(~215 B)




Vijf dingen die ik leer(de) van Maddox’ kinderdagverblijf

Vijf dingen die ik leer(de) van Maddox’ kinderdagverblijf

Maddox startte half november met zeven maanden op het kinderdagverblijf en alhoewel dat een stukje eerder was dan Skyler (die begon met tien maanden), hadden we geen betere keuze kunnen maken. Wat vindt Maddox het fantastisch daar en wat doet hij het goed. We kennen ook absoluut niet de verlatingsangst zoals toentertijd bij Skyler. Hij moest ontzettend wennen en ik stond in het begin echt op het punt om hem er direct weer vanaf te halen omdat mijn moederhart het niet aankon. Met Maddox is dat anders en hij heeft totaal geen moeite met afscheid nemen. Misschien komt het nog, maar voor nu heb ik heel goede hoop dat alles wel vrij normaal blijft lopen.

Hij zou in eerste instantie naar een crèche om de hoek gaan maar toen ik bij CompaNanny was voor een opdracht voor Mommyhood voelde ik al: ‘dit is een veel betere plek voor Maddox.’ Nadat ik de rondleiding op het andere kinderdagverblijf naast Skylers school had en dit absoluut niet fijn voelde, hakte ik de knoop door en mailde ik CompaNanny met de vraag of ze een plekje hadden voor Maddox. En dat hadden ze! Tot de dag van vandaag ben ik blij met mijn keuze. Het is een stuk verder en ik moet met de auto in plaats van dat ik lopend kan, maar dat weegt niet op tegen de voordelen en de fijne sfeer die ik ervaar. Dit is Maddox’ plekje en dat gaat de komende jaren niet veranderen. Tot de basisschool gaat hij hier zijn maandag en dinsdag doorbrengen.

CompaNanny heeft een bepaalde visie en zonder al teveel reclame voor ze te maken (dit is niet gesponsord, we betalen gewoon voor de crèche en alleen voor het andere artikel heb ik geld gekregen) ben ik echt mega enthousiast. Ik steek iedere keer weer van ze op dus behalve een te gekke plek voor Maddox, heb ik er als ouder ook nog veel meer aan dan alleen opvang. Het opent mijn ogen op een andere manier en laat me anders naar het moederschap kijken. Je hebt gewone kinderdagverblijven die het goed doen en die heel erg fijn zijn (Skyler zat op een tof plekje waar we ook heel erg blij mee waren) en je hebt kinderdagverblijven die echt een bepaalde visie willen doorvoeren en een andere kijk hebben op bepaalde zaken. In eerste instantie koos ik voor CompaNanny vanwege de rust die ze uitstralen en het feit dat Maddox het hier het beste op doet zonder teveel prikkels te ervaren, maar uiteindelijk zijn er nu dus veel meer dingen die me heel enthousiast maken. Ik leerde én leer veel van ze en dit zijn de vijf belangrijkste zaken die ik thuis ook doorvoer.

Passief speelgoed

Hier heb ik het al veel vaker over gehad. Mijn liefde voor houten speelgoed is enorm gegroeid en terwijl Skyler alleen maar dingen met geluid had en heeft (op een houten treinbaan na), zit Maddox’ speelgoedkist gevuld met passief speelgoed. Natuurlijk heeft hij ook dingetjes die geluid maken en is hij dol op het speelgoed van zijn grote broer, maar ik vind het fijn om dit af te wisselen en daar een goede balans in te vinden. Dat hij zich ook weet te vermaken met speelgoed dat géén geluid maakt. Het zorgt voor een mooie verandering in huis want ook Skyler pakt regelmatig Maddox’ blokken om gezellig samen te spelen of grijpt naar Maddox’ houten auto’s om daar wat leuks mee te doen. Mijn kijk op speelgoed is veranderd en mijn wereld is een stuk groter te worden. Ik zie het mooie van hout, maar zie ook wat voor actief speelgoed aantrekkelijk kan zijn. Ik hoop dat ik dit 50/50 kan gaan doorvoeren. Dat zou voor ons al een heel mooi streven zijn.

IMG_6782

Meer aandacht tijdens verzorging

Ik deed het al een beetje maar de laatste maanden neem ik pas echt tijd voor de verzorgingsmomenten. Behalve even snel een luier verschonen probeer ik er echt een momentje voor ons samen van te maken. Kiekeboe-spelletjes, lekker trappelen met de benen, veel aandacht voor ons smeerritueel, even een-op-een contact. Een luier verschonen moet nu eenmaal vaak gebeuren en dan kun je er maar beter wat leuks van maken. Ik merk aan Maddox dat hij dit heel erg fijn vindt en ook ikzelf vind dit een leuk momentje. Maakt die poepluiers toch iets positiever, haha.

