(~215 B)




Drie jaar geleden

Drie jaar geleden

Drie jaar geleden kondigde ik mijn zwangerschap aan. Op vrijdag 17 mei net na het avondeten plaatste ik de eerste echo van Skyler op Facebook. De echo die we maandag hadden bij de verloskundige toen ik 11 weken en 2 dagen zwanger was. Die hele week hebben Raymond en ik familie en vrienden ingelicht en op vrijdag vonden wij dat het openbaar gemaakt kon worden. Het was de bedoeling dat het alleen op Facebook zou verschijnen en dat het de maandag daarna op mijn blog Styleguide én Instagram gemeld zou gaan worden. Echter ging het nieuws als een lopend vuurtje, feliciteerde iemand me op Twitter, stond het op mijn site als reactie van iemand en verschoof ik dus mijn artikel van maandag naar vrijdagavond. Resultaat: de hele site lag eruit. Het was namelijk nogal een dingetje, haha. Een positief dingetje, want iedereen was enorm blij voor ons. Ik vond het ontzettend leuk om al die felicitaties in ontvangst te nemen en dat het eindelijk naar buiten gebracht kon worden. Na een zwangerschap van 36 weken en 4 dagen kwam Skyler ter wereld en momenteel is hij alweer 2.5 jaar. Drie jaar geleden dus, sinds de aankondiging. Wat is dat bizar snel gegaan.

Ik kan het moment dat ik de zwangerschapstest in mijn handen had nog goed herinneren. Raymond en ik waren er al een half jaar heel bewust mee bezig maar kregen iedere maand weer die teleurstelling te verwerken. Natuurlijk is een half jaar niet lang als het om een zwangerschap gaat, maar zodra je samen beslist dat je ervoor gaat, kan het niet snel genoeg gaan. Iedere keer diende de menstruatie aan en was het tijd voor een volgende maand. Maar die maand was het anders. Ik had geen gevoel dat de menstruatie eraan zat te komen en was een dag over tijd. Tijd voor de test! Binnen een paar minuten zag Raymond een duidelijke streep en liet hij het me zien. Ik durfde namelijk niet te kijken. ’s Middags liep ik nog snel naar Etos om een digitale ClearBlue te halen en ook daar stond de boodschap op dat ik zwanger was. Hoera! De hele dag waren we een beetje van slag. We krijgen een kind! Tijdens ons rondje over Osdorpplein kon een bezoekje aan Prenatal natuurlijk niet ontbreken. We snuffelden wat rond, fantaseerden over de baby en zaten op een roze wolk.

Na zo’n week of acht wilden we graag onze ouders inlichten. Dat vond ik een heel speciaal moment. We kochten voor beiden een boekje ‘handleiding voor opa en oma’ en pakten deze in. Tijd om op visite te gaan! Om aan je ouders te kunnen vertellen dat ze opa en oma worden is iets heel erg moois. Het geluk dat zij uitstraalden zal ik nooit vergeten. Na de goede echo na elf weken was het tijd voor de rest. De volgende keer zal ik dat niet heel anders doen. Ik vond het heel fijn om het de eerste weken alleen met Raymond te delen, vervolgens samen met de opa’s en oma’s en dan na een goede echo de rest van de familie en onze vrienden.

De eerste weken vond ik heel erg spannend. Ik las veel online en werd toch een beetje bang van alle verhalen over miskramen die ik tegenkwam. Vooral toen ik na een week of vijf veel donkere afscheiding kreeg schrok ik enorm en dacht ik dat ik mijn kind zou gaan verliezen. Ik wilde direct een vroege echo regelen en de verloskundige bellen. Toch moest ik het doen met een intakegesprek bij week acht en een eerste echo bij week 11. Behalve heel mooi en speciaal, waren het dus ook zenuwslopende weken. Want ja, je bent zwanger volgens de test maar is het ook echt zo? Ik had geen last van zwangerschapskwalen, ik groeide nog niet en ik had nog niks zwart op wit. De eerste echo was dan ook een grote opluchting. Daar was ‘ie, Skyler, op beeld. Een piepklein, toch al duidelijk, kindje met een kloppend hartje. 11 weken en 2 dagen oud. Onze Puck!

Momenteel zijn we dus alweer drie jaar verder sinds die spannende vrijdag van de aankondiging. En wat is er veel veranderd en gebeurd. Wat waren het drie spannende, onrustige, mooie, fantastische en ontiegelijk bizarre jaren. Van een positieve test naar een peuter van 2.5 jaar die ‘mama, hou jou’ zegt als hij naar bed gaat. Ik vind het maar wonderbaarlijk.

Schermafbeelding 2016-05-17 om 11.49.47

Delen:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

4 Reacties

  1. Carolien
    17 mei 2016 / 15:07

    Wat mooi Shirley! En vandaag is de dag dat ik twee jaar geleden mama werd van mijn boefie! Een mooie datum dus!

    • Shirley
      Auteur
      17 mei 2016 / 15:09

      Gefeliciteerd!

  2. 17 mei 2016 / 20:20

    Jeetje, 3 jaar geleden alweer? Time flies too fast! Dat jullie het nog zolang verborgen hebben kunnen houden voor jullie ouders, ik stond gelijk 3 dagen later bij hun op de stoep met een kaart “Een kleinkind op komst” en babysokjes

Secured By miniOrange