tweetjes weg kunnen. In onze situatie kiezen we dus alleen voor opa en oma. Dat voelt vertrouwd, zij kennen Skyler door en door, hij slaapt bij hen goed of kan hier thuis slapen als opa en oma hier blijven, kan goed inslapen als opa of oma hem naar bed brengt en als hij wel huilend wakker wordt, is er voor hem een vertrouwd gezicht. We nemen deze situatie voor lief, maar ik snap heel goed dat er ouders zijn die een oppas in de arm nemen om toch wat vaker die datenight te kunnen plannen.
Maar een oppas… Hoe begin je in hemelsnaam met zoeken? Bij wie laat jij je kinderen achter? Niet iedereen heeft namelijk de luxe van opa en/of oma, of een ander familielid in de buurt. Bij ons is het ook zeker niet zo dat ik Skyler vanavond ‘even snel’ naar opa en oma kan brengen. Het is toch ruim drie kwartier rijden en daar gaat dus wat geplan vooraf. Hoe vind je de juiste oppas bij jou in de buurt? Samen met Oudermatch help ik je op weg met tips.
Waar ben je naar op zoek?
Voordat je de zoektocht naar de ideale oppas begint, wil je helder hebben waar je naar op zoek bent. Wanneer en hoe vaak heb je haar bijvoorbeeld nodig? Zoek je alleen iemand voor als de kleintjes op bed liggen of ben je op zoek naar iemand die ze overdag kan vermaken? Je eisenlijstje zal er compleet anders uitzien.
Als je een oppas zo nu en dan nodig hebt voor een avondje, volstaat het vriendelijke buurmeisje van een jaar of 16 wel. Zoek je iemand voor een vaste dag in de week, dan wil je dat ze over wat meer vaardigheden beschikt. De kids zijn wakker en hebben aandacht nodig.
Waar begint de zoektocht?
Het is fijn als de oppas gewoon om de hoek woont. Begin dus met rondvragen in de buurt. Vraag andere ouders naar ervaringen met een oppas. Wie weet wil een andere moeder haar oppas wel met je delen!
Niet in elke buurt is het contact even goed of wellicht ken je simpelweg nog niet zoveel mensen. Gelukkig zijn er ook platforms zoals Oudermatch.nl, waar je online een geschikte oppas in de buurt vindt. Potentiële oppassers vertellen op hun profiel iets over zichzelf en over hun ervaring met kinderen. Zo vind je snel en overzichtelijk een oppas. Ideaal toch?
Het sollicitatiegesprek
Je hebt rondgevraagd in de buurt of online gezocht naar een geschikte oppas. Op papier heb je wellicht 2 à 3 ideale kandidaten gevonden. Nu is het tijd om ze uit te nodigen voor een individueel gesprek. Zo’n sollicitatiegesprek is best spannend. Zowel voor oppas als ouder. Zorg daarom voor een ontspannen sfeer. Het handigst is om dit te doen op een moment dat het hele gezin aanwezig is. Zo zie je gelijk of er een klik is met de kinderen en de oppas.
Geef haar tijdens het gesprek genoeg ruimte om aan het woord te zijn. Je wilt natuurlijk weten hoe ze oppast en wat haar filosofie is over het opvoeden van kinderen. Als de babysitter met enige regelmaat oppast, zal ze veel tijd met je kinderen doorbrengen. Je wilt dus enigszins op één lijn zitten voor wat betreft de opvoeding.
Vraag ook naar voor de hand liggende zaken. Kan ze een flesje klaarmaken en weet ze hoe ze een luier moet verschonen? Hoe staat ze tegenover het corrigeren van een kind? Iedere kinderleeftijd eist andere vaardigheden van een oppas.
Transparantie
Je wil weten wat je van de oppas mag verwachten. Andersom geldt dit ook. Ze wil bijvoorbeeld van jullie weten of ze mee mag eten, hoeveel ze betaald krijgt en hoe vaak ze voor jullie kan komen werken.
Een proefperiode
Na het gesprek zal er tenminste één oppas goed aanvoelen. Heb je bij alle oppassers een goed gevoel? Wees dan niet bang om meerdere aan te nemen. Zeker als je zo nu en dan spontaan een avondje op stap wil en last minute een oppas nodig hebt. Zo spreid je je kansen.
Leer de oppas (of oppassers) eerst beter kennen. Geef een proefmaand, waarin je de ruimte creëert voor vragen en evaluatie.
Wanneer weet ik of het een super nanny is?
Blijf luisteren naar je onderbuikgevoel en de signalen die je kinderen geven. Kleintjes zijn goudeerlijk en zullen echt wel aangeven of ze het fijn vinden om tijd door te brengen met de oppas. Misschien heb je super nanny in één keer gevonden en anders zul je haar geheid in iemand anders vinden.
Ik ben benieuwd: hebben jullie een oppas voor jouw kindje of doe je, net als ik, alleen beroep op familieleden? En hoe heb je diegene gevonden?
In samenwerking met Oudermatch.
