Allereerst wil ik jullie bedanken voor alle lieve en meedenkende reacties op mijn laatste twee artikelen over Skyler. Ik vertelde jullie over de slapeloze nachten en dankzij jullie nam ik toch de stap om naar de huisarts te gaan en om daar om advies te vragen. De dokter vermoedde reflux en ook daar heb ik jullie over geïnformeerd. Ik kreeg het medicijn Zantac mee naar huis en dit moest snel voor verbetering zorgen. Helaas is dit niet het geval.
Sinds het gebruik van Zantac gaat het namelijk alleen maar slechter. Skyler heeft diarree, spuugt veel, drinkt zijn flessen niet meer leeg en is niet in zijn hum. Nog steeds is hij iedere nacht aan het spoken en is hij continu hysterisch aan het krijsen en om hem heen aan het slaan. Na een uurtje is hij weer gekalmeerd en kunnen we verder met de nacht, om vervolgens een paar uur later weer wakker te worden door een huilend kindje. Doodvermoeiend. Niet alleen voor ons, maar ook voor Skyler. Gisteravond had ik dan ook een breekpunt. Ik gaf Skyler de medicijnen en de fles en niet veel later spuugde hij weer de hele fles over me heen. That’s it. Dat was de druppel. Huilend vertelde ik mijn vriend dat ik het echt niet meer wist en morgen – voor jullie vandaag – terug ging naar de dokter. We hadden dan wel afgesproken dat ik pas over drie weken zou teruggaan; dit kon zo niet langer.
En dus hing ik vanmorgen als overbezorgde moeder weer aan de telefoon. Gelukkig kon ik, na het vertellen van de klachten, een paar uur later weer terecht. Mijn moeder was dit keer mee om me bij te staan. Die kon me dan toch een beetje aanvullen op punten wat ik misschien zou vergeten en laat zich nog iets minder afschepen dan ik. Eenmaal binnen had ik een andere arts. De huisarts in opleiding was ziek en dit keer had ik de big boss. Ik deed mijn verhaal, mijn moeder vulde aan en niet veel later gaf hij ons het verlossende woord: per direct stoppen met Zantac en een doorverwijzing naar de kinderarts in het Slotervaart Ziekenhuis. Hij pakte de telefoon en maakte een afspraak voor ons; maandagochtend kan ik terecht.
Mijn mannetje zal onderzocht worden en ik hoop echt heel erg dat er wat uit gaat komen. Het kan zijn dat hij ‘gewoon’ reflux heeft en dat hij niet goed op Zantac reageert, het kan zijn dat het toeval is en dat hij ‘gewoon’ ziek was op het moment dat we met Zantac begonnen maar het kan ook zijn dat er iets totaal anders aan de hand is. Laten ze dat nu maar eens onderzoeken. Want wat mijn moeder al zei: Skyler krijgt al bijna twee weken Zantac en het doet niets. Helemaal niets. Is het dan wel reflux? Zie ik niet iets heel anders over het hoofd? De dokter vermoedt dat het niet iets ‘heel ergs’ is omdat hij overdag een vrolijk mannetje is en weinig last heeft, maar hij begrijpt heel goed dat er na een half jaar toch eens duidelijkheid moet komen. En als het reflux is, dan kan ik dat maar beter bevestigd hebben en de juiste medicijnen voorgeschreven krijgen waar hij dan wel goed en duidelijk op reageert.
Ik ben blij met de doorverwijzing omdat ik nu toch weer een stapje dichter bij de oplossing ben. Wel ben ik een beetje bang voor wat komen gaat. Al die stomme, misschien wel pijnlijke, onderzoeken… Maar alles voor een oplossing. Ook heb ik naar aanleiding van al jullie reacties toch een afspraak gemaakt bij de osteopaat. Ik belde ze vorige week en kan aankomende dinsdag terecht. Ik weet alleen niet of dat heel handig is met de geplande ziekenhuisafspraak voor maandag. Dan gaat wel alles door elkaar lopen. Misschien alleen even een consult bij de osteopaat om zijn bevindingen te horen, om vervolgens het ziekenhuistraject af te wachten. Laten we hopen dat óf de kinderarts, óf de osteopaat, het antwoord voor ons heeft. Wat is er aan de hand met Skyler? Waarom wordt hij ’s nachts zo vaak hysterisch wakker en lijkt hij verschrikkelijke pijn te hebben? Keep you posted.
