(~215 B)




Help! Mijn kind wil niet eten!

Help! Mijn kind wil niet eten!

Momenteel zitten we in de fase dat Skyler niet wil eten. Of in ieder geval, vrij weinig. Ik las gisteren op Twitter dat meer moeders daar mee kampen en daarom wilde ik er graag een blogje aan wijden. Want hoe druk ik me ook maak over bepaalde zaken, dit maakt me werkelijk niks uit. Wil hij niet eten? Dan lekker niet. Alles wat ‘ie wél wil nuttigen is alleen maar mooi meegenomen. Ik denk maar zo: als Skyler echt honger heeft, gaat hij vanzelf wel eten. Vandaag dus gewoon eens een paar dingen hoe wij hiermee omgaan.

1. Ga de strijd niet aan.
Je kunt op je kop gaan staan maar peuters zijn behoorlijk standvastig. Ga de discussie niet aan, dwing hem of haar niet en zorg ervoor dat je kindje geen negatieve associaties krijgt met maaltijden eten. Hij of zij wil niks, dus helemaal prima. Kind blij en mama bespaart energie door deze strijd niet verder te voeren.

2. Hou het normale eetschema aan.

Wij hebben hier bepaalde eetmomenten en daar houden we ons aan. Ontbijt, tussendoortje, lunch, fruit, avondeten. Het komt vaak voor dat Skyler wel ontbijt en zijn tussendoortje wil, maar vervolgens de lunch overslaat. Ik ga dan ook niet de lunch schuiven naar drie uur en gebruik die tijd voor zijn fruit. Niet eten = helaas pindakaas. Morgen weer een dag.

3. Geef wat hij of zij echt heel erg lekker vindt.

Er zullen hier voor- en tegenstanders voor zijn, maar ik geef Skyler graag zijn lievelingseten. Momenteel is hij dol op cracotte crackers of rijstwafels met smeerkaas of pindakaas en dat eet ‘ie dan ook vaak als ontbijt. Ik vind het helemaal best. Het is in ieder geval iets! Qua fruit vindt hij vaak een banaan of druiven erg lekker, dus dat schotel ik hem vaak voor. Hetzelfde met avondeten. Skyler eet met de pot mee, maar af en toe rekening houden met zijn wensen vind ik prima. Helemaal in de fases als hij erg slecht eet. Dan weet ik dat hij in ieder geval genoeg voedingsstoffen binnenkrijgt.

4. Warme fles? Ja hoor!
Skyler krijgt ’s avonds nog een warm flesje (opvolg)melk maar we merken dat hij deze steeds vaker laat staan. Wel vraagt hij er tegenwoordig ’s ochtends om. Ook dit gevecht ga ik niet aan. Als hij een flesje wil in de ochtend in plaats van crackers, brood of yoghurt, krijgt hij dat flesje. Het vult, het is genoeg vocht en er zitten prima bouwstoffen in waar hij het goed op doet. Win win. Het is tevens nog even een fijn knuffelmomentje. Ze worden al zo snel groot! Ja, ook als ze niet eten groeit het allemaal door.

Schermafbeelding 2016-01-04 om 13.33.02

5. Eet ’s avonds niet te laat.
Raymond is ’s avonds behoorlijk laat thuis waardoor we steeds weer laat aan tafel belandden. Dat kwam Skyler niet helemaal ten goede. We hebben daarom besloten om toch wat eerder te eten, en dan niet altijd met papa. Skyler slaat ’s middags zijn middagslaapje al over (!) dus rond zessen begint ‘ie flink in te storten. Ik moet dus echt voor zes uur aan tafel zitten en kan niet altijd meer wachten tot half 7. Voor zessen wordt er dan ook gegeten, behalve op de crèchedagen. Maar dan slaapt ‘ie nog wel overdag en redden we het prima.

6. Serveer extreem kleine porties.
Als ik Skylers bord vol schep met stamppot of pasta zie je hem al kijken: moet ik dat allemaal eten? Ik geef hem dus gewoon extreem kleine porties zodat het voor hem te overzien is. Als hij meer wil geeft hij dat vanzelf aan. En is ‘ie klaar? Applaus, ze hebben toch iets gegeten.

7. Over applaus gesproken.
Hier maken we van eten een feestje. De kreten ‘joehoeeee!’, ‘jeeeej!’ en ‘applaus voor jezelf’ passeren regelmatig de revue aan tafel. Bovendien showen we vaak onze spierballen om te kijken of ze al gegroeid zijn na iedere hap. Hier wordt dat erg goed opgepakt.

