Angst voor de tandarts overwinnen

Toen ik laatst een artikel schreef over dat Skyler wat later op zwemles ging dan zijn klasgenoten omdat het niet zo’n waterrat is, was er iemand die me ergens op wees; dat ik mijn eigen angst (ik was vroeger als de dood voor zwemles) projecteerde op mijn kind. Ik snap precies wat deze lezeres bedoelde, ook al vond ik het in deze situatie niet van toepassing. Zowel Raymond als ik stimuleren Skyler namelijk enorm met water. Maar waar het wel bij van toepassing is, is bij de tandarts. Ik ben zelf totaal geen held als het om de tandarts gaat en ga eerder niet dan wel. Als ik eens in de drie of vier jaar durf, is het veel. Nu ik een kind heb moet ik vaker aangezien ik wil dat Skyler netjes ieder half jaar gaat. Maar ik ga dus écht alleen voor hem. Omdat ik het bij hem goed wil doen. En die angst, die voelt hij enorm.

Jaren niet geweest

De eerste keer naar de tandarts was toen Skyler twee jaar was. Ik was al jaren niet geweest maar omdat het toch eens tijd werd om Skyler kennis te laten maken, besloot ik een afspraak te maken. Ik heb trouwens geen idee waar mijn angst vandaan komt, het is er gewoon. Ik ken geen nare ervaringen en heb werkelijk nog nooit iets met mijn gebit gehad. Zelfs geen gaatjes. Misschien daarom juist. Bang voor het onbekende, bang voor het niet weten wat er komen gaat, bang voor al die gekke geluiden en bang dat het enorm zeer gaat doen. In ieder geval bang voor de tandarts en dat gaat zo ver, dat ik voorheen zo’n vijf of zes jaar niet ging.

Eerste keer

Anyway: toen Skyler twee was wilde ik dus wel gaan en ik vertelde tegen Raymond dat ik dat zou doen en dat hij hem niet mee hoefde te nemen. Zo heb ik gelijk een stok achter de deur om het voor mezelf ook bij te houden. Ondanks dat ik Skyler niks vertelde over mijn angst, was het wel duidelijk zichtbaar toen ik in de stoel lag. Ik weet niet, maar ik raak daar erg gespannen van. Skyler durfde niet in de stoel maar mocht gelukkig blijven staan. De tandarts keek in Skylers mond en even later waren we klaar en had Skyler een sleutelhanger verdiend. Ik dacht dat Skyler echt een beetje te jong was om alles goed te beseffen, maar uiteindelijk bleek hij de tandarts toch wel een beetje eng te vinden. Want ja, mama vond het toch ook spannend?

100 cadeautjes

De laatste keer dat we zijn geweest is een paar weken geleden. Ik zag er al weken tegenop maar moest toch echt de tandarts bellen voor een nieuwe afspraak. Eenmaal aangekomen bij de tandarts heeft hij ons hier echt enorm goed in begeleid. Toen hij merkte dat ik wilde beginnen over de angst snoerde hij direct mijn mond en moest ik gaan liggen om als eerste mijn gebit te laten checken en zo niks te kunnen zeggen. Ook dit keer was alles helemaal goed en de tandarts wist er nog een dolletje van te maken; ‘ik snap wel waarom je zo bang bent, wat een wáárdeloos gebit.’ Haha. Jaja, I get it. Vervolgens ging hij aan de slag met Skyler en middels wat grapjes kon hij zo al zijn tanden checken. ‘Ik zie aan je tanden dat je Skyler heet! En dat je zeven bent! Klopt dat?’ En: ‘je hebt heel goed gegeten want je tanden zijn zo mooi gegroeid!’ Hij probeert iedere keer meer vertrouwen te winnen bij Skyler en op het laatst heeft hij Skyler helemaal ingepakt: ‘hoeveel cadeautjes wil je? 100?! Grapjas, 100 heb ik er niet maar je mag er vier!’ Skyler mocht vier kleine cadeautjes uit de bak vissen, gaf de tandarts een high five en eenmaal buiten hoorde ik van Skyler dat hij de tandarts cool vond. En ik? Ik was dolgelukkig. En alweer vol spanning, want de nieuwe afspraak staat weer gepland voor over een half jaar. Alles voor de kids. Skyler is ook net mee geweest met Raymond. Niet voor een controle, maar gewoon om eens te kijken terwijl Raymond in de stoel lag. Dat ging helemaal prima en hij vertelde vol trots dat we laatst geweest zijn en dat alles helemaal goed was.

