De (nog een keer) bijna mama-tag!

De Bijna mama-tag, in het leven geroepen door Betty, bestaat uit leuke vragen over de zwangerschap. In eerste instantie om in te vullen tijdens een eerste zwangerschap maar omdat de tag pas online verscheen toen Skyler al wat maandjes op de wereld was, leek het me leuk om hem nu, de tweede keer, in te vullen. Kan prima, wat mij betreft! Alles heeft dus betrekking op de tweede zwangerschap, zoals ik die nu ervaar.

Had je al lang een kinderwens voordat je zwanger werd?
Terwijl ik altijd heb geroepen dat ik graag twee kindjes wilde, was de wens voor een tweede wel eventjes van de baan toen we kampten met al die slapeloze nachten. Dat gaat je gewoon niet in de koude kleren zitten. Ik heb het dus lange tijd afgehouden, ondanks dat ik altijd dat stemmetje hoorde dat ik het heus nog wel een tweede keer wilde ervaren. Ik was er lange tijd niet aan toe. Maar opeens waren ze daar weer, die rammelende eierstokken. Ik heb Skyler nooit als enig kind gezien en Raymond en ik niet als gezin met één kindje. Het gevoel dat ik wel weer wilde, kwam zo’n beetje begin van 2016, toen ik aan het idee begon te wennen. Niet veel later hakten we de knoop door, gingen we ervoor en drie maanden later had ik een positieve test in mijn handen.

Had je van tevoren verwachtingen over je zwangerschap?
Niet echt veel verwachtingen, maar wel de hoop dat het relaxter zou zijn. Dat is zeker het geval. Ik ben een stuk rustiger, vertrouw veel meer op mezelf en mijn lichaam en vind de houding ‘ik zie het allemaal wel’ enorm prettig. Ik hoopte dat ik onwijs zou genieten van de dikke buik en het getrappel en dat is ook zeker het geval. Toch hoopte ik ergens ook dat ik er heel bewust mee bezig zou zijn en dat is (helaas?) niet helemaal waar. Ik vind het jammer dat de tijd zo snel gaat en dat ik inmiddels aan het aftellen ben. Dat komt natuurlijk ook omdat ik nu gewoon weet wat er gaat komen, veel al geregeld en aangeschaft is toen Skyler op komst was en ik nu mijn handen vol heb aan al een eerste kindje. Maar toen we serieus met onze wens aan de slag gingen, fantaseerde ik enorm over de zwangerschapsbuik en het getrappel dat ik weer zou gaan voelen. En daar ben ik nu wel weer intens van aan het genieten.

Wat ging er door je heen toen je een positieve zwangerschapstest in handen kreeg?
‘Dus toch!’ Vlak voordat ik naar Griekenland vertrok had ik een negatieve test in mijn handen en dacht ik dat de kansen voor die maand verkeken waren. Toch kon ik het niet laten om een test in mijn koffer te gooien en een week later, op de laatste dag van de vakantie, probeerde ik hem toch. Hartstikke positief! Ik was heel blij, maar vond het ook allemaal spannend. Het wisselde van ‘yes, daar gaan we weer!’ tot ‘o jee, wil ik dit wel echt?’

Een uur na de positieve test.

Had je een voorkeur voor een zoon of een dochter?
Geen voorkeur, maar wel een heel sterk voorgevoel. Ik dacht de eerste weken écht dat het een meisje zou gaan worden, maar er komt toch een jongetje bij. Dat was flink omschakelen! Niet omdat ik een voorkeur had voor een meisje, maar omdat dat gevoel gewoon zo sterk was. Ik keek naar meisjesspullen, sprak continu over een meisje en kon het maar niet loslaten. Over een paar weken hebben we dus twee jongens en ik ben inmiddels helemaal aan dat idee gewend.

Had je van tevoren al een duidelijk idee over welke babyspulletjes je wilde hebben? Wat heb je daar uiteindelijk van gekocht?
Qua kinderkamer hadden we alles al, maar de kleding van Skyler heb ik -op wat speciale pakjes na- allemaal verkocht. Ik kon dus weer flink gaan shoppen! Wel ben ik dit keer kieskeuriger en had ik vrij duidelijk in mijn hoofd wat ik wel, en vooral niet, wilde. Het is een wat rustigere stijl geworden, vooral veel zachte en neutrale dingen, zonder al teveel poespas, capuchons en andere ondingen. Ik word heel blij als ik naar alle kleding kijk en heb alleen dingen gekocht die ik écht fantastisch vond. Bij Skyler schafte ik toch ook wel veel dingen aan voor de heb.

