Overal om me heen zie ik het al: kindjes van gemiddeld twee jaar maken de overstap van het ledikant naar een groter bed. Maar hoe snel ik alles ook vind gaan en hoe groot Skyler ook wordt; ik vind hem nog echt zó klein voor een groter exemplaar. Ik heb van tevoren nooit nagedacht over een perfect moment voor zo’n grote verandering maar ik geloof dat de tijd eerdaags daar is en dat de laatste tekenen van baby zijn uit de kinderkamer gaat verdwijnen. Kleine kindjes worden groot.
Als alles loopt zoals gepland gaan we eind januari alles omgooien. Dan krijgen we hoogstwaarschijnlijk een geweldig, steigerhouten jeep-bed cadeau. Een absolute eyecatcher in Skylers kamer waar ik jullie later meer over ga vertellen. Maar hoe cool dat allemaal ook gaat zijn; ik zie er toch een beetje tegenop. We weten immers allemaal hoe ‘goed’ Skyler slaapt. Ik zit dan ook met een paar vragen.
Hoe gaat Skyler reageren op een nieuwe slaapplek? Komt hij er niet uit ’s avonds als hij niet wil slapen? Gaat hij ’s nachts niet continu naar ons toe? Zal het misschien helpen om de nachten te verbeteren? Rolt hij er niet uit? Dat laatste is trouwens niet heel erg aan de orde bedenk ik me net, aangezien het jeep-bed nog een klein beetje dicht is aan de zijkanten. Ik hoor veel verhalen van moeders waarbij een groter bed hét antwoord was op de dramatiek ’s nachts en dat het daarna alleen maar beter ging. Maar hoe dat bij ons gaat zijn? Dat zal de tijd ons moeten leren. Toch wil ik jullie vragen naar ervaringen.
Wanneer ging jouw kindje over van een ledikant naar groter bed? Kwamen ze er ’s avonds en ’s nachts vaak uit? Hoe verliep de overgang? Heeft het voor verbetering gezorgd? Wat was voor jullie de voornaamste reden om deze stap te maken? Omdat het gewoon tijd was of zaten er andere beweegredenen achter?
Momenteel zijn we druk bezig met het verbeteren van de nachten en zit er een best aardige, stijgende lijn in. We moeten er nog steeds vaak uit ’s nachts en lopen ’s avonds vaak nog heen en weer omdat Skyler graag wil dat we bij hem zijn, maar over het algemeen gaat het iets beter dan in het begin. We hadden vorige week zelfs weer eens een doorslaapnacht. Ik twijfel dan ook nog een beetje of we nog even moeten wachten met wisselen. Maar aan de andere kant; er komt een moment dat we toch moeten switchen, of dat nou volgende maand, of over een half jaar is. Misschien moeten we beginnen met de zijkant uit het ledikant halen. Om in ieder geval al iets meer ‘open’ te zijn voordat we overgaan naar een groter bed.
Ik ben gewoon heel benieuwd naar ervaringen en maak daarom gebruik van mijn moedernetwerk; jullie. Brand los!
Ik denk dat mijn zo’n ongeveer 3 was toen hij een groot bed kreeg. Daarvoor had hij een ledikant waar de zijkant uit was gehaald dus hij kon er al zelf in en uit. Tot zo’n beetje 2,5 is hij heel vaak over gelopen en bij ons in bed komen liggen. Ik vond dat niet erg; oke het lag wat krapper maar ik hoefde tenminste niet telkens op te staan en heen en weer te lopen 😉
Het is per kind verschillend. Ik ken een kindje die vanaf 1 jaar al in een peuterbed ligt en ik ken een kindje van 3 jaar en 9 maanden die nog in een ledikant ligt. Mijn ervaring is overgaan als het echt gevaarlijk wordt (door bijv klimmen), als ze het zelf aangeven of als je zelf ongemakken gaat krijgen door het ledikant ivm tillen enzo.
Hier begon ze rond 2 jaar te klimmen. Dus een peuterbed gekocht en neergezet. Daar wilde ze mooi niet in en ze gaf zelf aan weer in het ledikant te willen. Ook prima, en vanaf die dag heeft ze niet meer geklommen. Wel hebben we het peuterbed op haar kamer laten staan zodat ze er naar kon blijven kijken en wennen enzo.
