Instagram was al mijn favoriete medium maar afgelopen jaar vond ik het nóg leuker om ermee bezig te zijn. Veel mensen hanteren een duidelijk uploadschema, gebruiken bepaalde filters, houden fotoshoots voor een voorraad aan foto’s en willen per sé voor dat perfecte plaatje gaan. Ik heb mijn draai helemaal gevonden en dat is door juist niet mee te gaan met deze stroom. Ik plaats nog steeds de snelle foto’s die ik heel simpel met mijn telefoon schiet en die ik dan ook direct online wil hebben. Het zijn geen perfecte foto’s, maar mijn feed is in mijn ogen wel perfect. Voor mij. Ik gebruik wel een vaste filter om een soort eenheid te creeren, maar daar is ook alles mee gezegd. Juist door zo dicht bij mezelf te blijven houd ik vast aan mijn eigen visie; eerlijkheid, echtheid, het simpele maar het herkenbare. Iets wat ik voor 2019 wil gaan vasthouden. Het zorgt niet voor groei; het zorgt wel voor authenticiteit. En jullie weten inmiddels hoeveel dat voor me betekent.
Moet ik er wel eerlijk bij zeggen dat ik me soms laat leiden door al die mooie feeds. Ik twijfel over bepaalde slechte kwaliteit foto’s die ik graag wil delen maar die ik eigenlijk niet goed genoeg vind. Ik kan me druk maken om slecht licht, vind het soms toch lonken om me wel over te laten halen. Maar dan na drie foto’s besef ik me; waar ben ik mee bezig? Dit ben ik niet. Op Mommyhood zal je ook niet opeens alleen maar mooie verhalen lezen zonder enige struggle en mijn Instagram is daar een verlengde van.
Zoals ieder jaar is er een site waar je je negen beste foto’s op kunt bekijken en terwijl ik voorgaande jaren altijd wel wist welke foto’s hoog zouden scoren, vond ik het nu een héél verrassend resultaat. Maar toch eigenlijk ook niet. Veel foto’s staan echt voor mij, voor dingen die ik belangrijk vind en die ik wil uitstralen. Ook een beetje persoonlijke groei, ofzo. Afgelopen jaar kende geen grote hoogtepunten, maar al met al was het een prima jaar met prima bijhorende foto’s. Ik wil ze met jullie delen met een persoonlijk verhaaltje erbij.
Zoals eigenlijk iedere week was er ook dit keer weer een comment: ‘je bent dik en degelijk geworden nu je twee kinderen hebt’. Voor nu heb ik hem weer eens goedgekeurd op de site want het lijkt soms allemaal zo gezellig in de reacties. Niets is minder waar. Al 14 jaar zijn er mensen die het nodig vinden om dit soort dingen te zeggen tegen iemand die ze niet kennen. Maar sinds een tijdje kan ik denken: ‘prima, zeg dat maar.’ Want ik mag dan niet meer op mijn lichtst zijn, ik mag dan geen spannend leven hebben en ik mag dan niet zoveel mensen om me heen hebben; hetgeen wat ik heb is me heel wat waard en maakt me een gelukkig en rijk mens. Inclusief wat extra kilootjes. Ik shine al de hele week in mijn prachtige bikini waar ik me heel erg mooi in voel en geniet onwijs van mijn twee prachtige kids, vriend en familie. Ik heb een eigen bedrijf, kan doen en laten wat ik wil en geniet juist heel erg van het rustige vaarwater. Wat heb ik nog meer te wensen? Fijne dag peeps. Geniet van het mooie weer in Nederland en laat je niet uit het veld slaan. Shine like a motherfucker!
