Terwijl ik dit typ vallen mijn ogen bijna dicht. Mijn energie is momenteel even verdwenen en ik ben niet meer vooruit te branden. Gelukkig heb ik mijn laatste drukke week achter de rug. Events zijn gecanceld, afspraken zijn nog in de vorige weken gepropt en eindelijk kan ik mezelf het 50/50 verlof opleggen; veel thuiswerken en alleen nog voor het hoognodige de deur uit. Gelukkig, want ik ben er écht aan toe. Zwangere vrouwen die doorwerken tot week 36; petje af voor jullie. Ik ben momenteel wel heel erg blij dat ik eigen baas ben en dit allemaal zelf in de hand heb. Mijn ZEZ-uitkering voor zwangere zelfstandigen gaat eind deze maand in en vanaf dat moment valt er echt even een last van mijn schouders. Iets minder bezoekers? Maakt niet uit, want mijn salaris komt toch wel binnen. Ondanks het vele gevloek van mensen om me heen dat Nederland zo’n rotland is met alle regeltjes en rare wetten knijp ik nu even in mijn handjes. Fijn dat er dit soort dingen bestaan zodat je als zwangere met een eigen bedrijf toch de mogelijkheid hebt om het rustiger aan te doen. Want ook wij mogen natuurlijk uitgerust aan de zware bevalling beginnen. Maar voordat de bevalling zich aandient heb ik nog een aantal weken te gaan. Nog acht, om precies te zijn. En vandaag vertel ik jullie over de afgelopen dagen.
- Gisteren werden we verwacht op de Jan Evertsenstraat voor de allerlaatste echo; de 30 weken-echo, oftewel de groeiecho. Ik moet eerlijk zeggen dat ik dat behoorlijk spannend vond. Een paar weken geleden werd me verteld dat de baby voor lag op groei en dat ik een suikertest moest laten doen om te kijken of er geen diabetes in het spel was. Gelukkig waren alle uitslagen goed en vertelde de verloskundige dat deze constatering voortkwam uit het feit dat ik gewoon klein ben. Ik heb een korter bovenlichaam waardoor de baarmoeder qua ligging iets anders is dan bij bijvoorbeeld iemand van 1.80m. Beetje jammer dat ik daardoor ongerust ben geworden maar gelukkig was dat achteraf dus nergens voor nodig. Ook gisteren bleek dat ons mannetje prima gemiddeld groeit. En ik kan je zeggen: ik ben nog nooit zo blij geweest om ‘gemiddeld’ te zijn. Alle streepjes zitten precies tussen het minimum en maximum en neigen zelfs naar de iets kleinere kant. Volgens de echoscopiste had onze uk wat korte beentjes en zal hij daardoor een mooie mix tussen papa en mama worden; de papa in spé is 1.90m, ik raak net de 1.60m. Het is natuurlijk afwachten wat de baby de komende weken nog gaat doen maar zoals het er naar uit ziet, wordt het een heel gemiddeld kindje. Voor nu weegt de kleine spruit 1700 gram. De komende weken is het vooral aankomen, aankomen en nog eens aankomen. En ja, de mama ook hoogstwaarschijnlijk.
- Heel hard niezen of hoesten is momenteel een crime. Vooral zonder inlegkruisjes of als je lekker in je pyjama op de bank hangt. Natte broek gegarandeerd. Had iemand mij kunnen waarschuwen dat je nog weinig controle hebt over die spieren onderin die dit normaal tegenhouden? Ik dacht dat dit alleen ná de bevalling een issue zou zijn. Bij deze geef ik dit advies dus wél aan andere zwangeren: gewoon niet niezen of hoesten. Doe het niet. Ik waarschuw je.