Ze is nu 2 jaar en 5 maanden en heeft vannacht voor het eerst in haar grote bed geslapen! Ik heb al een week enorm last van mijn rug en had moeite haar uit bed te tillen. Dus gister het ledikant weggehaald en het peuterbed op die plek gezet. Gisteravond niks gezegd en haar er gewoon ingelegd met het hele normale bedritueel. Juist door er geen ‘ding’ van te maken ging ze gewoon slapen. Dus een proud mama hiero vandaag 🙂
Maar, als ik geen last had gehad van mijn rug, had ik haar gewoon nog even in het ledikant gelaten. Sommige dingen komen denk ik toch een beetje vanzelf…
Nou wil ik niet vervelend zijn hoor maar zorgt zo’n fancy Jeep bed, hoe stoer die ook is, niet voor veel afleiding? Is het niet misschien juist handig om voor een ‘normaal’ exemplaar te gaan? Geen idee hoor, ben (nog) geen moeder (over 9 dagen wel haha) maar dat is iets dat mijn voorkeur zou hebben in plaats van iets dat ook lijkt op een soort speelgoed. Vooral als je al slaapproblemen ervaart. Mijn neefje (maandje jonger dan Skyler) gaat binnenkort ook over naar een groter bedje, hij wordt ook gewoon te groot voor z’n ledikantje. Wat ik heb gezien bij m’n andere neefje is dat het niet voor problemen zorgde, maar het is gewoon wel even wennen. Net zoals je zelf in een ander bed zou liggen ineens. Maar dat komt wel snel goed.
Auteur
Daar over hoor ik ook weer wisselende verhalen. Van één iemand hoorde ik dat haar kindje beter ging slapen omdat het ‘leuker’ was om naar bed te gaan en er ’s avonds geen strijd was, bij de ander was het inderdaad een miskoop. Vandaar dat ik vraag naar ervaringen 🙂
Ja misschien voelt hij zich daarin juist meer op zijn gemak?
Het hangt echt van het kind zelf af denk ik. Hier gingen ze uit het ledikant om plaatst te maken voor een baby. Maxim was er echt aan toe en floris jwam er steeds uit. Die had ik dus liever wat langer in een ledikant gehad
Onze dochter is overgegaan op een groot bed toen ze net 3 was. Voor die tijd ging het nog prima in het ledikantje.
Vanaf die dag ging het altijd goed en nu nog steeds. Ze is er nog nooit zelf uitgekomen, en roept s ochtends als ze er uit wil. Ze komt er niet eens bij om er zelf uit te komen haha.
Wij hebben het bed ritueel wel hetzelfde gelaten zodat ze makkelijk kon wennen.
Ben benieuwd wanneer ze er zelf een keer uitkomt haha!
Onze dochter is net voordat ze 2 werd overgegaan naar een peuterbed. Voornamelijk omdat we het ledikantje voor haar zusje wilden gebruiken. Hier geen problemen gehad met de overgang maar ze is ook altijd een goede slaper geweest. Ze vond het hartstikke leuk om in een groot bed te slapen. Ze komt er zelf niet uit maar roept ons als ze wakker wordt. Wel hebben we later nog een uitvalrekje erbij gekocht van de Ikea want ze is er 2 keer uitgevallen.
Mijn zoontje kan uit zijn ledikant klimmen, maar we hebben momenteel nog niet echt plek voor een peuterbed. Daarom heb ik voor nu ‘een trappetje’ gemaakt met een kast en stoel zodat hij niet kan vallen, daarna was de lol van het klimmen er wel gelijk af 😉
Wij hopen komende maand te gaan verhuizen en dan gaat Javian wel over naar peuterbed. Ben heel benieuwd hoe dat gaat met zijn slapen, want Javian wordt ook nog zo’n 3 a 4 keer wakker ’s nachts. Ik denk dat ik eerst gewoon het peuterbed en ledikant op zijn kamer laat staan en dat hij zelf mag kiezen. En dan maar duimen dat hij gaat voor het peuterbed en gelijk gaat doorslapen 😉
Mijn neefje van 2,5 ging ook over naar een groter bed. Dit werkte helaas bij hem niet zo goed. Hij kwam snachts zo vaak uit bed, dat mijn broer hem weer terug in het ledikantje heeft gelegd.
