In een eerder blog heb ik jullie verteld dat ik een training Mindfulness heb gedaan. Het heeft me zoveel gebracht dat ik jullie dit niet wil onthouden. In november begon ik met de training. In een groep met acht andere vrouwen en een trainer. De andere vrouwen hadden zelf kanker gehad of iemand in de directe omgeving. Ik vond het best spannend om deel te nemen aan een groep. Je kent niet ieders verhaal en zij niet dat van jou. Deze twijfel was gelukkig direct weg tijdens de start. Iedereen had zoveel begrip voor elkaars situatie. En we konden ook grapjes maken erover. Dat is af en toe ook fijn, het haalt de spanning weg. Elke week hadden we een sessie van drie uur waarin we verschillende oefeningen deden. Mediteren, bodyscan, yoga, zitten in stilte en nog meer. Ook kregen we opdrachten die we dan in een kleine groepje mochten doen. Bijvoorbeeld vertellen wat je meest traumatische ervaring was. Door dit hardop te vertellen kwamen er veel emoties los, maar door het begrip en de ruimte die iedereen kreeg voelde dit ook als een enorme steun.
In dit groepje kon ik vrijuit mijn emotie laten zien. Vertellen waar ik tegenaan liep en hoe ik me graag wilde voelen. En ondanks dat al onze verhalen verschillen, waren er zoveel overeenkomsten. Dat schept een band.
Ik zei laatst ‘ik zal nog steeds ups en downs hebben, me af en toe heel onzeker voelen, maar nu heb ik handvatten gekregen die me helpen om mezelf er weer bovenop te krijgen. Ik voel me sterker, ondanks dat ik kwetsbaar ben. Ik voel me sterker omdat ik weet dat ik me soms even mag laten gaan, een rotdag mag hebben, omdat ik weet dat ik mezelf kan opbeuren’.
De volgende handvatten pas ik toe als ik me gestrest voel, niet zo lekker in mijn vel zit of bijvoorbeeld een aantal nachten weer slecht slaap door gepieker en angst. Dat zijn voor mij de ‘red flags’, dat is pas op de plaats moet maken. Ik deel ze met je:
- Mijn agenda: ik bekijk wat echt prioriteit heeft en wat niet. Het laatste verzet ik of probeer ik op een andere manier in te plannen. Een voorbeeld: alle afspraken/sport met mijn kinderen gaan voor. Wel verplaats ik wel eens een speeldate als het echt niet gaat. Werk probeer ik zo in te plannen dat ik ruimte heb om het te verspreiden over mijn werkweek. Nu ik nog niet zoveel uren per week werk gaat dat gemakkelijker. Ik bouw dus echt heel langzaam mijn werkuren op en maak bewust keuzes hierin. Dat geldt ook voor sociale afspraken. Ik maak keuzes en plan daaromheen ruimte voor ‘even niks’.
- Bewegen: Ik probeer weer meer te wandelen. Wandelen werkt bij mij motiverend en vrolijkt me op. Na een wandeling van 30 minuten in de buurt voel ik me meer energiek en vooral mentaal een stuk beter. Ik let er dan extra op dat ik wandelingen inplan en ook na het avondeten ga ik graag nog een blokje om (als mijn man op tijd thuis is).
- Bodyscan: op Spotify en Youtube zijn verschillende begeleidende bodyscans te vinden. In het begin moest ik erg wennen. Ik vond het heel ‘saai’ om naar te luisteren. Maar nu is het voor mij echt een tool om volledig te ontspannen en te focussen op het ‘hier en nu’. Een soort rustmoment voor mijn geest.
- Hier en nu. Focus op ‘wat is er nu? Hoe voel ik me nu?’ En dat is oké. Niet te ver vooruit denken en ook de vervelende gedachten accepteren. Het is nu even zo, maar dat betekent niet dat dat het altijd zo is. Het is vandaag een mindere dag. Dat kan. Morgen weer een nieuwe dag. Gedachten zijn als wolken, vrolijke en verdrietige gedachten, ze komen en gaan.
- Mijn gedachten zijn niet de waarheid. Als ik me onzeker of angstig voel, dan heb ik de neiging om dit dan als waarheid aan te nemen. ‘Zie je, ik ben zo want ik voel me zo’. En dan zeg ik tegen mezelf dat wat ik denk, niet per se is zoals het is. Ik kan me druk maken over mijn uiterlijk of hoe ik overkom op anderen, maar dat is mijn onzekerheid. Het is vaak helemaal niet de waarheid.
- En als laatste een leuk telefoongesprek met een goede vriendin. Of een leuke koffiedate. Dat kost me energie maar met de juiste personen geeft me dit ook veel energie. Omring jezelf met de juiste personen, en je hebt direct een goed gevoel over jezelf.
Voor mij werkt bovenstaande goed en daardoor durf ik soms ook wel mijn grens te verleggen. Kijken of ik al iets meer erbij kan hebben. En dat durf ik nu omdat ik door Mindfulness bovenstaande ‘tools’ heb ontdekt die werken voor mij en dat geeft een me een super sterk gevoel!
Volg je me al via Instagram?
Stonne Moerdijk is 39 jaar en moeder van twee kinderen. Getrouwd met Diderik en woont in Aalsmeer. Ze is ondernemer, hooggevoelig, houdt van lekker eten met gezellige mensen, is wandelgek, sport en shopt veel. Houdt van een opgeruimd huis, want ‘opgeruimd hoofd’. En ja, ze is herstellende van borstkanker en probeert er altijd het beste van te maken. Stonne schrijft iedere vrijdag voor Mommyhood.
