Skyler en Maddox schelen 3.5 jaar en ik heb vaak geschreven over hoe fijn ik dit vind. Nog steeds is dit voor ons perfect geweest, ook al hadden we het niet helemaal voor het zeggen. Ik had een jaar of twee jaar leeftijdsverschil simpelweg niet aangekund omdat ik zelf nog helemaal in de transformatie naar moeder zat op dat moment. Maar hoe vaak ik ook schrijf over de positieve punten; natuurlijk zitten er ook wat nadelen aan dit verschil. Natuurlijk is het soms ook voordelig als je kinderen dicht op elkaar hebt en natuurlijk is dit ook niet altijd een droomscenario. Na al mijn praatjes over hoe fijn en ‘makkelijk’ het is dat ze bijna vier jaar verschillen, vandaag eens wat nadelen op een rij om het beeld neutraal te houden.
Ritme met slaapjes
Als je twee kinderen dicht op elkaar krijgt, heb je kans dat ze vaak slaapjes tegelijk doen. Bij ons is dat natuurlijk niet het geval. Skyler was al van zijn slaapje af toen Maddox kwam en Maddox had ik op een behoorlijk strak ritme zitten. In het begin hadden we te maken met twee dutjes overdag en daar moesten we dan rekening mee houden als we iets leuks wilden doen. Inmiddels slaapt Maddox één keer, maar alsnog is dat midden op de dag waardoor we ’s ochtends of juist ’s middags iets gaan ondernemen. Met Skylers schooltijden was dat in het begin ook best lastig. Sliep Maddox net; moest Skyler opgehaald worden. En aangezien Maddox alleen in zijn eigen bed slaapt, was dat heel erg puzzelen. Inmiddels hebben we onze draai wel gevonden, maar tot een paar weken geleden gebeurde het wel dat ik Skyler al moest ophalen van school terwijl Maddox nog heel erg diep sliep. Ook wil Skyler wel eens iets doen terwijl Maddox dan net moet slapen. Hij is dan echt degene die dan even moet wachten. De laatste tijd zijn we iets flexibeler en doet Maddox het ook goed op een slaapje van een half uur in de auto of het helemaal skippen, maar het was dus echt allemaal even zoeken. Aankomende twee weken moet hij mee met Skyler naar zwemles en dit is van 1 tot 2. Mijn moeder is er dan helaas niet omdat ze op vakantie is. Ik ben benieuwd hoe dat gaat want ja, dat is precies het uurtje dat Maddox normaal in bed ligt.
Speelgoed
Skyler en Maddox kunnen goed met elkaar spelen en vinden gelukkig allebei veel speelgoed leuk maar omdat we speelgoed voor Skyler hebben staan, was Maddox behoorlijk snel op het babyspeelgoed uitgekeken. Hij verveelde zich de laatste tijd enorm op de crèche omdat het speelgoed thuis wat ‘verder’ voor hem was. Skyler vindt het leuk om met Lego te spelen maar daar is Maddox nog iets te klein voor en Maddox kan nu toch wel iets sneller dan gehoopt met de iPad overweg omdat hij dat ziet van zijn grote broer. Gelukkig pakt het ook positief uit want omdat we nog veel peuterspeelgoed beneden hebben, speelt Skyler ook nog wel leuk met dit spul. Duplo, Vtech, hij vindt het allemaal nog leuk.
Skyler heeft een eigen leven
Als Maddox en ik Skyler van school halen, staat Maddox te springen van blijdschap voor de deur. Hij roept keihard om Skyler, juicht als hij uit school komt en regelmatig knuffelt hij hem als hij net de schooldeur uit komt lopen. Heel aandoenlijk. Des te sneuer vind ik het als Skyler zijn tas overhandigt en met een vriendje mee naar huis gaat om te spelen. Maddox kan dan echt intens verdrietig kijken en voelt zich echt afgewezen. Hetzelfde geldt als er iemand aanbelt met de vraag of Skyler buiten komt spelen. Als Skyler dan zijn schoenen aantrekt, staat Maddox ook al met zijn laarzen te zwaaien. Hij kan het dan echt op een brullen zetten als Skyler weggaat zonder hem.