Bij de een werkt het perfect, terwijl je bij de ander pas met 3 jaar kunt overstappen.
Benieuwd hoe het bij Skyler gaat!
Ik zit met hetzelfde dilemma! De oudste 2 hebben tot ruim 3 jaar in hun ledikantje geslapen. Overgang naar groot bed ging eigenlijk perfect. Ze kwamen eigenlijk nooit uit hun bed en riepen ons s ochtends als ze wakker waren. Mayson is nu 2 jaar en 8 maanden en ligt nog in zn ledikantje, hij wordt nog regelmatig s nachts wakker en is vrij ondeugend qua aard. Om mij heen zie ik allemaal kindjes van zijn leeftijd of vaak nog jonger in een groot bed. Ik moet er eerlijk gezegd nog niet aan denken. Laat ‘m eerst maar 3 worden en dan is het ook voorjaar en gaan de nachten hopelijk ook beter .
Ik lees alvast alle comments mee, ook al is Alicia nog maar net 1 jaar geworden. Ik wil wel gaan voor een normaal bedje, al is het alleen maar voor het gemak met het bed opmaken!
Mijn zoontje ging in een peuterbedje toen hij 2,5 was.. Hij is helaas weleens uit bed gevallen, ik heb toen het matrasje uit zijn ledikant op de grond gelegd zodat hij “zacht” zou vallen.
Hij is nooit zelf zijn bed uit gekomen en hij maakt lekkere lange nachten sinds hij in een groter bed ligt.
Lastig he? Hier ook een kind van 2 die amper slaapt ‘ s nachts dus wij waren ook al aan het brainstormen. Wij gaan het geleidelijk proberen. Eerst een dekbedje kopen (ze ligt namelijk graag bij ons onder het dekbed) en zo stapsgewijs naar een peuterbed. Of meegroeibed, daar zijn we nog niet uit. Ook ik vrees voor nachtelijke wandelpartijen maar het kan haar ook een veilig gevoel geven dat ze het zelf mag doen. Kortom, ik lees mee. 😉
Jup! Ook ik lees mee. Mijn ventje (over 2 dagen 2 jaar) slaapt in slaapzak maar die past straks niet meer. Vandaag dekbed gekocht. Maar ja…zolang hij nog graag uit zijn bed komt vind ik een ledikant nog prettig. Lastig hoor, maar tijd en hijzelf wijzen het uit
Mijn zoontje lag met anderhalf jaar al in een eenpersoons steigerhout bedje. Hij was altijd een goede slaper en de laatste weken konden we er een aantal keer per nacht uit omdat hij helemaal hysterisch aan de railing van zijn ledikant stond te trekken. Een kennis zei toen tegen ons, “voelt hij zich niet opgesloten in zijn ledikant?” Dat zette ons zo aan het denken dat we overgestapt zijn naar een groter bed.
We hebben hem er veel bij betrokken, samen met papa en mama het bed inelkaar zetten, zelf een dekbedovertrek uitzoeken en duidelijk aangegeven dat hij nu in het grote bed ging slapen. Onze fout was, zijn ledikant laten staan in zijn kamertje. Hierdoor gaf hij toch de voorkeur aan zijn vertrouwde ledikant. Toen we een dag later vertelde dat zijn ledikant stuk was en we die weg gingen halen, ging hij die avond perfect in zijn grote bed slapen. Hij sliep de nachten weer goed door!! Het enige waar ik nu een half jaar later nog mee zit is dat hij boven zijn dekens kruipt.. S’nachts leggen we hem er weer onder, maar smorgens treffen we hem veel zonder deken aan..
Oja en hij blijft netjes in zijn grote bed liggen! Daar ben ik wel meteen streng op geweest. De allereerste ochtend kwam hij namelijk zijn bedje uit en zei ik, voortaan in je bedje wachten en mama en papa roepen. Dat doet hij nu ook. Eerst zingt hij wat liedjes en hierna roept hij ons en halen wij hem uit bed!
