(~215 B)




Dubbele luiers #8: Zwangerschapskwaaltjes

Dubbele luiers #8: Zwangerschapskwaaltjes

Wekelijks ontvang ik nieuwsbrieven over de voortgang van mijn zwangerschap. Het is alweer week 16 en het ‘Berichtje uit mijn buik’ vertelt dat dikke enkels rond deze tijd een veel voorkomend zwangerschapskwaaltje is. Met dit kwaaltje ben ik totaal niet bekend. Gelukkig. Ik heb ook geen zwaar werk zoals 40 uur in een winkel staan. De uren dat ik werk zit ik achter mijn bureau en maak ik gebruik van een app zodat ik voldoende in beweging blijf. Anders sta ik in die enkele uren dat ik werk gewoon niet op, iets in de trant van vergeetachtigheid.

Ik ben dan ook zeer benieuwd naar de meest voorkomende zwangerschapskwaaltjes. Google is my friend en er zijn duidelijk andere voorgangers geweest die een gokje waagden. Ik pak er een betrouwbare site bij want er wordt regelmatig over geschreven in ons bloggerland en op diverse sites van verloskundigen. Wie is het met mij eens dat misselijkheid en ook wel vermoeidheid op een gedeelde eerste plek staan? Tegen misselijkheid zijn er 1001 tips hoe te verlichten, alleen werkt dit niet altijd voor iedereen. Ik heb denk ik alles wel geprobeerd, van bepaalde etenswaren wel eten tot niet eten. Ik werd op een gegeven moment zelfs bang voor eten. Want eten is spugen en dat kost zoveel energie. Dit was bij de eerste zwangerschap ontzettend hevig maar nu kan ik jullie met een big smile zeggen dat de misselijkheid dit keer weg is. Gewoon weg. Foetsie. Op de een op andere dag, voor nu al bijna twee weken. Fingers crossed dat het weg blijft. Mijn energielevel is gelijk ook hoger waardoor het huishouden makkelijker te onderhouden is. Ik had serieus al een schoonmaakster onder speed dail geplaatst. Voor nu heb ik de afspraak met haar gemaakt dat ik haar bel zodra het nodig is. Wellicht als mijn buik zodanig in de weg begint te zitten dat ik het zelf niet meer op kan brengen.

Vermoeidheid; wanneer stopt dat? Dit gaat ook lekker samen met slapeloosheid. Zo heb ik al laatst vijf dagen amper kunnen slapen. En nu slaap ik al een week alsof mijn leven ervan hangt. Slapeloosheid is ook een zwangerschapskwaaltje. Of maagzuur. Oh jakkes, dat is ook zo vreselijk. Dan kan je rekening houden met je eetpatroon en wat je in je mond stopt alleen werkt dit ook niet altijd, aangezien alles zo bij elkaar gedrukt wordt in de loop van de zwangerschap. Liters vla zijn er hier doorheen gegaan tijdens de eerste zwangerschap, dat hielp goed. Of lauwe melk, dat helpt nu juist weer.

Ook even een leuk kwaaltje, want klagen kunnen wij vrouwen zo goed. De schopjes, wat een heerlijk gevoel. Kanttekening: tot op zekere hoogte. Mijn rechterrib heeft het zwaar te verduren gehad. Toch zijn de schopjes zo speciaal. Het is een teken van leven, een band creëren met je kindje. Zo gaf ik laatst aan dat ik al iets van beweging voel. Enkele dagen voelde ik niets en toen kreeg ik toch een bepaalde angst, ondanks dat het zelden voorkomt in dit stadium om consequent de schopjes te voelen. Hoe dichterbij de echo kwam, hoe zenuwachtiger ik werd. Stel dat.. Een enge gedachte. Ik heb vele lijstjes voorbij zien komen over zwangerschapskwaaltjes en niets gelezen over nare dromen. Die heb ik dus echt wel gehad. Iemand anders ook? Ik wens het niemand toe dus hoop dat die nooit erbij komt te staan. Niks ergers dan dromen over zwangerschappen die niet goed lopen en kindjes die niet gezond ter wereld komen.

