(~215 B)




Zwanger! #28: brief aan de baby

Zwanger! #28: brief aan de baby

Lieve baby twee,

Allereerst: sorry, sorry, sorry. Sorry dat ik geen koosnaampje voor je heb, zoals ik die voor Skyler wel had. Je grote broer noemde ik al vrij snel Puck maar voor nu voelt niets goed. Je papa en ik hebben het dan ook maar gewoon over ‘de baby’ en hier op Mommyhood praat ik over baby twee. Het klinkt lief en crimineel tegelijk. We maken het goed door een fantastische échte naam voor je te verzinnen. I promise! Net zoals bij Skyler toen ik zo’n zes maanden zwanger was, wilde ik ook jou een brief schrijven. Een brief aan mijn nu nog ongeboren kind, dat over een kleine drie maanden zijn opmars gaat maken. Ons tweede kindje, ons tweede mannetje. Laat ik gewoon eens kijken wat ik je allemaal te vertellen heb.

Het duurt niet zo lang meer voordat we je kunnen vasthouden. Voordat de bevalling begint en je daarna op mijn borst gelegd gaat worden. Zal je, net als je broer, ook weer lekker op tijd ter wereld komen omdat je er klaar voor bent? Of blijf je warm zitten en kruipen we richting eind april? Misschien wel 1 mei, de datum dat jouw papa en ik 14 jaar samen zijn. Ergens ook wel bijzonder, toch? Hoe dan ook: ondanks dat ik in het begin helemaal niet zoveel met de zwangerschap bezig ben geweest, maak ik dat nu helemaal goed. Ik stond met één been in het derde trimester en sindsdien kan ik aan niets anders denken dan aan jou. Ik begin ontzettend nieuwsgierig te worden naar je. Naar jouw uiterlijk, naar jou en je grote broer samen, naar ons. En vooral: naar het eerste jaar.

Het eerste jaar met Skyler was heftig. Emotioneel, omschakelen, moeilijk en prachtig tegelijk. Ik hoop dat ik deze ervaringen mee kan nemen naar de babytijd met jou. Dat ik me iets minder zorgen maak om alle ballen die hoog gehouden moeten worden. Dat ik veel meer vertrouw op mijn gevoel. Dat ik weet dat de wereld niet vergaat als er foutjes worden gemaakt en vooral: dat het allemaal wel goed komt. Dat ik niet moet vergeten om te genieten want jeetje, wat gaat de tijd hard. Dat wist ik op dat moment met Skyler niet zo goed. Ik wilde al vrij snel weer teveel en stond te weinig stil bij de mooie momenten. Mooie momenten die ik met jou weer wil beleven. Mooie momenten die ik met jou weer gá beleven. Dat idee vind ik prachtig. Dat het ons gegund is om alles nogmaals te ervaren, met in ons achterhoofd de ervaring die ons sterker heeft gemaakt. Ik hoop dan ook van harte dat het waar is wat men zegt, dat een tweede kindje makkelijker is omdat je zelf als ouder makkelijker bent. Dat gun ik jou, maar dat gun ik mezelf ook.

Lange tijd heb ik me deze zwangerschap druk gemaakt. Word je net zo’n slechte slaper als je broer of komt het allemaal wel goed? Voor nu heb ik het iets meer los kunnen laten. Het komt zoals het komt en we gaan het allemaal maar per maand bekijken. Voor nu verheug ik me vooral op je komst. Op zo’n klein hummeltje waarmee ik urenlang kan knuffelen. Die ik in de meest heerlijke babypakjes kan hijsen en vooral: die ik je kennis mag laten maken met Skyler. Want wat tref jij het met zo’n grote broer. Een broer die nu al zo lief is voor zijn ongeboren broertje. Ben je je bewust van al die kusjes die je iedere dag ontvangt? Ik ben tot tranen ontroerd als Skyler zijn speen aan je afstaat en me continu vraagt wanneer hij nu eindelijk met je kan spelen. Wat dat betreft moet je maar niet blijven zitten tot 1 mei en ietsje eerder je opmars maken.