Onze zoon ging met een jaar en 4 maanden over naar een peuterbedje. Eigenlijk vanuit praktisch oogpunt omdat zijn zusje een maand later geboren werd en we niet voor een relatief korte periode een extra ledikantje aan wilden schaffen. Hij was altijd een goede slaper en ook niet zo’ n woeler in bed. Hij kreeg toen een nieuw kamertje, bedje al tijdje neergezet zodat hij spelenderwijs eraan kon wennen. Uiteindelijk gewoon avondritueel gedaan zoals altijd maar dan op zijn nieuwe kamer. Eigenlijk nooit problemen gehad, een paar maanden nadat ie over was gegaan naar zijn nieuwe kamer wel een periode gehad dar hij bij het naar bed brengen eruit kwam en bovenaan de trap ging staan huilen, verlatingsangst. Maar steeds consequente teruggelegd en toen was dat na een paar dagen over. Hij komt ’s ochtends wel altijd naar onze kamer, vanaf het begin hebben we hem teruggelegd als dat voor 6.30 is, later dan dat mag ie even lekker knuffelen bij ons,
Geen idee, hier slapen mijn 15maanders nog in een ledikant, en hoop dat ze dat zeker nog even blijven doen. Maar we hebben een beginnende klimmer, dus dat wordt afwachten :-/
Ik denk idd ook niet dat er een leeftijd is dat een kind in een groot bed MOET. Ik denk dat je ook zeker moet bedenken dat als je Skylers ledikant wegdoet voor een open bed, hij eruit kan klimmen en het dus makkelijker voor hem wordt om nachtelijke wandelingetjes uit te voeren. Maar sommige kindjes voelen zich inderdaad opgesloten in hun ledikant en voor hen is het dus wel de oplossing. Dat is gewoon aftasten. Misschien kun je het even uitproberen door zijn matras uit zijn ledikant te halen en op de grond te leggen, puur om te kijken wat hij gaat doen die nacht. Of als het kan aan één kant de ledikant openmaken. En als het doorslapen straks helemaal goed gaat in zijn ledikant en hij past er nog in, waarom zou je dan op de korte termijn weer een verandering doorvoeren? Misschien is het ook wel even goed voor jullie rust om daar even mee te wachten. Kijk, tenzij het ledikant op zeer korte termijn gereserveerd is voor iemand anders natuurlijk … 😉
Auteur
Haha, dat is nog niet aan de orde 🙂
Wat leuk! Ik ben benieuwd naar het bed!
Ik schreef het eerder; wij hebben toen ons zoontje 22 maanden was een groot bed gekocht. De Bedstee van Lief!. (1 persoons, geen peuterbed)
Ook dat is knussee vanwege de ombouw.
(Hij is nooit een goede slaper geweest trouwens, vooral het eerste jaar was verschrikkelijk)
Nu merkten we wel dat hij in het ledikant onrustig sliep. Moeilijk kon draaien en snel piepte. Ik vermoede dat hij meer ruimte nodig had.
Overgang is er eigenlijk niet geweest. We betrokken hem bij het in elkaar zetten, dat vond hij fantastisch! We lieten hem fijn spelen op zijn grote bed en het bed mee opmaken, knuffels neerleggen.
Hij slaapt stukken beter. Komt er nooit zelf uit en roept ons als hij wakker is.
Zelf ben je vaak veel nerveuzer dan nodig is, is mijn ervaring haha.
Hopelijk hebben jullie er ook net zoveel baat bij, en plezier van!
Oh, nog 1 ding; hij bleek het ook wat fris te hebben snachts. Ik heb toen een nieuwe slaapzak gekocht (nog geen dekbed, wil hij niet) die 3,5TOG waarde heeft en van natuurlijk materiaal is. (In NL hebben de zakjes max 2,5TOG en zijn vaak deels synthetisch) en ook dat heeft goed gedaan. Samen met zn nieuwe bed gaat t zoveel beter!
Ik kan je hier (helaas) nog geen advies over geven, maar kan me wel heel goed voorstellen dat je het met het oog op jullie turbulente nachten een heel spannende overgang vindt. Ik hoop dat je uiteindelijk doet wat voor jullie goed voelt, en dat het proces een beetje soepel verloopt:)!