Op de echo was gelukkig alles helemaal in orde. Baby #2 lag lekker te relaxen en na heel wat pogingen weten wij ook het geslacht. Al was dat voor mij na die narigheid geen prioriteit meer. Nu ik de 16 weken heb behaald is mijn deelname voor Moeders voor Moeders ook afgerond. Ik ben blij dat ik weer mijn steentje heb kunnen bijdragen voor stelletjes die een duwtje in de rug kunnen gebruiken om hun kinderwens waar te maken. Ik gun het iedereen en het is voor mij een kleine moeite. Ben je zwanger of heb je in de toekomst een kinderwens, denk dan aan Moeders voor Moeders. Meld je aan! Alle beetjes helpen.

Tijdens mijn tweede zwangerschap..
… kan ik gewoon vlees eten.
… geef ik niets meer om de striae op mijn buik.
… denk ik dat ik voor het eerst op zoek kan gaan naar zwangerschapskleding.

Bedankt voor alle lieve felicitaties. Voor de dames die mij nog niet kennen, klik hier naar mijn persoonlijke blog. Tot volgende week!

xoxo Whit

Delen:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

10 Reacties

  1. 6 november 2014 / 21:56

    Die vermoeidheid is gebleven hier 😉 Bij de 1e zwangerschap ook trouwens. 2e helft tweede trimester en nu derde slaap ik echt heerlijk! Hoewel mijn banden nu op beginnen te spelen, maar de weken hiervoor sliep ik echt snel in en megavast. Verbazend, want dat ging 2 jaar terug wel anders, toen bleef ik slapeloos haha. Het verschilt dus echt 😉

  2. Annis
    6 november 2014 / 22:10

    Wat leuk om te lezen! Merk dat ik veel van die dingen weer vergeten ben, terwijl dat maagzuur, wat had ik daar last van zeg!
    Welke app gebruik je op werk? Zou ook echt iets voor mij zijn!

    • 7 november 2014 / 12:48

      Ik gebruik de Mindfulness Bell (op android). Je kan dit zelf instellen, alleen tijdens werktijd, per 10 minuten tot 4 uur. Hoop dat je er iets aan hebt.

      • Annis
        11 november 2014 / 13:14

        Dank je wel, ik ga hm proberen!

  3. 7 november 2014 / 07:08

    Goed dat je extra aandacht schenkt aan moeders voor moeders. Goed dat je hieraan hebt deelgenomen. Die kwaaltjes zijn zo vervelend, vooral de vermoeidheid en het maagzuur. Ik heb er heel mijn zwangerschap last van gehad.

  4. Maaike
    7 november 2014 / 11:36

    Moeders voor moeders is een organisatie die ik niet meer support, na de berichten over mishandeling van zwangere varkens in Zuid-Amerika.

  5. Marianne
    7 november 2014 / 17:07

    Leuk om die nieuwsbrieven te ontvangen he, ik kreeg hem gisteren ook binnen voor week 12.
    Super om te horen dat je mee hebt gedaan met moeders voor moeders, in het ziekenhuistraject wat ik heb doorlopen heb ik genoeg vrouwen gezien die gebruik hebben moeten maken van de hormoonspuiten die uit het HCG wordt gemaakt. Zelf niet nodig gehad, maar mocht de medicatie die ik had niet aanslaan was dat de volgende stap.
    Zelf doe ik uiteraard ook mee voor moeders voor moeders, je weet waar je het voor doet maar ik ben stiekem ook wel blij als ik straks de 16 weken heb bereikt.

  6. 7 november 2014 / 17:13

    vraag mij iets over kwaaltjes….een fijne zwangerschap…wat is dat?
    en Moeders voor Moeders is zon super initiatief

Secured By miniOrange