- Hoe zit dat nu precies met opstaan in volle bussen of trams voor zwangere vrouwen? Terwijl de één (inclusief ikzelf) dat de normaalste zaak ter wereld vindt, zijn er anderen die zeggen dat ik niet zo moet overdrijven. Ik ben nog niet hoogzwanger en kan makkelijk staan. Of: ‘maar je ziet er toch nog jong uit?’ Dus dat. Letterlijk gehoord. Nu mijn buik behoorlijk aan het groeien is en alles wat zwaarder wordt, merk ik dat een half uur staan in een volle bus die alle kanten op zwiept écht flink wat energie kost. Ik vind het nog erg lastig om mijn mond open te trekken en om een plekje te vragen maar ik merk aan mijn lichaam dat ik dat echt moet gaan doen vanaf nu. Goed voornemen. Alhoewel ik nog steeds vind dat mensen uit zichzelf een plekje moeten aanbieden. Maar ja, wie ben ik?
- Die overvolle bus waarin ik me bevond ging trouwens naar het ziekenhuis in Utrecht. Ik had een afspraak bij de dermatoloog en hoe dat afliep konden jullie eerder deze week lezen. Ik ben eczeemvrij verklaard en hoef niet meer terug. Hoera! Eczeemvrij betekent natuurlijk niet dat ik helemaal geen plekjes meer heb of niet meer hoef te smeren; het houdt meer in dat het onder controle is met de middelen die ik nu gebruik en dat het stabiel is. Nu het wat kouder wordt merk ik dat het begint op te spelen maar gelukkig hou ik het met het smeerschema prima in orde. Het enige waar ik me momenteel druk over maak is de vraag of mijn kindje ook eczeem gaat krijgen. Kwestie van afwachten. Stiekem kan de baby zich natuurlijk geen meer ervaren ouder wensen. Ik heb een apotheekje aan huis en weet precies waar ik wat moet smeren. Maar liever niet, natuurlijk.
- ‘Woah! Wat een buik! Weet je zeker dat het er geen twee zijn?’
‘Dan heeft nummer twee zich al vijf echo’s goed verborgen gehouden. Het is er echt maar één.’
‘Weet je dat zeker? Ik heb eens gehoord…’
‘NEE! ÉÉN!’
- Mijn geheugen laat me nu helemaal in de steek. Waren het eerst vooral de spulletjes in de supermarkt die ik vergat; momenteel is mijn hoofd een vergiet en vergeet ik nog net mezelf niet mee te nemen als ik ergens naartoe ga. Ov-kaarten die spontaan verdwijnen, wachtwoorden die ik totaal niet meer weet, pincodes die mijn hoofd hebben verlaten terwijl ik al honderden keren het nummer heb ingevoerd op het apparaat bij Zara, spullen die ik opruim en die ik nergens meer kan vinden, mijn hondje dat twee keer eten krijgt omdat ik even niet meer weet of ‘ie al gehad heeft. Ik vergeet álles. Ze zeggen dat dit na de bevalling blijft. Ik bereid me voor op het ergste en zorg dat ik alles overal tien keer heb opgeschreven. Just in case.
- De kamer staat in elkaar, de wagen staat te pronken in de hoek en afgelopen week kwam de laatste bestelling van Babypark binnen; de box en het wipstoeltje. Het is nu écht nog een kwestie van de laatste dingetjes. Wil ik nog een plankje aan de muur? Moeten we nog wat dekentjes? Nog wat kleding? Daarnaast moeten we nog even onze definitieve keuze qua geboortekaartje gaan maken. Best lastig. Ben je eindelijk uit de naam; moet je dáár weer over na gaan denken. Zo blijft er altijd wel wat. Gelukkig zijn we met alles redelijk op tijd waardoor we niet de laatste week nog eens alles moeten gaan regelen. Zelfs de luiertas is besteld. Ja, echt! Ik ben uiteindelijk gegaan voor een exemplaar van Armani, dat tijdens de DDD van de Bijenkorf wel heel erg aantrekkelijk geprijsd was. Nu nog hopen dat ik ‘m ook nog mooi vind zodra hij binnen is. Zo ja; dan kan ik gaan nadenken over de volgende tas; degene die ik snel mee ga pakken zodra de bevalling begint. Niet zozeer de tas is het probleem, maar hetgeen wat er in komt. Want waar ga ik in hemelsnaam in bevallen?! Naast de kleding is het ook tijd om na te denken over eventuele pijnbestrijding, bevallingshoudingen en andere horroverhalen. Zoals ik al zei: er is altijd wel wat. Vind je het gek dat mijn energie nu een beetje weg is…
- Het betere werk: nog steeds +10 kilo op de weegschaal. Of beter gezegd: +9.6. Zó trots op mezelf! Tijd om week 33 in te gaan. Ik ben er klaar voor! En stiekem krijg ik nu toch ook wel een beetje de kriebels. Waar blijft die tijd…?!
