(~215 B)




Op vakantie zonder kindje

Op vakantie zonder kindje

Voordat ik kinderen had riep ik het heel hard; als we op vakantie gaan, dan gaat ons kindje altijd mee. Altijd, geen uitzonderingen. Ik snapte mensen nooit zo goed die hun spruit bij iemand onder brachten en zelf gingen genieten. Daar hoort je kindje toch bij? Toen ik van Raymond een trip naar New York kreeg voor mijn verjaardag, was ik in mijn hoofd alles al aan het uitstippelen. Hoe zouden we dat doen met Skyler, hoe zou hij reageren op de lange vlucht en hoe zou het gaan met het tijdsverschil? Tot Raymond opeens zei dat het ook een optie was om Skyler thuis te houden, bij mijn ouders. Nou, daar wilde ik niks van weten! Amerika is prima te doen met kleintjes en geen haar op mijn hoofd dat eraan twijfelde om Skyler niet mee te nemen. Maar naarmate de tijd vorderde, hoe meer ik daar op terug moest komen.

Het zouden lange dagen gaan worden met veel lopen, een lange vlucht waar ik zelf al moeite mee had en al die dingen die we wilden zien… Hoe zou dat moeten met kinderwagen? Raymond liet het aan mij over en als ik Skyler écht wilde meenemen, zouden we uiteindelijk wel oplossingen vinden. Toch hakte ik de knoop door en besloot ik mijn ouders te vragen om een weekje op te passen. Het lange vliegen, het hele dagen zitten in een kinderwagen terwijl hij 10 maanden was en alleen maar wilde bewegen en het feit dat we gewoon écht alles uit onze trip wilden halen, een gigantische planning hadden en ik het Skyler gewoon echt niet wilde aandoen om met tijdsverschil te dealen op zo’n jonge leeftijd. En oké, de gedachten om even samen te zijn, zonder over een kindje te hoeven nadenken, gaf me ook wel een fijn gevoel. Naar opa en oma, dus. Zij stonden met open armen te springen en waren weken van tevoren alles al aan het klaar maken voor hun kleine vriend.

2014-08-29 09.10.33

Het afscheid viel me zwaar en ik had een knoop in mijn maag. Wat zou hij denken? Zou Skyler het me kwalijk nemen en me een verschrikkelijke moeder vinden? Deed ik er goed aan? New York met zijn drietjes zou ook fantastisch kunnen zijn. Na even bij mijn ouders geweest te zijn was het tijd om afscheid te nemen. Ik gaf Skyler een kus en liep heel snel naar de auto. Time to go! Het voelde verschrikkelijk maar eenmaal thuis maakte dat gevoel al snel plaats voor een vakantiestemming. Woehoe, we gaan naar New York! Het scheelde wel dat Skyler sliep bij mijn ouders, wat inmiddels zijn tweede huis is geworden. Hij heeft daar een eigen kamertje, een box, veel speelgoed en er gelden dezelfde regels als thuis. We whatsappten dagelijks, ik kreeg continu foto’s toegestuurd en zag Skyler zichtbaar genieten. Van de aandacht die oma iedere dag voor hem had, zijn glunderende oogjes als opa thuis kwam, het kruipen en spelen in de tuin omdat het zo mooi weer was. Eenmaal thuis wist ik dat we de beste keuze voor hem én voor ons hadden gemaakt. Raymond en ik hadden een fantastische tijd en waren echt aan het genieten van elkaar zoals vanouds. Skyler had het naar zijn zin bij opa en oma. Ik zou dezelfde keuze maken als ik het weer over mocht doen.

Vlak na deze trip gingen we naar Portugal. Met zijn drietjes, heerlijk even genieten als gezinnetje. Skyler meenemen is nog steeds prioriteit. Zolang het kan, doen we het. Het hotel was kindvriendelijk, de vlucht was goed te doen en alles was gericht op kinderen. We hadden geen planning, alleen maar genieten van het mooie weer, heerlijke eten en van elkaar. Dat soort momenten zijn heel erg belangrijk voor ons. Maar óók de tripjes samen zonder kind voegen iets toe aan onze relatie. Daar worden we als ouders alleen maar leuker van. 30 mei vertrekken we als gezin naar Frankrijk om daar lekker te vertoeven op een kindvriendelijke camping. Skyler kan spelen, zwemmen en rondrennen alsof zijn leven er vanaf hangt. Het belangrijkste van alles is om Skyler gelukkig te zien en dat gaat absoluut het geval zijn. Om vervolgens 19 juni weer alleen met Raymond in het vliegtuig te stappen voor een citytrip. Bestemming nog onbekend, vanwege de aanbieding van verrassingstickets.nl. En ook hier geldt weer: de keuze is gemaakt met Skyler in het achterhoofd want waar gaan we belanden? Is het kindvriendelijk? Gaan we veel doen? Hoe zit het met vrijdag heen vliegen en zondag terug vliegen? Maar ook maakten we de keuze weer voor onszelf. Om weer even lekker samen te zijn, meer dan ouders te zijn en weer even te genieten van het samenzijn. Zolang de balans goed is, de gezinsvakanties nog steeds overheersen en je altijd de keuze maakt omwille van je kind én je relatie, is het dik in orde en kom ik terug op mijn mening; op vakantie gaan zonder kind is helemaal niet erg. Het kan soms zelfs heel verfrissend en fijn zijn. Geloof mij maar!