8. Word niet boos.
Word niet boos als je kindje opeens met zijn of haar handen gaat eten, word niet boos als ze slechts drie happen nemen, word niet boos als ze alles weigeren en word niet boos als ze overdag wel goed eten en ’s avonds alles weigeren. Let it go en maak er een feestje van. Tenzij je ruzie wil en het pasta van je net geverfde witte muren wil krabben.

9. Niet eten is geen toetje?
Hier sluiten we de avondmaaltijd af met een toetje. Skyler in ieder geval altijd. Ook omdat we zo de visolie geven die hij iedere avond krijgt. Ik doe niet zo aan de regel ‘niet eten is ook geen toetje!’ Soms weigert Skyler alles, soms eet hij slechts drie happen en soms eet hij zijn hele bord leeg. Ik wil dat eten geen struggle wordt en weet dat ‘ie altijd geniet van zijn toetje. En hé, het is weer wat eten erin, toch? We staan hier heel relax in en merken dat dat Skyler wel goed doet. Het hoort immers bij het eetschema en daar zouden we niks aan veranderen zoals ik bij punt twee vertelde.

10. Stel wel de grenzen.
We zijn heel relax, maar natuurlijk zijn er ook grenzen. We eten geen pak koekjes omdat ‘ie honger heeft, we eten geen bergen crackers met pindakaas omdat ‘ie dat lekker vindt en niks anders wil en we eten ook zeker geen drie toetjes om zijn buik te vullen voor het slapengaan. We eten gewoon normaal en als er dingen wegvallen omdat Skyler weigert, is dat natuurlijk zijn probleem. Dat gaan we niet compenseren met andere maaltijden. Hij krijgt ’s avonds altijd nog de keuze van de warme fles en als hij deze niet opdrinkt, weten we gewoon dat hij genoeg heeft gehad. En als hij hem wel wil, dan gaat ‘ie iets gevulder zijn bedje in.

Dus: vaste tijden, vaste maaltijden en dit alles invullen met favoriet eten. Niet dwingen, kleine porties en lekker feestelijk iedere maaltijd presenteren. En als dit allemaal niet werkt? Don’t worry, dan willen ze alleen maar -net als mama- van hun puppyvet af. Over een paar maanden lach je erom. Ze groeien toch wel door!

Let wel op; dit alles schrijf ik uit eigen ervaring. Ik weet dat Skyler gewoon in deze fase zit. Er zijn echter ook kindjes die lange tijd eten weigeren en zelfs helemaal niet meer willen eten. Als dit echt weken aanhoudt, kun je altijd aan de bel trekken bij het consultatiebureau.

Schermafbeelding 2016-01-04 om 13.33.17

Delen:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

13 Reacties

  1. 5 januari 2016 / 07:07

    Hier zitten we al tijden in hetzelfde schuitje en ik kan me helemaal vinden in je tips! Vooral dat niet te laat eten, af en toe eten wat dochter lekker vindt en vooral het loslaten van de situatie helpt heel erg. Het gaat nu inmiddels al de goede kant op.

  2. Renée
    5 januari 2016 / 07:15

    Ik sta er wel redelijk hetzelfde in als jij. Alicia wil soms haar avondeten ook niet. Vaak als ze dan 1 hapje proeft (onder protest…) vindt ze het vaak toch wél lekker en eet ze goed. We applaudisseren en Jeeej’en wat af. Als ze niet wil? Prima, dan niet. Overdag eet ze god en ze heeft wel wat reserves. Bij ons was het vroeger thuis; eet wat de pot schaft en je bord gaat LEEG. Dat wil ik niet hanteren, want eten/aan tafel moet iets gezelligs zijn, maar ik ga niet drie verschillende porties koken.

  3. 5 januari 2016 / 08:02

    Handige tips hoor, veel heb ik ook toegepast / pas ik toe. hoort er gewoon bij en hoe minder druk je je maakt des te sneller het weer goed komt.Eten moet leuk blijven en geen dwang.

  4. 5 januari 2016 / 08:51

    Heel herkenbaar! Wij zitten nu voor de teeede keer in deze fase. Je kunt het beste maar ( binnen de grenzen) gewoon met je kind meegaan inderdaad. Ik kookte in het verleden nog wel eens apart voor de jongens, maar daar ben ik mee gestopt. Als ze het geproefd hebben en echt niet lusten dan mogen ze brood. Als ze gewoon niet willen eten krijgen ze niks.