Super tof hoe je ons zo op de hoogte brengt en ik waardeer je open en eerlijkheid! En natuurlijk is het voor mij, nu 33 weken zwanger, heel herkenbaar! Het niesen en hoesten haha echt een ramp inderdaad, en alle kleine dingen kosten steeds meer energie, het aftellen kan gaan beginnen! Ben benieuwd naar je luiertas 🙂
Het schiet nu zeker op!!
Lijkt als de dag van gisteren dat ik opeens op je blog las dat je zwanger bent!
Dat mensen niet opstaan voor je in de bus is echt belachelijk! Ik zou er gewoon wat van zeggen, anders is het toch niet te doen voor je?
Arghhh, ik krijg gelijk weer moordneigingen als ik de opmerking: ‘Zijn het er geen twee?’ hoor. En ik was echt heel beschaafd zwanger hoor! Vroeg me altijd af wat moeders te horen kregen die daadwerkelijk een tweeling verwachten. Ik vind 32 weken al behoorlijk hoogzwanger hoor. Genieten nog even lekker van je bump.
Je ziet er geweldig uit Shir! Goed om te lezen dat het zo goed met je gaat!
Wauww wat gaat t snel zeg! succes nog de komende weken !
Wat een prachtige bump heb je zeg! Met een prachtig kindje erin 🙂
Wat ben je mooi zwanger zeg! Al vind ik niet dat je zo huge bent, dat er misschien nog een ukkie in je buik rondzwemt. Ik kan er letterlijk zo boos om worden als mensen niet uit zichzelf opstaan in de bus/trein/tram/metro voor ouderen, zwangeren of mensen met een lichamelijke, (tijdelijke) beperking. Sommige mensen hebben vrij weinig tot geen fatsoen meer tegenwoordig. Geniet er nog van de laatste paar weekjes en ik vind het heel fijn om te horen dat je nu echt watmeer rust gaat namen voor jezelf en jullie uk!
Jeetje wat vliegt de tijd zeg! |Het leek wel vorige week dat ik voor het eerst je site tegenkwam en nu ben je alweer 32 weken. Heerlijk om je updates zo te volgen. Ik zal de tip van het niet niezen/hoesten onthouden ;). Je hebt een superfijne schrijf/lees stijl en ik vind het oprecht fijn te lezen over allerlei (genante) dingetjes waar geen enkel ander boek of site je over informeerd. Ik kijk uit naar je laatste weken, zwangerschap updates!
Gaat echt snel de tijd! Sowieso mensen die niet opstaan of een hele ondervraging houden zijn het er geen twee of wat heb je een kleine buik (in mijn geval) en hoe ver ben je nu met de voorbereidingen. Shut up! Begint me behoorlijk op me zenuwen te werken. Van het hoesten/niezen heb ik nog niet meegemaakt maar thanks de tip! Wel dat ik relax zit en spontaan moet rennen naar het toilet. Drama!
Weet je,er wordt veel verteld over een zwangerschap…maar wil je het allemaal weten? En als het al verteld wordt, onthoud je het dan??