Je hebt goede besluiten genomen, knap van je! Nu maar afwachten en hopen dat de oplossing snel komt. X
Jeetje meid, wat vreselijk moeilijk allemaal voor jou (en Skyler). Ik hoop dat ze in het ziekenhuis het antwoord en een oplossing vinden voor je kleine ventje. Heel veel sterkte en ik hoop zo voor je dat jullie binnenkort eindelijk nachtrust gaan krijgen en het beter zal gaan met Skyler… En je doet het goed allemaal hoor, twijfel daar niet aan.
Succes maandag in het ziekenhuis en dinsdag bij de osteopaat!
Wat frustrerend voor jullie en sneu voor Skyler dat hij dit mee moet maken. Succes! Hoop dat jullie snel een oplossing vinden.
Oh meis wat ontzettend naar!! Ik had het zo voor jullie gehoopt! Supergoed dat je een doorverwijzing hebt gekregen! Ik hoop echt dat er dan wat meer uit komt en het een oplossing biedt! Kan me zo voorstellen dat je er doorheen zit.. Heel erg veel sterkte en succes, ik zal aan jullie denken!
Wat heftig! Fijn dat de arts direct doorpakt met een verwijzing naar de kinderarts. Idd enerzijds niet leuk maar anderzijds wel fijn dat ze gaan uitzoeken wat er aan de hand is. Hopelijk is er snel duidelijkheid.
Lieve Shirley, niet overbezorgd maar gewoon moeder. Je handelt in mijn ogen juist goed door Skyler te observeren en dingen te proberen. Zelf hebben we in de afgelopen 4,5 maand flink veel ziekenhuisbezoekjes afgelegd voor 4 verschillende dingen. Je krijgt nu met de specialisten te maken die af en toe erg kort voor de kont kunnen zijn. Blijf nuchter en jezelf en ben er zoals altijd voor je mooie zoon. Laat je alles tot in den treure uitleggen en vraag door als je het nog niet snapt. Tijdens die bezoekjes heb ik eenmaal de fout gemaakt door alleen te gaan. Het maakte me onzeker en had maar half oor voor wat de arts zei en schrok van wat er moest gebeuren. Mocht je het geregeld krijgen, neem dan echt iemand mee. Alles komt goed, maar dit is flink pittig. Overigens lijkt het mij geen kwaad kunnen om alsnog naar de osteopaat te gaan. De artsen zullen er het hunne van denken, maar het is weer een advies of handelingsperspectief wat je van de andere kant krijgt. Toi toi toi Skyler, Shirley en Raymond!
Meisie toch… Volg altijd jouw gevoel, Jij bent zijn mama, jij kent Skyler het beste en jouw moederinstinct is (gelukkig) in veel ziekenhuizen ook heel belangrijk. Dikke knuffel voor jullie en hopelijk een rustig weekend nu (en mocht dat zo zijn, dan toch naar ziekenhuis gaan hoor!)
Wat een frustrerend heftige situatie, ik kan me voorstellen dat ook jullie emmertje overloopt van zorgen en drukte, je bent een super moeder als je dat maar niet vergeet. Als pedagogisch hulpverlener werkte ik in het ziekenhuis samen met kinderartsen en werkte ik met onrustige baby’tjes en huilbaby’s, dat was heel heftig en daarom heb ik van dichtbij gezien hoeveel dit met ouders doet. Super om te lezen hoe je vecht voor jullie mannetje door je moedergevoel te volgen 🙂
Volgende mij een heel natuurlijke reactie hoor! Veel sterkte met de kleine, lijkt me heel zwaar! Hopelijk ook nog genoeg leuke momenten!!
Ach, arm ventje! Ik hoop dat jullie snel duidelijkheid hebben, want dit is ook niks. En dan die onzekerheid. Kop op Shir, het weekend is zo voorbij en dan mag je heen. Ik zal voor je duimen dat er meer duidelijkheid komt. Je bent een topper!
Ohh wat sneu zeg! Ik denk best vaak aan jullie omdat mijn dochter een beetje hetzelfde gezichtje heeft als hem. Veel sterkte en hopelijk snel goed nieuws!
Goed dat je je gevoel blijft volgen! Fijn dat je bent doorgestuurd naar een kinderarts. Veel sterkte!
Ik herken je zorgen helemaal, mijn zus heeft ook voor een raadsel gestaan met haar dochtertje tijdens de eerste maanden.
De osteopaat was al een hele grote zorg minder. Een andere oplossing voor de slapeloze, ornustige nachten/slaapjes: de mouwtjes van de slaapzak dichtknopen. Oftwel, Skyler zn armpjes binnenboort houden zodat ‘ie zichzelf niet wakker kan maken. Het hoeft niet eens zo te zijn dat ‘ie zichzelf slaat tijdens zijn slaap, maar over het algemeen liggen baby’s dan veel rustiger en prettiger in een coconnetje.