  5. 5 januari 2016 / 09:12

    Het zijn ook maar mensen. Ik weet dat sommige moeders heel streng doen en zeggen dat het kind maar moet eten wat de pot schaft, maar daar geloof ik niet zo in. Ik geef ook bewust eens een tweede keer hetzelfde omdat ik dan weet dat hij weer met smaak eet. En niks slechts over restjes hoor. Scheelt mij weer nadenken over een nieuwe maaltijd 😉

  6. ziana
    5 januari 2016 / 09:27

    heerlijke blog! Hier peuter van 3 jaar en ik hanteer precies dezelfde opvoeding kwa eten.
    moest mijn man wel echt overtuigen want hij is juist opgevoed om zijn bord onder dwang te eten eindresultaat is dat hij nu geen enkele groente lust.
    schoonouders precies het zelfde dus irriteer me meestal wel aan krijg zelfs op me kop waarom ik er niks van zeg als mijn zoontje niet wilt eten?

    • Roos
      15 januari 2016 / 15:52

      Ah dat is vervelend, zulke bemoeienis van schoonouders. De mijne zijn in sommige dingen ook veel strenger voor de kleine dan ik. De oude stempel… Gewoon doen waar jij je goed bij voelt hoor!

  7. 5 januari 2016 / 10:21

    Dit is allemaal zoo herkenbaar! Hier ligt het dan wel zo dat River op het kinderdagverblijf zijn vingers erbij op eet en thuis dus ’s avonds niks eet. We hebben van alles geprobeerd. Zelf het eten van het kinderdagverblijf in een bordje van het kinderdagverblijf mee naar huis genomen maar nee, weigeraar eerste klas. Het gaat hier wel alleen om het avond eten. Toevallig heb ik hier ook een blogje van klaar staan. En ja, ik ga ook geen strijd aan. Niet willen eten? Dan niet. Maar meneer krijgt ook niks anders.
    Alleen nu begint het langzamerhand wel lang te duren, ik denk dat meneer al bijna een jaar ’s avonds bijna niks eet. Gisteren heeft hij maar liefst een half bordje spaghetti op, en je wilt niet weten hoe. Ik ben zowat schor van het juichen, klappen en hoera roepen, maar hee, hij heeft gegeten!

    • Shirley
      Auteur
      5 januari 2016 / 10:40

      Haha! Hier op het kinderdagverblijf eet hij dus ook fantastisch en is hij de eerste die aan tafel zit. Maar als nichtje Beau thuis is eet hij ook als een malle. Zien eten doet eten… Maar waarom het dan niet werkt als wij eten… 😉

  8. 5 januari 2016 / 12:51

    Ik vind het bewonderenswaardig hoe relaxed je hier in staat, en geloof ook echt dat dat de beste methode is. Mijn ouders hebben vroeger wel heeel erg met mijn broertje gevochten om eten, en hij is nog steeds een lastige eter. Die aanpak was in zijn geval dus niet heel erg geslaagd.

  9. Mendy
    5 januari 2016 / 14:07

    Ik ben het zo ontzettend met je eens! Mijn zoontje wilt ook wel eens iets niet. Nou, dan niet. Hij haalt het wel weer in. Verder is hij met eten heel makkelijk maar hij is ook heel wat jonger dan Skyler.

  10. 5 januari 2016 / 18:44

    Ik ben gelukkig ook nooit de strijd aangegaan. Niet eten? prima maar niet later om een boterham komen want je hebt je kans gehad (toen ze wel al wat groter waren dan). Heeft altijd goed gewerkt. Het zijn jong-volwassene (19 en 17) en nooit een probleem met eten. succes aan alle moeders die hier nog middenin zitten.

  11. Maria
    15 januari 2016 / 20:54

    Ik vind het erg lastig, het eten.. (dochter van 6 en zoontje van 1,5). Mijn kinderen eten beide ‘slecht’. Met mn zoontje heb ik vooral dat ie niet wil eten en daardoor soms ’s nachts wat slechter slaapt.. of heel vroeg wakker wordt. Maar goed, ik denk bij alles, het zal wel een fase zijn! Daar komen we ook wel weer doorheen. Relaaax.

Secured By miniOrange