Nee, toch…raar buikje, tepelkloven, verzakking, huilbuien…ach ik houd maar op. Maar……alle “ellende” is het toch waard. Een hummel die nooit meer weg gaat en waar je 100% voor verantwoordelijk bent en waar je 1000% van gaat houden……….(en daar denk je dan aan als hij weer eens straalbezopen thuis komt inmiddels 19 jaar oud…haha)
Geniet van je laatste rustige weken.
Groetjes Nelly,
Wat irritant dat mensen niet opstaan voor je! Maar wel fijn dat je nu wat rustiger aan kan gaan doen!
Tja je zat waarschijnlijk in bus 11 of 12 naar de Uithof, daar is het altijd zo druk.. maar toch a-sociaal dat niemand voor je opstaat. Je kan er gewoon om vragen en in veel bussen/trams zijn zelfs plaatsen die met een sticker aangegeven zijn voor ouderen en zwangeren (met plaatjes erbij).
Oh ik kan het nooit uitstaan als mensen niet opstaan in de bus… Ik sta zelf altijd op voor een oudere of een zwangere vrouw, maar als ik zelf al moet staan en ik zie dat het niet gebeurt wordt ik altijd een beetje kwaad in mezelf. Ik vind het zo tof dat je ons zo op de hoogte houdt!
Prachtig die laatste foto!
Nou ja zeg, mensen kunnen toch zeker wel opstaan voor een zwanger iemand? Leeftijd doet er in dat geval toch niet toe, lijkt mij.
Leuk om weer een update te lezen en goed om te horen dat alles prima verloopt! Oh, en dus even niet verkouden worden Shir (hoesten en niezen….)
Jeetje Shir, je bent echt flink gegroeid de afgelopen weken. Kan me goed voorstellen dat het enorm veel energie kost om zo’n snel groeiend ukkie de hele dag rond te moeten dragen in je buik.
Wauw, je hebt zeker een prachtige buik! Spannend hoor, nog eventjes geduld! En ja dat het energie kost kan ik wel begrijpen.
Week 32 alweer, wat vliegt de tijd!
Als ik eerlijk ben zie ik vaak niet wie er de bus instappen. Ik zou een oude man/vrouw of zwangere vrouw dus gewoon over het hoofd zien. (lange dag gehad en dan gewoon wat zitten te dromen) Terwijl ik zeker bereid ben om mijn plaats af te staan. Ik zou dus gewoon mensen vragen of je zou mogen zitten.
Ik vindt het zo knap dat je nog maar 9.6 kilo bij bent gekomen? How ???? Geen last van (vr)eetbuien gehad? Ik ben vrijdag 39 weken en ben nu pcies 25 kilo bijgekomen… echt verschrikkelijk. Is je kleine man al ingedaald? Oh trouwens mocht je nog last hebben van maagzuur dan heb ik nig 1 tip.. misschien weet je het al haha maar vanille vla doet echt wonderen. Kneem telkens een lepel of 2 als t weer begint. Echt ideaal en natuurlijk ubercheap. Nou ben benieuwd naar week 33. Liefs, kelly
Auteur
Ik eet gewoon normaal. Wel veel chocola (en geitenkaas haha) en heb een verslaving aan roomyoghurt… Maar ga niet iedere avond snaaien of iets dergelijks 🙂 Heb natuurlijk mijn afvalverleden nog en de 25 kilo die ik ben afgevallen wilde ik er absoluut niet weer aan. Met dat in mijn achterhoofd hou ik me goed staande 🙂
Echt heel netjes van je! Ik heb juist de eerste 6 maand vreselijk lopen snaaien.. en nu eigenlijk helemaal niet meer… wel veel spijt nu. Ach hopelijk is me kleine dr snel uit dan kan ik beginnen met afvallen.. nog een hele fijne zwangerschap verder. Je ziet er hartstikke goed uit!
Wauw, wat een prachtige foto!