Tips

Er zijn een paar dingen die je kunt doen om angst voor de tandarts te verminderen bij kinderen;

1. Neem ze al heel vroeg iedere controle mee. Ook al doet de tandarts niks; even kijken in de mond is al een heel mooi begin.

2. Ga heel frequent; gewoon ieder half jaar een afspraak maken en ieder half jaar ook je kindje meenemen.

3. Uitleggen is altijd een goed idee, bij alles. Gelukkig zijn er tegenwoordig overal boekjes voor, ook over naar de tandarts gaan.

4. Blijf zelf zo rustig mogelijk. Ik heb me bij de tandarts behoorlijk rustig gehouden maar kinderen voelen toch je spanning. Als je écht als de dood bent en ook in de stoel paniekaanvallen kan krijgen, zorg er dan voor dat je kind met je partner mee kan. Bij mij zakt de angst weg zodra ik in de stoel lig, dus dat is fijn. Achteraf gezien was het misschien toch verstandiger geweest als Skyler met Raymond was meegegaan. Dit was vooral een keuze die voor mij (‘dan ga ik ten minste) verstandig was.

5. Vertel al door de telefoon dat je bang bent voor de tandarts en dat je je kind mee hebt. Hier heeft de tandarts direct ingegrepen door Skyler zelf aan het woord te laten en mij bijna niks te laten zeggen.

6. Straf je kind niet en zeg vooral niet dat hij of zij zich aanstelt. Dit kan het alleen maar erger maken. Deze angst is veel voorkomend; zo’n 15% van alle kinderen tussen de 4 en de 11 jaar is bang voor de tandarts.

7. Doe geen valse beloftes als: ‘Je voelt absoluut niks’. Als dat anders uitpakt vertrouwt je kind je niet meer in deze kwestie. Je weet namelijk niet wat de tandarts gaat doen.

8. Ga daarna wat leuks doen, ook als het kind ontzettend bang is geweest. Spreek af dat je een ijsje gaat halen (hielp hier goed), dat ze een uurtje langer op mogen blijven of bijvoorbeeld een klein cadeautje mogen uitzoeken. Hier kreeg Skyler dus van de tandarts wat leuks en hij is daar nog steeds zo blij mee, dat het het bezoek zeker leuker heeft gemaakt en ik dat kan gebruiken voor als het weer zover is.

9. Pak het heel rustig en voorzichtig aan. Kinderen ontwikkelen snel een angst voor de tandarts en door heel kleine stapjes kan dit voorkomen worden. Laat met twee jaar bijvoorbeeld alleen de praktijk zien en ga zo ieder half jaar een stapje verder. Met drie a vier jaar moeten ze wel echt hun gebit durven laten zien. Bij Skyler was dat dus uiteindelijk met vier jaar. Maar het ging goed, hij was enorm trots en ik verwacht de volgende keer niet al teveel problemen. Alleen bij mezelf maar nu ik steeds iets vaker ga, neemt mijn angst steeds een beetje meer af. Erg prettig!

10. Denk om je woorden. Als je kind niet goed heeft gepoetst of bijvoorbeeld niet wil poetsen, moet je niet gaan zeggen dat anders de tandarts boos wordt, dat de tandarts misschien wel een tand eruit gaat trekken of andere gekke dingen. Zorg dat het poetsen leuk blijft en dat de tandarts niks anders wordt dan alleen maar een vriendelijke man of vrouw die even met een spiegeltje de mooie tanden wil bewonderen.

Bij Tandarts Jordaan in Amsterdam kun je terecht als je angsten kent voor de tandarts, als je kindje het moeilijk vindt of als je iemand zoekt die gespecialiseerd is in kindertandheelkunde. De tandarts bij de praktijk is zelfs docent op dit gebied en kan je helpen met alle vragen en kwesties!