(~215 B)




Zou ik terug willen naar een leven zonder smartphone?

Zou ik terug willen naar een leven zonder smartphone?

Eergisteren zat ik in de auto, onderweg van Amsterdam terug naar Aalsmeer. Zoals altijd had ik 100% NL opstaan en daar hoorde ik, tussen het muziek door, de vraag: ‘zou je terug willen naar een leven zonder smartphone?’ De radio dj’s onderling waren erover in discussie want terwijl de één echt niet meer zonder kon, vertelde de ander dat ze dat wel zou willen om weer eens echt contact te hebben, vaker te bellen of langs te gaan in plaats van alles te appen. ‘En als je dan even iets moet opzoeken, bijvoorbeeld een vertrektijd?’ ‘Ja, dan zou ik het wel weer fijn vinden!’ Ik dacht aan mijn eigen ervaring en wil daar vandaag eens dieper op ingaan.

Nokia 3210

Toen ik naar de brugklas ging, kreeg ik van mijn vader een Nokia. Eerst een soort banaanachtig model; later de welbekende 3210 omdat ik ook eens Snake wilde spelen. De telefoon kon bellen en sms’en en dat was het wel zo’n beetje. Op dat moment tof genoeg. Ik kon mijn moeder bellen als dat nodig was en kon app’en met vriendinnen als ik dat wilde. Dit is jarenlang prima gelukt en het is gewoon echt waar wat ze zeggen: als je het niet kent, mis je het ook niet. Maar toen kwamen jaren later de Blackberry’s en iPhones op de markt. Er ging een wereld voor iedereen open.

Schermtijd

Mijn telefoon gebruik ik ontzettend veel. Mijn schermtijd is heel hoog, ik gebruik hem veel voor mijn werk, heb contact met veel mensen op deze manier en ik kan er eigenlijk alles wel mee opzoeken, van een toekomstige regenbui tot de tijden van de bus om de hoek. Als ik onderweg ben heb ik contact met Raymond en via de school-app word ik op de hoogte gehouden van Maddox’ dag en Skylers activiteiten. Ik vind het een uitkomst en omdat het me zo ontzettend veel brengt, zou ik absoluut niet terug willen naar een telefoon die alleen kan bellen en sms’en. Maar! Ik vind het soms wel een spelbreker en dan vervloek ik dat ding toch wel een beetje.

Werk & social

Mijn werk is mede succesvol door de telefoon. Ik maak er foto’s mee, ik hou social media bij, ik lees reacties, ik beantwoord dm’s van jullie, ik werk mijn mail weg en maak blog-concepten. Mijn vriendschappen heb ik, hoe gek dat ook klinkt, grotendeels te danken aan mijn telefoon. Ik ken vriendinnen die van online contact naar offline contact zijn gegaan, ik hou contact met mensen die ik niet iedere week zie of spreek en vind het onwijs leuk om af en toe even lekker te appen met elkaar. Zelf ben ik niet zo’n beller dus ik weet zeker dat ik dan veel minder contact had gezocht, als dat de enige mogelijke manier was. Oké, smsen ook, maar dat gaat voor mijn gevoel zeker niet zo makkelijk als appen, waarin ik makkelijker hele gesprekken voer. Net als met mijn moeder; even een foto sturen van de jongens, vragen wat ze aan het doen is, etc. Zij is minder met haar telefoon bezig en ik vergeet nooit meer dat ik ruim een uur voor de deur heb gezeten bij haar met Maddox om op haar te wachten. Zij gebruikt haar telefoon minder en dat was op dit moment onhandig, maar voor de rest mist ze dat ding nooit.

Opzoeken

Ik zoek dingen op, ik doe kennis op, ik hou alles bij, ik maak onwijs veel foto’s, ik blijf op de hoogte, ik lees het nieuws, zorg dat ik niet word natgeregend door de buienradar te checken (mislukt vaak), check mijn bankrekening en shop zelfs via mijn telefoon. Maar zoals ik al zei vervloek ik hem ook wel een beetje, aangezien we hier in huis allebei veel waarde hechten aan de telefoon en dus allebei veel ermee doen. Hierdoor is er zeker sprake van minder echt contact. Een spelletjesavond, eens op de bank voor de tv zónder mobiel, elkaar ’s avonds voor het eerst zien en de dag bespreken zonder dat de helft al gezien is op Instagram (haha). Dat mis ik soms wel en misschien moeten we daar maar eens afspraken over gaan maken. Om weer echte tijd te maken, helemaal voor elkaar. Voor de rest vind ik de smartphone een absoluut fantastische uitvinding en zou ik hem niet meer willen én kunnen missen. Stom eigenlijk, want aan mijn ouders te zien redden ze zich ook en is het echt iets van de nieuwe generatie, om maar alles te willen weten, te kunnen opzoeken en overal van op de hoogte te blijven.

Vertel eens: zou jij terug willen naar een leven zonder smartphone?

Delen:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

6 Reacties

  1. 4 oktober 2019 / 08:03

    Grappig, toen ik je titel las, dacht ik in eerste instantie: JA. Maar twee seconden later besefte ik hoeveel vrijheid dat ding me ook geeft. Dat ik overal de weg kan opzoeken, m’n bankrekening kan checken, altijd zo veel informatie tot m’n beschikking heb. Dus: nee. Ik wil niet meer terug. Ik wil in plaats daarvan een Apple Watch, zodat ik m’n iPhone vaker weg kan leggen. 🙂

  2. 4 oktober 2019 / 08:34

    Ja dat zou ik sowieso wel willen! Smartphone ‘s hebben veel voordelen. Maar ik denk dat men voor de smartphone wel gelukkiger was, je ‘mist’ veel dingen om je heen door je telefoon. Ben ook lichtelijk verslaafd aan dat ding, maar denk dat het zonder vele malen leuker was geweest.

  3. 4 oktober 2019 / 09:28

    och de nokia haha heb ze allemaal gehad en was er dol gelukkig mee maar ik zou nu echt niet meer zonder mijn iphone kunnen

  4. Jessica
    4 oktober 2019 / 09:44

    Met momenten laat ik die ook echt links liggen want wil hem niet laten vergroeien in mijn hand maar ben ook heel erg blij als ik er terug mee aan de slag ga.
    Tis ook gewoon het leven van nu …

  5. Carina
    4 oktober 2019 / 14:50

    Ik wil wel zonder. Heb bewust ook geen databundel op mijn privételefoon, als ik écht iets op moet zoeken is er vast wel ergens wifi.
    Ik wil niet dat mijn hele leven in een klein apparaatje is, dus ik doe ook mijn bankzaken en gewinkel niet op mijn telefoon. Wel dan op de laptop want offline bankzaken doen is inmiddels erg lastig. Maar het verhindert een hoop impulsaankopen en als ik écht iets wil dan wacht ik er wel op tot ik een keer achter de laptop zit. Al blijft offline winkelen en dingen zien en voelen toch favoriet.
    En qua weg opzoeken etc, met een goede voorbereiding kom ik overal zonder navigatie 🙂

    • Welsing
      28 oktober 2019 / 13:50

      Ik heb nooit wat met een smartphone gehad maar omdat mijn vrouw en kinderen er een hadden ben ik er maar in mee gegaan zelf vind ik het rot dingen

Secured By miniOrange