(~215 B)




Zwangerschapsdiabetes?

Vanmorgen was het weer zover en vertrok ik naar de verloskundige voor de maandelijkse afspraak. Altijd een fijn moment! Ik word echt steeds zo gelukkig als ik het hartje van de baby hoor kloppen en omdat ik voor thuis geen apparaat heb aangeschaft zodat ik het kan beluisteren, blijven deze afspraken toch wel heel speciaal voor me. Maar niet alleen het hartje wordt beluisterd. Er wordt onder andere gevraagd of ik nog vragen heb, of ik ergens last van heb of tegenaan gelopen ben en mijn bloeddruk wordt gemeten. Iedere maand heb ik hetzelfde te melden; eigenlijk helemaal niks. Ik ga al 25 weken fluitend door deze zwangerschap heen en mijn bloeddruk blijft al sinds de eerste week constant. Fijn! Ook vanmorgen was alles weer helemaal goed. Geen vragen, een bloeddruk van 124/70 zoals altijd, gewicht onder controle en een heerlijk hartje wat ik hoorde kloppen en waar ik enorm rustig van werd. Tot ze opeens mijn baarmoeder ging voelen.

‘Het voelt goed, maar het is allemaal wel aan de grote kant voor het termijn dat je zwanger bent.’ O, shit. En dat betekent? ‘Het kan zijn dat je kleine een groeispurt heeft en daar gaan we dan ook vanuit omdat ‘ie met de 20 weken-echo nog helemaal op schema lag, maar het kan ook zijn dat je zwangerschapdiabetes hebt. Uit voorzorg gaan we het toch even testen. Maak je niet druk, het is echt alleen ter controle’ Nou, dat moet je vooral tegen deze druktemaker zeggen. Om me vooral niet druk te maken. Alle alarmbellen gingen rinkelen.

Mijn eerste vragen waren dan ook direct: hoe kan dat? Ligt het aan mijn eten? Ik ben toch maar 7 kilo aangekomen? Mijn suiker was rond week 10 nog prachtig met een waarde van 4.3? Heb ik teveel gesnoept? Komt het omdat ik voor de zwangerschap zo bezig ben geweest met afvallen en dat mijn lichaam nu vrij weinig kan verdragen? Alles spookte door mijn hoofd. Vooralsnog ontkrachtte de verloskundige dat allemaal en is het puur als check bedoeld. Het heeft namelijk negen van de tien keer niks met je eten te maken en gewoon met pure pech dat je lichaam niet de extra insuline aanmaakt die tijdens de zwangerschap nodig is.

Eenmaal thuis was ik er toch niet gerust op en belde ik met Kelly, een blogvriendinnetje dat momenteel ook zwanger is, ongeveer net zo ver als ik. Het enige verschil is dat zij kampt met diabetes type 1 en dus goed weet wat alles inhoudt en me even gerust kon stellen. Na haar telefoontje was ik gekalmeerd en vroeg ik haar de informatie die ze me wist te geven op te schrijven, speciaal voor jullie. Ik kampte met vooroordelen en denk dat negen van de tien van jullie ook niet zoveel weten over dit fenomeen.

Vooroordelen
‘Ik als diabetes type 1 patiënt loop nogal tegen de vooroordelen aan die er bestaan rondom diabetes. Nu ik net als Shirley zwanger ben is dat niet veel anders. Zwangerschapsdiabetes is een bekende variant van diabetes die tijdens de zwangerschap voor kan komen en ook deze dames krijgen de vooroordelen naar hun hoofd geslingerd. ‘Ze hebben vast veel te veel gesnoept’, ‘Je hoeft niet voor twee te eten als je zwanger bent’, ‘Als je zwangerschapsdiabetes hebt, mag je geen suikers meer eten, anders doe je je kindje daar kwaad mee’. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Zo zit dat helemaal niet in elkaar. De dames met flink overgewicht, die iedere avond de lepel in de Ben & Jerry’s zetten en door hun zwangerschap 30 kilo of meer aankwamen; die zetten dat vooroordeel op, en maken het als smoes dat de diabetes in de zwangerschap de boosdoener was. Zo krijgt zwangerschapsdiabetes een bepaalde stempel.

