Zelf ben ik opgegroeid in een stabiele thuissituatie. Mijn ouders waren en zijn nog steeds bij elkaar, we hadden een fijn huis om in te wonen, genoeg geld om rond te komen en om leuke dingen te doen en mijn broertje en ik hebben absoluut niets te klagen. Het was fijn thuis en ik weet niet beter dan dat dat altijd zo is geweest. Geen ruzie, geen onenigheid, geen woordenwisselingen tussen mijn ouders, vrijwel geen conflicten met mijn broertje, met gelijkheid behandeld en stiekem toch wel een beetje verwend. Het is niet zo dat we in onze vingers knipten en alles kregen wat we wilden, maar het was genoeg om te zeggen dat ik alles heb gekregen wat mijn hartje begeerde. Mijn broertje en ik verschillen best wel. Zo was hij van de vele vrienden, sporten, het uitgaan, van een iets lager niveau op school, het niet studeren en was ik veelal alleen, hield ik van school, ging ik na de havo naar Amsterdam om te studeren en zat ik in de schoolbanken terwijl mijn broertje al snel wilde werken en zich daarin wilde ontwikkelen. Maar er was respect en gelijkheid, ondanks onze verschillende keuzes. Ik kijk terug op een heerlijke tijd en kom nog steeds erg graag bij mijn ouders, mijn oude thuis, over de vloer. De band is nog steeds goed en misschien nog wel beter nu ik zelf moeder ben. Je waardeert alles nog meer en merkt dat het allemaal echt niet zo vanzelfsprekend was en is.
Als ik nadenk over wat ik Skyler wil meegeven, is mijn eigen opvoeding een goed voorbeeld. Ik wil dat Skyler kan thuiskomen in een fijn huis waar hij zichzelf kan zijn en waar hij zich goed en vertrouwd voelt. Waar hij eerlijk kan zijn, met respect wordt behandeld, waar naar hem geluisterd wordt en waar hij zij ei kwijt kan. Waar dat dan ook over gaat. Ruzies, vriendinnetjes, vriendjes, relaties, problemen, moeilijkheden; ik hoop dat hij zijn weg naar huis blijft vinden en dat wij, Raymond en ik, de stabiele basis voor hem blijven, net zoals mijn ouders voor mij zijn geweest en nog steeds zijn.
Ik hoop Skyler mee te geven dat je iedereen met respect moet behandelen en dat zolang hij oprecht, eerlijk en goed blijft voor anderen, hij dat vaak ook wel terug kan verwachten. Er is veel oneerlijkheid en narigheid in de wereld en ik hoop dat dat hem bespaard blijft maar zo niet, dan hoop ik dat ik hem heb meegegeven dat hij bij ons terecht kan en dat er vaak een oplossing voor te vinden is. Dat hij er niet alleen voor staat en dat hij mensen om hem heen heeft die het beste met hem voor hebben en hem willen bijstaan waar dat nodig is. Hij is niet alleen en hoeft ook niets alleen te doen als hij denkt hulp nodig te hebben. Zelfstandigheid, maar ook zeker durven te vragen om hulp. Wetend dat dat altijd goed is.
Als ik naar Skyler kijk, dan hoop ik dat hij gelukkig wordt, in wat en met wie dat ook mag zijn en dat hij zijn dromen achterna gaat. Of hij nu een vriendin of vriend krijgt, of hij nu een hoge of lage opleiding heeft en wat voor beroep hij ook wil gaan uitvoeren. Ik hoop als ouder een voorbeeld voor hem te kunnen zijn, maar dat hij wel zijn eigen pad volgt. Dat hij keuzes maakt waar hij achter staat, voor de volle honderd procent. Dat hij onze adviezen ten harte neemt, maar uiteindelijk zelf zijn eigen pad volgt. Twijfelen mag en er zullen vast weleens verkeerde keuzes gemaakt worden, maar het gaat erom dat hij zichzelf weer weet te herpakken en met een goed gevoel kan terugkijken op een goede en mooie tijd. Als ouders zijn we best makkelijk en er is een hoop mogelijk en goed, maar wel binnen bepaalde grenzen en regels. Zolang dat duidelijk blijft voor iedereen en we deze allemaal respecteren en ernaar handelen, komt het allemaal helemaal goed.