Hier sinds 2 weken in een groot bed. Hij is 2 jaar en 3 maanden en begon te klimmen uit bed en te krijsen in bed. De eerste nacht werd ik wakker omdat er een klein mannetje tussen ons in klom en de 2e nacht stond hij om 5 uur op de deur te kloppen en zei dat hij klaar was met slapen. Dit is 2 nachten gebeurd. Daarna bleef hij liggen tot hij iemand hoort en nu al totdat we iemand in zijn kamer komt of als ik roep dat hij eruit mag als ik net zijn broertje aan het voeden ben. Hij vind het geweldig en voelt zich volgens mij heel stoer! Wij hebben echt een 1 persoons bed en geen peuterbed omdat wij een 1 persoons konden krijgen. Het is ook wel aandoenlijk om zo’n groot maar nog klein mannetje te zien liggen.
Mooi kamertje!! Altijd wennen een ander bedje.
Dochter ging met 16 maanden over naar een gewoon bed, omdat ze zo sprong in het ledikant dat het steeds bijna omviel. De overgang verliep prima, maar sinds ze twee weken geleden ziek is geweest, wil ze niet meer naar bed en staat ze iedere nacht naast mij om bij ons te slapen. We hebben haar nu weer tijdelijk in het ledikant gelegd om de structuur terug te krijgen en gaan over een paar weken weer proberen om haar in haar andere bed te leggen. Ben benieuwd hoe Skyler het zal vinden. Misschien heb ik niet goed gekeken, maar ben benieuwd hoe je dat Jeepbed kan verschonen. Het lijkt me nogal een klusje 🙂
Hier met 2 jaar overgegaan naar een peuterbed omdat de nachten slechter en slechter werden, en hij was/is een goede slaper. We hebben de switch in 1 keer gemaakt zonder het ledikant te laten staan. Het peuterbed heeft een verhoogde achterkant en lage voorkant. Die laatste hebben we tegen de muur gezet zodat hij er niet uit zou kunnen vallen. Het eerste slaapje was een middagslaapje en dat ging perfect! Nog wel met zijn vertrouwde slaapzakje aan. Nu met zijn 2,5 ligt ‘ie inmiddels onder een dekbedje (zelf aangegeven dat hij dekens wilde) en staat het bed niet meer met de lage kant tegen de muur maar gewoon zoals hij hoort. Nog nooit uit bed gevallen en het is een enorme draaikont ;). Wel komt hij zelf uit bed, en kruipt er bij ons in als er iets is of als hij gewoon klaar is met slapen. Opzich gewoon prima!
Succes met beslissingen maken over hoe en wat, maar weetje.. laat het lekker op jullie afkomen. Stress en spanning erbij doet ook niet veel goeds. En gaat het niet dan haal je gewoon het ledikantje weer erbij! Het ene kind is het andere niet wat dit soort dingen betreft.
Xx
Hier op zijn 2e verjaardag over gegaan naar een peuterbed! Bij ons was het een test om te kijken of hij dan beter zou gaan slapen! Wij hebben hem laten meehelpen met het bedje in elkaar zetten. Het slapen ging meteen verrassend goed! Hij is een grote draaikont, maar in de afgelopen 9 maanden er maar 1x uitgevallen. Hij komt zelf z’n bed ook niet uit, maar roept ons altijd Deurklink omhoog en hij kan zelf z’n kamer niet uit. Wij zijn nog steeds heel erg blij dat we toen die keuze hebben gemaakt. En als het echt niet gaat kun je altijd terug naar het ledikant.
Mijn neefje ging met twee in een meegroeibed.
Kwam er niet uit bleef netjes roepen als er wat was.