Kan zijn dat ie het bij het aandoen niet prettig vindt omdat íe zich niet kan bewegen, maar hiervoor geldt ook; na een paar keer zo gewend!
Auteur
Hebben we ook al gedaan, tot inbakeren aan toe. Helaas ook geen effect.
Heel vervelend dat het zo slecht gaat. Hopelijk komt er snel duidelijkheid!
Arme jullie. Ik hoop dat de kinderarts of osteopaat meer voor jullie kan betekenen! Succes!!
Wat vervelend dat het niet over gaat! Gelukkig gaan ze verder zoeken. Succes ik hoop dat er snel iets uitkomt!
Arm mannetje en arme jullie! Dit is heel zwaar, herken het van bij mijn oudste, echt een huilbaby. Hij reageerde hetzelfde op de Zantac. Het werd alleen maar erger. Bij ons heeft de osteopaat toen heel erg geholpen. Hoop voor jullie ook! Dit houdt een mens niet lang vol. Veel sterkte en knuffels (ook al ken je me niet) voor je mannetje!
Jeetje wat vervelend! Ik wil jullie heel graag sterkte wensen met wat voor oplossing ze ook komen. Hier goede ervaringen met een osteopaat maar daar moet ik wel bij zeggen dat het om een ander probleem ging (vorkeurshouding). Dat was wonderbaarlijk na 2 behandelingen opgelost! Nogmaals sterkte.
Ik had zo gehoopt dat je de oplossing had gevonden. En een overstap naar geitenmelk – waar ik het al eerder over had. Heb je dat al overwogen of met de arts over gehad. Vrienden van ons hadden ook een baby die niet sliep ’s nachts en waarbij het na de overstap naar geitenmelk wonderwel opgelost was. Succes en ik hoop dat je snel duidelijkheid krijgt!
Auteur
Het ‘rare’ is dat de dokters hem nog nergens op getest hebben omdat ik vaak, bij onder andere consultatiebureau, hoorde dat het erbij hoorde. En het is bizar dat hij overdag niet veel klachten heeft. Maar voor maandag op mijn lijstje: reflux, koemelkallergie, lactose-intolerantie, gluten… ik wil hem op alles laten testen als het even kan. En dinsdag bij osteopaat zijn wervels. Nou, als er dan niks uitkomt weet ik het niet meer, haha.
Het is bizar hoe makkelijk artsen soms zijn hierin. Ik heb destijds 7 weken met spruw rond gelopen omdat mijn zoontje niet de bekende witte plekjes in zijn mond had. Ik had bij het voeden zulke steken in mijn rug alsof er iemand met een mes in stak. Ging de arts naar mijn longen luisteren, terwijl mijn gevoel ook zei dat het spruw was. Ben inmiddels ook van huisarts gewisseld. Volg gewoon je gevoel hierin, En laat je niet wegsturen. Goed dat je moeder mee was, want het kan inderdaad zo overdonderend zijn. Je bent hopelijk hiermee op de goed e weg. Heel veel sterkte. We duimen hier voor je. x
Hele frustrerende situatie. Het is vervelend dat de oplossing zo lang op zich laat wachten. Hopelijk gaat het snel beter. Ons dochtertje heeft verborgen reflux. Overal waar wij aan klopten werden de symptomen verkeerd geïnterpreteerd. Zo zou ze bijvoorbeeld overprikkeld zijn. Wij hebben de lijst met symptomen naar vrienden met kinderen gestuurd en zij kwamen met verborgen reflux. Gelukkig helpt johannesbroodpitmeel (advies van onze huisarts) bij ons dochtertje en is het gehuil bij het slapen voorbij.
Auteur
Wat een gedoe zeg! Je wordt ook niet snel serieus genomen. Vond dat ik nog snel de doorverwijzing had… Johannesbroodpitmeel zit al door zijn speciale voeding. Hij krijgt Friso Comfort waar het standaard in zit.
De onderzoeken vallen op zich allemaal mee (mijn kleine meid heeft ze in het verleden ook allemaal ondergaan). Hoop dat ik je daarmee wat kan geruststellen :).