Vertel eens: ga jij weleens op vakantie zonder je kind (eren)?

2014-06-01 12.40.55

Delen:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

20 Reacties

  1. 11 mei 2015 / 15:51

    Ik niet! Haha! Maar dat is ook meer omdat ik gewoon niemand heb waar ze zouden kunnen slapen. Ik begrijp overigens wel dat je dat als stel af en toe nodig kunt hebben! Al ken ik ook mensen die hun kindje van 2 weken oud meteen een week wegbrachten om op vakantie te gaan. Dat zou ok nooit kunnen!

    Maar wauw!New york! Wat een gaaf cadeau zeg!

  2. 11 mei 2015 / 15:58

    ik moet er nu ook niet aan denken om Melle niet mee te nemen. Maar we gaan deze zomer ook niet op vakantie vanwege onze scripties. Misschien in de herfst, maar dan gaat hij gewoon mee! Zeker weten!

  3. Iloon
    11 mei 2015 / 16:30

    Wij zijn toevallig in Rome geweest afgelopen week, met onze oudste zoon van bijna 6, maar we hebben onze dochter van 11 maanden thuis gelaten. Wij hebben er geen moment spijt van gehad. Ik zou het zo weer doen, ze had er geen bal aan gevonden. Het ligt er bij ons ook echt aan wat we gaan doen en hoe lang we weg zijn. In de zomervakantie gaan we 3 weken naar Spanje en dan gaat ons madammeke gewoon mee.

  4. 11 mei 2015 / 16:43

    Wij krijgen komende maand ons eerst kindje en hebben met elkaar afgesproken dat we het belangrijk vinden om ook zonder kindje weg te gaan in de toekomst. Even tijd voor ons tweeën, en de kleine kan dan lekker naar opa en oma (die daar dan weer van genieten). Grote zomervakanties gaan we natuurlijk vanaf dit jaar niet meer doen zonder kind en dat willen we ook helemaal niet, maar een kleine tussen-vakantie van een paar dagen, ook al is het een weekendje weg naar de Wadden of naar een van de buurlanden met zijn tweeën, wij zien dat wel zitten :)!

  5. 11 mei 2015 / 16:52

    Wat een cadeau, een trip naar New York! En ik ben ook langzaam aan het verschuiven van “hell no!” naar “het zou misschien ook wel leuk kunnen zijn met z’n tweetjes”… Voorlopig wordt het alleen lastig ivm de combi borstvoeding en flesweigeraar.

  6. 11 mei 2015 / 16:52

    Wij gaan over twee weken een lang weekend weg met z’n tweeën om daarna terug te komen en met z’n drieën te gaan. Wij denken precies hetzelfde als jullie!!

  7. iris
    11 mei 2015 / 17:24

    Nee zou dat nooit doen. Avondje/nachtje weg oke maar ik ga echt geen paar dagen weg.

  8. 11 mei 2015 / 17:29

    Wij zijn nu toevallig weg, en je ziet zoveel mensen met baby’s of enorm kleine kinderen. Die hebben toch niks te zoeken in zo’n stad? Natuurlijk zou ik niet 3 weken weggaan zonder kind, maar een citytrip… Ik denk dat mijn ouders het bijvoorbeeld ook super zouden vinden om een weekendje hun kleinkind te hebben (in de toekomst)

  9. Anls
    11 mei 2015 / 17:51

    Ik ga elk jaar een paar dagen met mijn zus naar Malaga.
    Zonnen, winkelen en lekker eten!
    Maar niet te lang hoor, 4 nachtjes 😉

  10. Irini
    11 mei 2015 / 17:58

    Ja hoor 12 dagen met vriendin naar miami geweest. Wel was mijn kindje toen al bijna 4. Zou het zo weer doen.

  11. Jessica
    11 mei 2015 / 18:04

    Wij zijn altijd dol op reizen geweest. Bij veel vrienden met kinderen om ons heen hoorde we dat ze het zo jammer vonden dat ze zo weinig tijd voor elkaar hadden en alles om hun kindje draaide.

    Nog voor ik zwanger was hadden wij afgesproken dat we 1x per jaar samen een stedentrip zouden maken en 1x per jaar als gezin weg zouden gaan.

    Toen mijn zoontje geboren was riep ik meteen dat ik hem nooit achter zou laten. Het eerste jaar vloog voorbij en toen ik afgelopen april jarig was kreeg ik een tripje Parijs kado van mijn vriend. Het was aan mij of wij onze kleine man mee zouden nemen. Na lang wikken en wegen heb ik mijn zusje gevraagd in ons huis op te passen zodat hij op zijn eigen bedje kon slapen.