Sliep beter in en de hele nacht alleen begon de dag dan wel al om 5 uur in de ochtend…
Wat cool een Jeep als bed, droomt Wilco al jaren van (Jeep niet Jeepbed)
PS met een paat tatoe lampen erop wordt het bed nog leuker
Ja erg lastig! Benjamin is nu ook 2 en hij klok uit het ledikantje. Super gevaarlijk natuurlijk. We hebben nu de zijkant eraf gehaald en een opzetstukje erop zodat hij er niet uit kan vallen. Was even wennnen maar hij ging vanzelf onder de deken liggen en weer slapen. We de klinkt omhoog, dan kan hij niet zelf de kamer af en ook hebben we speelgoed weggezet zodat hij er ook niet bij kan. Hopelijk kan je wat met deze tips xx
Leuk om even mee te lezen, ons meisje nu bijna 18 maanden willen we over 2 maandjes overdoen naar haar meegroeibedje in haar nieuwe kamer. Dit omdat haar zusje over 3 maandjes geboren wordt. Het is een goede slaper, dus ben heel benieuwd hoe ze het gaan doen. we willen haan gewoon ik 1 keer overdoen. Nu gaat ze er zelf af en toe al even inliggen om een boekje te lezen.
Mijn zoontje ging met anderhalf naar een groot bed, omdat er een zusje onderweg was. Hij ging dus 3 maanden voor de geboorte naar een nieuwe kamer en een nieuw bed. Ik wilde namelijk niet dat het zou voelen alsof zijn plek werd ingenomen. De eerste weken waren een hel. HIj was ook wel erg klein. Daarna ging het allemaal vanzelf. Wij hebben een hoog uitvalhekje aan zijn bed en een traphekje in de deuropening, dus als hij sochtends wakker wordt, kan hij veillig in zijn eigen kamertje spelen. En kunnen mama en papa nog even blijven liggen 😉
Ons mannetje ging toen hij 15 maanden was in een peuterbed. Hij was daar echt aan toe en had een hekel aan het ledikant. Toen ging hij ook pas echt goed slapen en hij kwam (en komt) eigenlijk nooit uit bed. Ons meisje is 14 maanden en die zie ik voorlopig nog niet in een peuterbed. Zij slaapt prima in haar ledikant dus zolang zij het daar naar haar zin heeft blijft ze daar in slapen. Gewoon kijken waar je kind aan toe is.
Ons zoontje is een paar maanden terug naar een groot bed gegaan. Hij was toen 20 maanden denk ik?! Er is hier een tweede op komst en we hadden geen zin om voor een paar maanden nog een extra ledikant matrasje te kopen.
Op zolder hadden we al een 1 persoonsbed staan (mijn oude bed, wat we als logeerbed hadden) dus die is naar zijn kamer gegaan.
Voor ons tekenen dat hij er klaar voor was: slaapzak uitdoen, onze dekens en kussens interessant vinden en soms moeite met inslapen in z’n ledikant.
Dus we dachten: we proberen het gewoon, gaat t niet dan kan ie altijd terug (ledikant stond de eerste nachten als back-up in de kamer ernaast)
Nou is Bram nooit een moeilijke slaper geweest, dus wat dat betreft kan ik je geen advies geven, maar hij is wel helemaal blij met z’n grote bed en nog een voordeel: als ie nog even wil kroelen s avonds of er s nachts iets is kun je even bij hem gaan liggen.
Bram komt nooit zelf uit bed, hij wacht altijd tot ik zijn kamer binnenkom of op de deur klop en zeg dat ie mag komen.
Ik denk dat ons mannetje rond de 1,5 was maar de reden was wel dat hij er een zusje bij kreeg en hij een nieuwe kamer kreeg. We hebben een nieuw bed voor hem aangeschaft en in elkaar gezet en hij keek af en toe in de kamer. We hebben een avond gewoon geprobeerd om hem daarin te leggen en kijken hoe hij erop reageerde maar vanaf dag 1 is het eigenlijk goed gegaan. In de ochtend blijft hij ook netjes zitten en wachten tot een van ons hem komen halen maar we hebben bij de opening ook een soort van voedingskussen gedaan voor de zekerheid. En hadden een zitzak op de vloer gelegd voor de zekerheid. Laatst is hij voor het eerst eruit geklommen en schrok ik me kapot natuurlijk maar gelukkig dat is tot nu toe maar 1 keer gebeurd. We gebruiken overigens wel een slaapzak maar die ene keer heeft hij zelfs zijn slaapzak eruit gekregen.. Haha slimme mannetjes zijn het! 😉