Maddox vraagt meer aandacht
Maddox is een stuk jonger en dus is hij een stuk minder zelfstandig dan Skyler is. Ik vind dit best lastig want hierdoor spendeer ik veel meer tijd met en aan Maddox en verwacht ik vaker dat Skyler zelf iets kan doen. Ik schat Skyler soms voor mijn gevoel een stuk ouder in dan dat hij daadwerkelijk is. Ik vraag meer, ik verwacht meer en help minder. Maddox claimt me meer en dat vind ik op bepaalde momenten best lastig. Ik schuif dan Maddox sneller naar voren terwijl hij ook best even kan wachten als ik iets met Skyler doe. Is ook een beetje mijn eigen zoektocht en ik zal zeker niet de enige zijn, maar het lijkt me iets makkelijker als de kinderen iets dichter op elkaar zit. Anderzijds is het natuurlijk heel erg fijn dat Skyler iets zelfstandiger is en ik meer mijn handen vrij heb voor Maddox.
Langer in de baby- en dreumesfase
Had ik net alles gehad met Skyler qua zindelijkheid, slapeloze nachten en dat soort dingen; zijn we nu weer helemaal opnieuw begonnen met Maddox. Als de kinderen dichter op elkaar hadden gezeten, was alles iets sneller afgelopen. Ik ben de slapeloze nachten nu na 5.5 jaar wel zat en qua luiers was het fijn geweest als we daar sneller uit zijn geweest. Het duurt ook langer voordat beide kinderen op de basisschool zitten en er meer tijd voor mezelf vrij komt. Nu is het bijvoorbeeld heerlijk als Skyler een lange dag op school zit, maar dan heb ik nog wel Maddox de hele dag om me heen. Als de kinderen dichter op elkaar hadden gezeten, waren ze misschien nu allebei al naar school.
Als ik kijk naar deze nadelen, weegt dat voor ons niet op tegen de voordelen. Voor ons was de tijd niet eerder rijp om aan een tweede te beginnen en nu het zover is, vind ik het prettig dat ik veel tijd voor Maddox heb in deze fase omdat Skyler op school zit. Maar ja, praktisch is het zeker niet altijd en er zijn zeker dingen om rekening mee te houden. Gelukkig zijn de jongens dol op elkaar en vormt het zichzelf allemaal wel.
Heel herkenbaar! Voor ons het perfecte leeftijdsverschil, maar wat vind ik vooral het ritme nog onhandig. De oudste zit tot 14.15 uur op school en de jongste slaapt nog 2x op een dag. Het is elke keer weer struggelen hoe ik het voor elkaar moet krijgen de oudste te halen, terwijl de jongste óf doodop is omdat ik haar wakker moet houden óf nog diep in slaap is omdat ze toch naar bed is gegaan. Beide opties zorgen er eigenlijk altijd voor dat ze aan het einde van de middag heel moe is.
hier wilden wij juist 3 jaar er tussen hebben maar dat hadden wij niet voor het zeggen en dat werd 13 maanden haha dus ik heb niet zoveel ermee te maken gehad want meiden waren allebei tegelijk klein
Ik herken het nu al op het verdrietig zijn door het spelen na. Wij hebben hetzelfde leeftijdsverschil alleen zijn mijn kinderen een jaartje jonger. De jongste is altijd blij om grote zus te halen, maar als zus gaat spelen is dat nog geen probleem.
De slaapjes rond ophaaltijden herken ik momenteel behoorlijk. Het is elke dag een nieuwe puzzel. Gelukkig kan kleine zus nog goed in de draagzak mee naar school.
Mijn zusje en ik hebben ook 3.5jr leeftijdsverschil en ik heb altijd vanuit mijn jeugd herinnert dat wij elkaar nooit in de weg zaten wat betreft spelen, school,vriendjes/vriendinnetjes en interesses. Er was geen strijd want we zaten beide op ons eigen pad qua ontwikkeling. Daarentegen konden we wel prima samen spelen in de weekenden of tijdens vakanties.
Zelfde leeftijdsverschil, je hebt de voor en nadelen precies goed beschreven!
Wij hebben 2.5 jaar verschil maar herken wel veel hoor. Niet tegelijk een slaapje. Wachten tot de jongste wakker is. Puzzelen met ophalen van de oudste als de jongste eigenlijk moet slapen. Verdrietig inclusief hard huilen als grote broer bij iemand gaat spelen uit school. En na bijna 6 jaar nog steeds vaak gebroken nachten. Ik hoop dat het snel rustig is en iedereen normale nachten maakt haha.