Alles benoemen wat je doet

Iets wat heel erg mijn ogen heeft geopend is ‘benoem alles wat je doet zodat je kindje weet waar hij aan toe is’. En eigenlijk is dat natuurlijk niet zo gek. In plaats van Maddox wegtrekken bij zijn speelgoed en hem in de kinderstoel te zetten voor eten, benoem ik dat ik eten ga maken en dat ik hem in de stoel ga zetten voor zijn banaantje. Ik zeg niet de hele tijd ‘ik pak je nu op’, maar maak er iets van als ‘kom, dan gaan we lekker eten’ of ‘ga je mee, we gaan naar bed’. Zoiets. Dit doe ik eigenlijk de hele dag door en Maddox begrijpt me heel erg goed. Hij weet precies wat komen gaat en daardoor is hij rustiger en verlopen dit soort momenten prettiger.

IMG_6780

Ritme en voeding

Het klinkt misschien een beetje stom, maar ik vraag de leidsters best eens om advies. Ik hoor graag welk ritme ze hanteren, wat de eetschema’s zijn en kijk wat ik daarvan mee kan nemen voor thuis. Zo ben ik dankzij hen Maddox ’s middags warm eten gaan geven, heb ik heel veel gehad aan hun slaapschema en haal ik vaak inspiratie uit wat Maddox daar zoal eet. Ik krijg aan het eind van iedere opvangdag een berichtje in de app met zijn dagschema en die bekijk ik altijd goed om te zien of ik daar weer wat van kan opsteken. Eerdaags zal Maddox 1 jaar worden en dan verandert er ook weer het een en ander. Fijn om dan ook te zien hoe zij op ‘professioneel’ gebied deze overgang aanpakken qua eten, ritmes, spelen, etc. Ik ben de moeder en de basis komt van mij, maar ik vind dit een fijne houvast en vind het prettig voor Maddox om alles zoveel mogelijk hetzelfde te houden.

Laten ze zelf maar de wereld ontdekken

Terwijl we bij Skyler met ruim een jaar de box nog hadden staan en ik hem regelmatig daar in zette, hadden we bij Maddox al gauw de box weg. In eerste instantie omdat ‘ie dat ding gewoon walgelijk vond, maar eigenlijk ook omdat ik dat had gezien bij het kinderdagverblijf. Zo krijgen ze meer de vrijheid om de ‘wereld’ om hen heen te ontdekken en dit op hun eigen tempo te doen. Ik legde Maddox dan ook gewoon op de grond zodat ‘ie zichzelf lekker kon vermaken. Skyler zat toch vaak ‘vast’ in de box en in een stoel. Achteraf gezien merk ik totaal geen verschil tussen Skyler en Maddox qua ontwikkeling, maar ik vond dit toch wel iets moois om door te voeren. Twee redenen waarom ik zo afknapte op het kinderdagverblijf in de buurt was omdat de hele ruimte vol stond én de ramen en muren vol stonden met schilderingen en gemaakte kunstwerken (zelfs ik was direct overprikkeld toen ik daar even de ruimte binnenkwam, haha), maar ook omdat ik zo’n hoge box op poten zag staan met daarin een iets oudere baby die door de spijlen naar de andere kinderen op de grond keek. Nu is er helemaal niks met een box en snap ik echt dat dat fijn kan zijn voor een kindje, maar vlak daarvoor was ik dus op gesprek geweest bij de crèche waar Maddox nu zit. Daar zag ik alle kinderen lekker spelen op de grond ongeacht de leeftijd, was er een afgebakende ruimte voor de allerkleinsten en konden de kinderen de gehele ruimte zelf ontdekken. Ook dit opende mijn ogen weer. Geef ze de ruimte en ze kunnen zich in alle rust en ruimte ontwikkelen op hun eigen tempo.

Over drie weken viert Maddox daar zijn eerste verjaardag en behalve een fijne traktatie voor de kinderen, zal ik ook wat lekkers meebrengen voor zijn ‘juffen’. Ik steek veel van ze op, ervaar een hele andere kijk op het ouderschap en vind het leuk om mezelf op deze manier ook weer te ontwikkelen!

IMG_6783

Delen:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

8 Reacties

  1. Caro
    6 april 2018 / 07:17

    Geweldig om dit te lezen. Ik werk zelf ook in de kinderopvang en jouw kijk op dingen maakt mij ook weer bewuster.