    Ontzettend moeilijk om hem achter te laten, maar oh wat hebben wij een leuke tijd samen gehad in Parijs! De kleine man heeft zich ook goed vermaakt bij zijn oom en tante en had de tijd van zijn leven.
    Even aan elkaar denken dat ene weekje per jaar moet zeker kunnen! Volgend jaar gaan wij zeker weer op stedentrip! Maar nu gaan we ons richten op onze gezins vakantie in september!

  12. 12 mei 2015 / 00:40

    Hier staat eind juni werchter op de planning 4 dagen en gaat Z naar opa en oma. Heel spannend, heel eng maar we gaan het wel doen. Soms heb je de momenten samen echt nodig. Een vakantie weet ik niet of ik het zou doen, een stedentrip denk ik wel.

  13. 12 mei 2015 / 07:25

    Neen hier niet. Het is of met Jules of niet.
    Hij is tot op heden zelf nog niet uit logeren geweest. Daar komt binnenkort verandering in. Op 30 mei gaan we gezellig met ons twee uit eten en mag onze pruts gaan logeren bij oma en opa. Gelukkig maar een nachtje, langer houdt mijn moederhart het niet uit.
    Oma en opa wouden hem dit jaar een weekje mee naar zee nemen maar daar hebben we toch echt wel voor bedankt. Gelukkig voelt mijn man net hetzelfde.

  14. 12 mei 2015 / 10:33

    Ik zou het ook onwijs belangrijk vinden om tijd samen door te brengen zonder de kleine, oma blij en goed voor je eigen relatie. ik ben voor! Alleen het eerste half jaar nog niet hoor!

  15. 12 mei 2015 / 14:27

    wij zijn laatst ook een weekendje (2 nachtjes) weg geweest en dat vond ik best spannend…hoe zal het gaan met de kleine…tuurlijk ging dat prima en was het voor herhaling vatbaar.

    Precies wat je schrijft…kijk naar wat het meest praktische is en het leukst voor je kindje ook…zo’n NYC citytrip heeft zo’n kleintje niets aan inderdaad…

  16. 12 mei 2015 / 17:45

    Hi! Ik ben stewardess… Parttime weliswaar. Dus elke maand een paar nachtjes weg van m’n kids. Soms is dat moeilijk, maar meestal is het heerlijk. Samen met mijn vriend ben ik nooit langer dan een nachtje (in eigen land) zonder kids geweest… Maar we zijn wel van mening dat we dat snel een keer moeten doen!!!

  17. Ivy
    12 mei 2015 / 21:06

    Yessss eind van de maand ga ik 5 nachten met een vriendin naar Valencia en dat zonder m’n zoontje Jackson. Ik vind het belangrijk dat je zo af en toe ook eens aan jezelf denk en je weer eens vrouw en vriendin voelt in plaats van iedere dag mama. Ik ben vorig jaar ook 5 dagen naar Portugal geweest (Jackson was toen 4 maanden) en ik kan je zeggen, het is zwaar en wat een gemis. Maar elke dag foto’s en filmpjes maken het weer goed!!

  18. Bibi
    14 mei 2015 / 08:54

    Een avond zonder kids oke. Maar echt niet op vakantie zonder de kinderen. Zij horen er gewoon bij in mijn ogen. Ik zou ze never nooit achter kunnen laten om vervolgens vakantie te gaan vieren. Zou ik echt niet over mijn moederhart verkrijgen!

  19. 15 mei 2015 / 07:22

    You know the deal here hahahaha! Ook hier in de afgelopen twee jaar een paar keer zonder onze dochter weggeweest. En ik ben een week alleen op bezoek geweest bij een vriendin aan de andere kant van de wereld, toen bleef mijn man wel thuis. Zonder onze dochter vind ik 5 dagen echt de max. Als mijn man of ik thuis zijn, dan geldt er een week als max :). Mijn man gaat in juli een week rally rijden dus dan blijf ik samen met ons popje thuis. Moet kunnen, mits we ons er allemaal goed bij voelen. Ik moet wel zeggen dat ik het lastiger vind worden nu ze ouder is, omdat ze iets meer lijkt te beseffen dat we er niet zijn. En ik kijk ook enorm uit naar onze familievakantie komende zomer!

  20. 15 mei 2015 / 19:14

    Wij doen het jaarlijks een vijftal dagen. Aan een citytrip heeft een kleine van vier toch niets en wij vinden het heerlijk om eens meer dan alleen mama en papa te zijn. Hij verblijft dan meestal bij mijn ouders maar dit jaar zijn ze er in geslaagd om op hetzelfde tijdstip ook op citytrip te gaan. Zodoende hebben mijn broer en schoonzus vorige week vier dagen gebabysit op onze zoon.

Secured By miniOrange