(~215 B)




Vertel eens, hoe gaat het nu ’s nachts?

Vertel eens, hoe gaat het nu ’s nachts?

Het is misschien wel de meest gestelde vraag van de afgelopen tijd en dat is natuurlijk niet zo gek na al mijn verhalen over de slapeloze nachten. Iedereen leeft onwijs mee, heeft mijn zoektocht naar een oorzaak gevolgd en is nu wel benieuwd hoe het met de nachten is afgelopen. Ik ga jullie vandaag het antwoord geven.

Het is alweer zes weken geleden dat Skyler naar het ziekenhuis moest voor de ingreep. Twijfelde de Kno-arts eerst nog een beetje aan het feit of Skyler buisjes nodig had; was dat tijdens de ingreep absolute noodzaak. Niet alleen had Skyler een vergrote neusamandel; ook achter zijn trommelvliezen zagen ze veel vocht zitten. Buisjes, dus. Ik had enorme buikpijn de dagen voordat we naar het ziekenhuis moesten en zag enorm op tegen de narcose. En ik kan ook niet ontkennen dat het naar was. Skyler lag in mijn armen, kreeg een kapje op en werd steeds slaperiger en zwakker. Op een gegeven moment was ‘ie volledig weg en moest ik hem op de tafel achterlaten. Ik keek nog even achterom en mijn moederhart brak. Het was slechts een hele kleine ingreep en ik besef me heel goed dat er veel ergere dingen in de wereld gebeuren, maar je kleine kindje zo ‘levenloos’ op de grote tafel zien liggen doet toch wat met je. In de kamer ernaast konden we wachten en twintig minuten later werd Skyler, huilend en wel, de uitslaapkamer in gereden. Een lichte narcose voor de kleintjes waar ze binnen no time uit zijn. Skyler was woest en wild en ik ben wel een uur bezig geweest met hem kalmeren. Het infuusdopje schoot er nog even af waardoor alles onder het bloed zat, maar na een uurtje was de rust teruggekeerd, kreeg Skyler een lekker waterijsje en mochten we na een check en uitleg van de Kno-arts naar huis. Ik heb hem paracetamol gegeven maar eigenlijk was Skyler thuis direct weer de oude. Alsof er niks was gebeurd. Heel erg fijn.

De twee weken daarna waren ontzettend rommelig ’s nachts. Het leek wel erger dan voorheen en daarom werd ik even bang dat we het totaal bij het verkeerde eind hadden. Dat de slapeloze nachten niet aan zijn oren lagen en dat we ons gigantisch vergist hadden. Alhoewel dat natuurlijk niet helemaal waar is, aangezien de arts toch duidelijk iets aan zijn oren had gevonden en hem niet voor niks wilde ‘opereren’. Maar of het ook de nachten zou verbeteren? Gelukkig had ik online verhalen van andere ouders gehoord waarvan het kindje dezelfde ingreep had ondergaan; de weken daarna waren vaak erger dan daarvoor, om vervolgens een stuk beter te worden. Is daar een verklaring voor? Geen flauw idee, maar ik wist wel dat het bij ons van toepassing was. Skyler was twee weken de draak zelve ’s nachts, om vervolgens te slapen als een roosje. En met roosje bedoel ik ook roosje! Om half 8 ’s avonds naar bed en om half 8 ’s ochtends wakker worden, met slechts één keer wakker midden in de nacht. En we weten allemaal dat dat enorm goed is en we dat een flinke vooruitgang kunnen noemen. Het was fijn en we begonnen helemaal te wennen aan deze heerlijke nachten. Tot hij opeens helemaal onder het eczeem kwam te zitten.

Het lijkt wel alsof het bij Skyler nooit ophoudt. Zijn zijn oren goed; komt er opeens flink wat eczeem op zetten. En dan niet een klein plekje, maar zijn hele borst en buik vuurrood en open van de uitslag. Ik ben zelf geboren met eczeem en heb altijd gehoopt dat ik het mijn kindje niet door zou geven. Helaas. Skyler heeft een enorm gevoelige huid en opeens waren daar de eczeemplekken. De hele nacht was Skyler aan het krabben en werd hij huilend wakker van de jeuk. Ook het weekend dat hij bij opa en oma sliep omdat wij naar Anouk in Antwerpen waren. Ze zijn de hele nacht met Skyler bezig geweest om hem maar te kalmeren en te troosten. Maar gelukkig kan ik nu zeggen dat ik dit onder controle heb gekregen. Met flink wat verzorging en zalf ben ik aan de slag gegaan en nu, weer twee weken later, kan ik zeggen dat het goed gaat. Op wat kleine plekjes na zijn de erge plekken verdwenen en was de rust enigszins teruggekeerd. En toen was daar weer een verdomde oorontsteking.