De gedachte aan mezelf met twee jongens vind ik zo overweldigend. Dat ik straks aan één hand Skyler vast heb en jij mijn andere hand vasthoudt. Dat ik moeder mag zijn van twee kinderen, van twee jongens en dat ik volgend jaar met jullie papa ga trouwen met mijn twee zoons aan mijn zijde. Ik gooi het maar even op de hormonen dat ik daar emotioneel van word. Het was even wennen tijdens de geslachtsbepaling omdat ik sterk het idee had dat je een meisje zou zijn, maar ik zou het nu niet anders meer willen. Word je een zachtaardige knul? Een stoere jongen? Een knuffelbeer zoals je broer dat is? Of word jij dat papa’s kindje dat iets minder aan mij gaat hangen? Het maakt ook eigenlijk allemaal niet uit. Jij wordt jij. Jij bent jij. De karaktertrekken zullen we ongetwijfeld snel leren kennen.

Morgen hebben we de 3D-echo en kunnen we voor het eerst echt even kennis met je maken. Jouw mooie koppie bewonderen. Lijk je op mij? Op papa? Op Skyler? Ik kan bijna niet meer wachten om dat te gaan ontdekken. Ik hoop dan ook dat we daarna snel jouw perfecte naam gevonden hebben en de rest in orde kunnen maken. De babykamer afmaken, jouw gave kinderwagen over twee weken ophalen en vooral nog even een paar weken keihard genieten van het gevoel tussen jou en mij. Want dat ga ik vast nog wel heel erg missen na de bevalling; dat ik je dan opeens moet delen. Dat de bewegingen niet alleen meer tussen ons zijn en dat je daadwerkelijk klaar bent om je leven te gaan leiden. Met een grote broer die over je gaat waken. Daar ben ik 100% zeker van.

Lief, klein kind van me. Je gaat een belangrijke rol vervullen als je geboren bent. Je geeft ons opnieuw een fantastische babytijd, een fantastische kindertijd en alle prachtige momenten die daarbij horen. Het voelt een beetje spannend omdat ik het zo graag zo goed wil gaan doen. Omdat het ook de laatste keer gaat zijn dat we deze bijzondere tijd mogen meemaken. Laten we er samen een tijd van maken waar we allemaal met een intens mooi en blij gevoel op terugkijken. Je gaat jouw papa en mama voor de tweede keer ouders maken en Skyler dat broertje geven waar hij nu al met smart op wacht. Je maakt ons compleet.

Tot over een paar weekjes, baby twee. X

2017-01-24 13.43.14

Delen:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

17 Reacties

  1. 25 januari 2017 / 08:23

    Wat mooi geschreven Shirley! Goed verwoord allemaal in de brief. Veel plezier en geniet van de 3d echo, dat is ook zo bijzonder!

  2. 25 januari 2017 / 10:36

    Wat een prachtige brief zeg. Mooie herinnering voor later!

  3. 25 januari 2017 / 11:16

    Wat mooi! Ik zit hier zelfs een beetje te snotteren #15wekenzwanger #diehormonentoch

  4. 25 januari 2017 / 13:02

    Wauw, tranen over mijn wangen en rillingen over mijn rug! Wat goed dat je zo eerlijk beschrijft hoe je je voelt, en heel logisch ook voor een tweede kindje. Je eerste kindje grote broer zien worden moet toch wel het aller bijzonderste zijn ooit. Ik verheug me er nu al op, als ik in de toekomst weer zwanger word…

  5. Barbara
    25 januari 2017 / 15:35

    Prachtig, zo’n mooie brief wil ieder kind wel van moeder krijgen. Ik moet er van snotteren

  6. Naomi
    25 januari 2017 / 19:50

    Wat mooi weer!! Ben ook erg benieuwd of hij op Skyler lijkt of juist niet. Zo leuk om je verhalen te lezen en vooral omdat het erg gelijk opgaat met een vriendin van mij. Allebei zwanger van de tweede, allebei een jongetje, allebei veel beroerd geweest tijdens de zwangerschap! Ook bij haar ben ik benieuwd in hoeverre de baby op kindje nummer 1 lijkt.

  7. 26 januari 2017 / 20:21

    Ahww *snif* mooi Shirley.
    Prachtig voor later.

  8. Noek
    26 januari 2017 / 21:08

    Wat ontzettend lief! Heel mooi geschreven!

Secured By miniOrange