De alvleesklier is het orgaan dat zorgt voor de insulineproductie. De mens maakt insuline aan om de koolhydraten (zoals brood, rijst, snoep, fruit) om te zetten in bruikbare energie. Als er te weinig insuline in het lichaam aanwezig is, krijgt iemand een te hoge bloedsuiker. Wanneer een vrouw zwanger is, krijgt de alvleesklier het wat zwaarder te verduren. De omvang neemt toe en het kindje zorgt voor een extra energieverbruik en een veranderende stofwisseling. Iedere zwangere zal dan ook wat problemen krijgen dat voeding wat minder snel verwerkt wordt door een wat tragere alvleesklier. Wanneer dit in ergere mate voorkomt, dan spreekt men van zwangerschapsdiabetes. Ook magere, sportieve zwangeren kunnen dit krijgen. Erfelijkheid kan een rol spelen, maar het is dus ook een beetje pech hebben. Dit hoeft niet met het voedingspatroon te maken hebben, want ook iemand die zich vol eet aan zoetigheid kan het geluk hebben om geen zwangerschapsdiabetes te ontwikkelen. Doordat ik diabetes type 1 heb maak ik zelf geen insuline meer aan, en dien ik dit zelf toe in de vorm van injecties. Ook ik heb wat meer insuline nodig nu ik verder kom in de zwangerschap. Als ik hier adequaat mee omga, dan hoeft dit weinig risico te geven aan het kleine meisje in mijn buik. Ook ik mag een keer een ommetje naar de McDonalds maken voor een McFlurry net als ieder ander, zolang ik dit met mate doe.’

Volgende week ga ik ‘s ochtends vroeg langs. Ik moet zorgen dat ik nuchter ben, laat dan bloed prikken, moet een suikerdrankje nemen, twee uur stil blijven zitten in de wachtkamer en vervolgens weer bloedprikken. Als alles goed is, is er niks aan de hand en heeft de ‘kleine’ man een groeispurt. Of zoals mijn vriend zo mooi zei: ‘dan heeft hij de genen van papa en wordt ‘ie 1.90 zoals ik.’ Mijn verloskundige vertelde me ook al dat iedere baby anders groeit en dat het dus kan dat hij de komende weken weer iets terugzakt waardoor het weer perfect is. Maar het wordt even gecheckt uit voorzorg zoals bij heel veel mensen, voordat ik bij de geboorte opeens een baby van 6.2 kilo eruit moet persen…

Als het niet goed is, word ik doorverwezen voor een groeiecho en gaan we een ander traject in met gynaecologen, extra controles, etc. De kans bestaat dan dat de baby groter dan gemiddeld is, dat je eerder wordt ingeleid en meer kans hebt op complicaties en een keizersnede. Maar daar gaan we niet vanuit! Vooralsnog houden we het erop dat onze ‘uk’, die misschien toch niet zo uk is als dat we dachten, het lekker naar zijn zin heeft van binnen en een groeispurt doormaakt. Keep you posted. En wish me luck!

Delen:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

13 Reacties

  1. 15 augustus 2013 / 11:40

    Ik snap dat dat even schrikken is.. Maar het komt vast allemaal goed, zelfs als je zwangerschapdiabetes blijkt te hebben kan dat nog helemaal goed gemonitord worden dus proberen niet teveel te stressen (makkelijker gezegd dan gedaan, I know). Knuff!

  2. 15 augustus 2013 / 11:42

    Ik wist t eigenlijk wel maar toch handig dat t hier zo omschreven staat zodat je mensen erop kunt wijzen stel dat ze ernaar vragen of vooroordelen 😉

    Succes ermee..!