Hoop dat jullie er snel achterkomen wat er aan de hand is en er een goeie oplossing komt zodat hij lekker kan doorslapen (en jullie ook 🙂 )
Het klinkt behoorlijk bekend als ik naar verhalen in mijn omgeving kijk, en deze verhalen gasn over koemelk allergie. Ik hoop dat jullie snel weten wat er met Skyler is. Liefs
Tja, snap goed dat je je ondertussen een beetje radeloos voelt. Maar wel fijn dat je zo snel in het ziekenhuis terecht kunt! In dit geval zou je onderhand bijna gaan wensen dat Skyler al kon praten… Heel veel succes in het ziekenhuis maandag en een dikke knuffel voor jullie!
Wij hebben ook onwijs getobt.. verborgen reflux .. Medicatie niks werkte het was snachts gewoon altijd drama..
Toen bij de osteopaat geweest en hij bleek behoorlijk het KISS Syndroom te hebben drie behandelingen en het was over. Helaas was het onrustige slapen niet over maar ik kan nu met 2,5 zeggen dat hij goed slaapt.
Wat balen dat jullie nog steeds niet weten wat het is en dat het zo slopend is! Hopelijk komt er iets uit het ziekenhuisbezoek.
Shirley ik heb je een mailtje gestuurd! Hoop van harte dat je er iets aan hebt!
Dankjewel! Ik heb even gezocht op het kiss-syndroom maar herken Skyler er niet echt in. Het enige probleem is het slechte slapen. Toch zet ik het even op mijn lijstje. You never know! Heel lief dat je meedenkt!
Hoi Shirley,
Wat vervelend dat het nog niet beter gaat. Erg frustrerend voor jullie en goed dat je niet die drie weken hebt afgewacht. Ik hoop dat jullie snel weten wat er aan de hand is, zodat er hopelijk een oplossing gaat komen. Heel veel sterkte in deze spannende tijd, ik vind je heel dapper!
Goed dat hij nu echt onderzocht gaat worden, hopelijk is het iets kleins met een simpele oplossing…
ik hoop dat het rap opgelost is, want is zeker niet leuk voor Skyler én voor jullie!
Goed dat je een doorverwijzing hebt gekregen om dieper op onderzoek te gaan. Wie weet was Skyler al wat ziekjes, of reageert hij slecht op Zantac, maar je kunt het maar beter weten. Toch? Deste beter kun je inspelen op Skyler.
Ook ben ik erg benieuwd wat de osteopaat zegt.
Succes!
Hoi Shirley,
Ik reageer eigenlijk nooit maar lees altijs trouw je blog. Zoals je misschien wel hebt gezien via instagram hebben wij voor hetzelfde raadsel gestaan met Luuk. Hij had het alleen overdag. Een uur drama, even rustig en na de volgende fles begon het weer. We waren na 11 weken huilen en allemaal diverse (foute) diagnoses geen ene moer opgeschoten. Huilend naar de dokter en een doorverwijzing gesmeekt. Eindelijk kregen we die. Zij dacht reflux dus we kregen Nexium. Hij begon te spugen, te krijsen en nog meer ellende. Toen was de maat echt vol en hebben ze besloten Luuk op te nemen in het ziekenhuis. Ik was kapot van verdriet, mannetje van 2,5 maand in een ziekenhuisbedje. Ze houden daar een strak ritme aan, terug naar de basis vwb de voeding, niet inbakeren… Noem maar op. Na 2 dagen hadden ze de diagnose, overprikkeld en dus in een vicieuze cirkel terecht gekomen. Hij wist niet beter dan na de fles een dik uur krijsen, wij maar lopen met hem.. Even slapen en bij de volgende fles begon de riedel weer opnieuw. Na een week kocht hij naar huis. We bakerde hem niet meer in, geen infacol meer waardoor hij ineens elke dag ontlasting had ipv eens in de week, geen pepti of Nutramigen meer… Gewoon een kern gezond vrolijk ventje! Luuk moet juist minder prikkels hebben en bij de eerste tekenen van moeheid direct naar z’n eigen bedje. ( door al jet huilen sliep hij overal en nergens.. Als hij maar stil werd) We hebben enorm veel tips van het ziekenhuis gekregen en daarmee kunnen wij de hele wereld aan. Ik kan me dus een beetje verplaatsen in je gevoel en heb enorm veel respect voor wat jullie doormaken.
Ik hoop dat je iets hebt aan bovenstaande info en ik wil je nog wel even zeggen dat de kinderartsen soms best erg hard en star over kunnen komen maar laat je daar niet door afschrikken.
Ik wens jullie als gezin heel veel sterkte toe en volg echt je hart en je gevoel! Mommy knows best!!
Liefs van Sabine