Dingen die dit keer op mijn wishlist stonden, naast kleding, waren de Newborn set voor de Stokke Tripp Trapp (gekregen van Stokke dus in the pocket!), een deken van Koeka (afgelopen week gekocht!), een Tula (bekijk ik na de geboorte), een vloerkleed (ligt klaar!) en een Sleepyhead (gekregen!). Als extra hebben we ook nog eens een nieuwe kinderwagen en autostoel van Joolz gekregen, superfijn. We zijn weer heel erg verwend en daar ben ik onwijs dankbaar voor.

Hoe vind je het om een steeds dikkere buik te krijgen?
Heerlijk! Hij is wat steviger dan toen bij Skyler, maar ook een klein beetje kleiner. Ik geniet onwijs van de buik, draag alleen maar strakke dingen waar de buik goed in uitkomt en geniet van alle bewegingen als ik op de bank lig. Zoals ik al eerder zei: alleen voor de buik zou ik wel een jaar langer zwanger willen zijn. Ik vind het fantastisch en vind een zwangerschapsbuik een van de mooiste dingen die er is.

Had/heb je twijfels en onzekerheden tijdens deze zwangerschap?
Eigenlijk alleen na de vroege echo, toen we te horen kregen dat ons kindje een open buikje had. Achteraf niet heel gek rond dat termijn, maar daar heb ik wel wat nachtjes om wakker gelegen. Al met al was dat nergens voor nodig. Voor de rest blijft het voor mij de vraag waarom ik niks aankom tijdens deze zwangerschap en overleg ik het iedere controle weer met de verloskundige, maar zolang de baby goed groeit en ik goed functioneer is er niks aan de hand. Dan is de enige onzekerheid nog over de periode ná de bevalling. Hoe ga ik het doen met twee kids? Hoe gaat dit tweede kindje slapen? En toch de borstvoeding, waar ik enorm over twijfel. Maar gelukkig heb ik dat meer losgelaten en zie ik dat na de bevalling wel, wat goed voelt en wat niet.

Doe je iets om je voor te bereiden op de bevalling?
Nope, niks. Ik heb tijdens de bevalling van Skyler ondervonden dat je helemaal niks kunt plannen en heb voor nu dan ook geen voorbereidingen getroffen. Ik zorg dat de vluchttas klaar staat en wil graag in het ziekenhuis bevallen, maar hoe en wat zie ik daar wel, haha. Ik wilde pijnbestrijding bij Skyler en toen was ik al te laat, dus we gaan helemaal zien hoe dat nu gaat verlopen. De enige voorbereiding is dat ik mijn moeder regelmatig vraag wat ik met Skyler moet doen als het moment daar is en dat zij me keer op keer garandeert dat ze op tijd bij ons is om hem op te vangen, lol.

Waar kijk je heel erg naar uit als je baby er straks is?
Het knuffelen met de baby, het (hopelijk) iets meer relaxte gevoel omdat ik het al eens ervaren heb waardoor alles een stuk prettiger en fijner wordt, het contact tussen Skyler en de baby en de liefde en het trotse gevoel dat zo overheerst.

Valt de zwangerschap je tot nu toe mee of tegen?
Dat weet ik eigenlijk niet zo goed. Als ik het per week bekijk vind ik het soms best pittig maar als ik nu terugkijk naar de afgelopen maanden, gaat alles eigenlijk wel van een leien dakje. Ik ben wat aan het kwakkelen, heb wat meer kwaaltjes en ben in het begin behoorlijk ziek geweest, maar al met al verloopt alles voorspoedig en mag ik echt niet klagen. Ik voel me vooralsnog vrij goed en mobiel en geniet van de buik. Het wordt allemaal wat zwaarder en ik ben wat vermoeid, maar dat hoort erbij. Als ik zo nog een paar weken door mag zwangeren ben ik een gelukkig mens.