  3. 15 augustus 2013 / 12:21

    Ik ken wel iemand die het heeft gehad inderdaad. En ook een mama met diabetes!
    Met diabetes worden ze vaak eerder ingeleid als het kindje groot is, maar meestal kunnen ze dat helemaal niet precies zien. Diegene met zwangerschapsdiabetes zou een 9-ponder krijgen, het jongetje woog uiteindelijk 7 pond.

    Sterkte Shirley (en Kelly), komt wel goed!

  4. 15 augustus 2013 / 13:06

    Kan me voorstellen dat je schrikt. Het is nooit leuk dat er opeens iets niet goed blijkt. Bij mij gingen met 27 weken opeens alle alarmbellen af en was er opeens sprake van een risicozwangerschap. (Wel iets totaal anders, dus no worries!) Toch valt het misschien mee meid. Gewoon rustig afwachten, ook al is heel moeilijk. Een vriendin van mij bleek uiteindelijk ook zwangerschapssuiker te hebben maar met een dieet ging het super. Is ook gewoon thuis bevallen, bleef onder controle bij de verloskundige en haar dochter woog uiteindelijk iets van 6 pond. Ook al heb je dus suiker, er hoeft niet gelijk sprake te zijn van een doemscenario. Sterkte en ik duim voor je. Liefs!

  5. Bo
    15 augustus 2013 / 13:17

    Ahw bah, hoop dat alles in orde is! Uiteraard nooit zwanger geweest maar kan me natuurlijk voorstellen dat dit geen fijne situatie is. Maar wie weet is er niks aan de hand, ik hoop met je mee 🙂 En als er wel wat aan de hand is dan gaat men vast zorgen dat alles toch goed komt.

    Fijn dat je die vooroordelen op een rijtje zet! Ik ben zelf ook enkele keren op diabetes getest terwijl ik niet bijzonder veel suiker eet/drink en een normaal lichaam heb. Steeds zijn mijn waardes nog net acceptabel terwijl ik wel al mijn leven lang worstel met hoge en lage suikergehaltes, wat veel mensen steeds heel vreemd vinden (vermoeiend haha).

  6. 15 augustus 2013 / 13:57

    Jeetje dat is even flink schrikken! Ik zou mij er ook niet gerust onder voelen als ik deze info zou krijgen. Hopelijk valt het allemaal mee en verloopt alles toch zoals gepland, ik gun het je zo!

  7. Ellen
    15 augustus 2013 / 14:13

    Inderdaad even schrikken voor je maar gelukkig sta je goed onder controle. Laten we idd duimen dat het een groeispurt is die zo stopt.

  8. 15 augustus 2013 / 17:38

    Ooh dat is wel even schrikken maar inderdaad moet je het ook zo zien dat ze je goed in de gaten houden. Succes volgende week.. xx Tamara

  9. Whitney
    15 augustus 2013 / 17:47

    Dat is even schrikken! Super handig de info van Kelly.

  10. marieke
    15 augustus 2013 / 19:12

    Hoi shirley, Ik heb zelf zwangerschapsdiabetes gehad. Ik was in het begin boos en verdrietig en erg teleur gesteld in mezelf. Terwijl ik net als jij ook niet extreem veel aan gekomen was. Maar daarna is de knop om gegaan en ben ik streng op dieet gegaan heb heel veel bewogen en heb tegen de verwachting van de internist en verloskundige de waardes onder controle kunnen houden. Ik heb ook geen insuline hoeven spuiten. 29 oktober 2012 ben ik bevallen van een gezond en mooi meisje. Niks te groot gewoon normaal. Dus ook al zou het zo zijn dat je zwangerschapsdiabetes hebt dan komt dat ook wel weer goed. Maar het blijft bagger als je lichaam niet doet wat jij wil. Succes !!!!

  11. 15 augustus 2013 / 22:51

    Handig dat je er een artikel over maakt. Ik wist het ook niet

Secured By miniOrange