2018 was eigenlijk wel het jaar van bodypositivity voor mij. Het was volgens mij het eerste jaar dat ik niét aan een dieet deed en dat voelde héél erg goed. Ik tel geen punten, ik voel me niet schuldig na een stukje taart en ik voel me eigenlijk met de dag rustiger worden. Natuurlijk heb ik zelf ook gezien dat ik wel wat ben aangekomen, maar het is wat het is en ik voel me er helemaal oké bij. Het is ook eigenlijk helemaal niet zo belangrijk. En dat ik nu niet meer dagelijks, maar misschien eens per maand op de weegschaal staat doet me ook veel goeds. Het grappige is dat ik nu veel minder aan het jojo’en ben en al een paar maanden op hetzelfde gewicht hang. Ik heb nog ontzettend veel te leren en heb nog zeker wekelijks het idee op dieet te moeten, maar ik kan mezelf al gauw weer bij elkaar rapen. Ben benieuwd wat 2019 me op dit vlak gaat brengen.
Speechless! Wat een betoverende, bijzondere, mooie avond. Wát een plaat, wát een teksten, wát een locatie, wát een stem en wát een bijzondere vrouw. Anouk, bedankt voor de foto. Dit was bijzonder en heel speciaal voor me. Juist deze avond. De avond waarop het niet draaide om getallen maar om de liefde voor een artiest. Een fan voor het leven. Iemand die geen show mist. Dank lieve Debbie, dat je met me mee was. Ik check uit vanavond. Met een smile van oor tot oor.
Er was weer een heel mooi moment met Anouk! Ik kreeg de kans om met haar op de foto te gaan tijdens een heel exclusief concert in Tuschinski. Ze presenteerde hier haar Nederlandstalige album en zong alle nummers voor een select groepje. Na afloop besloot ik nog even te wachten omdat deze avond voelde als dé perfecte gelegenheid om nog eens een foto met haar te kunnen scoren. Tijdens concerten is ze altijd snel weg en dan zijn de ruimtes ook veel te groot. Debbie wachtte met me mee en na een klein uurtje troffen we Anouk. Bijzonder moment en voor mij heel erg belangrijk omdat het te maken had met een ander hoogtepunt, namelijk een andere foto die ik hieronder met jullie ga delen.
Hieperdepiep hoera! Maddox is vandaag 1 jaar geworden! Het afgelopen jaar was er eentje met veel zorgen, slapeloze nachten en zoeken. Maar het was er ook één met lachen, veel knuffelen, ondeugendheid, dragen, borstvoeding geven, genieten en heel veel liefde. Op Mommyhood schreef ik hem een brief. Hier zeg ik alleen nog maar: love you big time, kleine kabouter van me!
Hoera, Maddox werd 1 jaar! Maddox kijkt een beetje verdrietig op de foto en het was ook eigenlijk niet zijn beste dag. De dagen daarvoor had hij een flinke allergische reactie en had hij over zijn hele lijfje eczeem. Met een flink smeerschema met hormoonzalf hebben we het kunnen terugbrengen naar dit resultaat. Het staat ook eigenlijk wel voor het hele eerste jaar; veel zoeken, veel proberen, veel zorgen. Gelukkig hebben we dit jaar het eczeem beter onder controle en kunnen we alweer gaan aftellen naar zijn tweede verjaardag over vier maanden. Het gaat zo ongelofelijk snel!
Twee weken geleden kwam er een opdracht voorbij via een platform voor bloggers/social influencers: als je 20.000 volgers had kon je reageren en maakte je kans om aanwezig te zijn bij de releaseparty van Anouks nieuwe album. Helaas had ik die 20k volgers niet en vroeg ik om shoutouts. Ik kreeg er veel nieuwe volgers bij (mijn dank is heel groot, wat een liefde en support!) en mailde mijn motivatie en diverse foto’s naar het platform in de hoop dat er een uitzondering kon worden gemaakt. Helaas heb ik tot op heden nog niks gehoord en het deed me echt een beetje pijn dat het bij bepaalde campagnes alleen maar om de grote cijfers draait en niet om de authenticiteit en hoe goed een campagne bij iemand past. Dat vind ik vaker niet helemaal terecht en bij deze opdracht vond ik het helemaal jammer. Ik ben tegen volgers kopen en pleit juist voor eerlijke, echte en passende content. Daar blijf ik voor staan, hoe lang ik ook nog ga bloggen en welke campagne het ook gaat zijn. Zelfs deze van Anouk. Ik zit er dus al twee weken mee in mijn maag, tot vanmorgen. Ik ontving een bericht van lieve Mandy dat ze twee kaarten voor de releaseparty in haar virtuele mandje had via Spotify. Ik had er zelfs niks over gehoord of gelezen en ze heeft dus heel lief die kaarten voor me vast gehouden en gekocht. En zo ben ik er toch bij, op 11 oktober in Amsterdam. De releaseparty in fucking Tuschinski waar Anouk een intiem optreden gaat geven. Zonder 20k volgers, €100 armer maar als grootste fan ter wereld. Eerlijk, authentiek en helemaal voor mezelf!