Vorige week moest ik op controle bij de KNO-arts en precies die ochtend kreeg Skyler twee looporen. De twee nachten ervoor waren weer erg onrustig en dit verklaarde natuurlijk weer een hoop. Steeds als hij nu onrustig is, is daar een verklaring voor; vieze broek, jeuk of last van zijn oren. We kunnen er de klok op gelijk zetten. De arts constateerde weer een flinke ontsteking en we verlieten het ziekenhuis met oor- en neusdruppels. En nu ga ik een flink stuk hout pakken om af te kloppen, maar voor nu kunnen we zeggen dat de rust weer begint terug te keren. De buisjes zorgen ervoor dat de druk achter zijn trommelvliezen beperkt blijft en dat Skyler dus niet al teveel last heeft van zijn ontsteking, de zalf heeft het eczeem verminderd en de nachten beginnen enigszins weer rustig te worden. Skyler slaapt over het algemeen nog steeds van half 8 tot half 8, met ongeveer gemiddeld 1 of 2 keer wakker ’s nachts. Soms pas om 06:00 uur; de andere nacht al om 01:00 uur en nog eens om 04:00 uur. Er zijn uitzonderingen dat hij de boel op stelten zet, maar gelukkig is dat op één hand te tellen. Het is in ieder geval rustiger dan vóór de ingreep en tijdens het eczeemgeval. De eerste maanden hebben we uren met een hysterisch kind door huis gelopen en gelukkig is dat voorbij. Laten we hopen dat het nu voorlopig even over is met al dit gedoe. Skyler heeft zijn portie wel gehad. En papa en mama trouwens ook…

2015-03-12 13.44.43

Delen:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

13 Reacties

  1. 19 maart 2015 / 13:16

    Super om te lezen dat het beter gaat! Heb je zoektocht goed gevolgd omdat ik metnje mee leefde! Onze dochter is ook veeeuuuuuul wakker geweest in de nachten en veel huilen. Zo blij voor jullie dat je eeeeeindelijk weer goeie nachtrust krijgt!

  2. 19 maart 2015 / 13:46

    Ocherm.. Heb zelf zo lang eczeem gehad en voel echt met Skyler mee.. Verschrikkelijk die jeuk, ’s nachts ook nog eens 3x zo erg. Hopelijk zet het niet door! Succes!

  3. 19 maart 2015 / 14:05

    heel fijn om te horen dat de rust er weer is meis, je bent ka-pot na van die nachten met een histerisch kindje 🙁 maar dat gaat gelukkig een heel stuk beter nu 😀 en lekker zo blijven !!

  4. 19 maart 2015 / 14:21

    Fijn dat te horen! Ik leef met jullie mee … we weten hoe het voelt!

  5. 19 maart 2015 / 15:03

    Pff het zit jullie niet mee zeg.. Maar wat pak je het steeds weer goed op, respect! Hopelijk blijft het nu even rustig 🙂

  6. 19 maart 2015 / 15:45

    Jee wat heb ik respect voor jullie en wat sneu voor die kleine man. Ik kan me voorstellen dat het zwaar was ookal is het een ‘kleine’ ingreep. Hopelijk wordt het alleen nog maar beter!

    – X Marloes

  7. Joyce
    19 maart 2015 / 16:35

    Mensen die nooit maandenlang zeer gebroken nachten hebben gehad, weten niet hoe het is. Hoe erg het is, hoe enorm uitputtend en hoe kort je lontje wordt.
    Hier was het verborgen Reflux. Dus ook overdag.

    Ik ben blij dat de oorzaak gevonden is. En nu weer wat rust 😉 en blijft de exceem rustig!

  8. 19 maart 2015 / 19:51

    Pff het zit niet mee! Het lijkt me behoorlijk pittig om zo lang zo slecht te slapen.

  9. Nynke
    19 maart 2015 / 19:52

    Wat fijn om te lezen dat het nu echt beter gaat!
    Een oorontsteking is echt killing, dus ik snap de kleine gup helemaal. En als je dan niet eens kunt zeggen waar je last van hebt.. Gelukkig gaat dat nu dus beter, hopelijk houdt het een keer helemaal op met die ontstekingen!

  10. 19 maart 2015 / 21:09

    Wat fijn om te lezen dat het nu beter gaat!

  11. Anke Boonen
    19 maart 2015 / 21:48

    Poh o zo heftig… alsof ik ons eigen verhaal lees.
    Ik leef altijd al met jullie mee en hopelijk blijft het voor jullie er nu bij.
    Wij gaan maandag weer naar de KNO en zitten nu aan de oordruppels en neusspray op verzoek van de KNO…ben benieuwd! Wij willen na 1,5 jaar ook eens kunnen zeggen dat Cas zich top voelt en niet verkouden is. Ze hadden het nu ook over de keelamandelen..
    Jij heel veel succes en hoop dat Skyler nergens meer last van krijgt enne slaap lekker 🙂

  12. 19 maart 2015 / 23:17

    Pffff jullie hebben alle narigheid die je maar kan bedenken wel gehad hee! Hopelijk word het nu beter, ik duim mee voor jullie!

  13. Renee
    19 maart 2015 / 23:46

    Wat fijn om te horen! Ik heb zelf 5x buisjes gehad en keel en neus amandelen zijn er ook uitgehaald toen ik nog heel jong was. Ik ben altijd een KNO kind gebleven. Ik hoop dat het nu inderdaad weer de goede kant op gaat. Voor hem fijn, maar voor jullie ook!

Secured By miniOrange