Eerlijkheid, respect, gelijkwaardigheid, openheid, vertrouwen en een stabiele basis. Het zou heel mooi zijn als Skyler krijgt wat ik ook heb gehad. Maar daar gaan we als ouders dan ook alles aan doen. Dan weet ik zeker dat Skyler met een fijn gevoel terugkijkt op zijn opvoeding als hij ouder is.
Wat zou je kind heel graag mee willen geven in de opvoeding?
wow Shirley wat een mooie post, eigenlijk precies wat ik ook voel en wens voor mijn kleine man, alleen had ik het nooit zo mooi onder woorden kunnen brengen!
Heel
Mooi beschreven!
Kan er niks anders over zeggen.
Prachtig verwoord Shirley, een mooie ode aan jouw familie! Ik sluit me bij jouw ideeën aan. Het zal soms met vallen en opstaan gaan, maar we willen ons mannetje een warme, veilige basis bieden.
Wat jij met jou familie hebt gehad heb ik nog nooit meegemaakt. Daarom geniet ik er bij anderen ook zo van om dat wel te zien, horen of te lezen. Ik hoop dat mijn kinderen wel positief terugkijken op hun jeugd en dat ze gaan doen waar zij gelukkig van worden. En inderdaad de openheid met alles. Wat er ook maar is..ik hoop dat ze erover komen praten.
Auteur
Ik denk dat als je het niet hebt gehad, je juist heel veel besef hebt van hoe je het anders kan doen om te zorgen dat je kinderen het anders en beter krijgen dan jijzelf. Dat is hetzelfde met mijn moeder. Ze wilde absoluut niet dat wij zo’n opvoeding zouden krijgen als zij en heeft daarom alles op alles gezet om het beter te doen. Ik weet zeker dat dat met jou ook zo is en dat jouw kinderen daarom ook kunnen terugkijken op een fijne tijd X
Heel mooi!
heel mooi verwoord, ik zou hetzelfde wensen voor mijn kinderen. Ik hoop dat ze hun talenten goed benutten en succesvol worden met iets waar ze gelukkig van worden.
“Zelfstandigheid, maar ook zeker durven te vragen om hulp.” Dat vind ik ook belangrijk. Het is zo veel makkelijker om beslissingen te nemen als je weet dat je bij een verkeerde beslissing altijd op je backup (ouders, hoop ik) kan rekenen.
Erg mooi beschreven!
Mooie woorden Shirley! Ik lees je blogs heel graag, omdat mijn zoontje Benjamin iets jonger is, en we vaak tegen dezelfde dingen aanlopen :-). Liefs Sanne
Mooi geschreven. Ik kom uit een warm, maar hard gezin. Eigen bedrijf, aan huis, waarin wij altijd keihard moesten mee werken. In tegenstelling tot mijn man, kom ik niet uit een ‘ knuffel’ gezin. Wij spreken niet uit naar elkaar dat we van elkaar houden en trots zijn op elkaar. Mijn man en ik doen dat wel, elke dag. Ik zal mijn kinderen altijd vertellen dat ik super trots op ze ben en dat we oneindig veel van ze houden. Ik weet dat mijn ouders dit ook voelen oven mij, mijn broertje en zusje, maar ik zou het zelf meer uitspreken.
Mooi zeg! Ik denk dat je als ouder inderdaad altijd de leuke dingen uit je eigen opvoeding ook wilt doen of zelfs wilt versterken, maar de mindere dingen wilt verbeteren. Dat vind ik ook het mooie aan al die generaties. We verbeteren de manieren van opvoeden steeds weer, denk ik.
Mooi hoor. 🙂
Mooi stukje Shirley