  2. Debbie
    6 april 2018 / 08:51

    Ik blijf het echt te gek vinden om te lezen! En tegelijkertijd ben ik stikjaloers (de dichtsbijzijnde CompaNanny zit 70 km bij ons vandaan )
    We hebben best een fijne opvang voor ons kleintje en ook wij hebben veel aan de leidsters, maar dit sluit zo goed aan bij het karakter van m’n zoontje. Sluit zo naadloos aan op wat wij als ouders thuis automatisch hebben gedaan, dat ik het echt een gemis vind!

    Morris gaat al vanaf dat hij 4 maanden oud is naar de opvang en is vrijwel altijd overprikkeld thuis gekomen. Hij niet alleen overigens, ook ik heb echt een hekel aan de chaos en compleet losgeslagen kiddo’s tussen 17.00 en 18.00 die (mijn inziens) gewoon op een hoop gegooid worden aan het einde van de dag.
    Het was echt verschrikkelijk om in die chaos m’n kleine mannetje te zien met die verschrikte paniekblik in z’n ogen.

    Gelukkig gaat het nu beter 🙂 Hij is een stuk groter en ik tref hem steeds vaker rustig spelend aan het einde van de dag!

    En ik ben zó blij voor je dat je ondanks alle uitdagingen in ieder geval een héle fijne plek hebt voor Maddox!

    • Shirley
      Auteur
      6 april 2018 / 09:16

      Wat jammer zeg zo aan het einde van de dag. Hier is dat altijd juist een rustmoment met wat snacks als komkommer aan tafel, boekje erbij, etc. Ben ik echt heel blij mee. Maar snap wat je bedoelt met chaos en prikkels, had ik bij de andere crèche ook heel erg en wist gelijk dat dat voor Maddox verschrikkelijk zou zijn.

  3. 6 april 2018 / 09:37

    ik heb vroeger op een kinderdagverblijf gewerkt en vind dit dan leuk om te lezen en hoe je ermee om gaat!!

  4. Mirte
    6 april 2018 / 19:44

    Fijn dat jullie zo’n lekkere plek hebben gevonden voor Maddox! Het lijkt volgens mij erg op het kinderdagverblijf waar mijn dochtertje naartoe gaat en wij zijn ook heel erg afgegaan op de rust die het uitstraalde. Geen primaire kleuren, maar pasteltinten en veel licht hout, een fijne tuin en de baby’s inderdaad allemaal lekker op grote matten op de grond. De groepen zijn er ook horizontaal, dus er zitten geen kinderen van bijna vier bij de baby’s, met een jaar schuiven ze door naar de dreumesgroep en daarna heb je de peutergroep. En hoewel ik het in het begin helemaal niks vond om mijn kleine baby (ze zit er vanaf 4 maanden) weg te brengen, was het wel duidelijk dat ze daar op haar plek is. En nu ze anderhalf is, gaat ze maar al te graag naar ‘school’.

    • Shirley
      Auteur
      6 april 2018 / 20:13

      Ah, ook mooie indelingen! Hier zitten 0 en 1 bij elkaar en zodra ze 2 worden gaan ze naar de 2-3 jaar groep 🙂

  5. 6 april 2018 / 19:54

    Ik ben zelf ook een groot voorstander van de visie van Compananny, maar ook hier is deze helaas niet in mijn bereikbare zonde. Sterker nog, er is hier in mijn woonplaats geen enkele dagverblijf die aansluit bij de visie van hun. Het dagverblijf waar Tygo zit werkt wel met de box, maar Tygo is zelf geen box fan dus die ligt daar gelukkig nooit.

    Ik werk zelf ook in de kinderopvang en ik zou heel graag op een opvang willen werken die deze visie heeft. Niet dat ik niet achter de visie van mijn werk sta, maar het zou wel heel gaaf zijn als ik eens een visie vind waar ik 100% achter sta ipv 90/95%.

  6. Ilona
    6 april 2018 / 20:32

    Dankzij jouw stukje bij de CompaNanny bij ons in de buurt gaan kijken. En gelijk aangemeld! Onze dochter zit er nu een half jaar en we hadden niet blijer kunnen zijn met het kiezen. Ze gaat maar een dag per week maar ik moet altijd aan je denken dat ik het stuk las en dat ik je blog al zo’n 8 jaar volg. (Zelfs je shirley schrijft nog meegemaakt haha) het is werkelijk een geweldige opvang!

Secured By miniOrange