Ik deed een boekje open over de bloggerswereld en over iets wat me al tijden heel erg mee bezig hield; dat alles maar draait om cijfers en niet om passende campagnes en authenticiteit. Ik gooide dit bericht online en kreeg massaal van jullie lieve berichten toegestuurd. Het is weer eens een bevestiging voor mezelf dat ik goed bezig ben en trouw blijf aan mezelf. Dat waardeer ik zelf, maar jullie ook. Eigenlijk wat ik in de intro ook al vertelde. Cijfers zijn echt niet alles en juist door goede en vooral passende influencers bij je campagne te zoeken, kun je veel mensen bereiken en geloofwaardigheid uitstralen. Dat bewijst dit wel, dat zowel deze foto als de foto hierboven samen met Anouk tussen de best gelikete foto’s terecht is gekomen. Nogmaals bedankt voor jullie support! Na dit alles schreef ik dit artikel waar ik nog steeds heel erg trots op ben en die flink veel gedeeld is.
Hieperdepiep hoera! Ik ben jarig vandaag! 31 jaar alweer… Door mijn mannen ben ik vanmorgen al verwend en voor de rest wordt het een gewone dag omdat ik er niet zoveel aan doe. Maar hé, een leuke jurk aantrekken, taart eten en even stil staan bij een nieuw jaar kan natuurlijk wel Op Mommyhood vertel ik vandaag over deze dag en hoe het eigenlijk met me gaat. Want ja, afgelopen jaar was op zijn zachtst gezegd best vermoeiend qua gezondheid en kids.
Je ziet de vermoeidheid op mijn gezicht en het waren ook vreselijke maanden hiervoor. Ik was al maanden bezig met mijn gezondheid en bleef maar klooien met mijn longen. Mijn energie was compleet verdwenen en ik wist even niet meer hoe ik alles zou gaan redden. Maar het bewijst wel dat we veel aan kunnen. Inmiddels zijn we maanden verder, heb ik veel meer de balans gevonden en voel ik me echt een stuk beter. Ik zit beter in mijn vel, maar mijn energielevel kan nog wel opgekrikt worden. Er zijn een hoop zorgen van me af gevallen en als mijn longen weer een beetje meewerken, hoop ik dat ik in ieder geval weer een beetje kan gaan sporten. Dat zal mijn gezondheid en energie ook wel weer goed doen. Dit jaar was in ieder geval al beter en als ik 32 word in maart, kan ik in ieder geval terugkijken op een iets beter en vrolijker jaar! Zo’n eerste jaar met een baby is gewoon rete zwaar en net als toentertijd bij Skyler was het heel veel zoeken. Mezelf weer vinden, eigenlijk.
Och, wat is hij blij. De dag waar hij al maanden naar uitkijkt is eindelijk hier; Skyler is 5 jaar!
Hij keek er al maanden naar uit en eindelijk was het 6 november zover. Skyler werd vijf jaar en voelde zich zo trots en groot! Vorig jaar wilde hij geen verjaardagsmuts, geen liedje, geen taart, niet op de stoel staan en vooral niet trakteren; nu had hij het er al weken over. Vijf jaar worden was voor hem heel belangrijk. Wat is hij gegroeid de afgelopen maanden en wat is het toch een knapperd!
Ik weet niet hoe vaak ik al lovende woorden over Maddox’ crèche heb uitgesproken maar als je dan ‘s ochtends binnenstapt en zo wordt verwelkomt… Inclusief mijn favoriete roze koek… Tsjah, douze points en honderdmaal liefde!