Leuk om het een keer van de andere kant te lezen. Ik pas nu bij twee gezinnen op en dat was in het begin ook heel erg aftasten. Mijn gezinnen heb ik via oppassen.nl gevonden.
Wij zitten met precies hetzelfde. Onze ouders wonen echt heel dichtbij en als wij een avondje weg willen dan passen hun op. Toch lijkt een oppas mij wel makkelijk. Ik heb zelf vroeger ook altijd oppas baantjes gehad en vond het altijd super leuk. Maar om iemand via internet op te zoeken, toch niet iets wat ik zou doen/durven denk ik.
Haha, dit klinkt als een hele sollicitatieprocedure… ik heb van mijn dertiende tot mijn twintigste opgepast bij verschillende kindjes en dat ging altijd een stuk gemakkelijker. Ik kwam de eerste keer kennismaken, even kletsen met de ouder(s) over mijn ervaringen en een uurtje spelen met het/de kind(eren). De ouder voelde dan al gauw genoeg of dit matchte en zo werd ik al gauw voor een volgende keer uitgenodigd. Op deze manier is het altijd gegaan. Ik denk dan ook dat je gauw genoeg voelt of je je kind toevertrouwd aan een oppas 🙂
Precies dit! Zo moet het toch ook gaan? We hebben allemaal toch opgepast toen we jong waren? Niet te moeilijk doen, leuke buurmeid eens vragen en voor je het weet groeit ze met het gezin mee! Wij starten donderdag met een 15-jarige meid uit de buurt (wij hebben geen familie die kan helpen…).
goed stuk maar wij zijn nooit van de opassers geweest, vertrouw geen vreemde bij mijn kids, weet niet voelt niet goed. en wat je de laatste tijd allemaal wel niet hoort en ziet….nee dan maar naar familie of een vriendin 😉
Ik zou niet iedereen over een kam scheren 😉 ik pas vaak genoeg op bij families met kindjes, waarvan ik weet dat familie in de buurt woont. Beetje vertrouwen hebben in de medemens kan geen kwaad.
Nou als er iets een uitgebreide sollicitatie procedure vraagt is het wel een goede oppas! Er zijn ontzettend veel oppassen, variërend van studenten tot de gepensioneerde overbuurvrouw, maar het is nog best lastig om de ideale super nanny te vinden!
Wij hebben een paar oppassen, en voeren altijd meerdere gesprekken. Zo kan je ook voelen of iemand een ”masker” opzet of dat iemand echt is zoals zij of hij zegt. Het blijft altijd lastig, de deur uitgaan als de nieuwe oppas er voor het eerst is. Maar wij hebben tot nu toe hele goede ervaringen. Het gaat ook veel makkelijker nu Floris kan aangeven wie hij wel of niet leuk vindt. Dat en mijn onderbuikgevoel is doorslaggevend.
Zelf heb ik hier in Belgie bij de oppasdienst gewerkt voor grote en jonge gezinnen heel leuk om te doen fijn een centje verdienen door iets te doen waar je goed in bent en graag doet.
Nu ik zelf moeder ben van 4 kindjes zou ik die oppasdienst ook kunnen inschakelen maar toch belet iets me.
Spijtig genoeg hebben zowel ik als mijn partner geen ouders meer om op terug te vallen anders zou ik dat zeker doen je weet immers wie en hoe ze zijn die vertrouwensband is er al.
Heb er toevallig vandaag net iets overgeschreven, wij vonden deze maand eindelijk een oppas via oppassen.nl En Anna is inmiddels bijna zes en we hebben geen ouders in de buurt. Maar we namen haar vooral veel mee. Alleen hebben Lief en ik nu wat meer activiteiten ’s avonds en dan leek het ons wel handig. Maar het is toch ook fijner als ze wat ouder zijn en ze ook tegen de oppas kunnen zeggen wat er aan de hand is.
Ik heb bij vier gezinnen opgepast en nooit een hele sollicitatieprocedure doorlopen. Gewoon een kennismaking aan het begin met ouders en kids. Ging altijd prima.
Ik snap het enigszins wel. Het is toch je kind. Maar ik zou een bekende oppas prefereren en dan hoeft zo’n procedure niet zo uitgebreid.
Grappig dat je er meteen vanuit gaat dat de oppas een zij is! Jongens en mannen kunnen ook prima oppassen hoor. 🙂
Het lijkt mij maar onnodig ingewikkeld, zo’n hele “sollicitatieprocedure.” Ik heb jarenlang opgepast op kinderen, vaak ging dat via via en kwam ik gewoon eerst een of twee keer een middagje kennis maken. Als dat klikte een keer een avondje meepakken en dan heb je gauw genoeg door of dat goed gaat of niet (meestal wel, kinderen zijn de moeilijkste niet)! Ik denk dat het het belangrijkste is dat je kind de oppas niet ziet als iets wat moet of iemand die er alleen is om op je te letten, maar als iets leuks. Voor een van mijn vaste oppaskindje was ik niet “de oppas”, maar zeiden de ouders altijd “je grote vriendin komt weer op bezoek!”, dat maakt het voor zo’n kindje ook een heel andere ervaring.