Wat een verrassende foto in deze lijst! Ik weet niet zo goed wat ik er verder over kan zeggen, behalve dat ik nog steeds heel erg blij ben met de plek die we voor Maddox hebben gevonden en het feit dat niet alleen hij, maar ook wij als ouders ons hier enorm thuis voelen.
Momenteel ben ik weer in zo’n fase beland waarin ik alles wil passen wat buiten mijn comfortzone ligt. De laatste keer dat dat gebeurde was in het Styleguide-tijdperk, toen ik op mijn lichtst was. Ik voel me erg goed en het is leuk om weer iets meer met mode bezig te zijn in plaats van klakkeloos de basics uit mijn kast te dragen. Het resulteert in gekke dingen in de paskamer, waaronder een jumpsuit met stippen en wijde pijpen van Vila. Onder het mom van ‘grappig, even lachen maar stiékem een kleine hoop dat het tof is’ trok ik de jumpsuit aan en verrek, ik werd verliefd. Ik keek niet naar of het afkleedt of dat ik er slanker van word, maar puur of ik het item mooi en tof vind. Vanmorgen postte ik de foto op Instagram Stories en ik werd gebombardeerd met allemaal complimenten en lieve berichten. Toch is een spiegelfoto in de slaapkamer anders dan een foto op straat (ik lijk altijd slanker op zo’n foto in de kleine spiegel haha #eerlijkheidduurthetlangst) en bovendien geeft een echte foto in het dagelijks leven een beter beeld qua hoe het valt en hoe ik het in zijn geheel draag met accessoires en schoenen. Hierbij een real deal foto, vanuit Woerden waar ik gezellig met @fantasticmomsjessica aan het werk (en eten, koffie drinken, shoppen, kletsen) was. Fijne avond!
In het verlengde van bodypositivity en beter in mijn vel zitten; ik deelde dit jaar meer outfitfoto’s op Instagram en jullie reageerden allemaal ontzettend lief. Ik vind het leuk om weer wat meer met kleding bezig te zijn en stap wat vaker uit mijn comfortzone om nieuwe dingen te proberen. Vooral afgelopen zomer waren het maanden van proberen. Nu de koude maanden zijn aangebroken merk ik dat ik het weer lastiger vind, maar dat is eigenlijk ook helemaal prima. Ik heb er een goede balans in gevonden en dat is voor mij het belangrijkste.
Oh, zo schattig! Skyler kreeg vandaag zijn eerste vriendenboekje mee naar huis maar we hadden geen recente pasfoto’s om er in te plakken. Skyler begon in november op school en de maand ervoor was (helaas) de schoolfotograaf geweest. En dus gingen we vanmiddag speciaal foto’s maken voor de vriendenboekjes die nog komen gaan. En natuurlijk moesten we zelf ook even een vriendenboekje aanschaffen!
Sluit ik af met weer een verrassende maar zeker ook een leuke foto: Skylers pasfoto’s die we lieten maken! Hij was net begonnen op de basisschool en we gingen foto’s laten maken voor de vriendenboekjes die hij zou gaan invullen. Op deze foto zie je pas hoe groot hij is geworden het afgelopen jaar. Zo’n basisschool doet gekke dingen met je kind!
Bedankt voor het volgen allemaal en op naar een nieuw, mooi jaar op Instagram en hier op Mommyhood! X
Die eerste foto blijft een topper. Zo fijn hoe je daar mee om kan gaan, heel mooi. En dat verhaal van Anouk kan ik me nog zo goed herinneren. Ben het helemaal met je eens. Jammer dat het zo gaat maar je bent er maar mooi geweest 🙂
ben blij dat je niet mee gaat met die insta stroom!! gewoon lekker real en puur 😀 en leuk dat je aan het dingen uit proberen bent buiten je comfi zone 😀
Ik volg je al heel lang op Instagram en ik vind je feed dus heel leuk omdat je dus de foto’s snel schiet en online zet. Zoals je zelf al zegt het komt heel echt over. En dat vind ik van je blog ook 🙂 Heb ik volgens mij al vaker gezegd, maar het is zo haha.